NT ŚJ podobny do NT spirytysty Grebera?

[Roszada]

Kolejne podobieństwa i różnice między przekładem NT ŚJ i NT spirytysty Grebera.

2P 1:1

The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937
2P 1:1 – our God and our redeemer Jesus Christ.

New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984
2P 1:1 – of our God and [the] Savior Jesus Christ

„Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997
2P 1:1 – „naszego Boga, a także Wybawcy, Jezusa Chrystusa”.

W tym fragmencie spirytysta J. Greber i Towarzystwo Strażnica zrobili co się da, by Jezus nie mógł być Bogiem. On dostawił dodatkowe słowo our, a organizacja Świadków Jehowy dała frazę „a także”.
Ciekawe, że ani Greber ani Towarzystwo Strażnica nie dokonało takich zabiegów w tekście końcowym tego listu (2P 3:18), choć on tytuły Jezusa pisze małą literą.

The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937
2P 3:18 – of our lord and savior Jesus Christ.

New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984
2P 3:18 – of our Lord and Savior Jesus Christ.

„Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997
2P 3:18 – „naszego Pana i Wybawcy, Jezusa Chrystusa”.

[Roszada]

Kolejne podobieństwa i różnice między przekładem NT ŚJ i NT spirytysty Grebera.

2P 2:1

The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937
2P 2:1 – they will not acknowledge as their lord him who redeemed them.

New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984
2P 2:1 – will disown even the owner that bought them.

„Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997
2P 2:1 – „zaprą się nawet właściciela, który ich kupił”.

W tym fragmencie Towarzystwo Strażnica postąpiło trochę inaczej niż spirytysta J. Greber. On napisał małą literą określenie „Pan”, to znaczy „pan” (ang. lord), a ono greckie słowo despotes przetłumaczyło na „właściciel” (ang. owner), też małą literą.

Jednak gdzie indziej, gdzie mowa jest o Bogu Ojcu, termin ten oddało poprzez „Wszechwładny Pan” (ang. Sovereign Lord) (patrz Łk 2:29, Dz 4:24 i Ap 6:10), a Greber przez tytuł Lord (Łk 2:29, Ap 6:10) lub Lord our God (Dz 4:24). Widać więc, że i Towarzystwo Strażnica i spirytysta postąpili tak, by umniejszyć chwałę Chrystusa.

Ciekawe jednak, że w tekście Jud 4 greckie słowo despotes organizacja Świadków Jehowy przetłumaczyła na „Właściciel” (ang. Owner), dużą literą!

[Roszada]

Kolejne podobieństwa i różnice między przekładem NT ŚJ i NT spirytysty Grebera.

1 J 5:20

The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937
1J 5:20 – And we are in communion with the true God, since we are in communion with His Son Jesus Christ. It is he who teaches the truth and grants life in heaven.
tłumaczenie:
„A my jesteśmy we wspólnocie z tym prawdziwym Bogiem, ponieważ jesteśmy we wspólnocie z Jego Synem, Jezusem Chrystusem. To jest on, który naucza nas tej prawdy i obdarza życiem w niebie”.

New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984
1J 5:20 – And we are in union with the true one, by means of his Son Jesus Christ. This is the true God and life everlasting.

„Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997
1J 5:20 – „I jesteśmy w jedności z tym prawdziwym poprzez jego Syna, Jezusa Chrystusa. To jest prawdziwy Bóg i życie wieczne.”.

J. Greber usunął na końcu w tym tekście słowa „prawdziwy Bóg”, odnoszone przez chrześcijan do Jezusa. Natomiast Towarzystwo Strażnica w inny sposób zneutralizowało ten tekst, odnosząc frazę „prawdziwy Bóg” do Jehowy:

„Otóż to Jehowa, a nie kto inny, jest »prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym«. Tylko Jemu powinni oddawać cześć wszyscy, którzy zawdzięczają Mu istnienie...” (Strażnica Nr 20, 2004 s. 31).

[Roszada]

Kolejne podobieństwa i różnice między przekładem NT ŚJ i NT spirytysty Grebera.

Jud 4

The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937
Jud 4 – men who deny God, our only Sovereign, as well as our lord Jesus Christ.
Tłumaczenie: „którzy zapierają się Boga, naszego jedynego Suwerena, jak również naszego pana Jezusa Chrystusa”.

New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984
Jud 4 – proving false to our only Owner and Lord, Jesus Christ.

„Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997
Jud 4 – „sprzeniewierzający się naszemu jedynemu Właścicielowi i Panu, Jezusowi Chrystusowi”.

W tym fragmencie Towarzystwo Strażnica postąpiło inaczej niż spirytysta J. Greber. On wstawił do tego wersetu słowo „Suweren” (ang. Sovereign), odnosząc je do Boga, a organizacja Świadków Jehowy termin „Właściciel” odniosła dla odmiany do Jezusa.
Jednak i Towarzystwo Strażnica i spirytysta postąpili tak, by umniejszyć chwałę Chrystusa.
On odebrał jeden z tytułów Jezusowi i napisał małą literą określenie „pan” (ang. lord), a ono greckie słowo despotes przetłumaczyło na „Właściciel” (ang. Owner), choć gdzie indziej, gdzie mowa jest o Bogu Ojcu, termin ten oddało poprzez „Wszechwładny Pan” (ang. Sovereign Lord) (patrz Łk 2:29, Dz 4:24 i Ap 6:10). Greber zaś ma w tych trzech wersetach tytuł Lord (Łk 2:29, Ap 6:10) lub Lord our God (Dz 4:24).
Ciekawe jednak, że w tekście 2P 2:1 greckie słowo despotes Towarzystwo Strażnica przetłumaczyło na „właściciel” (ang. owner), małą literą!

[Roszada]

Kolejne podobieństwa i różnice między przekładem NT ŚJ i NT spirytysty Grebera.

Ap 1:17

The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937
Ap 1:17 – I am the first and the last.

New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984
Ap 1:17 – I am the First and the Last.

„Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997
Ap 1:17 – „Jam jest Pierwszy i Ostatni”.

Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest rozbieżność między spirytystą J. Greberem a Towarzystwem Strażnica.

On pisze o Jezusie jako „pierwszym i ostatnim” (wyraźny jest tu brak szacunku i odbieranie Bóstwa), a ono o „Pierwszym i Ostatnim”.

Jednak organizacja ta pomimo swoich dużych liter stara się udowodnić, że właściwie to trzeba rozumieć ten tekst inaczej:

„W oryginale hebrajskim wersetu z Izajasza 44:6 przy słowach »pierwszy« i »ostatni« brak rodzajników określonych, natomiast występują one w greckim tekście Objawienia 1:17, gdzie Jezus mówi o samym sobie. Z prawideł gramatycznych wynika zatem, że w Objawieniu 1:17 mamy do czynienia z tytułem, a słowa z Izajasza 44:6 odnoszą się do Boskości Jehowy” („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 27).

Widać więc, że Bóstwo Chrystusowi odbierają tu i spirytysta J. Greber i Towarzystwo Strażnica. To samo dotyczy też tekstu Ap 2:8.

[Roszada]

Kolejne podobieństwa i różnice między przekładem NT ŚJ i NT spirytysty Grebera.

Ap 3:14

The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937
Ap 3:14 – the Amen, the faithful and true witness, the first of all that God created.
Tłumaczenie: „pierwszy ze wszystkiego, co Bóg stworzył”.

New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984
Ap 3:14 – the Amen says, the faithful and true witness, the beginning of the creation by God.

„Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997
Ap 3:14 – „Amen, świadek wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego”.

Pomimo, że Towarzystwo Strażnica oddało ten tekst inaczej niż spirytysta J. Greber, to jednak tak samo jak on interpretuje ten werset:

„Nasuwa się więc logiczny wniosek, że ten, o którym czytamy w Objawieniu 3:14, jest stworzeniem, pierwszym stworzeniem Bożym, i że miał początek” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 369).

Prócz tego Towarzystwo Strażnica określenie „początek” napisało małą literą, choć w tekście Ap 1:17 o „Pierwszym i Ostatnim” dużą literą.
Pozostałe tytuły Jezusa oddało ono tak, jak J. Greber: „Amen” (dużą literą), „świadek” (małą literą).

[Roszada]

Kolejne podobieństwa i różnice między przekładem NT ŚJ i NT spirytysty Grebera.

Ap 17:14

The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937
Ap 17:14 – lord of lords and the king of kings.

New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984
Ap 17:14 – Lord of lords and King of kings.

„Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997
Ap 17:14 – „jest Panem panów i Królem królów”.

