Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne
WSZYSTKO INNE => NAPISZ my znajdziemy odpowiedni dział => Wątek zaczęty przez: Aniaa607 w 13 Sierpień, 2018, 13:33
-
Cześć
Mam problem chciałam swojemu chłopakowi otworzyć oczy, robiłam to chyba w zbyt nachalny sposób albo mało taktowny, ponieważ zdystansował się do mnie bo go nie wspierałam a pokazałam że mam negatywny stosunek do organizacji. W rezultacie nie jesteśmy razem bo rodzina i otoczenie naciskali, straszyli że zostanie sam a że jest tu dla rodziny bo niby nie wierzy to związek się rozpadł. On oczywiście mówił że możemy się spotkać jak będę chciała... Miał ktoś podobną sytuację chciał pomóc a tylko się pogorszyło? W Takiej sytuacji powinnam całkiem odpuścić ? poczekać aż opadną emocje i się z nim skontaktować? Chciałam mu pomóc ale nie wiem czy w tej sytuacji się da.
-
Bardzo Ci współczuję. :-\
To są trudne sprawy te sercowe. Najbardziej bolesne.
Spokojnie, pewnie doradców znajdziesz tu, bo jak nie tu, to gdzie? :)
-
Cześć
Wszystko zależy od wielu czynników.
Czy on jest gorliwym świadkiem czy też nie?
Czy jego rodzina mocno trzyma się organizacji?
Jak długo się znacie?
itp.
Mnóstwo rzeczy może wpłynąć na rozwój sytuacji między wami.
-
Ponad 2 lata byliśmy razem, rodzice jego wiedzieli nie podobało im się to od początku.. poznałam ich do miłych nie należą tzn przynajmniej dla mnie zaczęli pytać jak ja to sobie wyobrażam itp. On mało sie z nimi kontaktował czy też odwiedzał, ale wyszło tak że musiał tam z 3 razy pojechać w jakiś sprawach i wyszło jak wyszło. Być może to moja wina że robiłam to zbyt ostentacyjnie coś pokazałam raz drugi...miałam tego nie robić ale skoro widziałam jakieś emocje wątpliwości to znów coś znalałam pokazałam. Więc zamiast dziewczyny wdział we mnie kogoś kto go odciąga, wiem że to dobry człowiek, że to jednak presja otoczenia..jak rodzice mogą dziecko odrzucić..on twierdzi że jest tu dla rodziny, niby.. bo mówi że niby widzi co się dzieje w organizacji ale i tak mówi że dziecku by chciał wartości przekazać z niej, bo religia sama w sobie nie jest zła.. a po co ma rodziców krzywdzić..można siebie.. rodzina mocno trzyma się organizacji
-
A po co Ci taki związek ? Znajdź sobie chłopaka , który po wspólnej nocy nie będzie miał wyrzutów sumienia , który nie będzie okłamywał rodziców , który będzie pochwalał Twój sposób wychowywania dziecka , który Cię obejmie lub przynajmniej weźmie za rękę wśród swoich współwyznawców. Mówi ,że nie wierzy organizacji? Znów Cię okłamuje .
-
Normalnie się zachowywał przy znajomych..po co? może czasem warto spróbować?
-
Normalnie przy wspólnych znajomych a czy przy dawnych swoich znajomych też mówi , że Cię kocha ?
-
tak przy swoich normalnie, tak mówił bardzo często, więcej czasu spędzał że mną niż ze znajomymi
-
Ok. Jeśli jesteś w stanie zaakceptować jego zdecydowaną inność , mam na myśli nie obchodzenie świąt , nie dawanie z ich okazji prezentów , zakaz transfuzji krwi gdy zajdzie taka potrzeba względem waszych dzieci /oby nigdy to nie nastąpiło/ to powalcz. Musisz jednak zgodzić sie na dużą dawkę niepewności jaką Ci zafunduje , bo nie wiesz czy za jakiś czas nie stwierdzi , że jednak powinien się z organizacja mocniej związać poprzez usłyszane wieści w telewizorni np. o kataklizmach czy wojnach. Jeśli akceptujesz to powalcz , Twoje życie.
-
Rozważ też taką myśl, czy aby czasem nie mogło być tak, że to jego przywiązanie do organizacji (rzekomo na pokaz przed rodziną) to nie jest czasem jedynie pretekst do emocjonalnego rozstania się z Tobą? Używa tak zwanego czynnika wyższego aby usprawiedliwić odrzucenie Ciebie. Dziwnie Cię traktuje skoro mówi że możecie się spotykać jeśli chcesz, przerzucając ciężar decyzji i konsekwencji na Ciebie i Twoje emocje nie dając Ci nic w zamian. Możesz być dalej jego dziewczyną (na niby? dla zabawy?) nie mając w zamian stabilności jego uczuć.
Może jest też tak, że to Ciebie okłamywał, że nie wierzy, bo chciał spotykać się z Tobą i wyprzeć swoje wyrzuty sumienia, które się teraz obudziły i jesteś dla niego mniej ważna niż nauka sekty i towarzystwo innych sekciarzy.
Psychika ludzka jest pokrętna. Teraz jest Ci przykro... obyć nie płakała mocniej gdy brnąc dalej na siłę w związek za kilka lat zostaniesz odrzucona definitywnie.
Życzę powodzenia w podjęciu dobrej decyzji.
