Czy Russell pochowany w podziemnym bunkrze? A Sędzia?

[Gorszyciel]

Skąd rzymska toga w pociągu?

[Roszada]

Skany dla pierwszych siedmiu punktów tu:

http://piotrandryszczak.pl/mowa_pogrzebowa.html

Punkt 8:

   Po śmierci C. T. Russella (zm. 1916) Towarzystwo Strażnica co roku organizowało wizyty na cmentarzu połączone z „posługami ku uczczeniu jego pamięci”:

   „W poniedziałek trzydziestego pierwszego, kiedy to przypada rocznica przemiany Brata Russell’a do chwały, przyjaciele zgromadzili się po południu na cmentarzu, gdzie odbyto posługi ku uczczeniu jego pamięci, które trwały krótko z powodu nieprzyjaznego stanu powietrza. Zgromadzeni otrzymali mały upominek w postaci widoku gruntu i kamiennej piramidy na grobie. Chociaż ceremonie były krótkie jednak bardzo serdeczne i przywiodły na pamięć wiele wspomnień przeszłości oraz wiernej służby naszego umiłowanego Pastora. Chociaż wszyscy odczuwali jego brak, wszyscy radowali się jednak, że przeszedł do wiecznej nagrody, gdzie zawsze znajduje się z Panem” (Strażnica 01.01 1922 s. 3 [ang. 15.12 1921 s. 371]).

   O „rocznicy” śmierci Russella, zabrania go do nieba czy chwały wspominają też inne publikacje Towarzystwa Strażnica:

   ang. Strażnica 01.11 1917 s. 6159 (reprint);
ang. Strażnica 15.01 1920 s. 31;
   ang. Strażnica 15.12 1920 s. 373;
   ang. Strażnica 15.10 1921 s. 311;
   ang. Strażnica 15.12 1922 s. 390.

   Jak widzimy przynajmniej do roku 1922 odbywały się „posługi ku uczczeniu jego pamięci” oraz rozdawane były jakieś ‘relikwie’ z C. T. Russellem związane (kawałek kamienia z miniatury Wielkiej Piramidy, która stoi koło jego nagrobka), o czym wspomniano też w innej publikacji:

„Każdy wyznawca prawdy pragnący mieć odłamek skalny może wysłać pieniądze pocztą, aby pokryć transport kawałka wielkości jajka i dodatkową opłatę, aby opłacić Towarzystwu za trud pakowania przesyłki. Najlepiej będzie, jeśli członkowie klasy będą zamawiać zbiorowo” (Souvenir Report of the Bible Student’s Convention Pittsburgh, Pa. January 2-5, 1919 s. 7).

[Roszada]

Rutherford ma i miał taki sam status jak Jaracz.

Tacy jak Jaracz wcześniej prawie klęczeli przed Sędzią.
Albert D. Schroeder, kolega Jaracza z CK wspomina:

   „Otrzymałem wiadomość, że o trzeciej po południu mam przyjść do biura brata Rutherforda. Stawiłem się o wyznaczonej porze myśląc, że czeka mnie jakaś nagana” (Strażnica Rok CIX [1988] Nr 12 s. 21).

Inny członek CK Karl F. Klein pisze:

„Dobrze pamiętam, jak przy pewnej okazji dość ostro mnie zganił” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 14 s. 24);

Towarzystwo zaś pisze:

„Kiedy dostrzegał, że ktoś bardziej się troszczy o samego siebie niż o dzieło Pana, potrafił być dość szorstki” („Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 220).

Wyobrażenie niektórych, że Sędzia był jakimś dobrodusznym członkiem CK, które wtedy nie istniało (powołane w 1971 r.), są pobożnymi życzeniami i mylnym pojęciem.

[Roszada]

Zbierzmy więc najważniejsze informacje, tak jak powyżej dotyczące Russella.

Rutherford

1. Umiera 8 stycznia 1942 w Beth Sarim (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 89)..

2. „Jak w Betel przyjęto wiadomość o jego śmierci? (...) Podano tylko krótki komunikat. Nie było żadnych przemówień. Nikt nie wziął dnia wolnego z okazji żałoby. Przeciwnie, wróciliśmy do drukarni i pracowaliśmy ciężej niż kiedykolwiek” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 89).

3. Próby pochowania Sędziego obok Beth Sarim, ale nie uzyskano na to pozwolenia od władz San Diego (Consolation 27.05 1942 s. 3-16).

4. Pojawiają się różne możliwe i nieprawdopodobne scenariusze dotyczące miejsca pochowania Sędziego: Nowy Jork, Beth Sarim, Londyn. Towarzystwo ich nigdy nie potwierdza, ale i nie zaprzecza im.

[Reskator]

Skąd rzymska toga w pociągu?

Russell mógł w todze wygłaszać przemowy dlatego miał ją w pociągu.?!
A sędzia w czym został pochowany?
Strój klauna oddałby cały charakter tego indywiduum.

[Roszada]

A sędzia w czym został pochowany?
Strój klauna oddałby cały charakter tego indywiduum.