Wprawdzie Towarzystwo Strażnica, nie tak jak spirytysta J. Greber, nazywa Jezusa „Panem panów”, ale w rzeczywistości Chrystus jest tylko podległym Jehowie Panem, czyli niższej kategorii Władcą (patrz powyżej omówienie tekstu Hbr 1:10). Jednak w tekście Ap 19:16 Greber napisał następująco: King of Kings and Lord of Lords.

To, że Towarzystwo Strażnica nazwało Jezusa „Panem” (z dużej litery) o niczym nie świadczy, gdyż ono i cezara nazywa „Panem”: „Ale w jego sprawie nie mogę nic pewnego napisać do mego Pana” (Dz 25:26).

Prócz tego, organizacja ta, chcąc osłabić Chrystusowy tytuł „Pan”, wprowadziła w swej Biblii dla Boga określenie „prawdziwy Pan” (Wj 23:17, 34:23, Iz 1:24, 3:1, 10:16, 33, 19:4, Mi 4:13, Ml 3:1). Termin „prawdziwy” nie występuje w oryginale hebrajskim oraz w Septuagincie w wymienionych wersetach.
Może on sugerować, że Jezus nie jest „prawdziwym Panem”. Jednak w angielskim przekładzie Świadków Jehowy termin „prawdziwy” umieszczony jest w nawiasie kwadratowym, jako słowo dodane, we wszystkich wskazanych powyżej wersetach: the [true] Lord (np. Wj 23:17) (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). Tego nawiasu nie zastosowano jednak w tekście polskim.

[Roszada]

Anonimowe przywołanie NT spirytysty Grebera przez Towarzystwo PRZED wydaniem Przekładu Nowego Świata

„Powyżej sugerowaliśmy, że może to być błędne tłumaczenie oryginalnego tekstu greckiego. Następujący cytat ukazuje sposób, w jaki niedawny przekład niemiecki oddaje Mateusza 27:52, 53: »Tombs were laid open, and many bodies of those buried there were tossed upright. In this posture they projected from the graves and were seen by many who passed by the place on their way back to the city.« Podajemy to w tym celu, by wykazać, że nie wszyscy tłumaczą tekst oryginalny w zwyczajny, ortodoksyjny sposób” (Awake! 22.04 1949 s. 25).

„Nawiasem mówiąc, ta okoliczność [trzęsienie ziemi w Ekwadorze i podniesienie zwłok] przypomina nam o trzęsieniu ziemi, które nastąpiło po śmierci Jezusa i sposobie, w jaki pewien niedawny przekład niemiecki oddaje słowa z Mateusza 27:52,53: »Tombs were laid open, and many bodies of those buried there were tossed upright. In this posture they were projected from the graves and were seen by many who passed by the place on their way back to the city.« (See the April 22 Awake! Pages 24 and 25 for detailed discussion of the text.)” (Awake! 08.10 1949 s. 23 [ang. słówka were brak w oryginale J. Grebera]).

Anonimowe przywołanie NT spirytysty Grebera przez Towarzystwo PO wydaniu Przekładu Nowego Świata

„Nie tylko sam Przekład Nowego Świata tak tłumaczy te wiersze. Pewien nowoczesny przekład niemiecki podaje zupełnie podobnie: »Grobowce się odkryły i wiele ciał tych, których pochowano, zostało podrzuconych na stojąco. W tej pozycji wystawały z grobów i były widziane przez wielu, którzy tamtędy przechodzili wracając do miasta.« – Mat. 27:52, 53” (Strażnica Nr 8, 1961 s. 15-16).

[Roszada]

W tej samej polskiej Strażnicy powołanie się anonimowo na spirytystę Grebera i równocześnie w tej samej publikacji opisanie spirytyzmu Grebera.

„Nie tylko sam Przekład Nowego Świata tak tłumaczy te wiersze. Pewien nowoczesny przekład niemiecki podaje zupełnie podobnie: »Grobowce się odkryły i wiele ciał tych, których pochowano, zostało podrzuconych na stojąco. W tej pozycji wystawały z grobów i były widziane przez wielu, którzy tamtędy przechodzili wracając do miasta.« – Mat. 27:52, 53” (Strażnica Nr 8, 1961 s. 15-16).

