Włodek, cały czas mówię o RÓWNONOCY WIOSENNEJ
A mnie akurat równonoc nie interesuje tylko to, że Pamiątka czy Pascha jest obchodzona przez różne społeczności w różnym czasie.
I każdy ma swoje argumenty za swoim wyliczeniem i obchodzeniem.
ŚJ tak oto piszą o swych wyliczeniach:
*** w90 15.2 ss. 14-15 ***
W kalendarzu hebrajskim dzień trwał od zachodu słońca (około 6 wieczorem) do następnego zachodu. Bóg kazał zabić baranka paschalnego „między dwoma wieczorami” (Wyjścia 12:6). Kiedy to miało być? Dzisiejsi Żydzi twierdzą na podstawie wykładni nauki rabinów, że baranka zabijano pod koniec 14 Nisan, między porą, kiedy słońce skłaniało się już ku zachodowi (około trzeciej), a faktycznym zachodem. W rezultacie seder zaczynał się po zachodzie słońca, już 15 Nisan (Marka 1:32).
22 Są jednak uzasadnione powody, by powyższe słowa rozumieć inaczej. W Księdze Powtórzonego Prawa 16:6 powiedzano wyraźnie, że Izraelici mieli ‛złożyć ofiarę paschalną wieczorem o zachodzie słońca’ (BT). A zatem określenie „między dwoma wieczorami” dotyczy zmierzchu w dniu 14 Nisan, trwającego od zachodu słońca do zapadnięcia ciemności. Tak rozumieli to dawni Żydzi karaimscy i tak samo rozumieją to po dziś dzień Samarytanie. Ponieważ przyjmujemy, że baranek paschalny został zabity i spożyty „w oznaczonym czasie” w dniu 14, a nie 15 Nisan, data obchodzenia Pamiątki różni się niekiedy od daty wyznaczanej przez Żydów (Liczb 9:2-5, BT).
23 Druga przyczyna rozbieżności między terminem Pamiątki a datą ustalaną przez Żydów tkwi w tym, że korzystają oni z kalendarza opartego na systemie uregulowanym dopiero w IV stuleciu n.e. Za jego pomocą można dziesiątki czy nawet setki lat naprzód określać, kiedy przypadnie 1 Nisan lub konkretne święto. Co więcej, starożytny kalendarz księżycowy wymagał dodawania co pewien czas 13 miesiąca, aby się zgadzał z porami roku. W aktualnym kalendarzu żydowskim miesiąc ten dodaje się w 3, 6, 8, 11, 14, 17 i 19 roku cyklu trwającego 19 lat.
24 Tymczasem Emil Schürer podaje, że „w czasach Jezusa Żydzi nie mieli unormowanego kalendarza, lecz polegając na zwykłej obserwacji zaczynali każdy miesiąc od pojawienia się nowiu i podobnie na podstawie obserwacji” dodawali w razie potrzeby jeden miesiąc. „Jeżeli (...) pod koniec roku zorientowano się, że Pascha wypadnie przed wiosennym zrównaniem dnia z nocą [które następuje około 21 marca], wprowadzano dodatkowy miesiąc przed miesiąc Nisan” (The History of the Jewish People in the Age of Jesus Christ [Dzieje narodu żydowskiego za czasów Jezusa Chrystusa], tom I). Tak więc miesiąc dodatkowy następował zgodnie z naturalną koleją rzeczy i nie był ustalany arbitralnie.
25 Ciało Kierownicze Świadków Jehowy ustala datę Wieczerzy Pańskiej zgodnie z metodą starożytną. 1 Nisan wyznacza się na dzień, w którym w Jeruzalem o zachodzie słońca ukazuje się nów najbliższy wiosennemu zrównaniu dnia z nocą. Przez doliczenie 14 dni otrzymujemy 14 Nisan, który zazwyczaj pokrywa się z pełnią (zob. Strażnicę [wyd. ang.] z 15 czerwca 1977, strony 383, 384 lub nr 4/1978, strony 23, 24). Na podstawie tej metody biblijnej Świadkowie Jehowy na całym świecie zostali powiadomieni, by w tym roku obchodzić Pamiątkę 10 kwietnia po zachodzie słońca.
*** rs s. 231 ak. 2 Pamiątka (Wieczerza Pańska) ***
Świadkowie Jehowy obchodzą Pamiątkę po zachodzie słońca w dniu 14 Nisan według używanego w I wieku kalendarza żydowskiego. Dzień u Żydów zaczynał się o zachodzie słońca i trwał do następnego zachodu. Tak więc według kalendarza żydowskiego Jezus umarł w tym samym dniu, w którym ustanowił Pamiątkę. Miesiąc Nisan rozpoczynał się od pierwszego zachodu słońca po widzianym w Jerozolimie nowiu księżyca najbliższym wiosennemu zrównaniu dnia z nocą. Święto Pamiątki przypada 14 dni później. (Wobec tego data Pamiątki może się nie zgadzać z datą Paschy obchodzonej obecnie przez Żydów. Dlaczego? Początkiem miesiąca w ich kalendarzu jest astronomiczny nów księżyca, a nie nów księżyca widziany nad Jerozolimą, który może wypaść od 18 do 30 godzin później. Ponadto większość Żydów świętuje Paschę dnia 15, a nie 14 Nisan, jak zgodnie z nakazem Prawa Mojżeszowego obchodził ją Jezus).
