Duch Święty jest przejawem działania Boga Jahwe, wyrazem Jego woli i mocy. Gdyby nie zstąpił na Pana Jezusa, wtedy nie dokonał by żadnych cudów. Później Sam to powiedział:
Nie mogę sam z siebie nic uczynić. Jak słyszę, tak sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy, bo staram się pełnić nie moją wolę, lecz wolę tego, który mnie posłał.
Bóg zsyłając Swojego Ducha Świętego na konkretnych ludzi,
potwierdza swoje działanie, dając im charyzmaty np. uzdrawiania itd. Dlatego mamy napisane w Biblii, że każdy grzech, może zostać wybaczony, oprócz grzechu przeciwko Duchowi Świętemu. Jeżeli na kogoś zstąpił ten Duch, a on z premedytacją sprzeciwia się działaniu Boga - to nie będzie mu wybaczone. Duch Święty nie stoi powyżej Pana Jezusa, aby przeciwko Jemu grzechy mogły być odpuszczone, a przeciwko DŚ już nie. Dla przykładu: Podczas Pięćdziesiątnicy DŚ napełnił uczniów Chrystusa. To oznaczało, że Bóg będzie działał przez te osoby. Jednak załóżmy, że ktoś pomimo darów, które uzyskał zaczął czcić szatana. To jest właśnie grzech przeciwko Duchowi Świętemu.
Podczas soboru w Jerozolimie widać, że Duch Święty nie jest osobą.
Bóg też, który zna serca, przyznał się do nich, dając im Ducha Świętego jak i nam,
Bóg Jahwe tym potwierdził, że przez pogan, którzy przyjęli Pana Jezusa też będzie działał. Czytamy przecież, że Bóg daje komu chce i jak chce swojego Ducha.
Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my,
Apostołowie postanowili zgodnie z działaniem i wolą Boga Jahwe.
Tak samo działał Bóg poprzez swojego Ducha w Starym Testamencie.
Np.
I przypadł na mnie Duch Pana, a Pan rzekł do mnie: Mów: Tak mówi Pan: Tak myśleliście, domu Izraela, i Ja wiem, co wam na myśl przychodzi. (6) Zabiliście wielu w tym mieście i napełniliście jego ulice zabitymi. (7) Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan
