W roku 1936 Sędzia wydał książkę pt. Bogactwo, a w niej napisano:
„To nie znaczy, że ci, co przygotowują rękopis ‘Strażnicy’, są inspirowani, lecz że
Pan przez swoich aniołów dogląda, by wiadomości były dane jego ludowi w czasie słusznym” (Bogactwo 1936 s. 279).
Książka ponoć miała obalić krzyż.
Towarzystwo Strażnica zwalczające od 1936 r. krzyż zamieściło w Strażnicy Nr 10, 1995 s. 20 takie oto zdanie:
„Książka
Bogactwo, opublikowana przez Towarzystwo w roku 1936,
wykazała jednak, że Jezus Chrystus nie został zgładzony na krzyżu, lecz na pionowym słupie, czyli palu”.
W roku 1936 nie dokonano żadnego epokowego odkrycia, a ta kierowana przez aniołów książka ponoć coś "wykazała".
Co wykazała?
„Dlaczego Jezus musiał być
ukrzyżowany? Jezus został
ukrzyżowany nie na krzyżu z drzewa, jak przedstawione jest na licznych obrazach i malowidłach, zrobionych i wystawionych przez ludzi.
Jezus został ukrzyżowany w ten sposób, że jego ciało przybito do pnia. Sposób jego śmierci wyrażał symbolicznie: ‘Ten człowiek jest przeklęty od Boga.’ Umrzeć jako grzesznik było haniebną śmiercią, a
ukrzyżowanie na drzewie wyraża w istotnym sensie: ‘Ten, co tu umiera, uśmiercony jest jako pospolity grzesznik.’ To było przepowiedziane w zakonie Bożym (5 Mojżeszowa 21:22, 23) (...) Z tego powodu Jehowa dopuścił, że jego umiłowanemu Synowi zadano śmierć, przybiwszy go do drzewa. ‘Chrystus odkupił nas z przekleństwa zakonu, stawszy się dla nas przekleństwem, albowiem jest napisane: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie’ (Do Galatów 3:13). ‘Bóg ojców naszych wzbudził Jezusa, któregoście wy zabili, zawiesiwszy na drzewie’ (Dzieje Apost. 5:30).
Ukrzyżowanie Jezusa na drzewie jest świadectwem dla całego stworzenia, że dobrowolnie poniósł najhaniebniejszą śmierć...” (Bogactwo 1936 s. 23-24).
"
Ukrzyżowanie do pnia [na drzewie]" to była nowomowa tej książki.
Oto kilka nauk z tej książki, które dziś są nieaktualne:
Okup został złożony za Adama. Jezus stał się „zbawicielem i odkupicielem Adama i jego potomków” (s. 15).
W Hbr 1:8-9 słowo Bóg odnoszą do Jezusa nazywając Go „bogiem”: „A o Synu mówi: Tron twój, o boże (...) pomazał cię o boże, Bóg twój” (s. 26).
Władze zwierzchnie z Rz 13:1-3 to Jehowa i Jezus (s. 193).
Oczyszczenie świątyni z Dn 8:14 do 1932 r. (s. 272).
„Dzień Jehowy” zaczął się w 1914 r. (s. 281-282).
„To nie znaczy, że ci, co przygotowują rękopis ‘Strażnicy’, są inspirowani, lecz że Pan przez swoich aniołów dogląda, by wiadomości były dane jego ludowi w czasie słusznym” (s. 279).
Tylko klasa niebiańska to „klasa Świadków Jehowy”, zaś klasa ziemska to „klasa Jonadabów” (s. 85, 91-2, 105, 111, 294, 272). Słowa z Iz 43:10nn. odnoszono wtedy tylko do klasy niebiańskiej (s. 59, 233).
Trzy klasy „zbawionych”: „Stanowisko wiernych proroków doby starożytnej będzie mniej wzniosłe od stanowiska domu królewskiego. Stanowisko wielkiego ludu jest niższe od stanowiska członków domu królewskiego i książąt na ziemi” (s. 275-276).
„Czasy pogan” rozpoczęły się w 606 r. przed Chr. (s. 151).
