Roszada, daty nie kłamią.
No to znaczy że kłamie Gorszyciel.
Ks. Wujek się nie myli jak pisze Gorszyciel, bo pisze że "nowi Żydowie", a nie mnich czy katolicy wprowadzali słowo Jehowa.
Dodatkowa uwaga marginesowa do tekstu Wj 6:3 znajduje się w oryginalnym wydaniu Biblii ks. J. Wujka z roku 1599:
„To iest, ukazując sie bydź Bogiem wszechmocnym. JHWH [w tekście występują hebrajskie litery]
Oto nie Iehouah czytai, ale Adonai”.
Na stronie 7 (przypis do Rdz 2:4) w wydaniu z roku 1885 ks. J. Wujek pisał o Żydach jego czasów i „nowych”:
„To imię LXX. tłumaczów wszędy słowem Kyrios Hieronim Ś. słowem Dominus, a
Żydzi słowem Adonai, (co wszystko Pana znaczy) wymawiają. Których i my naśladując (
raczej niż tych nowych, którzy na to miejsce imię Jehowah, Panu Chrystusowi, Apostołom i starym Doktorom, tak żydowskim jako i chrześcijańskim niesłychane wnoszą) wszędy je Panem przekładać będziemy...” (Biblia Łacińsko-Polska czyli Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, podług tekstu łacińskiego Wulgaty i przekładu polskiego x. Jakóba Wujka T. J. z komentarzem Menochiusza T. J. przełożonym na język polski. Wydanie X. S. Kozłowskiego, biskupa łucko-żytomierskiego. Wydanie drugie. Tom 1. Warszawa 1885).
Dodatkowa uwaga marginesowa do tekstu Rdz 2:4 znajduje się w oryginalnym wydaniu Biblii ks. J. Wujka z roku 1599:
„
Imię Iehouah nowo wymyślone”.
Na s. 125 (przypis do Wj 3:14) w wydaniu z roku 1885 ks. J. Wujek napisał:
„Tetragrammaton, które
nowi Żydowie zowią Jehową, o którym masz niżej 6. v. 3.”.
Na s. 183 (przypis do Wj 28:38) w wydaniu z roku 1885 ks. J. Wujek napisał:
„Po żydowsku Urim i Thummim, jeszcze się nie zgodzili Żydowie nowi, coby to było.
Rabi Salomon powiada, że to było imię Boże, które zowią Jehowa, napisane na Rationale, z którego imienia jasności, poznawał kapłan co miał odpowiadać, gdy się go radzono”.