-
spotykać hmm jako znajomi chyba o to mu chodziło, ale mi właśnie chodzi o to że chciałbym mu pomóc z tego wyjść, byłam ciekawa czy ktoś miał taka sytuacje i czy się udało..czy warto..czy sobie to darować i zerwać konakt
-
Powiedz , że pójdziesz do jego starszych i powiesz ,że żył nie po chrześcijańsku . Niech sobie nie myśli, że to on jest panem sytuacji. Ale poważnie , szkoda Ciebie na ten związek , wydajesz się być rozsądną babką a on nie ma uwolnionej główki. Nie wie czego chce , wyrzuty sumienia go wyniszczają
-
Aniu, u SJ jest ogromna presja na to by pobierać się tylko w Panu, jest to sprawa życia i śmierci, jeśli są gorliwi zgłosili to już starszym i dzień i noc prują mu głowę, żeby Cię rzucił, a gdy pójdzie za tobą zerwą z nim wszelkie kontakty, znam osoby, które odeszły do dziewczyny ale były zakochane na zabój, presja jest ogromna, gdybyś zaczęła studiować Biblię ze Świadkami, może utrzymałby kontakt z Tobą i ale czy jesteś gotowa na takie poświęcenie? Czy to jest taka miłość?
-
juz mnie zostawił, wiesz co nie chce jej studiować liczyłam że odejdzie, może naiwnie, ale presja go przerosła, jednocześnie czuję się skrzywdzona bo wiedział że będzie ciężko a jak zaczęły sie pojawiać problemy to wyszło jak wyszło..ale czuję też poczucie winy że mu nie pomogłam z tego wyjść że po prostu źle to robilam;./ Myślałam że milość ale z jego strony chyba mniejsza..
-
Zawsze było ryzyko, że on tam wróci pod wpływem rodziny.
Co innego gdyby był sam ŚJ w tej rodzinie.
Pierwsza miłość przechodzi i ciągnie ludzi też do krewnych.
-
wiele jest historii ż ludzie z tego wyszli, ale to chyba trzeba też chcieć, może racja powinnam odpuścić
-
Przede wszystkim powinnaś odpuścić go kryć . Zachęcam do wizyty ze starszymi , jak go przewałkują , jak pozna drugą stronę medalu , jak się zderzy z systemem teokratycznym to może wtedy faktycznie powie , że nie wierzy w organizację a Ty możesz wtedy zaoferować mu prawdziwa pomoc , poprzez studium forum.
-
nie chcę mu robić problemów..wtedy to chyba by nie znienawidził;/ w sumie i tak z czasem każde osobie zapomni.. myślę że jemu to szybciej przyjdzie. Jak to się mówi kiedyś zakochani a za chwilę obcy ludzie.
-
Przepraszam ale zachowujesz się jak dziewczyna z biednej rodziny wykorzystywana przez proboszcza. Nie chcesz mu robić problemów. Ale on Tobie mógł przez dwa lata? No super , bzykać sobie fajną dziewczynę , potem ją porzucić pod pretekstem ,że jednak organizacja , ble , ble ,ble . Udawać pokrzywdzonego i jeszcze Ciebie obwinić sytuacja , że raczyłaś wypowiedzieć swoje zdanie na temat jego sekty.
-
Wiesz co jestem realistka, po rozstaniu przez chwile o tym myślałam, ale po co mam być złośliwa co mi to da że narobię mu problemów bo od razu będzie wiadomo że to ja, nie nie mam 20 lat żeby się w to bawić jakieś donoszenie, jeśli mu tam dobrze, poza tym to może cos powiem albo im napiszę to wątpię że coś z tego będzie. z czasem po prostu zapomnę to chyba lepsze niż pielęgnowanie w sobie tego wszystkiego. Ciągle o tym myśle w domu w pracy, widzę że byłam strona której bardziej, może mu też zależało ale uległ presji nie wiem.. albo po prostu stworzyłam sobie iluzje.
-
To się chyba nazywa "syndrom Sztokholmski" usprawiedliwianie oprawcy przez ofiarę. Oczywiście w mniejszej skali.
-
Witaj-ANIAA607
Ta historia powinna Tobie pomóc w PROBLEMIE
Bądż z Nami długo, długo i na zawsze :) :)
-
no tak chyba ten syndrom..jak mi emocje opadają
-
Pewnie gdybym podszedł do sprawy jak Ty to teraz byłbym po rozwodzie, a w najlepszym wypadku moje małżeństwo byłoby tylko formalne. Tyle że nie odpuściłem i nie żałuję tego i nigdy nie będę żałował. Czasami niestety trzeba spuścić komuś łomot ( to przenośnia oczywiście).
-
kurde ale on nie chce tej pomocy, jak mam to zrobić na siłe? po roku związku zaczęłam, pokazywać różne artykuły filmy, to go oddaliło, on chyba nie chce z tego wyjść, przecież próbowałam, poza ym racja jak ktoś wyżej napisał..co jeśli to pomoże tylko na jakiś czas, to nie jest tak że odpuszczam bo mi się nie chce, nie słucha mnie albo mówi że o tym wie ale co ma zrobić, widocznie nie zależało mu tak jak mi albo wyparowało przez tą moją pomoc
-
kurde ale on nie chce tej pomocy, jak mam to zrobić na siłe? po roku związku zaczęłam, pokazywać różne artykuły filmy, to go oddaliło, on chyba nie chce z tego wyjść, przecież próbowałam, poza ym racja jak ktoś wyżej napisał..co jeśli to pomoże tylko na jakiś czas, to nie jest tak że odpuszczam bo mi się nie chce, nie słucha mnie albo mówi że o tym wie ale co ma zrobić, widocznie nie zależało mu tak jak mi albo wyparowało przez tą moją pomoc
[/b][/size][/size]
Nie chcę nic sugerować, ale - może zbyt mocno naciskałaś i nie wyszło. Porozmawiaj z nim szczerze, niech ci powie co myśli na ten temat. Albo może nie warto walczyć i musisz zacząć od nowa. W każdym bądź razie życzę wszystkiego dobrego.
-
tak chyba zbyt nachalnie pokazałam że mi się to nie podoba, nie zmienię go na silę, a żadnego kompromisu nie chcę on..wszystko by chciał by było jak on chce
-
tak chyba zbyt nachalnie pokazałam że mi się to nie podoba, nie zmienię go na silę,
[/b][/size]
Żadnego człowieka nie zmienisz. Ale porozmawiać z nim, przecież możesz, w końcu byliście ze sobą trochę czasu. Potem zdecyduj. Jeżeli ci jeszcze zależy.
-
Przede wszystkim powinnaś odpuścić go kryć . Zachęcam do wizyty ze starszymi , jak go przewałkują , jak pozna drugą stronę medalu , jak się zderzy z systemem teokratycznym to może wtedy faktycznie powie , że nie wierzy w organizację a Ty możesz wtedy zaoferować mu prawdziwa pomoc , poprzez studium forum.
Wg mnie skorzystaj z rady Harnasia. Wiadro zimnej wody na głowę niejednego obudziło. Ale oczywiście zrobisz jak uważasz. My możemy tylko radzić. Nie ma nigdy 100% złotego środka na wyciągnięcie człowieka z destrukcyjnej sekty.
-
wiesz co tak zależy, mieliśmy plany..ale jak to pogodzić.. chciałbym ślub kościellny.. on nie chce nie może ok..a dzieci urodziny ich itp.. odpukać wypadek.. myślałam że dojdziemy do jakiegoś kompromisu.. ale to ja muze we wszystkim ustąpić.. jak doniosę na niego wątpię ze będzie ze mna rozmawiał
-
kurde ale on nie chce tej pomocy, jak mam to zrobić na siłe? po roku związku zaczęłam, pokazywać różne artykuły filmy, to go oddaliło, on chyba nie chce z tego wyjść, przecież próbowałam, poza ym racja jak ktoś wyżej napisał..co jeśli to pomoże tylko na jakiś czas, to nie jest tak że odpuszczam bo mi się nie chce, nie słucha mnie albo mówi że o tym wie ale co ma zrobić, widocznie nie zależało mu tak jak mi albo wyparowało przez tą moją pomoc
Jak już żeście się od siebie oddalili, to co Ci szkodzi zrobić raban? Najwyżej nie pomoże, ale i tak to nic zmieni. A może zmieni? Nie spróbujesz, nie będziesz wiedzieć. Czasem wrzask i raban, albo jak pisze Nemo - spuszczenie łomotu, lepsze jest od delikatnych działań. Oczywiście chodzi mi o "wrzask i raban" w przenośni; chodzi o narobienie mu kłopotu przed starszakami. Znów jak pisze Nemo - kubeł zimnej wody niejednego otrzeźwił. A jak nawet nie pomoże, to niech chociaż pocierpi. Dlaczego tylko Ty masz cierpieć?
-
wiesz co tak zależy, mieliśmy plany..ale jak to pogodzić.. chciałbym ślub kościellny.. on nie chce nie może ok..a dzieci urodziny ich itp.. odpukać wypadek.. myślałam że dojdziemy do jakiegoś kompromisu.. ale to ja muze we wszystkim ustąpić.. jak doniosę na niego wątpię ze będzie ze mna rozmawiał
[/b][/size]
Cóż mój kolega z dużym stażem małżeńskim powiedział mi, że małżeństwo to sztuka kompromisów. Ale kompromisy także mają swoje granice. Musisz przeanalizować wszystkie za i przeciw. I porozmawiaj z nim szczerze, zadaj mu pytania, niech odpowie. A potem podejmij decyzję. Każdy zasługuje na szanse.
Jeszcze raz życzę wszystkiego dobrego. Powodzenia !!!!
-
Od razu na pewno nie. Ale jest możliwość że przejrzy na oczy i zobaczy hipokryzję członków tej destrukcyjnej religii w której tkwi. Nic nie tracisz, a wiele możesz zyskać.
-
przypomina mi się historia Normalnieodjaz z bratniego forum
zgadzam się z przedmówcami Harnasim i Nemo jak i Ewą11
sorry jak powiem co może zabolec
1. facet szuka pretekstu aby się rozstać
a ty pudrujesz jego zachowanie
2. jest zwyczajnie toksyczny
wypróbuj co ci radzi Harnaś zadzwoń do starszych
pomożesz mu tym uwierz nam
on sobie teraz chasa w strefie komfortu
a ty co? na forum trafiłaś z pytaniem co teraz?
czarno to widze
posłuchaj nas starych
znajdź sobie innego chłopca który ci powie
TY ALBO ŻADNA
-
jak doniosę na niego wątpię ze będzie ze mna rozmawiał
Przynajmniej zyskasz pewność, żeby nie tracić na niego czasu (i życia) :)
Świadkowie kochają Biblię, a tam pisze "uderz głupiego, a prostak zmądrzeje". Oczywiście nie chodzi o to, żeby go pobić, tylko trochę nim wstrząsnąć. Niech ma za swoje:))
-
... a ponadto takim kubłem zimnej wody na jego zakłamany łeb może oduczysz go oszukiwania kobiet i drwienia z zasad, które na pokaz przed rodziną niby szanuje ;) nie ma co się litować nad dziadem ;)
Bosze :o co ja tu wypisuję... a gdzież się podziała ta przysłowiowa solidarność plemników 8-)
-
Na początek powinnaś się z nim spotkać i spokojnie oświadczyć , że ma tydzień czasu na zgłoszenie waszego pożycia starszym. Powiedz , że nie robisz tego przeciwko niemu tylko ZE WZGLĘDU NA NIEGO , bo Ci na nim zależy ;) tak uczy Strażnica. Oznajmij mu , że i tak sprawdzisz czy zgłosił wszystko rzetelnie. To jedyna możliwość aby przejrzał na oczy , bo gdy dotknie go ostracyzm , gdy rodzice nie odbiorą od niego telefonu , gdy wszyscy znajomi ze zboru wywalą go z FB, gdy nie powiedzą mu cześć na ulicy to wtedy , dopiero wtedy zrozumie na jakie gówno zamienił Ciebie. Powodzenia , były starszy zboru Landsberg Zachód ;D
-
Na początek powinnaś się z nim spotkać i spokojnie oświadczyć
No nie wiem. Jak teraz mają kryzys, to proponujesz tak odważny krok?
-
już nie jesteśmy razem. nie wiem teraz się zastanawiam że może racja że powinnam to komuś z jego zboru powiedzieć..skoro mówił 1 robił 2 a to przeszło 2 lata wiedział że z górki nie będzie, nawet jeśli ktoś wspomniał że może szukał pretekstu, może nie wiem, ale wiem że to jest przez religie i rodziców. Tylko co ja bym miała powiedzieć tam? że byłam z M.. a wy o tym nic nie wiecie ?
-
No nie wiem. Jak teraz mają kryzys, to proponujesz tak odważny krok?
Też jestem sceptyczna jeśli chodzi o pomysł doniesienia na niego starszym, będzie to wyglądało jak zemsta byłej i może znienawidzić po tym Ciebie a nie organizację. A będzie Cię to dużo kosztować jeśli nadal będziesz się z nim spotykać, nawet jako przyjaciółka i spokojnie tym razem, bez ostentacji tłumaczyć mu różne rzeczy? Poczytaj forum, znajdziesz tu mnóstwo argumentów, może coś do niego trafi. Powodzenia!
-
Powiedzieć komuś ze zboru - na pewno masz na myśli tych samozwańczych nieuków, którzy podnoszą swoje ego poprzez nazywanie siebie starszymi - oznacza spieprzyć komuś życie i to na maxa. Oni się na niczym nie znają, a będą od razu mieli od Ciebie mandat na gnojenie człowieka na podstawie poszlak. Gdyby natomiast chodziło o przestępstwo popełnione przez któregokolwiek z nich, to od razu by Cię zbywali żądając dowodów i strasząc, że jeśli komukolwiek coś powiesz, to będziesz miała problemy.
Oto przykład na ich podwójne odważniki:
-
Zgłoś starszym jego zachowanie, może po wcześniejszej rozmowie z nim, że sam ma się przyznać.
Skoro chciał wprowadzać w waszym ewentualnym wspólnym życiu zasady organizacji, niech pokaże że faktycznie ich przestrzega.
Miał odwagę je łamać współżyjąc z Tobą?
Niech ma jaja ponieść konsekwencje.
Ostracyzm z jakim się spotka boli mocniej niż człowiek sobie wyobraża.
Człowiek poznaje moc tego bólu dopiero jak go to dotknie.
Możesz ująć to słowami: "Chcesz żyć zasadami organizacji? Chciałeś mnie do tego przekonać? Pokaż że nimi żyjesz i zgłoś starszym swoją rozwiązłość. Miej odwagę ponieść konsekwencje swoich czynów, bo jak nie to ja z cipą nie chcę się wiązać!"
Oczywiści wybór należy do Ciebie wyłącznie, bo konsekwencjami tego co zrobisz Ty będziesz żyła.
Myślę że takie postawienie sprawy jasno zdefiniuje jego stanowisko co do Ciebie.
-
Facet przez dwa lata nie wiedział jak sie zachowac ?
Jesli wrocł do zboru to zadbałabym o jego , czyste sumienie 'bo sam tego pewnie nie zrobi ;)
Przeciez postąpi według jego zasad , a co ? szkoda go , nie wiedział co robi ?
-
Powiedzieć komuś ze zboru - na pewno masz na myśli tych samozwańczych nieuków, którzy podnoszą swoje ego poprzez nazywanie siebie starszymi - oznacza spieprzyć komuś życie i to na maxa.
To że wielu starszych to sfrustrowani ludzie, traktujący zbór jak prywatny folwark to prawda. Ale można to wykorzystać dla swojej korzyści.
Tacy samozwańczy szeryfowie zboru uwielbiają takie donosy. Mogą sobie wtedy poużywać na swojej ofierze do woli, zgnoić go, wypytywać o najintymniejsze szczegóły związku, wbijać mu do głowy że stoczył się na dno, bo obdarzył uczuciem osobę która ma gdzieś tą zakłamaną religię. Oni myślą że są panami życia członków zboru.
Po takiej nagonce trzeźwo myślący człowiek, powinien pokazać wyciągnięty środkowy palec samozwańczym sędziom, którzy chcą kierować jego życiem. Jak tak zrobi, to jest szansa na to że będzie z niego jeszcze normalny facet.
Jak podkuli ogon i z pokorą przyjmie manto, to chyba nie warto sobie zawracać nim głowy.
-
Ponad 2 lata byliśmy razem, rodzice jego wiedzieli nie podobało im się to od początku..
Nic z tego nie będzie.
-
Szczerze myślę że większych problemów nie będzie miał dadzą mu może jakieś pouczenie, różne rzecz słyszałam, ale chyba rodzice się od niego nie odwrócą bo z nimi rozmawia więc przynajmniej tego nie będę miała na sumieniu. poza tym tam z tego co wiem potrzeba świadków a ja już nie chcę w to nikogo mieszać, a nie moge tam zadzwonić?nie chce tam iść. zwrócą mu pewne uwagę i przez chwilę sie po stresuje większych problemów nie będzie zapewne. To teraz nie wiem jak piszesz że go zgnoją ja chyba jestem za dobra;d;/
-
Niech Ci pokaże jakim facetem jest. Czy biorącym odpowiedzialność za swoje czyny na klatę, czy uciekającym przed odpowiedzialnością.
