Księga Zachariasza daje się precyzyjnie datować:
Precyzyjna datacja:
Za 1,1: W ósmym miesiącu drugiego roku [panowania] Dariusza odezwał się Jahwe do proroka Zachariasza, syna Berechiasza, syna Iddy = 27 października - 24 listopada 520 p.n.e.
Za 1,7: Dwudziestego czwartego dnia, jedenastego miesiąca, to jest miesiąca Szebat, w drugim roku [panowania] Dariusza, (przemówił Jahwe do proroka Zachariasza, syna Berechiasza, syna Iddy) = 15 lutego 519 p.n.e.
7,1: Czwartego roku [panowania] króla Dariusza (przemówił Jahwe do Zachariasza), czwartego dnia, dziewiątego miesiąca, to jest miesiąca Kislew = 7 grudnia 518 r. p.n.e.
Dariusz I wstąpił na tron perski w 522 r. przed Chr. po za mordowaniu Kambyzesa, syna króla Cyrusa, i rządził do 485 r. przed Chr.
A Za 7,5 mówi: „Powiedz całemu ludowi kraju i kapłanom: Kiedy przez siedemdziesiąt lat pościliście i pokutowaliście w piątym i siódmym miesiącu, czy pościliście dla Mnie?
Za 1,12 ponadto dodaje: Wtedy ode zwał się anioł PANA: „PANIE Zastępów, czy długo jeszcze nie zmiłujesz się nad Jerozolimą i miastami Judy, na które gniewasz się już siedemdziesiąt lat?”
Jak sobie doliczysz 70 lat do dat prorokowania Zachariasza, w czasach którego Jahwe się jeszcze na Judę i Jerozolimę gniewał, to zobaczysz, że datacja naukowców zgadza się z Biblią, bo 70 lat skończyło się za czasów Zachariasza, a nie w 537 r.
