Dodam jeszcze że członkiem zarządu (czyli CKistą) był - krótko bo krótko, ale jednak - Covington, który nie był pomazańcem. Z zawodu prawnik, z zamiłowania alkoholik.
To się Jezus pomylił!
To był jedyny przypadek w historii ŚJ, że członkiem CK był niepomazaniec.
Tak to tłumaczą:
*** jv rozdz. 8 s. 91 ***
We wrześniu 1945 roku
brat Covington uprzejmie zrezygnował z pełnienia funkcji wiceprezesa Pensylwańskiego Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego — Strażnica, wyjaśniając, iż chciałby uwzględnić panujące wówczas zrozumienie, że
zgodnie z wolą Jehowy wszyscy członkowie zarządu i prezydium powinni być chrześcijanami namaszczonymi duchem, gdy tymczasem on zaliczał siebie do „drugich owiec”.
No to do groma ciężkiego, bez woli Jehowy go powołali?
Kto go powołał bez woli Jehowy?
Dawać go tu...
Stan na 1942 – Knorr (prezes od 1942), Covington (wiceprezes od 1942), Van Amburgh (sekretarz-skarbnik), Sullivan, Suiter, Riemer, F. Franz.
Zmarł: Rutherford (w 1942 – ur. 1869).
Odwołany: Heath.
Powołani: F. Franz, Covington.
Stan na 1945 – Knorr (prezes), F. Franz (wiceprezes od 1945), Van Amburgh (sekretarz-skarbnik), Swingle, Sullivan, Suiter, Riemer (ang. Strażnica 01.11 1945 s. 336).
Zrezygnował: Covington (w 1945 r. – ur. 1911).
Powołany: Swingle.
Prawnik z wykształcenia, więc kumpel Rutherforda. Wciągnął go tam po śmierci.
Pewnie taka wola była Sędziego, bo w 1942 a więc za czasów Knorra powołano go.
Do umierającego Sędziego przyjechało 3 lub 4 facetów:
„W połowie grudnia [1941] przyjechali do niego z Brooklynu
Nathan H. Knorr, Frederick W. Franz i Hayden C. Covington” („Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 89).
„Dlatego w połowie grudnia 1941 roku, na kilka tygodni przed śmiercią, wezwał
czterech członków zarządu dwu głównych korporacji prawnych, którymi posługiwali się Świadkowie Jehowy...” („Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 90).
No i pewnie wtedy Sędzia powiedział co sobie życzy.
A Knorr go pewnie odwołał, za wspomniane picie.