Według mnie wszystkie Biblie są niekanoniczne i odstępcze. Wiem, wiem, niektórych w tym momencie zaatakował wybuch złości, po przeczytaniu tego wyróżnionego zdania. Zatem radzę tym, których zaatakowała nerwica, aby spożyli jakiś środek uspakajający, a po dojściu do normalności zapoznali się z mym uzasadnieniem. Już spoko? No to zaczynam.
Aby ustalić, czy Biblia jest kanoniczna, czy nie, to należy określić kryteria decydujące u uznaniu za kanoniczne. To dość trudne zadanie, gdyż różni, różnie będą ustalać owe kryteria. Mimo tego zapoznajmy się jednym z tych norm określających ramy wyznaczające uznanie kanoniczności.
Kryterium kanoniczności jest jedno i to samo od wieków, a jest nim podane przez nieomylny Nauczycielski Urząd Kościoła nauczanie Chrystusa i apostołów, czyli tzw. tradycja bosko-apostolska (KO 8). Orzeczenie, że jakaś księga jest kanoniczną, sprowadza się do stwierdzenia, iż Jezus i apostołowie uznawali ową księgę za natchnioną. Zatem kanoniczność zakłada natchnienie księgi i tylko księgi natchnione mogą być kanonicznymi, czyli włączonymi do kanonu ksiąg Pisma Świętego. Skoro tak ścisły jest związek pojęć: kanoniczność i natchnienie, to trzeba zauważyć, że natchnienie to fakt nadprzyrodzony, a jego istnienie można poznać jedynie z Objawienia Bożego, zawartego w Piśmie Świętym i Tradycji (przekaz ustny). Inne kryteria kanoniczności:
1) czytanie liturgiczne jakiejś księgi w kościele jako księgi Pisma Świętego – liturgia słowa;
2) apostolskie pochodzenie (autorstwo albo wpływ apostoła na autora);
3) budująca treść, zgodna z nauką proroków i hagiografów Nowego Testamentu. ks. Wiesław Dąbrowa
Moja analiza krytyczna podanego kryterium jest następująca. Urząd Kościoła jest omylny (uzasadnienie według zapotrzebowania). Jezus nie podał spisu ksiąg ST, ani zawartości ich treści. Jeśli chodzi o NT, to żaden z żyjących apostołów, włacznie z ostatnim, nie podali katalogu i zakresu treści. Odnośnie punktu 1) W II wieku były uznawane i czytane w liturgii:
Ew.: Barnaby, Egipcjan, Piotra, Ebionitów.
Listy: Laodycejczyków (Kol 4:16), Aleksandrejczyków, 2 (listy) Koryntian (Klemensa Rz), Didache, Pasterz Hermasa, Apokalipsa Piotra, Księga Mądrości. Mało wartościowe: Księga Objawienia,
Listy: 1 i 2 Piotra, Jakuba, Hebrajczyków, Filemona, Judy, 3 Jana. Odnośnie punktu 2) Żadna Ew. nie była spisana przez apostoła. Paweł był samozwańczym apostołem, gdyż nigdy nie wybrało go grono z dwunastu, tak jak Macieja w miejsce ubytku Judasza (Dz 1:20-26). Odnośnie punktu 3) Wiele można znaleźć nie budujących, jak np.; porzucanie pracy i rodzin, aby zająć się reklamowaniem na rzecz nauk Jezusa, branie przykładu z ptaków, aby się nie uczyć, nie dbać o to co, czy jutro będziemy mieli co jeść, naśladować Jezusa w fanatycznym zachowaniu w wywracaniu stolików, czy stosowaniu wyzwisk (zob 23 rozdz. Ew. Mat).
