Na czym polegało zrehabilitowanie J. F. Rutherforda i jego towarzyszy?

[Roszada]

Nie wiem czy Sędziemu potrzebna było jakieś zrehabilitowanie, skoro sam powiedział, że czuje się najszczęśliwszy idąc do więzienia: 

„‘To najszczęśliwszy dzień w moim życiu’ – powiedział Rutherford w drodze z sądu do więzienia – ‘trudno o większy zaszczyt dla człowieka niż znoszenie ziemskiej kary za swe przekonania religijne’.” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 44).

[Roszada]

Podobnie w innej publikacji oddano słowa Rutherforda:

„To najszczęśliwszy dzień mojego życia; ziemska kara za przekonania religijne jest jednym z największych przywilejów, jakie może mieć człowiek” (Nowożytna historia świadków Jehowy 1955 cz. I, s. 71; por. ta sama treść ang. Strażnica 15.04 1955 s. 238).

Skoro tak, to po co dorabiano całą 'ideologię' męczeństwa Sędziego?

[Roszada]

Jeżeli jak pisze Towarzystwo "całkowicie zrehabilitowano" Sędziego to odebrano mu to co sam mówił: "znoszenie ziemskiej kary za swe przekonania religijne’".

Podkreślają dziś, że to była jedna pomyłka, więc żadne prześladowanie za wiarę.

*** w89 1.5 s. 4  ***
Wniesiono odwołanie od wyroków na przedstawicieli Towarzystwa Strażnica; wykazano, że są ofiarami pomyłki sądowej. Rutherford i jego współpracownicy ku rozczarowaniu ich nieprzyjaciół z kręgów religijnych zostali zwolnieni z więzienia.
 

[Roszada]

   Przed tym rzekomym „całkowitym zrehabilitowaniem” zwolennicy Sędziego Rutherforda podjęli istną kampanię w społeczeństwie w sprawie wypuszczenia jego z więzienia. Nawet polityków w to zaangażowano, którzy jednak pisali o winie Rutherforda, choć wstawiali się za niego, by go ułaskawiono:

   „W lutym 1919 roku niektóre gazety rozpoczęły ogólnokrajową kampanię na rzecz uwolnienia J. F. Rutherforda i jego uwięzionych współpracowników. Badacze Pisma Świętego wysyłali tysiące listów do wydawców gazet, członków Kongresu, senatorów i gubernatorów, usilnie zachęcając do poczynienia jakiś kroków w sprawie ośmiu więzionych chrześcijan. Wiele osób, do których zwrócono się z taką prośbą, wypowiedziało się za ich uwolnieniem i oświadczyło, że postarają się im jakoś pomóc. Na przykład w liście członka Kongresu E. W. Saundersa z Wirginii czytamy między innymi: »Otrzymałem Wasz list w sprawie Badaczy Pisma Świętego przebywających w więzieniu w Atlancie. Pozwolę sobie powiedzieć, że jestem za darowaniem im kary i z radością przyłączę się do wydania w tym celu odpowiedniej opinii. Ludzie ci nie są przestępcami w zwykłym tego słowa znaczeniu, chociaż może byli winni formalnego naruszenia prawa. Ale wojna się skończyła i powinniśmy próbować zapomnieć o niej tak szybko, jak to tylko możliwe«” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 48).

Czy więc była to wywierana presja na społeczeństwo i władze oraz koniec wojny czy rzeczywiste zrehabilitowanie?

[Roszada]

Nigdzie nie czytałem, by Sędzia mówił, że się czuł "całkowicie zrehabilitowany".
Dopiero po jego śmierci zaczęto wmawiać mu to.

Tylko publikacje całkiem niedawne o tym mówią.

[Reskator]

Nie wiem czy Sędziemu potrzebna było jakieś zrehabilitowanie, skoro sam powiedział, że czuje się najszczęśliwszy idąc do więzienia: 

„‘To najszczęśliwszy dzień w moim życiu’ – powiedział Rutherford w drodze z sądu do więzienia – ‘trudno o większy zaszczyt dla człowieka niż znoszenie ziemskiej kary za swe przekonania religijne’.” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 44).

Ciekawią mnie słowa SĘDZIEGO tuż po wyjściu więzienia.
Logicznie patrząc powinien powiedzieć "że czuje się najbardziej nieszczęśliwym  wychodząc z więzienia".

[Roszada]

Okazuje się, że słowo "zrehabilitowany" jest naciąganiem polskich tłumaczy.

Ang. słowo rehabilitated nie pada ani razu w związku z Rutherfordem w ang. literaturze.
Mowa jest o "oczyszczeniu" z zarzutów.
Zrehabilitowanie to zrekompensowanie i przeproszenie kogoś.
A to nie miało miejsca.

[Roszada]

   Inna wypowiedź Sędziego Sądu Okręgowego wskazuje, że pomimo iż chciano wypuścić J. F. Rutherforda, to jednak uważano go za osobę, która łamała prawo i była winna. Jedynie zakończenie wojny miało być powodem ułaskawienia:

