Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne
DYSKUSJE DOKTRYNALNE => BIBLIA - DYSKUSJE..... => Wątek zaczęty przez: Sztyrlyc w 15 Maj, 2016, 12:22
-
Nie chcę gmatwać wątków, więc otwieram nowy temat związany z YHWH. Od jakiegoś czasu nurtuje mnie pytanie co do tej formuły imienia Bożego, oraz używania jej w różnego rodzaju obrzędach. Nic dziwnego i nadzwyczajnego jak słyszymy wykorzystanie tetragramu w religii żydowskiej, czy jakiejkolwiek chrześcijańskiej, ale jest już zastanawiające użycie tego imienia w inicjacjach iluminacyjnych czyli czysto okultystycznych związanych z magią.
Można powiedzieć oczywiście, że wyrażenie YHWH samo w sobie nie ma mocy ochronnej przed niewłaściwym jej używaniem i tak jak każde inne imię można je zbezcześcić. Jest to pewne wytłumaczenie, ale nie daje się ono pogodzić z tym, że używanie tetragramu w tych obrzędach wyraźnie nadaje im moc sprawczą, mówiąc inaczej inwokacje z tym imieniem działają.
W swym twierdzeniu m.in. opieram się na książce z 1929 roku „Magija w Teorii i Praktyce” napisanej przez sławną postać z kręgów okultyzmu jakim był Aleister Crowley. Autor opisuje w niej m.in. użycie tetragramu w inwokowaniu i odpędzaniu istot astralnych. Dochodzimy tu do pewnego rodzaju paradoksu, z jednej strony biblijny Bóg YHWH zabrania kontaktów z istotami duchowymi, z drugiej nadaje moc swemu imieniu aby taką czynność skutecznie przeprowadzić. Nie dziwiłby mnie fakt dokonań takich przez osoby wierne Bogu, choć jak wiemy z Biblii jest to wbrew prawu bożemu, ale robią to osoby ewidentnie związane z jego przeciwnikiem. Dla mnie coś z tym wszystkim jest nie tak. Co Wy na to ??? :) :) :)
-
O dziwo, ŚJ też zawsze podkreślają, że imię Jehowa ma moc.
Ciekawe, że książka powyższa wydana w 1929 a więc mniej więcej w czasie, gdy ŚJ zaczęli mocno akcentować znaczenie imienia Jehowa, z nadaniem go do swej nazwy w 1931 r.
*** g 3/08 s. 13 ***
Modliłam się: „O, Jehowo, ja też bym chciała wyjechać. Pomóż nam, proszę, przenieść się tam, gdzie będziemy potrzebni”
*** g97 8.4 s. 27 ***
Słyszano, jak jeden z obecnych, pełen podziwu i uznania wykrzyknął: „O, Jehowo!” Po zakończeniu pewnej pieśni w sektorze sąsiadującym z sektorem języka migowego zerwała się burza spontanicznych oklasków.
-
Zmagając się z tym tematem człowiek dochodzi do różnego rodzaju teorii. Logicznie rozumując, jeśli dzięki w/w formule imienia udaje się przywoływać istoty astralne nie owijając w bawełnę raczej demoniczne, to czy ta formuła może być prawdziwym imieniem Boga Najwyższego ? Jeśli nie jest to znaczy, że w dziejach ludzkości nastąpiło w tej kwestii przekłamanie, a raczej celowe fałszowanie. Jeśli natomiast jest, to mam wierzyć, że Bóg zadbał swoim Duchem, aby kanon natchnionych pism nowego testamentu ostatecznie został ustalony około IV wieku n.e. i to przez chrześcijaństwo na dobre przejęte przez kabalistycznych żydów, a już tego samego nie mógł zrobić z czystym przekazem swojego imienia.
-
Imie Boże Jehowa to nowoczesny wynalazek ale akceptowany przez większość biblistów.
-
http://ex-jw-pl.blogspot.com/2015/08/jahweh-jahwe-jehowa-yah-jehowah.html
-
Imie Boże Jehowa to nowoczesny wynalazek ale akceptowany przez większość biblistów.
Nie taki nowoczesny, bo średniowieczny:D
-
Imie Boże Jehowa to nowoczesny wynalazek ale akceptowany przez większość biblistów.
Nie znam tej większości biblistów.
Chyba masz na myśli biblistów z Towarzystwa Strażnica. ;D
Większość biblistów uznaje albo Jahwe albo JHWH.
-
Starożytny czy nowoczesny, wszystko jedno, ale czy prawdziwy ?
-
Starożytny czy nowoczesny, wszystko jedno, ale czy prawdziwy ?
W jakim sensie prawdziwy?
Żydzi czasów przedchrystusowych o chrześcijanie zaakceptowali Kyrios i Theos i tyle.
Kilka razy owszem użyli zgrecyzowanej formy, jak np. w II w. Klemens Aleksandryjski jako Jaue:
„To samo oznacza czteroliterowe imię mistyczne, przysługujące tylko tym, którzy mieli dostęp do świętego przybytku. Brzmi zaś ono: ‘Jaue’, a w przekładzie: ‘ten, który jest i który będzie’ [Wj 3:14]. U Greków także wyraz Theos (Bóg) zawiera cztery głoski. Do świata duchowego ma wstęp tylko sam Pan, stawszy się arcykapłanem. Poprzez Mękę osiągnął poznanie tego, co jest nie do wypowiedzenia, oraz wznosi się ponad wszelkie imię, które głosem dane jest do poznania” („Kobierce” V:34,5-7).
ŚJ piszą:
„Hieronim i Orygenes pisali Jao” („Imię Boże, które pozostanie na zawsze” 1987 [ang. 1984] s. 7).
Owszem Orygenes wspomina o Jao, ale pisząc o Żydach i gnostykach, a nie o chrześcijanach, o których Towarzystwo Strażnica podaje:
„Stanowi to ważny dowód, że pierwsi chrześcijanie znali osobiste imię Boga, Jehowa, i jego używali” (Strażnica Nr 14, 2001 s. 31).
Oto zaś słowa Orygenesa:
„Należy jednak zdawać sobie sprawę, że twórcy tych doktryn nie znali magii ani nie pojmowali nauk zawartych w Pismach Bożych i dlatego pomieszali wszystko: imiona Jaldabaoth, Astafajos i Horajos zaczerpnęli z nauk magicznych, z Pism żydowskich zaś wzięli imię tego, którego Żydzi nazywają Jao albo Ja, Sabaoth, Adonai i Eloajos. A ponieważ imiona zaczerpnięte z Pism są nazwami jednego i tego samego Boga. Wrogowie Boga nie pojmując tego, jak sami przyznają, mniemali, że kim innym jest Jao, kim innym Sabaoth, kim innym Adonajos, którego Pismo nazywa Adonai, a jeszcze kim innym Eloajos, któremu prorocy żydowscy nadali imię Eloai” („Przeciw Celsusowi” VI:32);
„Kto zaś przeszedł od Jaldabaotha do Ja(o), tak ich zdaniem powinien się modlić: ‘Tobie zaś, którego widać nocą, naczelniku tajemnych misteriów Syna i Ojca, drugi Jao, pierwszy władco śmierci, cząstko niewinności, przynoszę jako symbol własną brodę i gotów jestem przejść przez twe królestwo; tyś żywym słowem umocnił tego, który powstał z ciebie. Udziel mi łaski, Ojcze, udziel mi łaski’.” (jw. VI:31).
