Jakie argumenty mają ci, którzy twierdzą, że Duch Św. nie jest osobą

[Gorszyciel]

Takich fragmentów, gdzie Ojciec, Syn i Duch Św. są zestawiani razem jest 130.

A mimo to autorzy biblijni nie użyli ani razu słowa Trójca.

[Roszada]

Jeżeli ktoś uważa, Ducha Świętego za osobę, to wmyśl tego wersetu powinien uznać wodę i ogień za osoby.

Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.

W książce o tym pisałem, ale Krystian nie czyta nic ponad swoje posty.

Mt 3:11 używa określenia: „chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem”. Zapytajmy jak można chrzcić ogniem, przecież chrzest kojarzy się z wodą. Chrzcić Duchem Św., to zanurzać w Nim, tak samo jak zanurzać w Chrystusie (Rz 6:3). Gdyby określenie „zanurzać w Duchu Św.” (por. Dz 11:16) przeczyło Jego osobowości to konsekwentnie powinni ŚJ odebrać osobowość Chrystusowi, bo i o śmierci i Jezusie powiedziano: „chrzest zanurzający nas w śmierć” (Rz 6:4) i „chrzest zanurzający w Chrystusa” Rz 6:3.

Uczą też, że jak ogień i woda (Mt 3:11) nie są osobami, tak też Duch Św. nią nie jest. („Będziesz mógł żyć...” s. 40). Tak rozumując może ktoś dojść do wniosku, że ponieważ Duch Św. nie jest osobą, to i Ojciec i Syn nie są osobami będąc też razem wymienionymi w związku z chrztem (Mt 28:19). Prócz tego Mojżesz nie może być osobą, bo w 1Kor 10:2 mowa jest o „chrzcie w Mojżesza”.

W Mk 3:29n. Duch Św. przeciwstawiony jest duchowi nieczystemu, któremu ŚJ osobowości nie odbierają. Konsekwentnie więc ŚJ powinni uznać też osobę Ducha Bożego.

Tekst Dz 15:28 mówi o Duchu Św. i Apostołach: „Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my…”. Jeśli więc oni są osobami, to i według zasady ŚJ, również Duch jest osobą (patrz też Ap 22:17).

Widzę, że argumenty Krystian czerpie z publikacji ŚJ.
Niedaleko mu do nich. Wszak chciał się tam chrzcić.

[doulos]

Uczą też, że jak ogień i woda (Mt 3:11) nie są osobami, tak też Duch Św. nią nie jest. („Będziesz mógł żyć...” s. 40). Tak rozumując może ktoś dojść do wniosku, że ponieważ Duch Św. nie jest osobą, to i Ojciec i Syn nie są osobami będąc też razem wymienionymi w związku z chrztem (Mt 28:19). Prócz tego Mojżesz nie może być osobą, bo w 1Kor 10:2 mowa jest o „chrzcie w Mojżesza”.

Można też zacytować na przykład takie zdanie: radio gra i muzyk gra. Skoro więc radio nie jest osobą to i muzyk nie jest osobą. Do takich więc paradoksalnych wniosków dojdziemy posługując się logiką Strażnicy

[Nikt]

Można też zacytować na przykład takie zdanie: radio gra i muzyk gra. Skoro więc radio nie jest osobą to i muzyk nie jest osobą. Do takich więc paradoksalnych wniosków dojdziemy posługując się logiką Strażnicy

Albo ze radio jest osobą bo gra i gada

[Roszada]

Można też zacytować na przykład takie zdanie: radio gra i muzyk gra. Skoro więc radio nie jest osobą to i muzyk nie jest osobą. Do takich więc paradoksalnych wniosków dojdziemy posługując się logiką Strażnicy

A Krystian cieszy się, że się wyzwolił z macek Strażnicy, a mentalnie nadal tam jest. Papla na wszystkich forach nauki ŚJ, jakby się z nimi utożsamia.
Chwali się, że w ostatniej chwili wycofał się od chrztu, a później ten nieosobowy chrzest porównuje z osobowym Duchem Św.
Tylko, że chrzest jest "w imię" Trzech osób, czego nie zauważa.
Czy ogień ma "imię" i to jedno imię razem z wodą i czymś jeszcze?

[Nikt]

Np. to:
On sam stanął wśród nich i rzekł im: Pokój wam! Wtedy zatrwożyli się i pełni lęku mniemali, że widzą ducha. Lecz on rzekł im: Czemu jesteście zatrwożeni i czemu wadliwości budzą się w waszych sercach? Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i patrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. A gdy to powiedział, pokazał im ręce i nogi. (Łk 24,36-40)

Apostołowie uważali ducha za osobę, tak?