Masz unikalną okazję zobaczyć czy jest wart Twojej miłości!
-
Szczerze myślę że większych problemów nie będzie miał dadzą mu może jakieś pouczenie, różne rzecz słyszałam, ale chyba rodzice się od niego nie odwrócą bo z nimi rozmawia więc przynajmniej tego nie będę miała na sumieniu. poza tym tam z tego co wiem potrzeba świadków a ja już nie chcę w to nikogo mieszać, a nie moge tam zadzwonić?nie chce tam iść. zwrócą mu pewne uwagę i przez chwilę sie po stresuje większych problemów nie będzie zapewne. To teraz nie wiem jak piszesz że go zgnoją ja chyba jestem za dobra;d;/
[/b][/size]
Nie. Za niemoralne prowadzenie się tj. za życie z tobą bez ślubu będzie miał obligo komitet sądowniczy. Polega to na tym, że trzech wyznaczonych starszych szczegółowo bada sprawę. Dokładnie wnikną w wasze życie intymne, a potem podejmą decyzję. Dla ciebie bez konsekwencji, bo nie jesteś ochrzczona. Dla niego może zakończyć się to wykluczeniem. Jak wygląda KS w praktyce masz podane na tym forum. Wprawdzie sprawy nie dot. niemoralności, ale będziesz miała podgląd co Was czeka. I jeszcze jedno nie wiem jak starsi podejdą do zeznań osoby nie będącej ŚJ. Może sprawy w ogóle nie będzie, gdyż dla nich nie będziesz wiarygodna i nie będzie dwóch świadków czynu. Ale tu niech wypowiedzą się byli starsi zboru. Mają większe doświadczenie.
-
no w zasadzie racja sprawy może w ogolę nic być, mogę tam zadzwonić bo nie będę tak jechać, w moje życie raczej nie wejdą bo nie jestem śj, a przecież on nie wskaże im moje adresu..a oni mogą to uznać za donos ze złości, on im wytłumaczy że się opamiętał po czasie i chce być moralny, więc czy jest sens sie w to bawić?
-
Wyślij list polecony za potwierdzeniem odbioru, na adres zboru i taki sam do niego. Telefon mogą zignorować. A Tobie jak słusznie napisałaś, mogą nagwizdać. Nie mają nad Tobą żadnej władzy.
więc czy jest sens sie w to bawić?
To zależy tylko od Ciebie. Nie ma na to pytanie odpowiedzi. Jedni by nie odpuścili i do tego Cię namawiają. Jeszcze inni by odpuścili i zapomnieli.
-
Nemo a nie myślisz że wyjdę na jakoś histeryczkę?chcą się mścić ?bo chyba na tym donosy polegają.. oni z tego co wiem z byle powodu na siebie donoszą, a ja się stanę później wrogiem nr 1, w najgorszym wypadku po prostu zerwiemy kontakt na amen.
-
Wyślij list polecony za potwierdzeniem odbioru, na adres zboru i taki sam do niego. Telefon mogą zignorować. A Tobie jak słusznie napisałaś, mogą nagwizdać. Nie mają nad Tobą żadnej władzy.
To zależy tylko od Ciebie. Nie ma na to pytanie odpowiedzi. Jedni by nie odpuścili i do tego Cię namawiają. Jeszcze inni by odpuścili i zapomnieli.
[/b][/size]
Dokładnie tak. Tobie nic nie zrobią, a jemu donosem narobisz nieprzyjemności. Nawet jak tylko starsi się dowiedzą to i tak później ich żony o wszystkim będą wiedziały i rozniosą po zborze. ŚJ to bardzo mała społeczność i dosyć hermetyczna.
-
Facet się nie przyzna i nic mu nie zrobią. Jest jeden świadek, w dodatku ze 'świata'.
Jak się przyzna, albo bardziej potwierdzi, że to co w liście jest prawdą, zrobią mu komitet, a jego potwierdzenie będzie małym światełkiem skruchy, i go upomną. Ostatnio wykluczają za odstępstwo. Za rumakowanie upominają. Pewnie o statystyki chodzi.
Z tym listem, to dobry pomysł. Zostaje ślad w aktach. O telefonie nikt za rok nie będzie pamiętał.
Nie ma to jak zemsta byłej 8-). Ale może mu się należy ;)
-
Nie ma czegoś takiego , że on się opamiętał i nic mu nie zrobią , tylko palcem pogrożą. Obligatoryjnie powołają komitet . Po komitecie w najlepszym przypadku nałożą na niego ograniczenia . Tzn. nałożą kary w postaci zakazu wypowiadania się na zebraniu , może być przemówienie w zborze ostrzegające innych przed takimi zachowaniami , nie padnie co prawda jego imię ale uwierz mi i tak większość zboru będzie wiedziała pod czyim kątem to było . Może się też zdarzyć , że on się wyprze i komitetu nie będzie ale primo po pierwsze starsi będą na niego polować a primo po drugie sama się z niego wyleczysz , skoro on się Ciebie wyprze. Przede wszystkim wykaż , że robisz to z troski o jego sumienie i o niego samego a nie z chęci zemsty. Piowiedz , że poczytałaś na ten temat i nie wyobrażasz sobie aby on przez Ciebie miał zbrukane sumienie ;D
P.S widzę , że z Moysesem jednocześnie pisaliśmy , posłuchaj go :)
-
...Powiedz , że poczytałaś na ten temat i nie wyobrażasz sobie aby on przez Ciebie miał zbrukane sumienie...