Jak widzimy z powyższego Orygenes wcale nie potwierdza, że, jak podaje Strażnica Nr 14, 2001 s. 31, chrześcijanie „używali” imienia Jehowa. Dotyczyło to całkiem innych ludzi, wyznawców innych religii czy sekt.
-
zaciekawił mnie ten temat dotyczący okultyzmu.myśle że formą właściwą jest Jahwe ale to chyba dopiero xx w.Dot: Roszada nie zapominajmy że
imię Jehowa Mojż 6:3 Biblia Brzeska, Biblia Nieświeska 1572,Jakuba Wujka 1599 przekład katolicki,biblia Gdańska 1632,
literatura Karol Wojtyła 1940 Hiob oraz Jeremiasz , Faustyna Kowalska w dzienniczku
-
zaciekawił mnie ten temat dotyczący okultyzmu.myśle że formą właściwą jest Jahwe ale to chyba dopiero xx w.Dot: Roszada nie zapominajmy że
imię Jehowa Mojż 6:3 Biblia Brzeska, Biblia Nieświeska 1572,Jakuba Wujka 1599 przekład katolicki,biblia Gdańska 1632,
literatura Karol Wojtyła 1940 Hiob oraz Jeremiasz , Faustyna Kowalska w dzienniczku
No dobra, dobra. Ale forma Jehowa na pewno jest błędna. Nie wiemy jak brzmi poprawna, ale wiemy jak nie brzmi - nie brzmi 'Jehowa'.
-
A skoro nie wiemy, jak się wymawiało JHWH, to należy też założyć, że i forma Jahwe jest błędna.
Zresztą nasze przekłady Biblii są pełne błędnych form różnych imion.
Jezus zamiast Jesus, a ścisłej Jeszua;
Chrystus zamiast Christos;
Maria zamiast Mariam;
Piotr zamiast Petros;
itd.
Ot, w różnych językach imiona mają różne odpowiedniki.
Wszak czeski Honza to nasz Janusz, niemiecki Heinrich to nasz Henio, a włoski Giowanni to po prostu Jan, a ruski Iwan :)
Ważne jest, że wiadomo, o kogo chodzi, a nie dokładna wymowa jego imienia.
I to samo się tyczy wymowy JHWH.
-
No dobra, dobra. Ale forma Jehowa na pewno jest błędna. Nie wiemy jak brzmi poprawna, ale wiemy jak nie brzmi - nie brzmi 'Jehowa'.
I dlatego w niektórych Bibliach oddano to imię jako JHWH:
W 2006 roku rozpoczęto wydawać wielotomowy „Nowy Komentarz Biblijny” (Edycja św. Pawła), który zawiera tekst Biblii, a w nim nie imię Jahwe, ale jak w hebrajskim oryginale tetragram JHWH. Prócz tego w tomie dotyczącym Księgi Wyjścia (2009) znajduje się specjalny dodatek o tekście Wj 3:13-15, omawiający „problem pochodzenia i etymologii imienia JHWH” (s. 669).
W latach 2008-2010 wydano też Pismo Św. w kilku tomach z tzw. Prymasowskiej Serii Biblijnej (wyd. Vocatio). Jest to przekład interlinearny (międzywierszowy), który również oddaje imię Boga poprzez hebrajski tetragram JHWH.
Od roku 2009 ukazuje się również seria pt. „Podręczny Komentarz Biblijny” (wyd. Biblos) zawierająca w tekście tetragram JHWH (wydano np. księgi Kpł w 2009, Wj w 2012, Dn w 2013).
-
zaciekawił mnie ten temat dotyczący okultyzmu.myśle że formą właściwą jest Jahwe ale to chyba dopiero xx w.Dot: Roszada nie zapominajmy że
imię Jehowa Mojż 6:3 Biblia Brzeska, Biblia Nieświeska 1572,Jakuba Wujka 1599 przekład katolicki,biblia Gdańska 1632,
literatura Karol Wojtyła 1940 Hiob oraz Jeremiasz , Faustyna Kowalska w dzienniczku
Wujek w tekście nie używał, najwyżej opisywał jak piszą Bracia Polscy.
Wojtyła miał wtedy 20 lat i nie był nawet klerykiem ale 'pracował' w teatrze. To w jego sztuce Hiob.
Kowalska była prostą dziewczyną, choć zakonnicą.
Ale...
Przed II wojną światową jednym z katolickich przekładów, w którym używano imienia Jahwe, było kilkutomowe wydanie Biblii (nieukończone z powodu wybuchu wojny) w przekładzie ks. Józefa Kruszyńskiego pt. Pismo Święte Starego Testamentu. Przekład z oryginału hebrajskiego (t. 1, 1937; t. 2 1938; t. 3, 1939). Na przykład Pięcioksiąg Mojżeszowy (wyd. 1937) zawiera w wielu miejscach imię Boże Jahwe zarówno w treści przekładu, jak i komentarzach. Wcześniej w latach 1926-1936 ks. J. Kruszyński wydał kilka ksiąg biblijnych pojedynczo, również w tłumaczeniu z oryginału hebrajskiego (Na, Jr, Lm, Ba, Ps).
Wtedy jeszcze odmieniano przez przypadki: Jahwe, Jahwie, Jahwy itd.
-
W jakimś pokazie na zebraniu kiedyś było:
- jak wg pana Bóg ma na imię?
- chyba Jahwe..
- proszę zobaczyć Ps 83:18 (czyta). Co z tego wynika?
- no tak, Bóg ma na imię Jehowa. Nie wiedziałem o tym!
-
Nie taki nowoczesny, bo średniowieczny:D
Nie powstał nawet w późnej starożytności, dlatego użyłem stwierdzenia nowoczesny, powstały wskutek transliteracji czterech liter hebrajskich J-H-W-H do języka niemieckiego i wstawienia w miejsce kropek oznaczających samogłoski samogłosek ze słowa Adonai.
-
Czyli trzeba rozumieć to w sposób następujący:
mamy prawdziwą formę imienia Bożego z hebrajskiego YHWH,
która zgodnie z mistycyzmem samych żydów posiada moc sprawczą,
za pomocą którego można było dokonywać np. egzorcyzmów,
ta sama cześć składowa imienia bożego znajdująca się w imieniu
Pana Jezusa dzięki czemu za pomocą Jego imienia można robić to samo,
co zresztą jest opisane w NT.
Wychodzi więc na to, że zgodnie z Słowem Bożym, możemy korzystać
z imienia bożego i jego formy zawartej w imieniu Jezusa do wypędzania
istot demonicznych, natomiast kwestia ich przywoływania także jest możliwa,
ale obwarowana zakazem dla ludzi chcących się podobać Bogu.
Trzeba zatem rozumieć, że przeciwnicy także mogą korzystać z mocy
tetragramu i jego permutacji, co jest wymownym przykładem i dowodem,
nazwijmy to delikatnie, ich niesubordynacji :) :) :)
-
Nie powstał nawet w późnej starożytności, dlatego użyłem stwierdzenia nowoczesny, powstały wskutek transliteracji czterech liter hebrajskich J-H-W-H do języka niemieckiego i wstawienia w miejsce kropek oznaczających samogłoski samogłosek ze słowa Adonai.
