Od kiedy forma Jehowa jest krytykowana przez biblistów?

[Tusia]

ALE wokalizację Jehowa po raz pierwszy zastosowali właśnie rzymscy katolicy, zamieszczają ją od czasu do czasu w kościołach

A w kościołach bibliści umieszczali "wokalizację Jehowa"?

[Gorszyciel]

Rzymscy katolicy napisałem wyraźnie - skoro w kościołach to widocznie jakiś biskup / prezbiter po studiach teologicznych to aprobował. Dawni bibliści katoliccy zamieszczali ją w swoich pismach. Także Wujek nie powinien protestantów krytykować, gdyż oni poszli jedynie za wokalizacją zaproponowaną przez uczonych mężów katolickich, będących po uniwersyteckich studiach świętej teologii katolickiej.

[Tusia]

Rzymscy katolicy napisałem wyraźnie - skoro w kościołach to widocznie jakiś biskup / prezbiter po studiach teologicznych to aprobował.

Mentalność strażnicowa jeszcze nie wyszła z Ciebie. Ty myślisz, że w Kościele jest tak, jak w Towarzystwie Strażnica, że o wszystkim decyduje biskup? Nie masz zielonego pojęcia o Kościele. Jesteś uparty i za wszelką cenę chcesz postawić na swoim.
Żegnam!

[pies berneński]

Gorszycielu a co  sądzisz o tym zdaniu napisanym (wnikliwe tom 1 str 972):
Imię Jezus (gr. Iesoús) odpowiada hebrajskiemu imieniu Jeszua (skrócona forma imienia Jehoszua), które znaczy „Jehowa jest wybawieniem”.

[Gorszyciel]

Gorszycielu a co  sądzisz o tym zdaniu napisanym (wnikliwe tom 1 str 972):
Imię Jezus (gr. Iesoús) odpowiada hebrajskiemu imieniu Jeszua (skrócona forma imienia Jehoszua), które znaczy „Jehowa jest wybawieniem”.

IESZUA to po prostu wybawienie po hebrajsku. JEHOSZUA to JHWH jest wybawieniem. Nie ma dowodu, że to skrócona forma. Mogą być to równie dobrze dwa odrębne imiona, jak polskie Bartłomiej i Bartosz (na obu mówimy Bartek )

Myślę, Tusia, że jednak nad wyglądem drogich fresków w epoce renesansu czy baroku czuwał ktoś więcej niż wikary. Pozdrawiam

[sabekk]

Mentalność strażnicowa jeszcze nie wyszła z Ciebie. (...)
Żegnam!

JEHOSZUA to JHWH jest wybawieniem.

Brakuje tylko "a" i byłby komplet Tylko czy aby tylko strażnicowy? A może ta mentalność nie jest ot strażnicowa...?

[Gorszyciel]

Sabek, nie masz widzę pojęcia o samogłoskach hebrajskich (o zasadzie szewa itd.), skoro twierdzisz, że to dowód na wokalizację. Zobacz: Jirmjahu (= Jeremiasz). Ta wokalizacja jest jAhu. Podobnie Izajasz, Malachiasz itd.

[sabekk]

Sabek, nie masz widzę pojęcia o samogłoskach hebrajskich (o zasadzie szewa itd.), (...)

Ty chyba jakieś kompleksy leczysz, skoro rozmowę zaczynasz od oceny czyjejś wiedzy.

(...) skoro twierdzisz, że to dowód na wokalizację. Zobacz: Jirmjahu (= Jeremiasz). Ta wokalizacja jest jAhu. Podobnie Izajasz, Malachiasz itd.

Po prostu zwróciłem uwagę na to, jak wokalizujesz ty sam (JEHOSZUA). Rozumiem, że skoro tak właśnie wokalizujesz, traktujesz ową jako nie budzącą większych emocji. Ja też mogę podać kilka przykładów...

Cytat:
"Jehoadah, Jehoaddan, Jehoahaz, Jehoash, Jehohanan, Jehojachin, Jehojada, Jehojakim, Jehojarib, Jehonadab, Jehonathan, Jehoram, Jehoshaphat, Jehosheba, Jehoshua, Jehozabad, Jehozadak."
(Konkordancja Stronga strony 555-7)

Pytanie zatem, skąd wzięła się wokalizacja JEHO... i czy jest owa krytykowana przez biblistów?