Dokładnie takie tłumaczenie mu przedstaw. Jeśli oczywiście się zdecydujesz go sprawdzić czy jest facetem z jajami.
-
Nie ma czegoś takiego , że on się opamiętał i nic mu nie zrobią , tylko palcem pogrożą. Obligatoryjnie powołają komitet . Po komitecie w najlepszym przypadku nałożą na niego ograniczenia . Tzn. nałożą kary w postaci zakazu wypowiadania się na zebraniu , może być przemówienie w zborze ostrzegające innych przed takimi zachowaniami , nie padnie co prawda jego imię ale uwierz mi i tak większość zboru będzie wiedziała pod czyim kątem to było . Może się też zdarzyć , że on się wyprze i komitetu nie będzie ale primo po pierwsze starsi będą na niego polować a primo po drugie sama się z niego wyleczysz , skoro on się Ciebie wyprze. Przede wszystkim wykaż , że robisz to z troski o jego sumienie i o niego samego a nie z chęci zemsty. Piowiedz , że poczytałaś na ten temat i nie wyobrażasz sobie aby on przez Ciebie miał zbrukane sumienie ;D
P.S widzę , że z Moysesem jednocześnie pisaliśmy , posłuchaj go :)
Dosłownie. W moim zborze był taki przypadek. Delikwent został ograniczony i sprawa zakończona.
-
świadkowie by zapewne byli..nie ukrywaliśmy się, wiecie co mi już tak naprawdę nie chodzi czy my jesteśmy razem, a to jak się już zaczął zachowywać, mówił że każdy odstępca źle mówi więc nie ma sensu ich słuchać, nie wiem może denerwuje mnie że patrzy przez zamknięte oczy.. że o ile znajomych a jakby każdy wiedział jak się zachowuje nie chodzi tylko o mnnie, a że łamie te ich zasady mówi że wie to niby takie jest ale po co odchodzić. Denerwuje mnie to, ja rozumiem jak ludzie sa w tym całe życie..maja po 60 lat i czasem dzieci im nie mówią tego co sami wiedzą o organizacji..ale przynajmniej sami maja tyle siły by odjeść i jako tako rodzice rozmawiają z nimi. a tego wyjdzie że złość na organizacje przeniosę na niego. Może racja by się otrząsnął a nie żył w podwójnym świecie. Z takiej pogłoski zrobią komitet? poza tym to chore takie ich wewnętrzne sadzenie. a To go jeszcze może bardziej zbliży do org. będzie chciał się wykazać itp
-
świadkowie by zapewne byli..nie ukrywaliśmy się, wiecie co mi już tak naprawdę nie chodzi czy my jesteśmy razem, a to jak się już zaczął zachowywać, mówił że każdy odstępca źle mówi więc nie ma sensu ich słuchać, nie wiem może denerwuje mnie że patrzy przez zamknięte oczy.. że o ile znajomych a jakby każdy wiedział jak się zachowuje nie chodzi tylko o mnnie, a że łamie te ich zasady mówi że wie to niby takie jest ale po co odchodzić. Denerwuje mnie to, ja rozumiem jak ludzie sa w tym całe życie..maja po 60 lat i czasem dzieci im nie mówią tego co sami wiedzą o organizacji..ale przynajmniej sami maja tyle siły by odjeść i jako tako rodzice rozmawiają z nimi. a tego wyjdzie że złość na organizacje przeniosę na niego. Może racja by się otrząsnął a nie żył w podwójnym świecie. Z takiej pogłoski zrobią komitet? poza tym to chore takie ich wewnętrzne sadzenie. a To go jeszcze może bardziej zbliży do org. będzie chciał się wykazać itp
Właśnie o to chodzi, żeby wybrał, jest z Tobą czy z organizacją.
Miał czelność wodzić Cię za nos dwa lata?
Niech teraz się opowie konkretnie. Należy Ci się uczciwe postawienie sprawy.
Ale zawsze to Twój wybór.
-
no ale wybrał:) nie jest ze mna a z nimi,
-
no ale wybrał:) nie jest ze mna a z nimi,
Aniu zadaj sobie pytanie co by było jak by wybrał mnie. Została byś świadkiem z przekonań czy dla niego
-
Wiesz co ja nie zamierzałam nigdy nim zostać otwarcie o tym mówiłam, nie kłamałam a że jak się przekonam to zostanę, szczerze myślałam że jeśli sam w to wątpi to że widzi co się dzieje i w czym jest a on widzi ale z przymrużaniem, troszkę fałszywe mi sie teraz wydaje jak o tym myślę
-
Tak z mojego podwórka. Wyciągnij wnioski z tego co ci napiszę. Poznałem żonę nie będąc świadkiem zakochałem się jak każdy młody człowiek. Zaszczepiła mi swoją wiarę później studium biblii itd. Nie do końca byłem pewien czy jest to ok. Zostałem świadkiem można powiedzieć dla niej kochałem ja nie wyobrażałem sobie życia bez niej. Żadne argumenty do mnie nie przemawiały i dobre rady innych osób. Nadszedł dzień ślubu byłem szczęśliwy po jakimś czasie przyszedł na świat owoc naszej miłości. Życie toczyło się dalej zebrania służba zgromadzenia itd. Nie był że mnie świadek z krwi i kości taki tam mało udzielający się. Po jakimś czasie przyszły problemy że za mało chodzę do służby itd. Dziś jestem poza organizacją odłączyłem się sam z żona łączy nas tylko dziecko każde z nas żyje swoim życiem ona ma swoich znajomych a ja swoich nigdzie nie chodzimy razem jesteśmy tak blisko A tak daleko. Jak długo to będzie trwało nie wiem. Czy ty takiego życia byś chciała posłuchaj innych co mają do powiedzenia i zastanów się czy warto starać się o coś co nie ma przyszłości pozdrawiam gorg
-
Wiem święta nie święta, urodziny dzieci, ale tak jak napisałam myślałam że z tego wyjdzie, ja nie chciałam ustąpić to on zrezygnował, nie wiem może do było przewidzenia że sie rozpadnie a on wiedział jakie mam podejściea i tak w to brnął, no trudno, jedyne co to przechodzi mi przez myśl żeby zadzwonić tam czy ewentualnie się pojawić albo inny wariant. Na przyszlość przynajmniej będzie szukał kogoś w organizacji albo kogoś bez własnego zdania. Ja już sobie odpuszczam nie ma już o co walczyć, jego wybór
-
Wiem święta nie święta, urodziny dzieci, ale tak jak napisałam myślałam że z tego wyjdzie, ja nie chciałam ustąpić to on zrezygnował, nie wiem może do było przewidzenia że sie rozpadnie a on wiedział jakie mam podejściea i tak w to brnął, no trudno, jedyne co to przechodzi mi przez myśl żeby zadzwonić tam czy ewentualnie się pojawić albo inny wariant. Na przyszlość przynajmniej będzie szukał kogoś w organizacji albo kogoś bez własnego zdania. Ja już sobie odpuszczam nie ma już o co walczyć, jego wybór
Ale konsekwencje swojego działania powinien ponieść.
