To teraz o jakie manuskrypty oparty jest przekład NŚ nowy testament w nowym zrewidowanym wydaniu?
Pewnie ten sam, ale zrewidowany.
Podają:
*** nwt ss. 1793-1794 A3 Jak otrzymaliśmy Biblię ***
Tekst hebrajski. Pisma Hebrajskie w Przekładzie Nowego Świata (1953-1960) zostały oparte na opracowaniu Biblia Hebraica Rudolfa Kittela. Późniejsze wydania Przekładu Nowego Świata korzystały ze zaktualizowanych edycji tekstu hebrajskiego — Biblia Hebraica Stuttgartensia oraz Biblia Hebraica Quinta, które uwzględniały nowe fakty na podstawie badań Zwojów znad Morza Martwego i innych starożytnych rękopisów. Te pozycje podają w głównej kolumnie tekst Kodeksu leningradzkiego wraz z przypisami zawierającymi warianty tekstu dopuszczalne na podstawie innych źródeł, w tym Pięcioksięgu Samarytańskiego, Zwojów znad Morza Martwego, greckiej Septuaginty, targumów aramejskich, łacińskiej Wulgaty i syryjskiej Peszitty. W trakcie prac nad rewizją Przekładu Nowego Świata korzystano z opracowania Biblia Hebraica Stuttgartensia i Biblia Hebraica Quinta.
Tekst grecki. Pod koniec XIX wieku uczeni B. F. Westcott i F. J. A. Hort porównywali istniejące rękopisy i fragmenty biblijne, by zestawić grecki tekst krytyczny, który ich zdaniem najwierniej odzwierciedlał tekst oryginału. W połowie XX wieku Komitet Przekładu Biblii Nowego Świata posłużył się ich tekstem krytycznym jako podstawą do tłumaczenia. Wykorzystano również inne wczesne papirusy, datowane na II i III wiek n.e. Z czasem stały się dostępne kolejne manuskrypty. Ponadto inne teksty krytyczne, takie jak Nestle-Aland oraz Zjednoczonych Towarzystw Biblijnych (UBS), uwzględniają najnowsze wyniki badań. Niektóre z tych odkryć zostały wykorzystane podczas przygotowania tej rewizji.
Analiza tych tekstów krytycznych pokazała, że niektóre wersety zawarte w starszych tłumaczeniach Chrześcijańskich Pism Greckich, na przykład w angielskiej Biblii króla Jakuba, zostały w rzeczywistości dodane przez kopistów i nigdy nie wchodziły w skład natchnionego tekstu Pisma Świętego. Ponieważ powszechnie stosowany w tłumaczeniach Biblii podział na wersety ustalono już w XVI wieku, pominięcie tych dodanych wersetów powoduje, że obecnie w większości Biblii występują luki w ponumerowanych wersetach. Te wersety to: Mateusza 17:21; 18:11; 23:14; Marka 7:16; 9:44, 46; 11:26; 15:28; Łukasza 17:36; 23:17; Jana 5:4; Dzieje 8:37; 15:34; 24:7; 28:29 i Rzymian 16:24. W tej zrewidowanej edycji pominięte wersety zaznaczono przypisem.
Badania wykazały, że w oryginalnych rękopisach nie występowało długie zakończenie 16 rozdziału Ewangelii według Marka (wersety 9-20), krótkie zakończenie 16 rozdziału ani fragment z Ewangelii według Jana 7:53 do 8:11. Dlatego te nieautentyczne wersety nie występują w tej rewizji.
Brzmienie niektórych fragmentów zostało zmodyfikowane na podstawie tego, co ogół biblistów uznaje za tekst najbliższy oryginałowi. Na przykład według niektórych rękopisów Ewangelia według Mateusza 7:13 zawiera taką informację: „Wchodźcie przez ciasną bramę, bo szeroka jest brama i przestronna droga prowadząca do zagłady”. Poprzednie wydanie Przekładu Nowego Świata nie zawierało frazy „jest brama”. Jednak dalsze badania rękopisów doprowadziły do wniosku, że tekst oryginału zawierał te słowa. Dlatego w tej edycji zostały one dodane. W całym tekście wprowadzono więcej takich uściśleń. Mają one jednak marginalne znaczenie i żadne z nich nie zmienia podstawowego orędzia zawartego w Słowie Bożym.