Tak. Wszystko się zgadza poza tym, że średniowiecze to nie są czasy nowożytne jednak i tym, że transliteracja nastąpiła z hebrajskiego na łacinę, a nie na niemiecki.
-
A skoro nie wiemy, jak się wymawiało JHWH, to należy też założyć, że i forma Jahwe jest błędna.
Zresztą nasze przekłady Biblii są pełne błędnych form różnych imion.
Jezus zamiast Jesus, a ścisłej Jeszua;
Chrystus zamiast Christos;
Maria zamiast Mariam;
Piotr zamiast Petros;
itd.
Ot, w różnych językach imiona mają różne odpowiedniki.
Wszak czeski Honza to nasz Janusz, niemiecki Heinrich to nasz Henio, a włoski Giowanni to po prostu Jan, a ruski Iwan :)
Ważne jest, że wiadomo, o kogo chodzi, a nie dokładna wymowa jego imienia.
I to samo się tyczy wymowy JHWH.
Nie do końca to miałem na myśli. Owszem - jedną sprawą jest dostosowanie fonetycznego brzmienia nazw własnych do dźwięków głosek, które stosują użytkownicy danego języka, a drugą Imię Boże, które nie wiadomo jak się wypowiada PIERWOTNIE. A nie ma ono odpowiedników w innych niż hebrajski językach. Chodziło mi po prostu o to, że rekonstruując wymowę pierwotną Imienia JHWH mamy jakieś szanse że brzmiało Jave, Jao, Jahwe itp., a nie mamy żadnych szans na to, że brzmiało Jehowa.
-
Z tego co ja słyszałem to yhwh nie występowało nigdy w pierwszej wersji ksiąg biblijnych. Zostało to dołożone przez masoretów, żydów w 11-12 wieku, którzy to nie pochodzą z narodu wybranego a przeszli na judaizm tak jak ci ze współczesnego Izraela. Dla mnie jhwh to czyste diabelstwo tak jak i heksagram na fladze Izraela.
-
Z drugiej strony, szperając w informacjach można znaleźć taką oto formę zapisu imienia bożego:
-
Na przykład Pięcioksiąg Mojżeszowy (wyd. 1937) zawiera w wielu miejscach imię Boże Jahwe zarówno w treści przekładu, jak i komentarzach. Wcześniej w latach 1926-1936 ks. J. Kruszyński wydał kilka ksiąg biblijnych pojedynczo, również w tłumaczeniu z oryginału hebrajskiego (Na, Jr, Lm, Ba, Ps).
Wtedy jeszcze odmieniano przez przypadki: Jahwe, Jahwie, Jahwy itd.
Zainteresowanych tym Pięcioksięgiem w PDF zapraszam do podania swego maila na PM. Mam go. Nie wiem czy jest gdzieś w necie opublikowany, bo dostałem od kogoś.
-
Z drugiej strony, szperając w informacjach można znaleźć taką oto formę zapisu imienia bożego:
Znaczy to "Chwała Jahwe". Więc nic niepokojącego:)
-
Z tego co ja słyszałem to yhwh nie występowało nigdy w pierwszej wersji ksiąg biblijnych. Zostało to dołożone przez masoretów, żydów w 11-12 wieku, którzy to nie pochodzą z narodu wybranego a przeszli na judaizm tak jak ci ze współczesnego Izraela. Dla mnie jhwh to czyste diabelstwo tak jak i heksagram na fladze Izraela.
Masoreci żyli i działali między VI a XI wiekiem, a większość zachowanych prac tych uczonych pochodzi z przełomu wieków X i XI. I powiem Ci, że na pewno nie zostało to "dołożone" przez nich, gdyż znane było już (i powszechnie stosowane przez Żydów) z Listów z Lakisz (VII w. p.n.e.) czy steli Meszy (IX w. p.n.e.). Występuje także, jeśli mowa o ST, powszechnie w manuskryptach biblijnych z Qumran (II w. p.n.e. - I w. n.e.) i w wielu innych, starszych niż masoreckie, tekstach hebrajskojęzycznych.
-
kontynuując mysl gorszyciela zwój Izajasza 1 QIsa 125 PNE PAPIRUS 11QPsa Papirus Nasha papirus Fouad 266 oraz 4Q LXX Lev b
Dot Roszada: za Wujka przepraszam .Wiek Wojtyły Kowalskiej nie ma znaczenia wskazuje że imię było w użyciu
-
Znaczy to "Chwała Jahwe". Więc nic niepokojącego:)
Bardziej chodzi mi o Yod, Yod, Yod w trójkącie :)
-
Tak. Wszystko się zgadza poza tym, że średniowiecze to nie są czasy nowożytne jednak i tym, że transliteracja nastąpiła z hebrajskiego na łacinę, a nie na niemiecki.
Mówimy o samym słowie Jehowa, nastompilo to około czternastego wieku, niemal w czasach nowożytnych które (jak zapewne wiesz z historii datujemy od końca Średniowiecza XV) uczynił to pewien mnich.
-
Dot Roszada: za Wujka przepraszam .Wiek Wojtyły Kowalskiej nie ma znaczenia wskazuje że imię było w użyciu
Było i znane Jahwe w tych latach i było w użyciu.
A dlaczego użyli oni jako niedouczeni wtedy Jehowa, to się będziesz może miał okazje ich zapytać kiedyś. ;)
Ja mam przekład z 1917 roku: Katolicki i tak jest jak byk Jahwe.
Dziś też jest w użyciu Jehowa co nie oznacza, że nie pisze się, że jest to nieprawidłowa wersja.
W tej samej książce z 1917 roku napisano:
"Forma Jehowa, u nas i gdzie indziej rozpowszechniona jest filologicznie niedopuszczalna" (biblista ks. W. Szczepański).
Widocznie Kowalska i Wojtyła byli w tej kwestii niedouczeni. ;)
-
nie byli niedouczeni /określenie nieładne zwłaszca do póżniejszego papieża/ tylko : dopiero w XVI w renesansowa tradycja chrześcijańska mylnie połączyła elementy dwóch odrębnych wyrazów dając w ten sposó początek wymowie imienia Bożego w formie Jehowa.Stąd znależć ją można w niektórych ówczesnych i póżniejszych wydaniach Bibli / ks.Ryszard Zawadzki/
-
Mówimy o samym słowie Jehowa, nastompilo to około czternastego wieku, niemal w czasach nowożytnych które (jak zapewne wiesz z historii datujemy od końca Średniowiecza XV) uczynił to pewien mnich.
W wieku XIII (dzieło "Pugio fidei" z ok. 1270-78 r.), a nie XIV. Działał w Hiszpanii, gdzie było wówczas późne średniowiecze. Czasy nowożytne to 200 lat później wg Twojej datacji (z którą się zgadzam). Mnich ów (nota bene dominikański) to Raymundus Martini.
-
Tylko jaka jest etymologia trzech liter jod???
Bo Aramejski Targum Neofiti w całosci tekstu
tak zapisuje imię Boga. I to nie wzięło się z przypadku.
Kto rozwiąże tą zagadkę, otrzyma rękę księżniczki i
połowę pałacu :)
-
Było i znane Jahwe w tych latach i było w użyciu.
