2015 - Przyzwolenie na obchodzenie urodzin?

[Roszada]

Pod to zdanie też można by podpiąć urodziny:

„W świętowaniu jakiejś ważnej uroczystości raz w roku nie ma nic niezwykłego. Na przykład małżeństwa obchodzą rocznice ślubu, a narody upamiętniają doniosłe fakty ze swej historii. Takie obchody odbywają się zazwyczaj raz w roku – dokładnie w rocznicę danego zdarzenia” (Strażnica Nr 7, 2003 s. 5).

A to zdanie mnie zaskoczyło:

„Dlatego staraj się pamiętać o ważnych datach, takich jak rocznica ślubu albo rocznica śmierci” (Strażnica 01.11 2010 s. 11).

[Mario]

E tam, zezwolili na pinate (która przecież nie jest niczym innym niż imprezą urodzinową), to i z normalnymi urodzinami też odpuszczą

Cytat: Przebudźcie się 2004 8.7. str 30:

" Piñata Z zaciekawieniem przeczytałem artykuł „Starożytna tradycja — piñata” [22 września 2003]. Po lekturze nasunęło mi się kilka pytań. Z wiarogodnych źródeł wynika, że piñata ma związek z religią fałszywą. W artykule zasugerowano jednak, że nie ma w niej nic złego, jeśli nie narusza sumienia innych. Co w takim razie sądzić o urodzinach i rozmaitych świętach, takich jak Boże Narodzenie?

S.W., USA

„Przebudźcie się!” odpowiada: Chrześcijanie nie uczestniczą w uroczystościach, które w naszych czasach mają związek z religią fałszywą, ani w rytuałach sprzecznych z zasadami biblijnymi. Na przykład Biblia wyraźnie przedstawia w negatywnym świetle świętowanie urodzin (Rodzaju 40:20; Mateusza 14:6-10). Jeśli jednak dana tradycja nie ma już dziś żadnych odniesień do religii fałszywej ani nie narusza zasad Bożych, to przestrzeganie jej jest pozostawione osobistej decyzji każdego chrześcijanina."


Czym jest piniata?

Piniata (hiszp. Piñata) to ludowy zwyczaj w krajach latynoskich osadzony w tradycji bożonarodzeniowej.
Piniata stała się również typowym zwyczajem urodzinowym meksykańskich dzieci.
W Wenezueli tuż po wigilijnej kolacji następuje rozbicie piniaty specjalną pałką przez któregoś z najmłodszych członków rodziny.
"Urodzinowa piniata" zaczyna zdobywać popularność poza kręgiem kultury latynoskiej i coraz częściej pojawia się na przyjęciach urodzinowych w Europie i Ameryce Północnej.

[Liberal]

No i znowu dwojakie normy: jedne dla Latynosów z Meksyku, a i drugie dla reszty świata.

[Roszada]

No to 'prośba urodzinowa' do Liberala, bo coś chyba znalazłem moją wyszukiwarką POWER Grep:

Though Abraham’s birthday was evidently in the spring, about the time the covenant was made with him, there is reason for thinking that Isaac was born in the autumn, sometime around October 1. (ang. Złoty Wiek 27.03 1935 s. 390).

Czy tu jest coś o urodzinach Abrahama?

[M]

No to 'prośba urodzinowa' do Liberala, bo coś chyba znalazłem moją wyszukiwarką POWER Grep:

Though Abraham’s birthday was evidently in the spring, about the time the covenant was made with him, there is reason for thinking that Isaac was born in the autumn, sometime around October 1. (ang. Złoty Wiek 27.03 1935 s. 390).

Czy tu jest coś o urodzinach Abrahama?

Birthday to po angielsku nie tylko "urodziny", ale też "data urodzenia". I właśnie to drugie znaczenie ma zastosowanie w tym cytacie. Ten artykuł ze Złotego Wieku właśnie daty urodzenia Abrahama docieka, bo cały artykuł stara się odpowiedzieć na pytanie kiedy Bóg stworzył Adama.

[Roszada]

Birthday to po angielsku nie tylko "urodziny", ale też "data urodzenia". I właśnie to drugie znaczenie ma zastosowanie w tym cytacie.

A szkoda , bo myślałem, że jeszcze podtrzymywali naukę Russella:

„Stosując to do Ezawa i Jakuba, powstaje przypuszczenie, że była to właśnie okazja obchodzenia rocznicy urodzin praojca Abrahama, z którego przechodziło to wielkie błogosławieństwo Boże, które Ezaw, jako pierworodny miał odziedziczyć. Był to więc dzień, w którym on powinien był pościć, podczas gdy dla Jakuba i reszty rodziny był to dzień święta i obfitej uczty” (ang. Strażnica 01.12 1910 s. 4722 [reprint]).

[Roszada]

Birthday to po angielsku nie tylko "urodziny", ale też "data urodzenia". I właśnie to drugie znaczenie ma zastosowanie w tym cytacie. Ten artykuł ze Złotego Wieku właśnie daty urodzenia Abrahama docieka, bo cały artykuł stara się odpowiedzieć na pytanie kiedy Bóg stworzył Adama.