„Godna uwagi jest też treść listu sędziego Howe’a do prokuratora generalnego, napisanego dnia 3 marca 1919 roku:
»Do Prokuratora Generalnego w Waszyngtonie
»Szanowny Panie!
»W odpowiedzi na pańską depeszę z dnia 1 bm. tego samego dnia przekazałem telegraficznie, co następuje:
»‘Zalecam natychmiastowe złagodzenie kary dla Josepha Rutherforda, Williama E. Van Amburgha, Roberta J. Martina, Freda H. Robisona, George’a H. Fishera, Claytona J. Woodwortha, Giovanniego DeCecca i A. Hugh Macmillana. Wszyscy byli oskarżonymi w tej samej sprawie, rozpatrywanej w nowojorskim okręgu wschodnim. Ponieważ wojna się skończyła, należy, moim zdaniem, okazać im wspaniałomyślność. Głoszeniem i publikowaniem swych nauk religijnych wyrządzili wiele szkody’.
»Każdy z oskarżonych otrzymał surowy wyrok 20 lat więzienia, jedynie DeCecca dostał 10 lat. Moim głównym celem było ukaranie ich dla przykładu, jako ostrzeżenie dla innych, i wierzyłem, że po wojnie Prezydent złagodzi wyrok. Jak podałem w depeszy, wyrządzili wiele szkód i słusznie można by twierdzić, iż nie powinno się ich tak szybko wypuszczać na wolność. Ale ponieważ teraz nie mogą już więcej szkodzić, jestem za tym, aby okazać im równie wielką pobłażliwość, jak surowy wydałem na nich wyrok. Uważam, że większość z nich, jeśli nie wszyscy, działała ze szczerych pobudek, i nie sądzę, by należało przetrzymywać w więzieniu ludzi, którzy już nie mają możliwości przysparzać kłopotów. Sprawy ich jeszcze nie rozpatrywano przed Obwodowym Sądem Apelacyjnym” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 49).

   Powyższa wypowiedź sędziego wskazuje, że nadal uważano J. F. Rutherforda za winnego. Wyłącznie zakończenie wojny spowodowało okazanie mu „wspaniałomyślności”. 

[Roszada]

Muszę wam powiedzieć, że książka ŚJ pt. Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 jest nieoceniona i niedoceniona.

Ona w wielu kwestiach jest lepsza niż Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego (1995).
Po prostu dokładniej opisuje wiele kwestii, szczególnie z USA.
A przecież tam Mekka jest.

Oto mój artykuł na ten temat:

Czy J. F. Rutherford, prezes Towarzystwa Strażnica, został „całkowicie zrehabilitowany”?

https://www.apologetyka.info/swiadkowie-jehowy/czy-j-f-rutherford-prezes-towarzystwa-straznica-zosta-cakowicie-zrehabilitowany,1177.htm

[DeepPinkTool]

Muszę wam powiedzieć, że książka ŚJ pt. Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 jest nieoceniona i niedoceniona.

Ona w wielu kwestiach jest lepsza niż Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego (1995).
Po prostu dokładniej opisuje wiele kwestii, szczególnie z USA.
A przecież tam Mekka jest.

Mekka czy Jerozolima? 
Jeśli nie Jerozolima to też raczej Medyna niż Mekka 

[Roszada]

Mekka czy Jerozolima? 
Jeśli nie Jerozolima to też raczej Medyna niż Mekka 

No nie wiem, ale w moich stronach mówi się "prawdziwa Mekka", a nie Medyna czy Jeruzalem.

[DeepPinkTool]

No nie wiem, ale w moich stronach mówi się "prawdziwa Mekka", a nie Medyna czy Jeruzalem.

nie załapałeś żartu 

[Roszada]

nie załapałeś żartu 

Pewnie tak.

[Roszada]

Zarzutów w stosunku do J. F. Rutherforda i jego kilku współpracowników było więcej niż kilka, a wymieniają je różne publikacje Świadków Jehowy. Cytujemy je według fragmentów przytaczanych w naszym artykule pt. Odbiornik radiowy Towarzystwa Strażnica podczas wojny i problemy J. F. Rutherforda:
http://piotrandryszczak.pl/polemika2aa/odbiornik-radiowy-towarzystwa-straznica-podczas-wojny-i-problemy-j-f-rutherforda.html

„rozpowszechnianie siódmego tomu”;
„przekroczenie ustawy o szpiegostwie”;
„pertraktowanie z nieprzyjacielem”;
„oskarżeni o działalność wywrotową”;
„spiskowali w celu nakłonienia innych do nieposłuszeństwa i do uchylania się od służby w siłach zbrojnych USA oraz w celu utrudnienia poboru i rekrutacji mężczyzn do tej służby”;
„akt oskarżenia dotyczył wysłania do Europy pewnej kwoty (przeznaczonej na biblijną działalność wychowawczą w Niemczech), co miało być sprzeczne z interesami Stanów Zjednoczonych”;
dawano „schronienie dla agentów niemieckich”;
posiadanie radiowego urządzenia odbiorczego, za pomocą którego to „aparatu komunikowano się z nieprzyjacielem”.

Jak widzimy, zarzutów było wtedy sporo, a czas wojny sprzyjał różnym podejrzeniom, tym bardziej, gdy ktoś w swych naukach głosił, że wojna ta przeistoczy się w Armagedon(!):

Łoj jeszcze się jakiś zarzut znalazł przypadkowo.

„oskarżono oprócz tego o handel z wrogiem na podstawie twierdzenia, że ci przedstawiciele Towarzystwa przesłali 500 dolarów kierownikowi szwajcarskiego oddziału w Zurychu” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 42).

[Roszada]

Dziś wstawiono mój artykuł:

Jakie warunki więzienne mieli karani czołowi Świadkowie Jehowy w trakcie wojen światowych?

https://www.apologetyka.info/swiadkowie-jehowy/jakie-warunki-wiezienne-mieli-karani-czoowi-swiadkowie-jehowy-w-trakcie-wojen-swiatowych,1246.htm

Artykuł zawiera dwa rozdziały:

Pierwsza wojna światowa – J. F. Rutherford i współpracownicy przesiadujący w więzieniu

Druga wojna światowa –Daniel Sydlik, późniejszy członek Ciała Kierowniczego, przesiadujący w więzieniu