A dlaczego użyli oni jako niedouczeni wtedy Jehowa, to się będziesz może miał okazje ich zapytać kiedyś. ;)
Ja mam przekład z 1917 roku: Katolicki i tak jest jak byk Jahwe.
Dziś też jest w użyciu Jehowa co nie oznacza, że nie pisze się, że jest to nieprawidłowa wersja.
W tej samej książce z 1917 roku napisano:
"Forma Jehowa, u nas i gdzie indziej rozpowszechniona jest filologicznie niedopuszczalna" (biblista ks. W. Szczepański).
Widocznie Kowalska i Wojtyła byli w tej kwestii niedouczeni. ;)
Niedouczeni?Dziwne.Wierzący,chodzący do kościoła,na religię,procesje i nikt ich nie douczył?To księża nie uczyli wiernych o imieniu Bożym?Nie czytali katolickich przekładów z imieniem Jahwe?To skąd czerpali wiedzę,że używali formy Jehowa? Z protestanckich przekładów?Odstępczej literatury?Taka Faustyna, bedąca w zgromadzeniu sióstr zakonnych,tez nie miała okazji sie dowiedziec jak Bóg ma na imie?Niby od tak dawna KK publikował biblię z imieniem Jahwe,a w sumie okazało sie,że prosty lud i tak nie znał tego imienia,a inni używali formy Jehowa.Dziwy nad dziwami.
-
Znalazłem cos takiego.Niestety nie znam francuskiego i nie mogą tego zweryfikować.Francuski Dictionaire de la Bible [Słownik biblijny],
> wydany przez księdza katolickiego F. Vifouroux, wyjaśnia:
> `Jehowa, imię własne Boga w Starym Testamencie.
A to jako ciekawostka: http://gallica.bnf.fr/services/engine/search/sru?operation=searchRetrieve&version=1.2&query=%28gallica%20all%20%22J%C3%A9hovah%2C%22%29
-
nie byli niedouczeni /określenie nieładne zwłaszca do póżniejszego papieża/
Papież jako młodziak też mógł być niedouczony. ;) Co widać po cytowanej książce.
Przypomnij sobie Apostołów i ich dziwaczne pytania do Jezusa oraz ich zachowania (np. jawne zaparcie się Piotra).
-
W wieku XIII (dzieło "Pugio fidei" z ok. 1270-78 r.), a nie XIV. Działał w Hiszpanii, gdzie było wówczas późne średniowiecze. Czasy nowożytne to 200 lat później wg Twojej datacji (z którą się zgadzam). Mnich ów (nota bene dominikański) to Raymundus Martini.
Czyli wszystko jest jasne.
-
A doszliście kiedyś do wniosku, że jeśli istnieje jeden, prawdziwy Bóg to może on nie mieć imienia i to go właśnie odróżnia?
-
"Jakie jest Jego imię?"
"Jestem który Jestem", to taki brak imienia. ;)
A Jahwe to tylko skrót tego. :)
-
No właśnie. "Jestem który Jestem" :) To jedyny Bóg który istnieje, który jest. Po co mu imię? Właśnie brak imienia jest takim imieniem ;)
-
Tylko jaka jest etymologia trzech liter jod???
Bo Aramejski Targum Neofiti w całosci tekstu
tak zapisuje imię Boga. I to nie wzięło się z przypadku.
Kto rozwiąże tą zagadkę, otrzyma rękę księżniczki i
połowę pałacu :)
To bardzo proste dla osób znających hebrajski. Chodzi o tzw. gramatykę historyczną języka hebrajskiego. Tłumaczę prosto jak się da:
w procesie arameizacji języka hebrajskiego następowało mylenie i zastępowanie tzw. spółgłosek słabych, tj. waw, jod, he, alef. Jak wiecie Imię zapisuje się SAMYMI słabymi spółgłoskami i stąd tego typu przemiany. Występuje też w innych targumach w zapisie jod-waw-jod:)
Nie chce mi się tutaj pisać artykułu z gramatyki historycznej i porównawczej hebrajskiego i aramejskiego:) Zainteresowanych odsyłam do podręczników aramejskiego biblijnego.
-
Gorszycielu!
Kiedyś w niemieckiej Biblii ŚJ w Dodatku pisali coś o jakimś Targumie i wersji Jeja. Jeśli nie pomyliłem z braku pamięci. ;)
Czy coś wiesz na ten temat. Nigdy tego nie znalazłem w ang. Biblii ŚJ choć mam kilka przekładów z różnych lat.
-
"właśnie brak imienia jest takim imieniem"Pewne wersety jednak potrzebują go przynajmniej takie jest moje zdanie np :jn 5:43 ,17:6,17:11,17:12,17:26, mt 6:9
mrk 11:9 łuk 1:49,13:35,19:38, dz ap15:14 rzym2:24. Odnośnie Jehowa warto też przeczytać wikipedie hasło tetragram podhasło odczyt .Puenta brzmienia
to chyba to co Gorszyciel nadmienił " Chodziło mi po prostu o to, że rekonstruując wymowę pierwotną Imienia JHWH mamy jakieś szanse że brzmiało Jave, Jao, Jahwe itp., a nie mamy żadnych szans na to, że brzmiało Jehowa."
-
Część biblistów opowiada się za odmową podania imienia przez Boga:
Mojżesz zaś rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was». (Wj 3:13-14, BT).
„Lecz Mojżesz powiedział do prawdziwego Boga: „Załóżmy, że teraz pójdę do synów Izraela i powiem im: ‚Bóg waszych praojców posłał mnie do was’, a oni rzekną do mnie: ‚Jakie jest jego imię?’ Co mam im powiedzieć?” Wtedy Bóg rzekł do Mojżesza: „OKAŻĘ SIĘ, KIM SIĘ OKAŻĘ”. I dodał: „Oto, co masz powiedzieć synom Izraela: ‚OKAŻĘ SIĘ posłał mnie do was’”.” (Wj 3:13, 14) (Wj 3:13-14, Biblia ŚJ).
I nie pada tu imię w pytaniu o imię
W wersecie 15 pada już jakby skrótowa wersja tego 'imienia'
-
Nie wiem skąd rozbieżność co do imienia w Wj 3:15:
"Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: "JESTEM, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia" Wj 3:15 BT.
„Wówczas Bóg jeszcze raz rzekł do Mojżesza: „Oto, co masz powiedzieć do synów Izraela: ‚Jehowa, Bóg waszych praojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was’. To jest moje imię po czas niezmierzony i ono mnie upamiętnia na pokolenie za pokoleniem.” (Wj 3:15, Biblia ŚJ)
Czy różne kodeksy mają różne słowa?
-
Gorszycielu!
Kiedyś w niemieckiej Biblii ŚJ w Dodatku pisali coś o jakimś Targumie i wersji Jeja. Jeśli nie pomyliłem z braku pamięci. ;)
Czy coś wiesz na ten temat. Nigdy tego nie znalazłem w ang. Biblii ŚJ choć mam kilka przekładów z różnych lat.
Język aramejski, podobnie jak hebrajski, też nie miał pierwotnie samogłosek:) Więc ważny jest jedynie spółgłoskowy rdzeń, który tu brzmiałby jod-jod-alef albo jod-jod-he. Obie formy są spotykane w rękopisach targumów.
