Skandaliści w Polsat News - drugi odcinek o Świadkach Jehowy

[DeepPinkTool]

  Tak jak wcześniej pisałem, my z  żoną odebraliśmy wszelkie wypowiedzi Tomka, Maćka i Agaty jako celne i w żadnym stopniu nie naciągane ani przesadzone. Dotyczy to także rózgi. Jedyne czego nam brakowało, mając porównanie do oglądanego niedawno programu Leah Remini, to brak cytatów z publikacji świadkowskich. W tamtym programie podczas wypowiedzi ExJWów w studiu, na ekranie wyświetlały się cytaty z czasopism, broszur, książek na dany temat. Myślę, że to mogłoby być lepsze narzędzie niż zeznania ODSTĘPCÓW zwłaszcza dla aktywnych Świadków. W sekcie jest popularne stosowanie zasłony milczenia w mniej wygodnych i mniej popularnych kwestiach. Dopiero człowiek wybudzony dostrzega w jakim bagnie tkwił. Myślę, że dla aktywnych Świadków lepszym katalizatorem katalizatorem na dostrzeżenie jakiegoś fałszu będzie cytat bezpośredni z "natchnionego źródła" niż parafraza dokonana przez wykluczonego. Zdaję sobie sprawę, że wymagałoby to wcześniejszego przygotowania najbardziej trafionych cytatów oraz przekonania prowadząych i produkujących program ale przecież programy te są chyba produkowane dlatego, że ktoś dostrzega sekciarski charakter organizacji Świadków Jehowy.

[Roszada]

W tamtym programie podczas wypowiedzi ExJWów w studiu, na ekranie wyświetlały się cytaty z czasopism, broszur, książek na dany temat.

No niestety nasi exŚJ wpierw palą w piecach publikacjami, a później nie ma co pokazać.

[mav]

To bardziej wynikało z formuły programu. Program Leah Remini był przygotowywany przez prawdopodobnie wiele tygodni, samo nagranie trwało jeśli mnie pamięć nie myli około 6 godzin, a Lloyd był w stałym kontakcie z ekipą produkcyjną. Tutaj było zupełnie inaczej - przyjechaliśmy rano do studia, usiedliśmy na scenie i dopiero tam na miejscu zobaczyliśmy się z panią Agnieszką Gozdyrą, mieliśmy może z 5 minut na ustalenie od czego chcemy zacząć. Nie było nawet czasu żeby ustalić jakie slajdy będą puszczane w tle, choć wysłaliśmy im wcześniej trochę materiałów (niektóre z nich puścili, jak np. fragmenty publikacji o 1975 roku). Miałem ze sobą całą torbę publikacji, ale po prostu nie było możliwości ich pokazania. I tak cieszę się, że chociaż udało mi się przemycić książkę Paście .

[DeepPinkTool]

Macieju, domyślałem się, że tak to wyglądało jak piszesz, stąd też moja uwaga o konieczności przekonania produkcji. Moja uwaga nie jest zarzutem a raczej sugestią na przyszłość gdyby były jakieś widoki na ewentualną kontynuację "tu czy tam". Na pewno produkcji nie zależy na wyrywaniu ludzi z sekty. Dziś jest program o exŚJ, za tydzień o kierowcach ciężarówek, a za dwa o emigrantach zarobkowych itd itp. Gdyby były więc widoki na kolejne tego typu programy to warto by przygotować dobitne cytaty ze Strażnicy obnażające organizację.

[Roszada]

Kiedyś jak byłem zaproszony do publicznej telewizji (TV Gdańsk) na program o sektach, to zabrałem ze sobą torbę najróżniejszych książek o sektach.
Chciałem by prowadzący pozwolił wyłożyć je na stół, przed którym siedzieliśmy.
Jako takie dodatkowe ukazanie problemu.
Były różnych wydawnictw i różnych autorów. Miałem ich co najmniej 10 szt.

Redaktor powiedział, że wykluczone, bo byłaby to krypto reklama. 
Załamałem się. Bój się Boga, różni autorzy, różne wydawnictwa, a to może być reklama.

A tak w ogóle to pan redaktor sam chciał błysnąć przed widzami, a ja miałem być kwiatkiem do kożucha. Tak bywa. Później odpuściłem sobie media, bo nie miałem do ich gwiazdorstwa zdrowia.

[Walt Kowalski]

Cześć, mam pytanie. Na początku programu była wstawka z wizyty w Nadarzynie, brak komentarza ze strony rzecznika  ktoś tłumaczył tym że na audiencje trzeba być umówionym. Poproszono o dane kontaktowe i obiecano reakcje. Czy jest jakiś ciąg dalszy tej sprawy? Dobrze by było gdyby przy braku odpowiedzi z Nadarzyna jakiś reporter umówił się z wyprzedzeniem na spotkanie żeby uzyskać ich komentarz. Po co tam jest stanowisko rzecznika?

[Stanisław Klocek]

Dobrze by było gdyby przy braku odpowiedzi z Nadarzyna jakiś reporter umówił się z wyprzedzeniem na spotkanie żeby uzyskać ich komentarz. Po co tam jest stanowisko rzecznika?

Umówić się można, ale i tak niewiele to da. Po stawieniu się na umówiony czas, poprostu mogą potraktować jakby nie było uzgodnione, ewentualnie w inny sposób zwodzenia. Bywało, że grali na zwłokę nie odzywając się przez kilkadziesiąt minut, ewentualnie żądając o jakieś dane na które odpowiedzą w regulaminowym dla nich czasie. Sprawę załatwiają lekceważąco w bramie swego swego klasztoru. Rzecznik na żywo niewiele powie, gdyż trudniejsze sprawy złożone na piśmie, będą uzgadniane w naradzie, a na te niewygodne odpowiadzą, że forma programu jest dla nich nieodpowiednia lub coś w tym stylu.