Zwłaszcza że wiedział iż raczej Cię nie przekona do organizacji, a mimo tego był z Tobą.
Albo pokaże brak jaj i wtedy go nie żal, albo weźmie odpowiedzialność i może, bo mówiłaś że miał jakieś zastrzeżenia i wątpliwości, kiedyś dorośnie do opuszczenia organizacji.
Zapewne za późno abyście byli razem, ale może dzięki temu uratujesz mu kiedyś życie?
-
Przemyśle to na spokojnie, czy jest sens robić mu problem, a jeszcze jakby się miał na mnie odgrywać w jakiś sposób, chyba se trochę pogubiłam, szkoda mi tych ludzi że później są odrzuceni przez otoczenie,
-
Przemyśle to na spokojnie, czy jest sens robić mu problem, a jeszcze jakby się miał na mnie odgrywać w jakiś sposób, chyba se trochę pogubiłam, szkoda mi tych ludzi że później są odrzuceni przez otoczenie,
Słuszna decyzja, na gorąco w emocjach łatwo zrobić coś czego później można żałować całe życie.
Ale Ty nie chcesz mu robić problemów, litościwie z Twojej strony, ale czy słusznie?
On wyznaje pewne zasady, (mniejsza z tym czy słuszne, czy własne), więc niech pokaże swoim zachowaniem że są dla niego faktycznie ważne.
A skoro ważne to powinien się zgłosić do starszych i wyznać swoje winy, takie są te zasady.
Jak sam nie ma odwagi, to nie jest dość dojrzały aby był wart Ciebie.
Wiem że może Cię to boleć, ale chyba lepiej się dowiedzieć że człowiek z którym miałaś plany się związać do śmierci, okazała się dupkiem
teraz niż po ślubie. Albo jeszcze gorzej po latach małżeństwa z dziećmi?
-
Znam go nie pójdzie tam, on sprawia pozór osoby odważnej, mocnej psychicznie itp, ale on nawet nigdy głośno swojego zdania tam nie powiedział choć miał inne, wiem że nie pójdzie tam, a jeśli ja powiem że pójdę to mnie wyśmieje hmm nie uwierzy, albo się zdziwi i poczułby zagrożenie
-
Znam go nie pójdzie tam, on sprawia pozór osoby odważnej, mocnej psychicznie itp, ale on nawet nigdy głośno swojego zdania tam nie powiedział choć miał inne, wiem że nie pójdzie tam, a jeśli ja powiem że pójdę to mnie wyśmieje hmm nie uwierzy, albo się zdziwi i poczułby zagrożenie
Czyli daruj sobie drania.
Pomyśl o jakiejś sytuacji życiowej w której trzeba by było wykazać się odwagą od której zależało by wasze życie, (nie koniecznie zagrożenie utraty życia, ale chociażby pracy, pieniędzy itp.), i teraz on bez odwagi stawić czoła problemowi, Ciebie zostawia z ciężarem udźwignięcia problemu?
Warto?
Sama chcesz myśleć o waszym życiu, przy jednoczesnym małym szacunku z jego strony, bo jednak nauki organizacji ograniczają prawa i rolę kobiet?
Skoro jesteś tak pewna jego reakcji to sobie daruj go.
-
Ania, musisz sobie zadać pytanie, ile Ciebie emocjonalnie będzie kosztował kontakt ze starszymi. Jeśli zbyt dużo, to może faktycznie lepiej odpuścić. Zwłaszcza, że z tego co piszesz, facet nie na charakteru. Może faktycznie nie warto tracić na niego więcej czasu i nerwów. W każdym razie cokolwiek zadecydujesz, życzę powodzenia.
-
Mój chłopak czekał kilka lat aż zmienię zdanie na temat organizacji. Był bardzo tolerancyjny, nie naciskał na nic. Sam jest ateistą. Było nam razem dobrze, a jedyną przeszkodą była religia. Z czasem sama chciałam odejść, z tym że on tego ode mnie nie oczekiwał.
U nas to akurat się skończyło happy endem, ale nie obiecuję, że będzie też tak u Ciebie. O ile na codzień jego religia Ci nie przeszkadza i masz dużo cierpliwości to ok, ale jeśli przeszkadza to bierz pod uwagę, że on może z niej nigdy nie zrezygnować.
Wysłane przy użyciu Tapatalka
-
Hej Ania.
Jestem zaskoczona tym co tutaj forumowicze pisza 😅
Ja ogolnie nie bawilabym sie w komitety.