-
mogłeś zacytować II wydanie lub przejść do 3:16
ale jak to pięknie powiedziałeś jedni uważają że nie należy go podawać ja jestem za podawaniem.Z uwagą też czytam co tu piszą mądrzejsi ode mnie
-
"właśnie brak imienia jest takim imieniem"Pewne wersety jednak potrzebują go przynajmniej takie jest moje zdanie np :jn 5:43 ,17:6,17:11,17:12,17:26, mt 6:9
mrk 11:9 łuk 1:49,13:35,19:38, dz ap15:14 rzym2:24. Odnośnie Jehowa warto też przeczytać wikipedie hasło tetragram podhasło odczyt .
Nie, te wersety go nie potrzebują, i właśnie
dlatego go tam nie ma! Spróbuj popatrzeć
na to, uwalniając się od zaszczepianego
przez Strażnicę schematu, imię = nazwa
(w tym wpadku tetragram).
Oczywiście, że pojęcie imienia może się
wiązać z nazwą, etykietą, ale użyte w
wielu wersetach, takich jak przytoczyłeś,
ma inne podstawowe, biblijne znaczenie.
-
mogłeś zacytować II wydanie lub przejść do 3:16
ale jak to pięknie powiedziałeś jedni uważają że nie należy go podawać ja jestem za podawaniem.Z uwagą też czytam co tu piszą mądrzejsi ode mnie
Nic nie rozumiesz.
Mi nie chodzi o II, III czy X wydanie ale o kwestie manuskryptów.
Z czegoś się biorą te różnice a nie z księżyca.
Co 3:16? W tym wersecie jest już skrót tego rozwiniętego imienia.
A czemu mam cytować II wyd BT a nie np. Poznańską, która też nie ma Jahwe w Wj 3:15? "Ten który jest" jest we wszystkich czterech wydaniach Poznańskiej.
-
abba masz taki pogląd i masz do niego prawo ja mam inny i to nie strażnica go wymyśliła jest za młoda .
roszada zacytuj jedną i drugą i zadaj pytanie tłumaczom bo są u ciebie
-
abba masz taki pogląd i masz do niego prawo ja mam inny i to nie strażnica go wymyśliła jest za młoda .
roszada zacytuj jedną i drugą i zadaj pytanie tłumaczom bo są u ciebie
Wydaje mi się, że nie przeczytałeś uważnie tego co napisałem.
Nie napisałem, że Strażnica coś wymyśliła. Czytaj tak, by głębiej
wnikać w merytorykę czyichś wypowiedzi, a zwłaszcza tekstu biblijnego.
Napisałem wyraźnie, że imię może wiązać się również z nazwą,
ale w świetle egzegezy biblijnej problem, jaki z tego robi często
Strażnica, nie istnieje.
To może inaczej: Peleg (załóżmy na potrzebę tego przykładu,
że to Twoje imię) - Peleg, jakie imię wyrabiasz sobie w oczach
innych?
Teraz rozumiesz?
Pan Jezus mówi:
"Ojcze, niech się święci Twoje imię"
i ten werset nic więcej nie potrzebuje :)
Masz jeszcze lepszy, który to ukazuje:
"Objawiłem imię Twoje ludziom, których mi dałeś"
Jeszcze raz więc napiszę: uwolnij się od kolein myślowych
wyrobionych przez uproszczone, jednostronne i
sprowadzające na manowce podejście.
-
roszada zacytuj jedną i drugą i zadaj pytanie tłumaczom bo są u ciebie
Niektórzy już nie żyją, wiec zapytam w przyszłości. :(
Rady masz świetnie, ale nieforumowe.
Czasem są osoby co mają różne przekłady hebrajskie z referencjami i tekstami alternatywnymi i ich pytam a nie Ciebie, skoro ich nie masz. ;)
-
abba przykłady bardo dobre i nie można ich kwestionować.To że znajduje się w koleinach myślowych niekoniecznie musi być prawdą.
-
To że znajduje się w koleinach myślowych niekoniecznie musi być prawdą.
Ok. Jasne. Napisałem to w dobrej intencji :)
Pozdrawiam Cię
-
To bardzo proste dla osób znających hebrajski. Chodzi o tzw. gramatykę historyczną języka hebrajskiego. Tłumaczę prosto jak się da:
w procesie arameizacji języka hebrajskiego następowało mylenie i zastępowanie tzw. spółgłosek słabych, tj. waw, jod, he, alef. Jak wiecie Imię zapisuje się SAMYMI słabymi spółgłoskami i stąd tego typu przemiany. Występuje też w innych targumach w zapisie jod-waw-jod:)
Nie chce mi się tutaj pisać artykułu z gramatyki historycznej i porównawczej hebrajskiego i aramejskiego:) Zainteresowanych odsyłam do podręczników aramejskiego biblijnego.
To jest pytanie, może i banalne z punktu mojej wiedzy na ten temat:
Dlaczego mam uważać YHWH jako rdzeń do tworzenia takich kombinacji
ze zbioru czterech spółgłosek słabych :) ?
-
Ciekawy wykład, Wyższa Szkoła Filologii Hebrajskiej w Toruniu:
https://www.youtube.com/watch?v=V8t2E59chsw
-
Wszystkie ang. Biblie ŚJ z lat 1961-1981 mają w Dodatku o Rodzaju 18:3 (ed. 1981 s. 1449):
A do nay, Hebrew Masoretic Text; Ky'ri e, Greek LXX; Do'mi ne, Latin Vg; Mar'ya, Syriac Peshitta; YeYa, Aramaic Targum of Onkelos; "My lords," Samaritan Pentateuch...
Wracam do pytania, bo wcześniej podałem, pewnie błędnie, że chodziło mi o Jeja, a to YeYa.
Czy to ekwiwalent JHWH czy Kyrios i co słowo to oznacza dosłownie?
Dodam, że literka "e" jest mała i podniesiona do góry.
To samo dotyczy terminu Mar'ya?
Czy to oznacza Pana czy Jahwe?
Może tu jest klucz do tego jak Żydzi czasów Jezusa mówili po aramejsku do Boga.
Skąd zatem w NT aramejskie słowo Mara (Pan) (1Kor 16:22)?
-
Natknąłem się na sensację, na którą nigdy wcześniej nie zwróciłem
uwagi, a pochodzi ona z samego tekstu Biblii!!!
Po kolei:
Przeczytałem w kilku źródłach dostępnych w internecie,
że od czasu powrotu z Babilonu istniała praktyka zastępowania
Tetragramu substytutami takimi jak Adonaj, haSzem, Elohim itp.
Wcześniej to imię było w powszechnym użyciu.
Zastanawiam się, czy nie istnieje jakaś rozsądna teoria,
która tłumaczyłaby taki stopniowo zachodzący proces.
Warto zauważyć, że okoliczność stosowania Kyrios w miejsce YHWH
w Septuagincie, z której korzystali apostołowie, posłużyła apostołom
do odniesienia wypowiedzi w imieniu JHWH do Chrystusa jako KYRIOSa.
Tylko jak można "tak sobie" dokonać takiej podmiany?
Dlaczego w samej Biblii nie ma wytłumaczenia tego, że tak miało się stać?