Właśnie żałuję, że nie ma go po polsku.

[M]

No, przydałby się po polsku "kalendarz Jehowy". Ciekawe, jak przetłumaczyliby dni tygodnia i miesięcy na polski

[Liberal]

Już chyba ze dwa lata przymierzam się do tego i pewnie w końcu przetłumaczę, ale ciągle mnie zasypujecie nowymi projektami, że nie mam czasu nawet własnej strony uaktualnić.
Ale robię wszystko po trochu i wszystko jednocześnie, więc pewnie jak "wybuchnie" to wszystko na raz

[Roszada]

ciągle mnie zasypujecie nowymi projektami

Dlatego w kolejnej drobnej sprawie do M napisałem.

[Roszada]

Raczej nic się jednak nie zmienia w kwestii urodzin, bo w grudniu 2015 pisano:

*** w15 1.12 s. 15 ak. 3-4 ***
„Przez pierwsze dwa wieki chrześcijaństwo silnie sprzeciwiało się świętowaniu narodzin męczenników, w tym również Jezusa” — czytamy w dziele Encyclopedia Britannica. Dlaczego? Chrześcijanie uważali obchodzenie urodzin za zwyczaj pogański, którego należy się całkowicie wystrzegać. Tak naprawdę w Biblii nie ma żadnej wzmianki o dacie narodzin Jezusa.
Pomimo tego, że pierwsi chrześcijanie w kwestii urodzin zajmowali tak stanowczą postawę, w IV wieku n.e. Kościół katolicki usankcjonował obchody Bożego Narodzenia.

Z tego co wiem, że tylko Orygenes (185-254) coś tam krytycznego napisał, a właściwie nic, tylko przytoczył biblijne urodziny, które przytaczają ŚJ (u faraona i Heroda). Skąd Towarzystwo wie, że "obchodzenie urodzin za zwyczaj pogański, którego należy się całkowicie wystrzegać" to nie wiem.
Pisma wczesnochrześcijańskie mam i one raczej milczą niż opowiadają się po jakiejś stronie.
Są więc one "biblijne", skoro o nich Biblia mówi i ich specjalnie nie piętnuje.
O Jezusowych, Janowych i innych urodzinach ze ST Towarzystwo raczej nie wspomina.

[Hersz]

Raczej nic się jednak nie zmienia w kwestii urodzin, ...

I raczej nic się nie zmieni. Gdyby Komitet Centralny zwany czasami Ciałem Kierowniczym wyraził zgodę na obchody urodzin natychmiast powstało by pytanie dlaczego nie świętować tych najważniejszych urodzin tyle tysięcy lat wyglądanych... i byłby problem.

[Roszada]

I raczej nic się nie zmieni. Gdyby Komitet Centralny zwany czasami Ciałem Kierowniczym wyraził zgodę na obchody urodzin natychmiast powstało by pytanie dlaczego nie świętować tych najważniejszych urodzin tyle tysięcy lat wyglądanych... i byłby problem.

A tu nie masz racji, że się nic nie może zmienić.

Niedawno o rocznicy śmierci pisano:

„Nie ma też w Biblii żadnego zalecenia, które by uzasadniało obchodzenie rocznicy śmierci jakiegoś chrześcijanina, chociaż zgadzamy się z tym, że dzień śmierci jest lepszy niż dzień narodzenia” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 8 s. 24).

A dziś?

„Wdowa lub wdowiec może szczególnie potrzebować towarzystwa w niektóre dni, na przykład w rocznicę ślubu bądź śmierci partnera” (Strażnica 01.05 2010 s. 11).

„Dlatego staraj się pamiętać o ważnych datach, takich jak rocznica ślubu albo rocznica śmierci” (Strażnica 01.11 2010 s. 11).

Ja nie raz widziałem już na własne oczy zmiany których sam bym się nie spodziewał i które filozofom się nie śniły.

[Roszada]

.. i byłby problem.

Problem i był z zastępczą służbą wojskową, za której nieprzyjęcie niektórzy siedzieli i po 4 lata w więzieniu, a jednak CK w 1996 zmieniło pogląd.
Na problemy zwykłych głosicieli ono za bardzo nie patrzy.

Jak czuli się ci co siedzieli, patrząc na tych co mogą brać tę służbę?

[gerontas]

Problem i był z zastępczą służbą wojskową, za której nieprzyjęcie niektórzy siedzieli i po 4 lata w więzieniu, a jednak CK w 1996 zmieniło pogląd.
Na problemy zwykłych głosicieli ono za bardzo nie patrzy.

Jak czuli się ci co siedzieli, patrząc na tych co mogą brać tę służbę?

Dlatego każdy ma swój rozum i samodzielnie powinien decydować na podstawie swojego sumienia jak postąpić kwestiach, w których Biblia się nie wypowiada. A nie ślepo polegać na samozwańczym "niewolniku", który dziś mówi to a jutro już zupełnie co innego.
Problem w tym, że w zborach, Świadkowie bardziej słuchają CK niż Pana Jezusa i Boga, który przemawia do nas poprzez swoje Słowo i Ducha Świętego.