Dociekanie jaka jest najpoprawniejsza nazwa Boga poprzez utożsamianie go pod konkretnym najważniejszym imieniem, jest jałowym zadaniem tropienia tego zagadnienia. Jałowym z tego względu, że gdyby temu istniejącemu Bogu zależało, aby ludzkość znała właściwą formę pisania i wymawiania, to zrobiłby to w sposób nie budzący wątpliwości, wszak ludzie przypisują mu wszystkie atrybuty wypływające z określenia wszechmocy. Skoro tego nie zrobił i nie robi tego aż po dziś, oznacza to jedynie, że dokonują tego ludzie na przestrzeni wieków, odkąd zaczęło powstawać początkowe prymitywne pismo.
Penetrując historię nadawania najgłówniejszego określenia wyrazowego Boga, można wymienić te najbardziej znane: Ugarycki
El, którego transformacji pod swoje potrzeby wyobraźni dokonali hebrajczycy nadając nazwę
Elohim. W tym miejscu należy wspomnieć o występującym kuriozum, gdyż wyraz Elohim mieści w sobie znaczenie liczby mnogiej (bogowie). Wiadomym jednak jest, że hebrajczycy, a dalej Judaizm wierzyli w istnienie jednoosobowego Stworzyciela Elohim. Ten ewenement można przyrównać do występujących słów w języku polskim, jak np; " podaj nożyczki". Chociaż "nożyczki" ma formę mnogą, to wiadomym jest, że będzie rozumiane o pojedynczej sztuce. Gdyby nawet leżało 10 różnych, to mimo tego najprawdopodobniej spyta się - które? Podobnie gdy chodzi o słowo ,,spodnie", to nie występuje w naszym języku w l.p. coś w rodzaju "spodnia", bo kojarzono by coś, co jest pod spodem. Zatem wyraz Elohim dla ludzi ST, był Bogiem wyłącznie i w pełni monoteistycznym.
Następnie zaszła potrzeba nadania szczególnego wyróżnienia imienia mieszczącego się w tetragramie
JHWH. Pomijam tu skąd się wzięło etymologicznie to imię, ale zapewne miało na celu wyodrębnienie, aby nie kojarzono z innymi bogami ościennych narodów (Elohim). Wiadomym jest, że pierwotna wymowa poszła w zapomnienie, a w wyniku odzyskania pierwotnej wymowy, dokonywano różnych propozycji, które najpopularniejszymi było
Jehowa, a następnie
Jahwe.
W międzyczasie powstała religia Muzułmańska, która przekonuje, że prawdziwym imieniem jest
Allah (Bóg Jedyny),
Muzułmanie wierzą w tego samego Boga, co Bóg Noego, Bóg Mojżesza, Bóg Abrahama i Bóg Jezusa (pokój z nimi) tak jak i wszystkich innych proroków Islamu. Kluczem do pojęcia Boga jest proroctwo Muhammada oczyszczające ze wszystkich skojarzeń Boga, które uczynili ludzie i stabilizujące ostatecznie czystą, monoteistyczną religię. Pierwszą i ostatnią rzeczą zapewnianą przez Islam jest to, że nie ma innego Boga poza Allahem. Allah jest głównym imieniem Boga, w języku arabskim oznacza ono “bóg” źródło
Wygląda to dość przekonująco, wszak Noemu czy Abrahamowi nie do pomyślenia była wiara w Boga składającego się z trzech osób.
No ale cóż, po tym wszystkim powstał NT ze stopniowymi modyfikacjami doprowadzającymi do powstania nowego wyobrażenia Boga w trzech osobach, nadając nazwę
Trójcy Świętej. Chociaż nie odważono się wprowadzić tego dogmatycznego określenia podczas tłumaczeń Biblii w miejsce
Bóg - Trójca Święta, ale mimo tego, ten dogmat forsuje się na tyle mocno w Kościołach trynitarnych, że staje się na tyle zobowiązujący, iż ci wierni gdy czytają w Biblii Bóg, to w myślach zostaje automatycznie przyjmowane jako Bóg trzy osobowy. Oczywiście któraś opcja imienia Boga bierze przewagę nad innymi grupami ludzi, ale jak widać nie rokującego pełnego zwycięstwa którejś ze stron.