Raczej wyglada on na faceta, ktory nie jest gotowy na powazny zwiazek na Cale zycie. Takie moje rozne przemyslenia.
Ja raczej bym goscia odpuscila. Bo wasz zwiazek rozpadl sie z powodu roznych WARTOSCI. A zycie w zwiazku z kims kto wyznaje tak inne wartosci moim zdaniem nie jest warte nawet najmniejszej uwagi. Juz lepiej poczytac ksiazke, albo obejrzec serial w telewizji.
Natomiast jesli zalezy ci na nim I myslisz ze jest jednak cudownym czlowiekiem a jedyny problem to organizacja, to sprobowalabym tylko raz. Z klasa. Ostatnia szansa, a potem szukalabym kogos innego.
Warto poczekac, warto zaryzykowac I pobyc samej, Bo mozesz spotkac kogos, kto bedzie DLA ciebie idealny I bedzie wyznawal te same (lub zblizone) wartosci.
-
Uważam że było nam razem dobrze, ale chyba dawałam z siebie więcej, on wymagał a nic nie dawał, chyba po porostu odpuszczę, może kiedyś sam zrozumie
-
*to co napisalam o sprobowaniu tylko raz nie odnosi sie do donoszenia 😅😅
Aniu, powodzenia co zycze! Bedzie dobrze!
Ja raczej zajelabym sie swoim zyciem. Przyjaciolmi, podrozami, kursami. Poznawaniem nowych osob. Jesli bedzie chcial zawalczyc, to sie z Toba skontaktuje. 😅 Ale ty mozesz juz wtedy byc z kims innym 😅😅😅
-
Powodzenia Ania. Łebska babka jesteś , Spotkasz kogoś godnego siebie. Nie ma co żałować tego czasu , takie sytuacje nas kształtują i sprawiają ,że jesteśmy dojrzalsi. gdybym był kobietą , dałbym Ci swój numer telefonu :D . Trzymaj się ciepło , pozdrowienia z lubuskiego.
-
Ja raczej bym goscia odpuscila. Bo wasz zwiazek rozpadl sie z powodu roznych WARTOSCI. A zycie w zwiazku z kims kto wyznaje tak inne wartosci moim zdaniem nie jest warte nawet najmniejszej uwagi. Juz lepiej poczytac ksiazke, albo obejrzec serial w telewizji.
Jestem tego samego zdania, trafnie ujęte.
Droga Aniu, moim zdaniem nie warto jest robić problemów Twojemu byłemu partnerowi. Myślę, że odebrałby to jako akt zemsty po porzuceniu i zapałał do Ciebie intensywnymi uczuciami, ale miłość to by to na pewno nie była. Daj sobie jeszcze czas na przemyślenie całej sprawy. Jeśli zależy Ci na nim szukaj mało inwazyjnych dróg, zrezygnuj z donoszenia a wybierz spokojną rozmowę, przynajmniej próbuj do niej dążyć. Wydaje mi się jednak, że najlepiej będzie kiedy otworzysz swoje serce na jakąś inną osobę. Oczywiście to Twoja decyzja co zrobisz dalej, my jesteśmy jedynie doradcami z "internetów". Trochę jednak znamy temat i relacje z ludźmi wychowanymi w myśli świadkowskiej to ciężki kawałek chleba, czasem trudno zrozumieć motywy czyichś decyzji i ich światopogląd. Życzę Ci pozytywnego końca sprawy.
-
Odpuszczę sobie i zapomnę, nie chce żeby się ciąglo za mna
-
Odpuszczę sobie i zapomnę, nie chce żeby się ciąglo za mna
Pewnie będzie Ci ciężko. Zawsze jednak odradzałem związki różnowiercze. Oczywiście odradzałem zawczasu, bo gdy taki związek już jest, to nie ma co wchodzić między wódkę a zakąskę. :) Sami muszą się dogadać. :-\
-
Odpuszczę sobie i zapomnę, nie chce żeby się ciąglo za mna
Mądra dziewczynka . Przytuliłbym Cię po ojcowsku , bez podtekstów. Trzymaj się mala Napisz kiedyś o swoich zmianach w życiu , czekamy
-
Najgorsze jest to że mi na nim bardzo zależy..ake nie mam innego wyjścia jak zapomnieć.
-
Najgorsze jest to że mi na nim bardzo zależy..ake nie mam innego wyjścia jak zapomnieć.
Czyli kochasz, a z miłością jak z nienawiścią, nie podyskutujesz.
Tak naprawdę nie słuchaj nas, słuchaj swego serca i swego rozumu.
Często jest tak, że mamy dylemat jak postąpić i prawie zawsze wybieramy zła drogę.
Tak właśnie uczy nas życie, życia.
Pozdrawiam
-
Najgorsze jest to że mi na nim bardzo zależy..ake nie mam innego wyjścia jak zapomnieć.
Aniu może ryba zakochać się w ptaku tylko gdzie oni gniazdo zbudują.Moje zdanie jest takie nic na siłę nic za wszelka cenę .Z tej mąki chleba nie będzie. Pozdrawiam.
Nemo: Poprawiłem format :)
-
Z niespełnioną miłością jak ze wszystkim innym w życiu - najpierw boli jak cholera, potem boli, ale już da się wytrzymać, następnie jest faza tępego bólu, by po jakimś czasie stwierdzić, że ból minął i czasem lekko zakłuje gdy wspominamy. Nie na darmo mówi się że czas leczy rany. Czas pokaże ile wart był ten związek.
-
Nie na darmo mówi się że czas leczy rany. Czas pokaże ile wart był ten związek.
Czas nie leczy ran , tylko przyzwyczaja nas do bólu.