Manipulacja wodzostwem J. F. Rutherforda

[Roszada]

Dwa te same fragmenty o tym, czy uznawano za "wodza" Rutherforda.
W pierwszym jednogłośnie i dobitne "NIE", a w drugim po ciszy "kilka" głosów "NIE":

Strażnica Nr 1, 1961 s 8
Przytaczamy poniżej, jak to zdarzenie opisał (opis ten został opublikowany w angielskim wydaniu Strażnicy z 15 września 1941 r. str. 288, par. 6) pewien zainteresowany obserwator:
„Aby raz na zawsze obalić wszystkie opublikowane fałszywe oskarżenia i zarzuty, jakoby on [Rutherford] był wodzem świadków Jehowy, oświadczył: ‚Chciałbym, żeby wszyscy obecni tutaj obcy ludzie się dowiedzieli, co myślicie o tym, iż wodzem waszym jest człowiek; niech to sobie zapamiętają. Gdy coś powstaje i zaczyna się rozrastać, zawsze się mówi, że przewodzi tam jakiś człowiek, mający wielki posłuch. Jeżeli ktokolwiek z tego audytorium mniema, że wodzem świadków Jehowy jestem ja, który tu stoję, niech powie: Tak.’ Ale rozległo się jednogłośne, dobitne: ‚Nie!’ ‚Jeżeli wy tu obecni wierzycie, że jestem po prostu jednym ze sług Pańskich i że pracujemy zgodnie ramię przy ramieniu, służąc Bogu i służąc Chrystusowi, to powiedzcie: Tak.’ Jednogłośne ‚Tak!’ było gromkie i niedwuznaczne. ‚Słusznie, nie potrzebowaliście mnie jako ziemskiego wodza, aby pozyskać dla dzieła taką rzeszę jak ta oto.’...”

Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 220-221
Na krótko przed śmiercią, podczas zgromadzenia w Saint Louis (stan Missouri) w roku 1941, poruszył temat sprawowania przywództwa, mówiąc: „Chciałbym, żeby wszyscy obecni tutaj obcy ludzie dowiedzieli się, co myślicie o tym, iż waszym wodzem jest człowiek; niech to sobie zapamiętają. Gdy coś powstaje i zaczyna się rozrastać, zawsze się mówi, że przywódcą jest jakiś człowiek mający wielki posłuch. Jeżeli ktokolwiek z tego audytorium mniema, że wodzem świadków Jehowy jestem ja, człowiek, który tu stoi, niech powie: ‘Tak’”. W odpowiedzi zapadła głęboka cisza, przerywana jedynie kilkoma stanowczymi okrzykami: „Nie!”, pochodzącymi z widowni. Mówca kontynuował: »Jeżeli wy, tu obecni, uważacie, że jestem po prostu jednym ze sług Pańskich i że pracujemy zgodnie, ramię przy ramieniu, służąc Bogu i służąc Chrystusowi, to powiedzcie: ‘Tak’«. Rozległo się zdecydowane i jednogłośne: „Tak!” Następnego miesiąca identycznie zareagowali zgromadzeni w Anglii.

[Roszada]

Tekst trzeci z 2008 r. całkiem okrojony o ten znamienny fragment

Interesujące jest to, że wspomniany fragment został przytoczony w roku 2008, ale już okrojony o niezbyt wygodne określenia:

„Wspomniany artykuł ze Strażnicy pomógł odzyskać jedność również Świadkom przebywającym na wolności. Bracia, którzy piastowali odpowiedzialne stanowiska, wspólnie się modlili i go studiowali. W artykule tym powiedziano między innymi, że w sierpniu 1941 roku chory brat Rutherford wygłosił na zgromadzeniu swoje ostatnie przemówienie. Zachęcając braci do trzymania się organizacji Jehowy i niepodążania za jakimkolwiek człowieczym przywódcą, rzekł: „Gdy coś powstaje i zaczyna się rozrastać, zawsze się mówi, że przewodzi tam jakiś człowiek, mający wielki posłuch. (...) Jeżeli wy tu obecni wierzycie, że jestem po prostu jednym ze sług Pańskich i że pracujemy zgodnie ramię przy ramieniu, służąc Bogu i służąc Chrystusowi, to powiedzcie: ‚Tak’”. Wtedy rozległo się gromkie i jednogłośne: „Tak”.” (Rocznik Świadków Jehowy 2008 s. 142).