Skoro zmartwychwstałego Jezusa wzięli za ducha. Czyli osobę wzięli za ducha to chyba według tego uważali ducha za osobę.
Innymi słowy zmarwychwstaly Chrystus czyli osoba = duch . Dla apostołów.

[MX]

To podaj ich wystarczająco wiele, ale po kolei. Wyciąganie wniosku bez podawania ŻADNEGO fragmentu jest jeszcze mniej słuszne tak jak podawanie odpowiedzi w pytaniu

Podałem jeden i wystarczy. Inne zawsze możesz poszukać sam jeśli cię to bardzo interesuje.

MX - koniec - MX

[Gorszyciel]

Skoro zmartwychwstałego Jezusa wzięli za ducha. Czyli osobę wzięli za ducha to chyba według tego uważali ducha za osobę.
Innymi słowy zmarwychwstaly Chrystus czyli osoba = duch . Dla apostołów.

Problem polega na tym, że w tekście greckim użyto słowa FANTASMA, a nie PNEUMA. Kiedy "duch" jest osobowy używa się w greczyźnie konsekwentnie słowa FANTASMA, a kiedy nie: PNEUMA.

MX, nie podałeś żadnego wersetu. Nie widzę go. Podaj go raz jeszcze.

[MX]

Problem polega na tym, że w tekście greckim użyto słowa FANTASMA, a nie PNEUMA. Kiedy "duch" jest osobowy używa się w greczyźnie konsekwentnie słowa FANTASMA, a kiedy nie: PNEUMA.

MX, nie podałeś żadnego wersetu. Nie widzę go. Podaj go raz jeszcze.

Czyli pytanie aktualne. Czy Duch PNEUMA w Biblii jest zawsze nieosobowy ?

Cyferek nie podałem, ale napisałem jak ten werset jest nazywany.

MX - koniec - MX

[Gorszyciel]

To podaj cyferki, bo nie wiem, czy sobie tego nie wymyśliłeś. Tak, PNEUMA zawsze jest czymś nieosobowym, bo w ogólnie nie chodzi o osobowość bądź nie, a o jego praxis, czyli działanie.

[doulos]

Problem polega na tym, że w tekście greckim użyto słowa FANTASMA, a nie PNEUMA. Kiedy "duch" jest osobowy używa się w greczyźnie konsekwentnie słowa FANTASMA, a kiedy nie: PNEUMA.

Kogo chce Gorszyciel oszukać? Jedyne wersety, gdzie pada słowo FANTASMA to Mat 14:26 i Mk 6:49. W omawianym fragmencie Łk 24:36-40 występuje dwa razy słowo PNEUMA. A więc "duch" Jezusa to osoba.

[Gorszyciel]

Kogo chce Gorszyciel oszukać? Jedyne wersety, gdzie pada słowo FANTASMA to Mat 14:26 i Mk 6:49. W omawianym fragmencie Łk 24:36-40 występuje dwa razy słowo PNEUMA. A więc "duch" Jezusa to osoba.

Nikogo. Rzeczywiście wiele kodeksów ma tam PNEUMA. W innych ewangeliach jest w tej opowieści FANTASMA. A więc Jezus jest PNEUMA, i Jego ciało zniknęło jak głoszą ŚJ

[Nikt]

Problem polega na tym, że w tekście greckim użyto słowa FANTASMA, a nie PNEUMA. Kiedy "duch" jest osobowy używa się w greczyźnie konsekwentnie słowa FANTASMA, a kiedy nie: PNEUMA.

MX, nie podałeś żadnego wersetu. Nie widzę go. Podaj go raz jeszcze.

Kompletnie nie znam greki . Ale może pneuma zarezerwowane jest dla Ducha Świętego . I chyba nie ma co mylić ducha człowieka z Duchem Świętym tak jak mojej żony z Twoją . ☺ niby obie żony ale co innego .

[Gorszyciel]

Kompletnie nie znam greki . Ale może pneuma zarezerwowane jest dla Ducha Świętego . I chyba nie ma co mylić ducha człowieka z Duchem Świętym tak jak mojej żony z Twoją . ☺ niby obie żony ale co innego .

PNEUMA to słowo powszechnie występujące. πνεῦμα oznacza powiew, wiatr, tchnienie.

[Nikt]

PNEUMA to słowo powszechnie występujące. πνεῦμα oznacza powiew, wiatr, tchnienie.

I Ducha Świętego
Ale słowo Pneuma odnosi się i do zmartwychwstałego Jezusa i do Ducha Świętego ale już słowo fantasma już tylko do Zmartwychwstałego Jezusa i innych duchów ale nie Ducha Świętego .