 

[Gorszyciel]

Stąd, że pod spółgłoską J, kiedy stoi pierwsza, zazwyczaj mamy szewa (półsamogłoskę, którą jak "e" czytamy) w słowach więcej niż dwugłoskowych. Przykłady: Jeruszalaim (Jerozolima); Jehudim (Żydzi). W słowach krótszych masz zazwyczaj A: Jair, jain (wino); Jakin; Jael; Jahwe. Drugie "o", które na czerwono zakreślasz, to samołoskizacja spółgłoski WAW - proces można prześledzić badając gramatykę historyczną języka hebrajskiego. Przestawano w wielu pozycjach w rdzeniach WAW czytać jak "w", tj. spółgłoskowo i robiono z niego samogłoski: "o" lub "u".

[sabekk]

Stąd, że pod spółgłoską J, kiedy stoi pierwsza, zazwyczaj mamy szewa (półsamogłoskę, którą jak "e" czytamy) w słowach więcej niż dwugłoskowych. Przykłady: Jeruszalaim (Jerozolima); Jehudim (Żydzi). W słowach krótszych masz zazwyczaj A: Jair, jain (wino); Jakin; Jael; Jahwe. Drugie "o", które na czerwono zakreślasz, to samołoskizacja spółgłoski WAW - proces można prześledzić badając gramatykę historyczną języka hebrajskiego. Przestawano w wielu pozycjach w rdzeniach WAW czytać jak "w", tj. spółgłoskowo i robiono z niego samogłoski: "o" lub "u".

"Zazwyczaj", czyli nie jest to żadną sztywną regułą, co widać po takich słowach jak Jebus (Jeruzalem; Sędziów 19:10), Jehiel, Jehu, Jehud... i jeszcze trochę zeszłoby mi przepisywanie. Dochodzimy tu do dwuzgłoskowego Jahwe... ale jest tu pewien zgrzyt. Jak sam powiedziałeś:

Cytat:
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/biblia-dyskusje/od-kiedy-forma-jehowa-jest-krytykowana-przez-biblistow/msg89531/#msg89531
Gorszyciel
"Gesenius więc i jego badania, przyjęte przez większość i sensowne, ustaliły formę Jahwe. I choć na 100% nie wiadomo, czy wymawiać JHWH Jahwe"


Czyli owa forma jest tylko przyjętą przez większość i nie ma 100% pewności czy jest tą właśnie, tak jak szewa nie jest jakąś żelazną, sztywną regułą. Nawet można pójść dalej, wszak Jehowa to forma więcej niż dwugłoskowa. Roszada cytował nieco wcześniej owego Geseniusa...

Cytat:
„Ci, którzy uważają formę יְהוָֹה [Je-ho-wa] za właściwe brzmienie [imienia Bożego], nie są całkowicie pozbawieni argumentów. Takie założenie pozwala bardziej satysfakcjonująco wyjaśnić, dlaczego na początku wielu imion własnych pojawiają się skrócone sylaby יְהוֹ [Je-ho] i יוֹ [Jo]”
(Hebrew and Chaldee Lexicon to the Old Testament Scriptures).


Polecam do rozważenia ciekawą pracę pewnego biblisty...

https://web.archive.org/web/20110726213122/http://www.karaite-korner.org/yhwh_2.pdf

...który najwyraźniej nie tylko nie podważa formy Jehowa, ale wręcz ją argumentuje o efekty swej pracy:

Cytat:
Nehemia Gordon
"So the name is really pronounced Yehovah"

[Natan]

"Zazwyczaj", czyli nie jest to żadną sztywną regułą, co widać po takich słowach jak Jebus (Jeruzalem; Sędziów 19:10), Jehiel, Jehu, Jehud... i jeszcze trochę zeszłoby mi przepisywanie. Dochodzimy tu do dwuzgłoskowego Jahwe... ale jest tu pewien zgrzyt. Jak sam powiedziałeś:

Cytat:
https://swiadkowiejehowywpolsce.org/biblia-dyskusje/od-kiedy-forma-jehowa-jest-krytykowana-przez-biblistow/msg89531/#msg89531
Gorszyciel
"Gesenius więc i jego badania, przyjęte przez większość i sensowne, ustaliły formę Jahwe. I choć na 100% nie wiadomo, czy wymawiać JHWH Jahwe"


Czyli owa forma jest tylko przyjętą przez większość i nie ma 100% pewności czy jest tą właśnie, tak jak szewa nie jest jakąś żelazną, sztywną regułą. Nawet można pójść dalej, wszak Jehowa to forma więcej niż dwugłoskowa. Roszada cytował nieco wcześniej owego Geseniusa...

Cytat:
„Ci, którzy uważają formę יְהוָֹה [Je-ho-wa] za właściwe brzmienie [imienia Bożego], nie są całkowicie pozbawieni argumentów. Takie założenie pozwala bardziej satysfakcjonująco wyjaśnić, dlaczego na początku wielu imion własnych pojawiają się skrócone sylaby יְהוֹ [Je-ho] i יוֹ [Jo]”
(Hebrew and Chaldee Lexicon to the Old Testament Scriptures).


Polecam do rozważenia ciekawą pracę pewnego biblisty...

https://web.archive.org/web/20110726213122/http://www.karaite-korner.org/yhwh_2.pdf

...który najwyraźniej nie tylko nie podważa formy Jehowa, ale wręcz ją argumentuje o efekty swej pracy:

Cytat:
Nehemia Gordon
"So the name is really pronounced Yehovah"

Witam Cię, SabekK. Faktycznie, nie można twierdzić, że bibliści, teolodzy i "zwykli" wierni opowiadający się za formą Jehowa nie mają żadnych argumentów na rzecz tego brzmienia Imienia Bożego.

Oto angielski artykuł uzasadniający użycie formy Jehowa w Biblii Króla Jakuba:

http://www.kjvtoday.com/home/jehovah-or-yahweh-in-exodus-63-et-al

Biblista Jay Patrick Green senior, autor interlinearnego przekładu całej Biblii na język angielski oraz kilku innych wydań Biblii (Modern King James Version, Literal Translation of the Bible, etc.), używa w swoich edycjach Pisma Św. właśnie formy Jehovah (Jehowa).

Tu można poczytać jego literalny przekład, w którym występuje Imię Jehovah:

https://sgpbooks.com/cubecart/read-kj3-here.html

Właśnie ukazała się w Toruniu Uwspółcześniona Biblia Gdańska, gdzie w kilku miejscach znajdujemy Imię Jehowa:

https://wrotanadziei.org/

Tutaj można ściągnąć PDF:

https://drive.google.com/drive/folders/0B3J4j0Z4GatbbFVHblZqS0piSkk

Ciekawostka - w starszej literaturze ewangelicznych chrześcijan występuje forma Jehovah, np. w dziełach Charlesa Spurgeona czy w monumentalnym komentarzu Matthew Henry do całej Biblii.

[Tusia]

Polecam do rozważenia

 

[Gorszyciel]

Sabekk, co to za praca "pewnego" biblisty? Bez bibliografii i przypisów? Co to do Newsweeka pisał? Przykłady podane przez Ciebie nie mają pod pierwszą JOD szewa, a segol lub cere (jeśli wiesz o czym mowa). Oczywiście: zazwyczaj to nie zawsze. W języku nie ma zawsze. Na pewno jednak wokalizacja Jehowa jest błędna. To kryptogram - JHWH + samogłoski z wyrazu Adonay. Nie wiesz tego? Roszada nie cytował Geseniusa, a Geseniusa wg cytatu w Strażnicy. Weź przeczytaj całość wywodu Geseniusa i go tu najlepiej przytocz po polsku i niemiecku to pogadamy o Geseniusie.

[Tusia]

Na pewno jednak wokalizacja Jehowa jest błędna.

Potwierdzam:

[Gorszyciel]

Prawda! Aczkolwiek za powstanie owego słownego dziwoląga "Jehowa" odpowiedzialni są średniowieczni uczeni mnisi rzymskokatoliccy