[Roszada]

Oczywiście Rutherford był przez wiele lat zwany wodzem:

„Pragnieniem naszem jest stać silnie po stronie Pańskiej, być złączeni ręka w rękę z jego zarządzaniem, z braćmi Towarzystwa i z bratem Rutherfordem jako ziemskim wodzem tegoż” (Strażnica 01.01 1932 s. 16).

„Braterstwo z całej Europy Środkowej przesyła ci, bracie Rutherford, wyrazy miłości i pozdrowienia, jako swojemu widzialnemu wodzowi” (I.B.S.A. Year Book 1932 s. 109; The brethren throughout Central Europe send their love and greetings to you, Brother Rutherford, as their visible leader).


„Drogi Bracie Rutherford: (...) Będąc cudownie ubłogosławieni, odczuwamy przytem, że chociaż przez uznanie i staranie się zachęcić tego, który dzięki opatrzności wielkiego Jehowy jest postawiony jako nasz ziemski wódz, możemy w pewnej części objawić nasze dziękczynienie za takie łaski.  Stawiając wyrazy – że byliśmy ubłogosławieni przez naszego umiłowanego prezydenta, prezydenta Pańskiego »narzędzia«, którem jest Strażnica Towarzystwo Biblijne i Broszur, którego być cząstką uważamy za chwalebny przywilej, nie mamy zamiaru oddawać pochlebnych tytułów jakiemukolwiek człowiekowi, lecz pragniemy uwielbiać Pana” (Strażnica 01.05 1931 s. 144 [ang. 01.04 1931 s. 110]).

„Drogi Bracie Rutherford: (...) Codziennie dziękuję Bogu za takiego wiernego wodza, tak lojalnego i prawdziwego, odważnego i nieustraszonego. Rzeczywiście jesteś dla mnie inspiracją, jaką był drogi brat Russell” (ang. Strażnica 01.03 1929 s. 79).

„Ich widzialny wódz – właśnie ma udzielić pouczeń paryskiemu oddziałowi »Une Grande Armee«” (The Messenger 25.07 1931 s. 3 – Their Visible Leader-About to Give Instructions to the Paris Division of "Une Grande Armee.").

„Drogi nasz Bracie Rutherford (...) Z okazji otrzymania [książki] Ocalenie, którą życzliwie nam przysłałeś, czujemy się przymuszeni wyrazić Jehowie przez ciebie jako wodza jego ziemskiej organizacji, jak nasze serca tryskają wychwalaniem i wdzięcznością nie tylko za ten szczodry dar, ale też za [książki] Światło i Usprawiedliwienie, a zwłaszcza za tę drugą” (ang. Strażnica 01.03 1933 s. 78).

„Drogi Bracie Rutherford: (...) Chciałbym, aby było zachętą dla Ciebie wiedzieć, że oceniamy nie tylko dobroć Jehowy, naszego Boga, ale także wierną i szczerą służbę tego, który stoi jako widzialny ziemski dowódca...” (Strażnica 15.04 1933 s. 128 [ang. 01.12 1932 s. 365]).

[Tadeusz]

Prawdę powiedziawszy, nie widzę żadnego powodu do wstydu, że organizacja posiada/posiadała charyzmatycznego przywódcę 
Tę samą rolę spełniają dziś gwiazdy jw-broadcastingu.
Tym bardziej dziwi mnie ta zmiana opisów w kolejnych latach 

[Roszada]

Lepiej i uczciwiej by to zabrzmiało tak:

"Owszem do roku 1941 używaliśmy w stosunku do naszego prezesa określenia "wódz", ale wnikliwa lektura Słowa Bożego spowodowała, że skorygowaliśmy podczas kongresu ten sposób nazywania naszego brata. Stało się to zresztą pod jego wpływem, co wynikało z jego skromności i bojaźni Jehowy".