[Dianne]

W moim mieście wszystkie dzieciaki dostawały wpierdol. Była jedna babeczka w sąsiednim zborze, która swoich dzieci nie biła i na zebrnia przynosiła im zabawki. Wszyscy byli oburzeni Nwm czy tylko w mojej okolicy krążyła historia o dziecku, które ojciec wynosił w trakcie zebrania z sali w wiadomym celu. Dziecko zaczęło krzyczeć "jehowo wybaw mnie z tej próby". Wszyscy zborowicze robili sobie z tego heheszki i rozstrzygali dylemat czy w tej sytuacji dziecku przylać czy odpuścić. Nigdy od strony znajomych świadków nie usłyszałam negatywnej opinii na temat bicia dzieci.

[Sebastian]

W moim mieście wszystkie dzieciaki dostawały wpierdol. Była jedna babeczka w sąsiednim zborze, która swoich dzieci nie biła i na zebrnia przynosiła im zabawki. Wszyscy byli oburzeni Nwm czy tylko w mojej okolicy krążyła historia o dziecku, które ojciec wynosił w trakcie zebrania z sali w wiadomym celu. Dziecko zaczęło krzyczeć "jehowo wybaw mnie z tej próby". Wszyscy zborowicze robili sobie z tego heheszki i rozstrzygali dylemat czy w tej sytuacji dziecku przylać czy odpuścić. Nigdy od strony znajomych świadków nie usłyszałam negatywnej opinii na temat bicia dzieci.

w Karpaczu panowała podobna atmosfera, a wychodzenie z sali królestwa do przedpokoju aby dziecku przylać było najnormalniejszym standardem, który nikogo nie dziwił.

jedyne czego nie potwierdzę, to okrzyki "Jehowo ratuj" - takich nigdy nie słyszałem...

[Roszada]

jedyne czego nie potwierdzę, to okrzyki "Jehowo ratuj" - takich nigdy nie słyszałem...

A ja słyszałem aż na klatce schodowej "o Jehowo" jak moja sąsiadka pionierka kłóciła z mężem ze świata.
On tylko krzyczał: "cholera jasna psia krew", a ona tylko "o Jehowo".
Może i "ratuj" było, gdy chciał jej przyłoić.
Ale to bardzo dawne czasy i mało co już pamiętam.

[Noc_spokojna]

Z własnych, jednorazowych obserwacji - ślub w KK. Wśród zgromadzonych zaproszonych gości dwójka bardzo młodych SJ. Jak to na ślubie, kilkoro małych dzieci biegających po kościele, siadających na schodkach ołtarza, roześmianych i dość głośnych. Miny SJ bezcenne .
Że też wtedy nie zaświeciła mi się lampka, że u SJ coś jest nie hallo.

[Disorder]

W zborach w których byłem też stosowano przemoc wobec dzieci. Łącznie z przemocą fizyczną. Do dziś pamiętam wrzaski z łazienki słyszane na sali mimo zamkniętych drzwi od łazienki. Co ciekawe porządkowi zamykali dodatkowo drzwi od korytarza gdy dzieciak był wyjątkowo głośny. Jako dzieciak myślałem, że to normalne.

[paralipomena]

W  Polsce kary cielesne były normą .
W podstawówce nie raz dostałem  po "łapach"  od wychowawczyni .
Bicie dzieci nikogo nie dziwiło .
Było takie powiedzenie : "tyłek nie szklanka ,  nie pęknie" .
Dzisiaj by to nie przeszło.

[Trinity]

temat rózgi karności jest mi znany aż za nadto 😒
w zborach w których byłam temat był jasny jak słońce
to fajnie że są gdzieś zbory w których tego tematu nie ma
w moim macierzystym wszscy dzieci prali równo a przodownikiem
chyba był mój ojciec! dziś musze chodzić z tego powodu na terapie.

w obecnym zborze również dzieci są bite
jedna siostra wiekowa zwróciła uwagę starszemu
który wyprowadzał swojego 2letniego synka do wc
to później zmieniła zbór bo sie do niej uprzedził i traktował jak powietrze.
dzieci w zborach są bite, tresowane. a starsze dziecko tego starszego gdy odpowiada na zebraniu, a nie wyczerpie tematu potrafi się pod koniec rozpłakać patrząc na niezadowoloną
minę rodzica.

inny przypadek: maluch w przedszkolu chlapną że czasem dostaje klapsa
pani zrobiła aferę aż na niebieskiej karcie się skończyło.

szkoda że za moich czasów nie było to uregulowane bo mój ojciec
pewnie by siedział za "karcenie" dzieci
 

[Helleboris]

U mnie w zborze też dzieciaki były bite. Ja raz w życiu tylko dostałam, ale nie na zebraniu. Byłam niepokojąco grzecznym dzieckiem. Wystarczał mi zeszyt do rysowania księżniczek. Ale zdarzało mi się spać na zebraniach. Szczególnie na studium książki. Ale wtedy brat prowadzący powiedział, że jak będę spać to mnie nie policzy i wtedy już nie spałam. Zebranie to jeszcze nie jest tak strasznie długo, ale zawsze współczułam dzieciom na zgromadzeniach. Nie dość, że trzeba siedzieć na dupie kilka godzin to jeszcze często gęsto upał, albo deszcz. Jak były kongresy jeszcze na starej Legii to była masakra