Duch Święty jest przejawem działania Boga Jahwe, wyrazem Jego woli i mocy. Gdyby nie zstąpił na Pana Jezusa, wtedy nie dokonał by żadnych cudów. Później Sam to powiedział:

Nie mogę sam z siebie nic uczynić. Jak słyszę, tak sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy, bo staram się pełnić nie moją wolę, lecz wolę tego, który mnie posłał.

Bóg zsyłając Swojego Ducha Świętego na konkretnych ludzi,
potwierdza swoje działanie, dając im charyzmaty np. uzdrawiania itd. Dlatego mamy napisane w Biblii, że każdy grzech, może zostać wybaczony, oprócz grzechu przeciwko Duchowi Świętemu. Jeżeli na kogoś zstąpił ten Duch, a on z premedytacją sprzeciwia się działaniu Boga - to nie będzie mu wybaczone. Duch Święty nie stoi powyżej Pana Jezusa, aby przeciwko Jemu grzechy mogły być odpuszczone, a przeciwko DŚ już nie. Dla przykładu: Podczas Pięćdziesiątnicy DŚ napełnił uczniów Chrystusa. To oznaczało, że Bóg będzie działał przez te osoby. Jednak załóżmy, że ktoś pomimo darów, które uzyskał zaczął czcić szatana. To jest właśnie grzech przeciwko Duchowi Świętemu.
Podczas soboru w Jerozolimie widać, że Duch Święty nie jest osobą.

Bóg też, który zna serca, przyznał się do nich, dając im Ducha Świętego jak i nam,

Bóg Jahwe tym potwierdził, że przez pogan, którzy przyjęli Pana Jezusa też będzie działał. Czytamy przecież, że Bóg daje komu chce i jak chce swojego Ducha.

 Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my,

Apostołowie postanowili zgodnie z działaniem i wolą Boga Jahwe.

Tak samo działał Bóg poprzez swojego Ducha w Starym Testamencie.
Np.

 I przypadł na mnie Duch Pana, a Pan rzekł do mnie: Mów: Tak mówi Pan: Tak myśleliście, domu Izraela, i Ja wiem, co wam na myśl przychodzi. (6) Zabiliście wielu w tym mieście i napełniliście jego ulice zabitymi. (7) Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan

Duch Święty jest przejawem działania Boga Jahwe, wyrazem Jego woli i mocy. Gdyby nie zstąpił na Pana Jezusa, wtedy nie dokonał by żadnych cudów. Później Sam to powiedział:

Nie mogę sam z siebie nic uczynić. Jak słyszę, tak sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy, bo staram się pełnić nie moją wolę, lecz wolę tego, który mnie posłał.

Bóg zsyłając Swojego Ducha Świętego na konkretnych ludzi,
potwierdza swoje działanie, dając im charyzmaty np. uzdrawiania itd. Dlatego mamy napisane w Biblii, że każdy grzech, może zostać wybaczony, oprócz grzechu przeciwko Duchowi Świętemu. Jeżeli na kogoś zstąpił ten Duch, a on z premedytacją sprzeciwia się działaniu Boga - to nie będzie mu wybaczone. Duch Święty nie stoi powyżej Pana Jezusa, aby przeciwko Jemu grzechy mogły być odpuszczone, a przeciwko DŚ już nie. Dla przykładu: Podczas Pięćdziesiątnicy DŚ napełnił uczniów Chrystusa. To oznaczało, że Bóg będzie działał przez te osoby. Jednak załóżmy, że ktoś pomimo darów, które uzyskał zaczął czcić szatana. To jest właśnie grzech przeciwko Duchowi Świętemu.
Podczas soboru w Jerozolimie widać, że Duch Święty nie jest osobą.

Bóg też, który zna serca, przyznał się do nich, dając im Ducha Świętego jak i nam,

Bóg Jahwe tym potwierdził, że przez pogan, którzy przyjęli Pana Jezusa też będzie działał. Czytamy przecież, że Bóg daje komu chce i jak chce swojego Ducha.

 Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my,

Apostołowie postanowili zgodnie z działaniem i wolą Boga Jahwe.

Tak samo działał Bóg poprzez swojego Ducha w Starym Testamencie.
Np.

 I przypadł na mnie Duch Pana, a Pan rzekł do mnie: Mów: Tak mówi Pan: Tak myśleliście, domu Izraela, i Ja wiem, co wam na myśl przychodzi. (6) Zabiliście wielu w tym mieście i napełniliście jego ulice zabitymi. (7) Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan

Jakbym siebie czytał!
Świetny post!
Profesor Teologi Czesław Jakubiec tłumacz K.Rodz w BT sam w przypisie do 1:2 pisze o duchu jako "tchnienie" "wiatr"

Roszada jest tutaj wzorcowym przykładem.
Gdyby się urodził w Indiach, to by z zacietrzewieniem bronił
triady ich bóstw.