A jednak, okazuje się, że są pewne poszlaki!
Otóż okazuje się, że ta praktyka zastępowania jest widoczna nawet w samej Biblii!!!!!
Bo jeśli na przykład przyjąć, że księgi Kronik
kompilował Ezdrasz na podstawie wcześniejszych dokumentów,
to z jakich przyczyn on sam zastępował tetragram przenosząc teksty?
A może były już wcześniej dwie wersje?
Czy jest to dowód na to, że coś było "nie tak" z tetragramem
w umyśle przepisywaczy???
I mamy dowody w samej Biblii, że istniały dwa źródła
tego samego tekstu - jedne miały słowo "Bóg",
a drugie "JHWH". Dla mnie to jest godne uwagi!
Popatrzcie na załącznik.
-
No tak to zastępowanie przez pisarzy Biblii JHWH imieniem Bóg miało niewątpliwe miejsce.
J. Lewandowski o tym pisał kiedyś też i ja z tego skorzystałem co opisałem w książce W obronie wiary pkt. 11.10., tabela:
http://www.piotrandryszczak.pl/11.html
-
To bardzo ciekawe, co Abba napisał. Trzeba się temu przyjrzeć:)
-
Zgodnie z tym co pisze ks.prof. Michał Paradowski w książce
pt. "Talmud czy Biblia" sprawy w narodzie wybranym, bardzo
upraszczając szły zawsze, nazwijmy to dwutorowo. Może zatem
cały sekret albo problem tkwi w podziale po miedzy mozaizmem,
a judaizmem. Pozwolę sobie zacytować fragment z tej książki:
"Otóż, w dziejach "narodu wybranego" nastąpił wyraźny podział między mozaizmem i
judaizmem. Mozaizm jest przede wszystkim religią
skodyfikowaną przez Mojżesza, ale także i kulturą inspirowaną przez Torę. Natomiast
judaizm jest głównie kulturą, zawierającą elementy religijne. W skrócie można
powiedzieć, że mozaizm to religia objawiona i kultura żydowska oparta na Biblii,
głównie na Pięcioksięgu Mojżesza (Tora), a judaizm to przede wszystkim kultura
żydowska, bardzo stara, zaczynająca się na wiele wieków przed Mojżeszem, dla której
jego autorytet jest tylko jednym z wielu, będąc opartą najpierw na bardzo starych
tradycjach przedmojżeszowych, a później głównie na Talmudzie, a więc na Misznie i
Gemarze, obejmująca najrozmaitsze prądy, w których przeważają tendencje
materialistyczne i bałwochwalcze (jak kult złotego cielca)."
Ciekawe jak wielowiekowe przedmojżeszowe wpływy judaizmu musiały rzutować
na oblicze wielbienia i postrzegania jedynego prawdziwego Boga :) :) :)
-
Zobaczcie załącznik. Przedstawia procent wersetów w danej księdze, w których pojawia się Tetragram.
-
Kto jest autorem tej statystyki??
-
Zwykła matematyka to jest. Statystykę generuje automatycznie program biblijny o nazwie BibleWorks.
-
Zwykła matematyka to jest. Statystykę generuje automatycznie program biblijny o nazwie BibleWorks.
Jest jedno ale.
Czy to na podstawie Biblii Hebrajskiej, czy na podstawie Biblii ŚJ, która zawiera o 141 miejsc więcej występowania Jehowa, które sobie dostawili, tak jak w NT w 237 miejscach.
-
Oczywiście, że na podstawie Biblii Hebrajskiej (a dokładnie wydania krytycznego o nazwie Biblia Hebraica Stuttgartensia, która opiera się głównie na Codex Leningradensis).
-
Wszystkie ang. Biblie ŚJ z lat 1961-1981 mają w Dodatku o Rodzaju 18:3 (ed. 1981 s. 1449):
A do nay, Hebrew Masoretic Text; Ky'ri e, Greek LXX; Do'mi ne, Latin Vg; Mar'ya, Syriac Peshitta; YeYa, Aramaic Targum of Onkelos; "My lords," Samaritan Pentateuch...
Wracam do pytania, bo wcześniej podałem, pewnie błędnie, że chodziło mi o Jeja, a to YeYa.
Czy to ekwiwalent JHWH czy Kyrios i co słowo to oznacza dosłownie?
Dodam, że literka "e" jest mała i podniesiona do góry.
To samo dotyczy terminu Mar'ya?
Czy to oznacza Pana czy Jahwe?
Może tu jest klucz do tego jak Żydzi czasów Jezusa mówili po aramejsku do Boga.
Skąd zatem w NT aramejskie słowo Mara (Pan) (1Kor 16:22)?
Gorszycielu a może inne osoby.
Może coś skomentujecie. ;)
-
Wg mojej wiedzy rdzeń MRA w aramejskim oznacza PAN (gr. Kyrios), a YeYa (=JeJa) to aramejski ekwiwalent JHWH (Tetragramu).
Co do 1 Listu Pawła do Koryntian 16,22 to wiadomo skąd - po prostu jest to arameizm znaczący "Przyjdź Panie" i odnoszony do CHrystusa:)
-
Właśnie, to dobry trop może być.
Bowiem nawet nie wiem dokładnie,
jak to w końcu było z językiem .
Dlaczego w usta Jezusa wkładano aramejskie zwroty?
Dlaczego w listach byłego faryzeusza Saula z Tarsu,
one się pojawiają??? Aramejski Targum Neofiti
używa innego zapisu tetragramu. Same rozdroża,
nigdy nie znalazłem rzeczowej odpowiedzi :'(
-
Właśnie, to dobry trop może być.
Bowiem nawet nie wiem dokładnie,
jak to w końcu było z językiem .
Dlaczego w usta Jezusa wkładano aramejskie zwroty?
Dlaczego w listach byłego faryzeusza Saula z Tarsu,
one się pojawiają??? Aramejski Targum Neofiti
używa innego zapisu tetragramu. Same rozdroża,
nigdy nie znalazłem rzeczowej odpowiedzi :'(
Co do języka Jezusa to też same pytania... Uczeni kompromisowo mówią o tzw. języku judeo-aramejskim.
-
Wg mojej wiedzy rdzeń MRA w aramejskim oznacza PAN (gr. Kyrios), a YeYa (=JeJa) to aramejski ekwiwalent JHWH (Tetragramu).
Co do 1 Listu Pawła do Koryntian 16,22 to wiadomo skąd - po prostu jest to arameizm znaczący "Przyjdź Panie" i odnoszony do CHrystusa:)
Dzięki Gorszycielu.
Ciekawe jednak czy Jezus stosował wobec Ojca też określenie Mara, jak Paweł wobec Jezusa.
Co do YeYa to widzę oznacza to, że środowiska aramejskie też różne były.
Jedne stosowały odpowiednik JHWH inne nie.
Nie wiem jaki wiodący odpowiednik w Targumach istnieje za JHWH gdy się parafrazuje tekst biblijny. :-\
Abba dzięki za dylematy, też mnie one nurtują. Zagadki, rozdroża i niewyjaśnione kwestie...
-
Co do języka Jezusa to też same pytania... Uczeni kompromisowo mówią o tzw. języku judeo-aramejskim.