„Niejaki Johannes Greber pisze we wstępie do swego przekładu Nowego Testamentu, wydanego w roku 1937: »Byłem księdzem katolickim i do czterdziestego ósmego roku życia w ogóle nie wierzyłem w możliwość kontaktu ze światem duchów Bożych. Potem jednak nastał dzień, kiedy niechcący zrobiłem pierwszy krok w kierunku takich kontaktów. Przeżyłem rzeczy, które aż do największych głębi wstrząsnęły moim jestestwem. (...) Przeżycia swe opisałem w książce, która ukazała się w języku niemieckim i angielskim, a nosi tytuł: ‘Komunikowanie się ze światem duchów, jego prawa i cele’.« (...) W przedmowie do ostatnio wspomnianej książki były ksiądz Greber powiada: »Biblia jest najwybitniejszą książką spirytystyczną.« Kierując się takim wrażeniem Greber stara się swemu przekładowi Nowego Testamentu nadać nutę jak najbardziej spirytystyczną. (...) Rzecz całkiem oczywista, że w dokonaniu takiego przekładu pomagali byłemu księdzu »duchowie«, w których wierzy” (Strażnica Nr 8, 1961 s. 3 [ang. 15.02 1956 s. 110-111]).

[Roszada]

J. Greber jako spirytysta po wydaniu Biblii ŚJ

   Towarzystwo Strażnica znało J. Grebera jako spirytystę od co najmniej roku 1955 (od 1949 r. cytowało anonimowo jego NT ale nie podawało jego profesji):

It comes as no surprise that one Johannes Greber, a former Catholic clergyman, has become a spiritualist and has published the book entitled “Communication with the Spirit World, Its laws and Its Purpose.” (1932, Macoy Publishing Company, New York) In its Foreword he makes the typical misstatement: “The most significant spiritualistic book is the Bible; for its principal contents hinge upon the messages of the beyond to those existing in the present.” (ang. Strażnica 01.10 1955 s. 603 [brak polskiego odpowiednika; por. poniżej tekst z polskiej broszury]).

   Powyższe słowa zamieszczono też w broszurze wydanej po angielsku także w roku 1955:

   It comes as no surprise that one Johannes Greber, a former Catholic clergyman, has become a spiritualist and has published the book entitled "Communication with the Spirit World, Its Laws and Its Purpose." (1932, Macoy Publishing Company, New York) In its Foreword he makes the typical misstatement: "The most significant spiritualistic book is the Bible; for its principal contents hinge upon the messages of the beyond to those existing in the present." (What Do the Scriptures Say About “Survival After Death”? 1955 s. 88).

   Tekst ten ukazał się w języku polskim w roku 1958:

   „Nie dziwi zatem fakt, że niejaki Johannes Greber, były duchowny katolicki, stał się spirytystą i wydał książkę pod tytułem »Communication with the Spirit World, Its Laws and Its Purpose« /Komunikowanie się ze światem duchów, jego prawa i cel/ (1932, Macoy Publishing Company, Newe York). W przedmowie podaje on typowe fałszywe wyjaśnienie: »Najważniejszą książką spirytystyczną jest Biblia, gdyż główna jej treść opiera się na wiadomościach podanych z tamtej strony tym, którzy istnieją obecnie.«” („Co Pismo Święte mówi o »życiu pozagrobowym«?” 1958 [ang. 1955] s. 78-79, par. 137).

   W roku 1956 kolejny raz napisano o spirytyście J. Greberze:

   Says Johannes Greber in the introduction of his translation of The New Testament, copyrighted in 1937: “I myself was a Catholic priest, and until I was forty-eight years old had never as much as believed in the possibility of communicating with the world of God’s spirits. The day came, however, when I involuntarily took my first step toward such communication, and experienced things that shook me to the depths of my soul. . . . My experiences are related in a book that has appeared in both German and English and bears the title, Communication with the Spirit-World: Its Laws and Its Purpose.” (Page 15, ¶ 2, 3) In keeping with his Roman Catholic extraction Greber’s translation is bound with a gold-leaf cross on its stiff front cover. In the Foreword of his aforementioned book ex-priest Greber says: “The most significant spiritualistic book is the Bible.” Under this impression Greber endeavors to make his New Testament translation read very spiritualistic. (ang. Strażnica 15.02 1956 s. 110-111).