A gdzie jest o jego pochówku info?
Pewnie by go na biało pochowali:

„Pragnąc wyeliminować spośród ludu Bożego świeckie zwyczaje, brat Rutherford już na poprzednim kongresie wywołał swym ubiorem małą sensację. Spostrzegł on mianowicie, że bracia w Europie – a to obejmowało również Niemcy – znajdowali upodobanie w ubieraniu się na zgromadzenia przeważnie na czarno. Zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w organizacjach fałszywej religii mężczyźni nosili czarne ubrania, podczas pogrzebów nawet czarne cylindry, no i na dodatek czarne krawaty. Te spostrzeżenia spowodowały, że brat Rutherford kupił sobie bardzo jasne ubranie i do tego wiśniowy krawat. Po jego przybyciu do Niemiec w takim stroju, wielu braci zarzuciło zwyczaj noszenia czarnych ubiorów” (Działalność Świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych 1975 s. 19).

A może go spopielili?

[Reskator]

Widziałem to zdjęcie z jasnym garniturem Rutherforda, i do tego laseczka.
Mam na myśli kijek którym się podpierał a nie Bonnie Boyd-którą też zabierał do Europy.

[Roszada]

Były też inne laski: 

https://swiadkowiejehowywpolsce.org/'nowe-swiatla'-archiwum-69/1939-neutralni-sj-a-jednak-'uzbrojeni'-w-laski/msg9525/#msg9525

Są na zdjęciu w Królestwo Boże panuje! 2014 s. 55.
Laski w męskich rękach.

[Roszada]

Ponieważ wśród exŚJ, jak i wśród ŚJ, ciągle są tacy co nie wierzą w epizod związany z Russellem i "rzymską togą", więc przytaczamy odnośne fragmenty.

Relacja Rutherforda

„Na siedm godzin przed śmiercią powiedział do swego towarzysza podróży, brata Menta Sturgeon: »Zrób mi rzymską togę«. Brat Sturgeon zrobił ją z prześcieradeł poczem Brat Russell włożył na siebie, stał prosto przez chwilę następnie położył się na sofie, zamknął oczy, co miało znaczyć gotowość śmierci” (Strażnica Nr 12, 1916 s. 21 [ang. 01.12 1916 s. 6012 – reprint]).

Relacja Sturgeona, sekretarza Russella

   Podobnie opisał to towarzysz Russella, tzn. Menta Sturgeon, który nie mógł poradzić sobie z motywami Russella i próbował później znaleźć uzasadnienie dla owej togi:

„Wtedy wstał i powiada: »Bądź tak dobry i zrób mi rzymską togę«. Nie mogłem wcale pojąć co Brat Russell przez to rozumiał, lecz nie chciałem by miał to powtarzać, bo czuł się bardzo osłabiony. Głos stał się tak cichym, że zmuszony był powtarzać prawie każdy wyraz. Wtedy mówię: »Bracie Russell ja nie rozumiem co Brat chce przez to powiedzieć«.  (…) Co on przez te rzeczy rozumiał to pojąć trudno, tego jednak można być pewnym, że musiały to być najmądrzejsze rzeczy w tej sprawie, a dla nas znaczą one jeszcze więcej i możemy być pewni, że Pan na to wszystko dozwolił, by tak miało być uczynione. Togę nosili urzędnicy rzymscy, czasem nosili kapłani a czasem miało symbolizować zwycięstwo lub pokój, innym zaś razem miało znaczyć iż noszący ją wypełnił śluby. Brat Russell wypełnił swoje śluby i odniósł zwycięstwo, był w pokoju” (Strażnica Nr 12, 1916 s. 15 [ang. 01.12 1916 s. 6005 - reprint]).

Proszę Tusię o zamieszczenie skanów, bo do linków nikt "niewierzący" nie zagląda.

[Tusia]

Russell: "Zrób mi rzymską togę":

[Reskator]

Russella podziwiam,a Rutherforda nie mogę zdzierżyć.
Tak jak Badacze w 1916 roku po 31 X.
Stąd te rozłamy,i rozsypaka ruchu badackiego zastąpiona ORGANIZACJĄ.

[Roszada]

Na grobie Russella nie było żadnego choćby małego krzyżyka, a on podkreślał wagę krzyża, bo był on nawet na budynku Strażnicy.

Dopiero w 1919 r., gdy postawiono replikę Wielkiej Piramidy obok grobu, to zamieszczono na niej krzyż i koronę.

[Reskator]

Na grobie Russella nie było żadnego choćby małego krzyżyka, a on podkreślał wagę krzyża, bo był on nawet na budynku Strażnicy.

Dopiero w 1919 r., gdy postawiono replikę Wielkiej Piramidy obok grobu, to zamieszczono na niej krzyż i koronę.

To że na grobie nie było krzyżyka to już było widać wpływ klauna JR.
Mało tego w xxi wieku ŚJ dalej biją pokłony,akty uwielbienia temu oszołomowi.
Który odrzucił żonę, syna-Malcollma,a "przygarnął" co najmiej dwie kochanki Bonnie Boyd i Vere Peal.

[Roszada]

O Russellu:

Umarł on bez obecnej przy nim rodziny (był w podróży). W tym czasie żona jego Maria, z którą był w separacji, nie utrzymywała z nim kontaktów. Tak samo jak adoptowana jego córka i żona jego ojca (była ona rodzoną siostrą żony C. T. Russella). Podobno Maria Russell pojawiła się jednak na jednej z ceremonii pogrzebowych w Pittsburghu, ale nie z wieńcem, ale z „bukiecikiem konwalii” (patrz Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 646).

[Tusia]