A potrafisz Stanisławie zasmucić radio . Iz 63 10 oraz ef 4 30 . Albo może potrafisz okłamać radio ?
Wskaż coś innego nie osobę która będzie miała przypisane tyle personifikacji co Duch Święty.
Odpowiem od razu, że radia i innych martwych przedmiotów nie mogę zasmucić. TV, radio, telefon itp, są środkiem dostarczającym informacji od osobowego nadawcy. Ducha świętego traktuję instrumentalnie jako narzędzie. Zatem te środki mogą mnie zasmucić, lecz same nie mogą być zasmucone. Gdy otrzymam jakąś przykrą informację, to ja zostaję zasmucony i na odwrót, ja mogę Ciebie jako osobę zasmucić środkiem przekazu jakim jest Internet. Dlaczego więc w Iz 63 10 oraz Ef 4:30 pisze, że zasmucono środki nieosobowe (dś), a nie osobę posługującymi się tymi środkami? Uważam to zabieg językowy zwany
antropomorfizacja, czyli nadawania cech ludzkim różnym zjawiskom. Być może narrator chce podkreślić, że środki te są tak pewne i bezbłędne, gdyż głównym źródłem jest sam Bóg. Jeszcze nieco historycznego wprowadzenia.
W czasach spisywania Biblii nie wiedziano o istnieniu takich środków do przekazywania informacji, ani do korzystania z nich do realizowania pewnych czynności, jak np. wysłane łaziki na księżyc, które wykonują pewne zadania. W starożytności ludzie obserwując trudne do zrozumienia zjawiska przyrody i astronomii, starali dociekać jak dochodzi do ruchu porządkującego świat i wszystko inne na nim, a nawet starali przewidywać. Wnioskowano, że musi istnieć jakiś umysł (nous) oraz rozum (logos). Początkowo u greków np. Anaksagoras (ok. p.n.e 500-428) ten porządkujący ruch przypisał duchowi, któremu nie nadano osobowości, lecz określano to jako "zasada". Tak powstawały mity o bogach w najróżniejszych wersjach. Zastanawiano się też, jak wyglądają owe bóstwa? Jednym z podstawowych pojęć ukuto, że te istoty nie mają ciał materialnych, ale przypisano im ciała niematerialne, które nazwano duchami.
- 1 Kor 15:44 bw sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe. Jeżeli jest ciało cielesne, to jest także ciało duchowe.
Prócz tego czytamy:
- Ja 4:24 Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.
- Ja 17: 11 ... Ojcze święty ...
Chociażby z tych wersów można wnioskować następująco. "Bóg jest duchem świętym" jak również "Bóg ma ciało duchowe, ". Podobnie jest z aniołami, którzy są duchami (Hebr 1:14) świętymi (Łuk 9:26 - Dz 10:22). Czym się charakteryzuje ciało duchowe? Wcześniejszy wers Hebr 1:7 informuje, iż aniołowie dysponują narzędzia w postaci "wichrów przenoszących płomienie ognia", powołując się na Ps 104:4, gdzie owe "wiatry i ogień nazwano posłańcami". Podsumowując: Zasmucona nie została jakaś zmyślona trzecia osoba Boga, lecz zasmucony został Bóg Ojciec, który jest Bogiem i duchem świętym. Nie powinno też dziwić, że
- Mat 4:1 Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł.
- Łuk 4:14 I powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, ...
Rodzi się pytanie, co lub kto zaprowadził Jezusa na pustynię? Biorąc pod uwagę Jak 1:13 "Bóg nikogo nie kusi i nie wypróbowuje", więc ani sam Bóg osobiście, ani przez świętego anioła tego nie mógł zrobić. Diabeł osobiście Jezusa nie zaprowadził, gdyż to duch zaprowadził na pustynię gdzie czekał tam diabeł. Pozostaje więc problem: Czym lub kim jest prowadzący duch? Chociaż trudno jednoznacznie odpowiedzieć, to moim zdaniem najprawdopodobniej to duch diabła spowodował. Duch, czyli jakiś środek mocy od diabła. Podobnie został spowodowany powrót Jezusa do Galilei, nastąpiło w wyniku środka instrumentalnego, choć nie wiadomo czyje narzędzie się do tego przyczyniło? Czy moc od Ojca, anioła, czy może własna moc Jezusa zwana instrumentalnie duchem. Pozostaje jeszcze poniższa kwestia.
Dz Ap. 1,8 Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, ...
Duch Święty nie 'jest mocą', tylko 'ma moc' jako atrybut. Moc mocy to masło maślane.
Dla mnie nie jest problemem. Mówiąc językiem biblijnym, "weźmiecie
moc wiatru i ognia =
duch"- Łuk 3:16 ... On [osoba Jezusa] was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.
Zatem Jezus użyje narzędzi które nazwano; moc, wiatr, ogień, które ogólnie nazwano duchem. Dodanie do tego święty, znaczy, że środki te są pochodzenia od autorytetu najwyższej czystości, sprawiedliwości, miłości, czyli ocenzurowane przez Boga Ojca. Jaki sens byłby w przypadku następującej parafrazy: "
Osoba Jezusa chrzcić was będzie trzecią osobą Trójcy i narzędziem ognia". A dlaczego wyłączony jest Ojciec, skoro trynitarianie powołują się na Mat 28:19. Taki chrzest bez Ojca uważają za nieważny. Ja nie twierdzę, że wszystko jest ok. Pokazuję tylko jak można na różne sposoby interpretować i jak podważać stare egzegetyczne nauki.
I jeszcze jedno drążenie, które nie odpuszczę. Skoro Duch Święty odnosi się do osoby jednej jedynej niepodważalnie przypisywanej trzeciej z Trójcy Świętej, to proszę to uzasadnić i to w sposób pewny z Biblii. Następnie obalić, iż Bóg Ojciec nie jest Duchem Świętym, Jezus nie jest Duchem Świętym, wierni aniołowie nie są duchami świętymi. Jeśli nie zostanie podważona ich świętość ducha, to jakim prawem jest jakaś osoba wyjątkowa o tych samych parametrach duchowej świętości?