[Roszada]

Ale poza tym, że był jakiś czas wodzem, to był niczego sobie facio:

*** w94 1.8 s. 23 ***
W przeciwieństwie do przywódców wielu innych organizacji religijnych brat Rutherford reprezentował najwyższe wartości duchowe i moralne. Nie ulegało wątpliwości, że żył dla Królestwa Jehowy.

[Tadeusz]

Ale poza tym, że był jakiś czas wodzem, to był niczego sobie facio:

*** w94 1.8 s. 23 ***
W przeciwieństwie do przywódców wielu innych organizacji religijnych brat Rutherford reprezentował najwyższe wartości duchowe i moralne. Nie ulegało wątpliwości, że żył dla Królestwa Jehowy.

Żył oczywiście na koszt owieczek strzyżonych bez umiaru, w pięknym domu Bet Sarim, popijając co lepsze gatunki whiskey 
Ufff... Nareszcie mam argument jak mi kobieta powie, że łoję "rudą" z lodem - reprezentuję tylko najwyższe wartości duchowe i moralne 

[Roszada]

Głowa widzialnej organizacji Jehowy

   „Drodzy Bracia: Przez pewien przeciąg czasu znajdowaliśmy się na błędnej drodze, ponieważ członkowie klasy »złego sługi« urządzali często wykłady i ośmieszali w nich Towarzystwo i Brata Rutherford, nie uznając go za głowę widzialnej części organizacji Jehowy” (Strażnica 01.11 1931 s. 336).

Niczym papież?

[Roszada]

W roku 1941 schorowany Rutherford odwołał swoje 'wodzowanie'.
Ale dzięki pomocy naszemu M, mam tekst ang. z 1939, gdy jeszcze był wodzem:

„DROGI BRACIE RUTHERFORD : (...) Wyznaczając Ciebie jako widzialnego wodza w swoim potężnym teokratycznym postanowieniu Jehowa udzielił Tobie chwały większej, niż jakikolwiek człowiek kiedykolwiek otrzymał” (ang. Strażnica 15.07 1939 s. 223).

[Iza]

Prawdę powiedziawszy, nie widzę żadnego powodu do wstydu, że organizacja posiada/posiadała charyzmatycznego przywódcę 
Tę samą rolę spełniają dziś gwiazdy jw-broadcastingu.
Tym bardziej dziwi mnie ta zmiana opisów w kolejnych latach 

No coś Ty, przecież w Strasznicy nie raz był podawany argument,że SJ żadną miarą nie są sektą,
 bo typowe dla tychże jest posiadanie człowieczego przywódcy, podczas gdy jedyną przywódcą SJ jest ...Jezus.

[Roszada]

podczas gdy jedyną przywódcą SJ jest ...Jezus.

Dodałbym: "do którego nie wolno się zwracać i oczekiwać, że coś pomoże":

„Jezus usługuje w charakterze współczującego Orędownika (…) Nie oznacza to, że powinniśmy się modlić do Jezusa ani że on niejako przekazuje dalej nasze prośby” (Przebudźcie się! listopad 2010 s. 21).

[Roszada]

W roku 1941 schorowany Rutherford odwołał swoje 'wodzowanie'.
Ale dzięki pomocy naszemu M, mam tekst ang. z 1939, gdy jeszcze był wodzem:

„DROGI BRACIE RUTHERFORD : (...) Wyznaczając Ciebie jako widzialnego wodza w swoim potężnym teokratycznym postanowieniu Jehowa udzielił Tobie chwały większej, niż jakikolwiek człowiek kiedykolwiek otrzymał” (ang. Strażnica 15.07 1939 s. 223).