A może by tak wskazać jakie ekwiwalenty za JHWH stosowane są w aramejskich częściach zachowanych w Biblii Hebrajskiej.
Może tu by było częściowe wyjaśnienie, jak do Boga zwracano się w czasach Jezusa po aramejsku.
Czy jest taki spis miejsc z imionami Boga w aramejskich fragmentach w ST?
-
A może by tak wskazać jakie ekwiwalenty za JHWH stosowane są w aramejskich częściach zachowanych w Biblii Hebrajskiej.
Może tu by było częściowe wyjaśnienie, jak do Boga zwracano się w czasach Jezusa po aramejsku.
Czy jest taki spis miejsc z imionami Boga w aramejskich fragmentach w ST?
Zaraz podeślę:)
-
UWAGA! W aramejskich partiach ST nie ma Tetragramu (nawet w PNŚ nie pojawia się tam "Jehowa") Sprawdźcie sami: Rdz 31,47; Jr 10,11; Dn 2,4b-7,28; Ezd 4,8-6,18; 7,12-26 [ten cytat aramejski z Rdz ŚJ przemilczają - pewnie żeby forsować Mojżeszowe autorstwo od A do Z Księgi Rodzaju].
W tych partiach Biblii funkcjonują za to TYLKO takie określenia jak Eloha Illyja - Bóg Najwyższy; Elah Rab; Elaha Rabba, Elah Szemayya - Bóg Niebios, Bar Elahin (jako syn Boga = anioł w Dn 3,25).
-
Dzięki za info.
Czyli nawet określenie "Pan" się nie pojawia w tych frazach.
Nie bardzo rozumiem te oto Twoje zdanie Gorszycielu:
ten cytat aramejski z Rdz ŚJ przemilczają - pewnie żeby forsować Mojżeszowe autorstwo od A do Z Księgi Rodzaju
-
ŚJ piszą w it-1 pod hasłem "Aramejski":
W biblijnym języku aramejskim, dawniej nazywanym chaldejskim, spisano Ezdrasza 4:8 do 6:18 i 7:12-26, Jeremiasza 10:11 oraz Daniela 2:4b do 7:28.
Zazwyczaj dodaje się w biblistyce do tej listy Rdz, który odnotowałem. Oni natomiast tego nie dodali, gdyż wg nich od początku do końca Rdz napisał Mojżesz, a wtedy podobno wpływu aramejskiego na hebrajski nie było (też wg nich). I stąd milczenie:)
-
Okej bo nawias mnie zmylił i myślałem, że chodzi o jakiś fragment z Rdz zawarty w Ezd.
-
Gorszycielu, a może by tak podać wszystkie Ci znane formy ale po polsku:
Tetragramu lub jego skrótu
Tetragramu z różnymi wokalizacjami, choć tak nie odczytywanymi przez Żydów
Piotr dał tu skan:
http://www.piotrandryszczak.pl/cztery-hebrajskie-litery-oznaczajace-imie-boze.html
w którym są formy:
Jehwah
Jehowah
Jehwih
Jehowih
nie wiem czy dobrze spisałem z hebrajskiego z tego skanu, bo tam są po dwie formy Jehwih i Jehowih.
Kwestie Jahwe czy Jehowa omawiał też mój kolega J. Lewandowski:
http://www.piotrandryszczak.pl/jan_lew_jahwe_czy_jehowa.html
-
Znane mi formy Tetragramu po polsku? Chodzi Ci o wokalizację po prostu stosowaną w Polsce?
-
Znane mi formy Tetragramu po polsku? Chodzi Ci o wokalizację po prostu stosowaną w Polsce?
Tak jest po polsku, bo hebrajskiego to niewiele osób, jak Ty, się uczyło. :)
Przyznasz, że u nas nie ma specjalistycznego opracowania o tetragramie. Jedynie jakieś apendixy jak w komentarzu KUL do Wj czy w komentarzu Paulistów do Wj.
-
Jest jedna rzecz po polsku dość dobra o Tetragramie. Chcesz namiar?:)
-
Jest jedna rzecz po polsku dość dobra o Tetragramie. Chcesz namiar?:)
Możesz podać, jak będzie dla mnie za mądre, to moim kolegom się może przyda.
Ja znam tylko „Communio” Nr 1, 1994 całe poświęcone JHWH.
Pisałem o tym:
Zaś dwumiesięcznik „Communio” (Nr 1, 1994), zatytułowany „Imię Boga”, poświęca aż 114 stron zagadnieniom związanym z imieniem Jahwe.
-
Właśnie o to mi chodziło. Najlepsze co po polsku wyszło, ale wiele nowych rzeczy już do tego dodać można:) Może by zachęcić biblistów z Lublina do jakiejś rzeczowej publikacji?:P
-
Właśnie o to mi chodziło. Najlepsze co po polsku wyszło, ale wiele nowych rzeczy już do tego dodać można:) Może by zachęcić biblistów z Lublina do jakiejś rzeczowej publikacji?:P
Mam złe doświadczenia z zachęcaniem.
Jak w 1994 wyszedł NT ŚJ, to napisałem do kilku biblistów wysyłając im ten NT, aby napisali coś krytycznego, załączając im swoje uwagi.
Z tego co wiem, tylko w jednym jakby wewnątrzkościelnym niszowym piśmie coś napisano. Nic konkretnego, że nawet nie zachowałem sobie tego.
A ze 3 lata temu zachęcałem prof. Wojciechowskiego by znalazł jakiegoś doktoranta by opisał Biblie ŚJ, z ewentualną moją pomocą na temat doktryny ŚJ.
Niestety napisał, że nie ma nikogo odpowiedniego, a sam nie ma czasu by się zając tą kwestią. :(
-
Ja znam tylko „Communio” Nr 1, 1994 całe poświęcone JHWH.
Gdzie można zakupić / otrzymać tę pozycję?
-
Gdzie można zakupić / otrzymać tę pozycję?
Jak mieszkasz w dużym mieście to pewnie w jakiejś bibliotece można pożyczyć.
Ja swojego egz. nawet znaleźć nie mogę. :(
Nosiłem go do poradni zawsze by pokazywać zarażonym przez Strażnicę, ale od 2013 już w poradni stacjonarnej nie działam więc nie wiem gdzie mam to.
Ale masz tu choć część:
http://www.piotrandryszczak.pl/imie-boze-w-bibliach-katolickich-cz4.html
A tak w ogóle to ja Piotra namówiłem na ten artykuł, który świetnie zrobił.
Masz tam skany z wszystkich najważniejszych Biblii i komentarzy.
Części 1-6
-
Szukałem wcześniej i znalazłem w Bibliotece Narodowej ale tylko na miejscu - czytelnia. :(
-
Szukałem wcześniej i znalazłem w Bibliotece Narodowej ale tylko na miejscu - czytelnia. :(
Bo trzeba mieć aparat i robić fotki. ;)
Ale to stara rzecz więc gdzie tego szukać?
Na allegro? Wątpię.
Można znaleźć księdza, który to ma.
Najlepiej w parafii pallotynów, bo oni to wydają.
-
Z tego co piszecie mam rozumieć, że imię boże który znajdujemy
w "Przebudźcie się" z lipca 2010 roku, jest kolejną wariacją
hebrajskich liter wchodzących w skład tetragramu, które
oczywiście tworzą osobiste imię Boga ?
