Sajmon, sam nie rozwikłałem co to za "inni":
Dz 10:36 – „przez Jezusa Chrystusa: Ten jest Panem wszystkich innych” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
Towarzystwo Strażnica dodało w tym wersecie słowo „innych”. Choć niewiele ono tu wnosi, ale nie ma go w oryginale, co ukazuje przekład grecko-angielski Świadków Jehowy: this is of all (them) Lord (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Natomiast ich angielska Biblia wspomniany wyraz umieszcza w nawiasie kwadratowym: this One is Lord of all [others] (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). Nie wiadomo do czego określenie to potrzebne jest Świadkom Jehowy. Jakich „wszystkich innych” ludzi Jezus jest Panem?
Inne kwestie:
Zmieniono odniesienie niektórych wersetów z osoby Jezusa na Boga Ojca (np. Tt 2:13, Rz 10:13, Hbr 1:8n., Dz 7:60, Kol 2:2). Służy to negacji Bóstwa Chrystusa.
Określenie „Duch”, gdy mowa jest o Duchu Św., pisane jest małą literą (np. Mt 3:16, Ap 22:17); także „Pocieszyciel” J 16:7 (u nich „wspomożyciel”).
Czasem wręcz wyrugowano słowo „Duch” i zastąpiono je określeniami: „natchnienie” (Mt 22:43), „duchowy” (Kol 1:8), „usposobienie duchowe” (Jud 19), „natchniona wypowiedź” (1Tm 4:1, 1J 4:2) czy „kwalifikacje duchowe” (Ga 6:1).
Określenie „Bóg”, w stosunku do Jezusa, pisane jest małą literą (np. J 1:1, 18; wyjątek J 20:28). Czasem dotyczy to też określenia „Syn” (np. J 17:1, Mt 4:6). Natomiast cezar nazwany jest „Panem” (z dużej litery) w Dz 25:26, ale w 1Kor 8:5 mowa jest już o „panach” („panie, królu” 2Sm 14:9, 2Krl 6:12, Jr 37:20).