Co ciekawe w Biblii Świadków Jehowy padają takie oto słowa:

„Ani nie dajcie się nazywać ‚wodzami’, bo jeden jest wasz Wódz, Chrystus.” (Mt 23:10, Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata 1997).

Kwestię tą opisuje też R. Franz w Kryzysie sumienia 2006 s. 68-71.

[Roszada]

Głowa widzialnej organizacji Jehowy

   „Drodzy Bracia: Przez pewien przeciąg czasu znajdowaliśmy się na błędnej drodze, ponieważ członkowie klasy »złego sługi« urządzali często wykłady i ośmieszali w nich Towarzystwo i Brata Rutherford, nie uznając go za głowę widzialnej części organizacji Jehowy” (Strażnica 01.11 1931 s. 336).

Niczym papież?

Łoj okazuje się, że nie tylko w polskiej Strażnicy nazywano Sędziego "głową", ale i w dalekiej Australii i podała to angielska Strażnica:

„Nasz Umiłowany Bracie Rutherford: Zebrany na generalnej konwencji w Sydney, Australia, wdzięczny zastęp świadków Jehowy pozdrawia Cię w imieniu Wieczystego Króla. Mamy pragnienie zaznaczyć naszą głęboką wdzięczność dla Jehowy Boga za przywilej ujednoznacznienia nas jako członków jego potężnej organizacji, a także wyrazić nasze serdeczne ocenianie Ciebie, jako widzialną głowę tej widzialnej organizacji na ziemi [ang. the visible head of that organization on earth], oraz za Twą nieznużoną pracę dla dobra wiernego ostatka” (Strażnica 01.08 1932 s. 239 [ang. 01.06 1932 s. 175]).

[Roszada]

Też się dziwię, że gorszył się Sędzia tym, że papież jest głową KK, a równocześnie sam Rutherford przyjmował czołobitne hołdy.
Może ta jego krytyka wynikała tylko z zazdrości?

Ale sami przyznacie, że naśladował w nie jednym papiestwo, które tak zajadle zwalczał.

[Roszada]

Warto wspomnieć, że określenie "sędzia" czy "Sędzia" w stosunku do Rutherforda nie było tylko jakby wymienieniem jego dawnej funkcji zawodowej, ale był to jego tytuł.
Nawet często występował on zamiast jego imion (J. F.):

„Sędzio Rutherford! (...) Zapewne, iż jesteś w pokrewieństwie z Bogiem, bo inaczej nie mógłbyś tak się wypowiadać” (Strażnica 15.04 1930 s. 127 [ang. 15.01 1930 s. 31]).

My Dear Judge: (ang. Strażnica 01.12 1928 s. 359).

DEAR JUDGE RUTHERFORD: (ang. Strażnica 01.03 1932 s. 79; ang. Strażnica 15.02 1932 s. 63).

MY DEAR JUDGE RUTHERFORD: (ang. Strażnica 15.07 1932 s. 223).

„Mój Drogi Sędzio Rutherford:” (Strażnica 15.10 1932 s. 320).

„Do Watch Tower i Sędziego Rutherforda: (...) Najlepsze pozdrowieństwo dla sędziego Rutherforda” (Strażnica 01.06 1936 s. 176).

Nawet jedna z broszur jego autorstwa z roku 1940 miała w tytule zawarte sędziowskie określenie, jak podaje skorowidz Świadków Jehowy:

„1940, (...) Sędzia Rutherford demaskuje piątą kolumnę (po polsku brak)” (Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000, 2003 s. 426).

   Ciekawe, że Towarzystwu Strażnica nie przeszkadzał tytuł „Sędzia” dla człowieka, skoro tak nazywało ono też od zawsze Boga:

„Ale człowiek fizyczny nie potrafi zrozumieć nastawienia, zachowania i stylu życia człowieka duchowego ani nie może go osądzać, gdyż jedynym Sędzią jest Bóg” (Wnikliwe poznawanie Pism 2006 t. I, s. 418).