   Ten sam tekst w języku polskim opublikowano w roku 1961:

„Niejaki Johannes Greber pisze we wstępie do swego przekładu Nowego Testamentu, wydanego w roku 1937: »Byłem księdzem katolickim i do czterdziestego ósmego roku życia w ogóle nie wierzyłem w możliwość kontaktu ze światem duchów Bożych. Potem jednak nastał dzień, kiedy niechcący zrobiłem pierwszy krok w kierunku takich kontaktów. Przeżyłem rzeczy, które aż do największych głębi wstrząsnęły moim jestestwem. (...) Przeżycia swe opisałem w książce, która ukazała się w języku niemieckim i angielskim, a nosi tytuł: ‚Komunikowanie się ze światem duchów, jego prawa i cele.’« (Strona 17, § 1, 2) Stosownie do swego katolickiego pochodzenia Greber dał na okładce swego przekładu wytłoczyć złoty krzyż. W przedmowie do ostatnio wspomnianej książki były ksiądz Greber powiada: »Biblia jest najwybitniejszą książką spirytystyczną.« Kierując się takim wrażeniem Greber stara się swemu przekładowi Nowego Testamentu nadać nutę jak najbardziej spirytystyczną.” (Strażnica Nr 8, 1961 s. 3).

[Roszada]

Odżegnanie się od spirytysty Grebera i napisanie nieprawdy, że do 1980 Towarzystwo nie było świadome jego spirytyzmu.

Powyżej podano, że od połowy lat 50. XX Towarzystwo wiedziało i pisało, że Greber to spirytysta. A jednak w 1983 co innego napisano:

„Wersję tę przytaczano od czasu do czasu na poparcie sposobu, w jaki »New World Translation« (Przekład Nowego Świata) oraz inne miarodajne tłumaczenia Biblii oddają tekst Ewangelii według Mateusza 27:52,53 oraz według Jana 1:1. Niemniej jednak w roku 1980 ukazała się w przedmowie do »Nowego Testamentu« Johannesa Grebera wzmianka o istotnym znaczeniu, z której wynika, że tłumacz ten w poszukiwaniu sposobów wyjaśnienia trudniejszych fragmentów zdał się na »Boski świat duchów«. Powiedziano tam: »Jego żona, będąca medium Boskiego świata duchów, często pośredniczyła w przekazywaniu księdzu Greberowi trafnych odpowiedzi pochodzących od posłańców Bożych«. Uznano za niestosowne, by »Strażnica« korzystała z przekładu, który ma tak ścisłe powiązania ze spirytyzmem (Powt. Pr. 18:10-12). Podstawy naukowe, na jakich opiera się sposób oddania powyższych wersetów w »New World Translation«, są dostatecznie mocne i dlatego nie ma potrzeby, by powoływać się w tej sprawie na tłumaczenie Grebera” (Strażnica Rok CIV [1983] Nr 22 s. 24).

[agent terenowy]

Albo nie chodziło o spirytyzm jako taki(wiedziano to już od dawna), tyle, że potem (w 1980), Greber się wygadał, że do przekładu korzystał z wykładni tych "duchów". Wcześniej tego nie pisał, przynajmniej nie wprost.
Dlatego ŚJ przestali korzystać z przekładu, na który bezpośrednio miały wpływ demony.

[Roszada]

Albo nie chodziło o spirytyzm jako taki(wiedziano to już od dawna), tyle, że potem (w 1980), Greber się wygadał, że do przekładu korzystał z wykładni tych "duchów". Wcześniej tego nie pisał, przynajmniej nie wprost.

Powiadasz nie pisał Greber.
Ale Towarzystwo wiedziało co pisał:

"W przedmowie do ostatnio wspomnianej książki były ksiądz Greber powiada: »Biblia jest najwybitniejszą książką spirytystyczną.« Kierując się takim wrażeniem Greber stara się swemu przekładowi Nowego Testamentu nadać nutę jak najbardziej spirytystyczną.” (Strażnica Nr 8, 1961 s. 3).

[Roszada]

Dlatego ŚJ przestali korzystać z przekładu, na który bezpośrednio miały wpływ demony.

Przestało dlatego, bo wszyscy wiedzieli kogo cytują.
Myśleli że z durniami mają do czynienia, że ludzie nie zaskoczą i nie podskoczą.

Ale nadal spirytystę Thompsona cytują w swoich Bibliach.

http://www.piotrandryszczak.pl/john-s-thompson-spirytysta-autorytet-dla-swiadkow-jehowy.html

[Roszada]

Albo nie chodziło o spirytyzm jako taki(wiedziano to już od dawna), tyle, że potem (w 1980), Greber się wygadał,

W 1980 Greber już dawno nie żył.