A ty chłopcze jakbyś się w innej sekcie urodził to byś wierzył w jakiegoś manitu

Ja chłopcze napisałem nawet artykuł:

Czy termin „Trójca” jest nieodzowny w prywatnej modlitwie, wyznawaniu wiary i w liturgii chrześcijan?

I takich ja ty prywaciarzy religijnych to się ignoruje.
Ty założyłeś jakieś sekciarskie forum i myślisz że tu też zaszczepisz swoje dziwactwa.
Znamy takich jak ty.

Nikt mi ciemnoty nie wciśnie, jeżeli nie udowodni jasno Biblia. Wszystko badam jak Berejczycy.

No pewnie że niereformowalnemu nikt nic nie wciśnie.
Zostaniesz prywaciarzem religijnym do końca życia.

Ja się urodziłem w religii Rzymsko - katolickiej.
Jednak miałem wątpliwości czytając Biblię z ich dogmatami.

A ja nie lazłem jak ty wpierw do ŚJ.
A zbadać zbadałem lepiej wszystko od Ciebie bo i miałem dojścia do literatury chrześcijańskiej, a nie tylko jak ty do Strażnic.

Można też następująco. Duch święty to nie osoba, lecz różnorakie działanie wywołujące jakiś skutek pochodzące od jakiejś świętej osoby. Jak to uzasadnić Biblią? Posłużę się jednym z przykładów zestawiając wersety, które kolejno się wzajemnie uzupełniają, dając ostateczny wynik kim lub czym jest duch, i dalej duch święty? Zacznę od (bt5-jeśli nie zaznaczone):

• Ja 4:24 Bóg jest duchem; trzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć [kult] w Duchu i prawdzie.
• Ps 104:4  Jako swych posłańców używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie
• Hebr 1:7 Do aniołów zaś mówi: Aniołów swych czyni wichrami, sługi swe płomieniami ognia.
• Hebr 1:14 Czyż nie są oni wszyscy duchami służebnymi, posyłanymi na pomoc

Zatem; kult "w duchu" ma się przejawiać prawdą Bożą, a nie wchodzić w jakąś osobę boską, bo jak? Następnie; Bóg, posłańcy i aniołowie to osoby. Te osoby są wyposażone m. in. w wichry (wiatr, powietrze), ogień i płomienie, a to już nie osoby . Ogień to zjawisko spalania, płomienie to emisja promieniowania drugiej fazy palących się gazów, wichry są nośnikami transportującymi te promienie na dalsze odległości. Tak by to można dedukować paralelą biblijną z nauką. Wynika z tego, że wszystkie te osoby będące duchami, to nic innego jak to, iż osoby te są posiadaczami nośnika zwanego duchem, a synonimicznie zwane; wichrem, ogniem i płomieniem. 


Skoro duch to wiatr przenoszący ogień i płomienie, a nie osobę, to dlaczego jeszcze dodano do ducha, święty? Dodano ze względu na pochodzenie od największego autorytetu świętości jakim jest Bóg (Ap 15:4).

• Iz 63:7-11  bt2 Ten [Jahwe], który tchnął [wiatrem] w jego wnętrze swego świętego Ducha
• Ja 20:22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie [działanie] Ducha Świętego!
• Dz 2:3 Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął [jeden]. 4 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.

Tchnąć można wiatrem a nie osobą. Weźmijcie  oznacza przyjęcie działania, a nie trzeciej osoby Boga ze względu Wyj 33:20 - kontakt z Bogiem powoduje śmierć. Dz 17:24 - Bóg nie przebywa na ziemi, nawet w miejscach Jego kultu. Skoro każdy "język ognia" byłby duchem świętym, to nie mógł być jeden duch święty, lecz tyle ile osób.  Ponadto, duch Boży to nie osoba, lecz manifestacja w postaci wizji, jak np. gołębica Mat 3:16, lub wyżej wymienione symptomy mówienia obcymi językami.

A ja nie lazłem jak ty wpierw do ŚJ.
A zbadać zbadałem lepiej wszystko od Ciebie bo i miałem dojścia do literatury chrześcijańskiej, a nie tylko jak ty do Strażnic.

Tyle, że aby poznać prawdziwego Boga wystarcza sama biblia a nie Strażnice czy "chrześcijańska literatura".

Mitu o tym, że duch święty jest osobą  nie da się obronić biblią.

Chłopie chyba nie umiesz czytać.
Wątek nie jest o osobowości Ducha ale wręcz o czyms odwrotnym:

Jakie argumenty mają ci, którzy twierdzą, że Duch Św. nie jest osobą

Ja czekałem cały czas na argumenty strony przeciwnej, ale ich nie było.

To po co się odzywasz i wrzucasz tu jakieś cytaty, które dowodzą czegoś przeciwnego? Czekaj. Cierpliwość to cnota.