-
Nie. Ktoś to z błędem napisał. A na jakim materiale to jest napisane/wyryte?
-
Z tego co piszecie mam rozumieć, że imię boże który znajdujemy
w "Przebudźcie się" z lipca 2010 roku, jest kolejną wariacją
hebrajskich liter wchodzących w skład tetragramu, które
oczywiście tworzą osobiste imię Boga ?
Możesz wrzucić skan całej strony? Te znaki w trójkącie dziwnym trafem przypominają 666 po hebrajsku. Aż się wierzyć nie chce, że w tak bezpośredni sporób by to wrzucili do Przebudźcie się także daj skan całej strony jeśli możesz bo akurat nie mam tego PS a na jw.org nie ma.
Podobny motyw jest na popularnym napoju energetycznym Monster Energy:
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/f/f5/Monster_energy_drink_feature.jpg)
-
Piotr też coś pisał o tym wątpliwym tetragramie:
http://www.piotrandryszczak.pl/czy-to-jest-tetragram.html
-
Rzeczywiście. 3*waw to = 666. Ale chyba tego sami nie namalowali?
-
Więc skoro to jest w Kanadzie w jakimś kościele to zaszalał witrażysta:P
-
Tak to wygląda na skanie:
-
Nie. Ktoś to z błędem napisał. A na jakim materiale to jest napisane/wyryte?
Pomylił ??? Raczej miał wiedzę o czymś czego my nie wiemy ;)
-
Tutaj fajne info, że kościół został zbudowany w latach 1717-1719
przez, uwaga MASONA Antoine Carpentier i wszystko jasne ;)
http://www.quebecregion.com/en/religious-sites/eglise-saint-pierre-church/
-
Pomylił ??? Raczej miał wiedzę o czymś czego my nie wiemy ;)
Może masz rację. Ale nie na 100% jest jak mówisz, bo artysta/kamieniarz chrześcijański nie zawsze miał wiedzę o literach i języku hebrajskim. Takie błędy robili nawet Żydzi na swoich macewach;)
-
Może masz rację. Ale nie na 100% jest jak mówisz, bo artysta/kamieniarz chrześcijański nie zawsze miał wiedzę o literach i języku hebrajskim. Takie błędy robili nawet Żydzi na swoich macewach;)
Artysta/kamieniarz w tym przypadku był tylko wyrobnikiem, tak jak i rzeźbiarze słynnej Kaplicy Rosslyn,
którzy pracowali na zlecenie nie mając bladego pojęcia o symbolice tworzonej przez nich pracy,
tak samo mogło być z wyżej omawianym kościołem. To że fundatorem był mason, choć nie wiemy jakiego stopnia,
już daje do myślenia. Trochę siedzę w tych tematach i wiem że w śród tych panów nic nie powstaje przypadkiem,
albo jest kwestią pomyłki, tak samo ja Russel nie mógł tak sobie, bez stosownego nazwijmy to upoważnienia
umieścić symbol skrzydlatego dysku na swojej pracy " Boski Plan Wieków" :)
-
Na obrazach jest mnóstwo błędów teologicznych czy niezgodności z Biblią.
To wizja artystyczna malarza.
Na ogół malarze nie byli teologami czy biblistami. ;)
Zresztą jest wiele kościołów poprotestanckich czy pokatolickich i można stawiać czasem Bogu ducha winnemu wyznaniu zarzuty, a to "nie jego" dzieło tylko pozostałość przejęta.
Tak w Gdańsku w Kościele Mariackim jest napis "Jehowa" i ŚJ pokazują go, że to w katolickim kościele.
A to pozostałość z czasów protestanckich. To napis na bocznej płaskorzeźbie czy jak to nazwać.
-
Artysta/kamieniarz w tym przypadku był tylko wyrobnikiem, tak jak i rzeźbiarze słynnej Kaplicy Rosslyn,
którzy pracowali na zlecenie nie mając bladego pojęcia o symbolice tworzonej przez nich pracy,
tak samo mogło być z wyżej omawianym kościołem. To że fundatorem był mason, choć nie wiemy jakiego stopnia,
już daje do myślenia. Trochę siedzę w tych tematach i wiem że w śród tych panów nic nie powstaje przypadkiem,
albo jest kwestią pomyłki, tak samo ja Russel nie mógł tak sobie, bez stosownego nazwijmy to upoważnienia
umieścić symbol skrzydlatego dysku na swojej pracy " Boski Plan Wieków" :)
Poniekąd masz rację. I kiedy taki artysta zrobił błąd malując fresk, to się go zamalowywało i poprawiano. Jak coś wyrył w drogim materiale albo na fasadzie budynku to z błędem tak zostawiano. Jest na to masa przykładów.
-
To co dziś jest niezgodne z biblią,kiedyś uważane było za zgodne. Ludzie ze szczerego serca tworzyli dla Boga i innych szczerych ludzi. Nie potępiałabym ich. Ale podziwiam ich determinację,kunszt i serce.
Kiedyś inaczej rozumiano sformułowanie "krew i ciało",dziś bibliści tłumaczą,że to semityzm znaczący coś innego niż tylko człowiek. Takich odkryć pewnie jeszcze pojawi się więcej.
-
Tu nasuwają się pytania, co rzeczywiście przedstawiono w tym kościele ?
Bo raczej to nie jest tetragram. Czy błąd był zamierzony czy nie ?
Dlaczego "Przebudźcie się" nazywa to tetragramem,
nie wspominając że jest to błędna forma, albo błąd artysty ?
A może jest to dopuszczana forma imienia bożego, której my nie znamy ?
Wracając jeszcze raz do naszego fundatora rodem z lucyferiańskiego wyznania,
mniemam, że nie był to przypadek.
-
Możliwe, choć nie jest to pewne na 100%.
-
Może mam naiwne podejście,albo zbyt małą wiedzę,ale mnie masoni nie przerażają. Patrzę na nich jak na tych,co chcieli nieść oświatę. Staszic,król Staś i jego spotkania czwartkowe. Walka o to,by prości ludzie czytali i pisali,uciekając spod dominacji Kościoła. Wolnomularstwo,czyli masoni dla mnie to ludzie chcący coś zmienić,budowniczowie świata,wolnego od ciemnoty . Może to infantylne,ale tak ze szkoły to wyniosłam i takie mam odczucia.
-
Możliwe, choć nie jest to pewne na 100%.
No właśnie Drogi Gorszycielu, to jest najgorsza puenta tego tematu. :) :) :)
-
WTS niemal wszystko w tych przekazach podprogowych robi tak, że na 100% nigdy nie wiadomo;p
-
Książka do poczytania:
https://books.google.pl/books?id=VgHPVgod3mwC&printsec=frontcover&dq=The+Divine+Name+in+the+Bible&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwjrn7vD_LzNAhWCIJoKHcDHC7wQ6AEIODAB#v=onepage&q&f=false
-
Nie znam tej większości biblistów.
Chyba masz na myśli biblistów z Towarzystwa Strażnica. ;D
Większość biblistów uznaje albo Jahwe albo JHWH.
Mialem na mysli kraje anglosaskie. :)
-
Mialem na mysli kraje anglosaskie. :)
Tam są raczej mniejszości. ;D
Ilu wiernych tylu biblistów. ;)