Osoba Ducha św . Ekeinos ?

[Roszada]

Ponieważ ignoruję Studenta a wyrwał jedno zdanie z mojej książki o Duchu Św. mając pretensje co do tego zdania, to mniemam że z resztą się zgadza.
Oto co wszystko miałem do napisania o Duchu Św., prócz tego jednego zdania Studenta.
Swoją drogą marny to student skoro jedno zdanie mu nie pasuje, a krzyczy wniebogłosy, zakładając wątek.

OSOBA DUCHA ŚWIĘTEGO
"Osobowość Ducha Świętego i "Wnikliwe poznawanie Pism" (cz.1)"
"Osobowość Ducha Świętego i "Wnikliwe poznawanie Pism" (cz.2)"
Osobowość Ducha Świętego w Biblii Świadków Jehowy???
Duch Święty - siłą czy mocą według Towarzystwa Strażnica?
Drugie zesłanie Ducha Świętego według Towarzystwa Strażnica
Duch Święty jako "wpływ" Jehowy według dawnej nauki Towarzystwa Strażnica
Cześć dla Ducha Świętego i modlitwa do Niego
Wielbienie Ducha Świętego według literatury Towarzystwa Strażnica?
Dlaczego Kościół doprecyzował stwierdzenie o Duchu Świętym w Wyznaniu Wiary

Artykuły te moje są tu zamieszczone:

http://www.piotrandryszczak.pl/trojca_swieta3.html

Pomijam tu artykuły o Trójcy Św., które też omawiają dodatkowo osobę Ducha Św., Jego Bóstwo i cześć dla Niego.

[Roszada]

Co ciekawe, Towarzystwo choć nie uznaje osobowości Ducha Św. to jednak uważa, że pewna osoba obrazuje tego Ducha:

„Imię Eliezer znaczy »Bóg mój wspomożycielem«. Człowiek ów z uwagi na swe imię, jak też postępowanie trafnie wyobraża świętego ducha, którego Większy Abraham, Jehowa Bóg, wysłał do odległej krainy, to znaczy na naszą ziemię, by wybrać odpowiednią partnerkę dla Większego Izaaka, Jezusa Chrystusa (Jana 14:26; 15:26)” (Strażnica Nr 13, 1989 s. 27).

*** dx86-14 Duch święty ***
zobrazowany przez...
Eliezera, sługę Abrahama: w89 1.7 27

[Student]

Roszada

Ponieważ ignoruję Studenta a wyrwał jedno zdanie z mojej książki o Duchu Św. mając pretensje co do tego zdania, to mniemam że z resztą się zgadza.
Oto co wszystko miałem do napisania o Duchu Św., prócz tego jednego zdania Studenta.
Swoją drogą marny to student skoro jedno zdanie mu nie pasuje, a krzyczy wniebogłosy, zakładając wątek.

Zatem rozumie że ty wraz z  P. Andryszczakiem przyznajecie się się do świadomego wprowadzania ludzi w błąd ?

Pretensje to pewnie masz ty skoro nie podjąłeś się polemiki odnośnie zaimka Ekeinos 

W tezie kopiowanej od innych stwierdzasz :

 

Widać więc, że Janowi bardzo zależy na tym, by określać Pocieszyciela i Ducha Świętego zaimkiem „On”. Przez to wskazuje na Jego osobowość. Nie stosuje się tym samym zawsze do zasad gramatycznych, które wyznaczają mu Świadkowie Jehowy.

 

W którym to miejscu Pisma św używa się zaimka rodzaju męskiego do rzeczownika rodzaju nijakiego

Gdybyś ty bądź P. Andryszczak miał jakiekolwiek pojęcie o grece biblijnej to do takich sprzecznych wniosków byś nie dochodził .

W ST w stosunku do Ducha św używa się takich stwierdzeń jak

- można go zasmucić
- Duch prowadzi
- Duch naucza
- podejmuje decyzje
- Duch mówi

Ks Ez 37: 27  Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. BT

w komentarzu do tego wersetu w BT czytamy :

Objawienie Ducha św . jako osoby następuje dopiero w NT . a ST mówi o ,, duchu świętym '' w znaczeniu jeszcze nieosobowej siły Bożej


Zatem według teologów katolickich pomimo tego że w ST Duch św posiada cechy osobowe , stwierdzają  że Duch św występuje na kartach ST w znaczeniu nieosobowej siły Bożej    

Podaję linka do tego rozdziału , przypis znajduję się po prawej stronie

http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=740

Czy któryś z was wspomniał o tym fakcie w tych wypracowaniach które tak zachwalacie ?




 

[Fantom]

 Ja znalazłem coś takiego."Prehistoria biblijna", ks. Michał Peter, Poznań 1994.

[Fantom]

Jeszcze jedno.Troche nie w temacie,ale dotyczy ducha Bożego. Znalezione na innym forum.

 katolicki biblista, ks. Cz. Jakubiec ---
"Jeszcze innym szczegółem, charakterystycznym dla stworzenia jako tryumfu nad chaosem pierwotnym, jest wzmianka o "duchu Boga" {w translacji Jakubiec oddał: "a tchnienie Boga unosiło się nad tymi wodami"; str. 14, dz. cyt.; przypis mój, Stephanos}, który unosił się" nad powierzchnią pramorza. Nie ulega wątpliwości, że ów "duch" jest po prostu określeniem mocy Boga, którą on pokonał chaos i stworzył "zastępy" nieba i ziemi (por. Ps 33, 6: "Przez słowo Jahwe zostały stworzone niebiosa, przez ducha ust Jego ― wszystkie ich zastępy"). Tą mocą Boga było, jak wynika z opisu stworzenia, słowo, czyli rozkaz, powołujący byty do istnienia (Ps 3, 9: "On powiedział i stało się, On rozkazał i zaczęło istnieć"). Jednakże we wzmiance o pierwotnym chaosie, "duch Boga" został przyrównany do ptaka, "unoszącego się" nad wodami (1, 2). Może nie tyle samo porównanie, ile czasownik "unosić się" (trzepocząc skrzydłami; o orle, który unosi się nad gniazdem ― Pp 32, 11) zasługuje tu na uwagę. Prawdopodobnie bowiem czasownik ten określa również unoszenie się ptaka drapieżnego nad upatrzoną zdobyczą, aby na nią się rzucić{przypis}²⁸Takie właśnie znaczenie wspomnianego czasownika lepiej uwydatniałoby gotowość stwórczej mocy Boga do pokonania ciemności i pramorza." - PRADZIEJE BIBLIJNE TEOLOGIA GENESIS 1 — 11, ks. Czesław Jakubiec, Wyd. Księgarnia św. Wojciecha, ed.1968; strona 21, akapit 2.
{przypis}²⁸ Por. J. Guillet, Themes bibliques, Paris 1954, 213.
katolicki biblista pisze per "duch Boga" ["duch" - z małej litery] oraz stosuje formułę znaczeniową: 'moc Boga', 'stwórcza moc Boga'.

[Roszada]

Co ciekawe odnośnie Ducha Św. to mamy dwie różne wypowiedzi Towarzystwa.

Otóż kiedyś Towarzystwo Strażnica, choć odrzucało już osobowość Ducha, uczyło następująco o „osobistości”:

„»My uznajemy osobistość [w ang. personality] Ducha Świętego w Ojcu i Synu; że Duch Święty pochodzi od obu, oraz objawia się we wszystkich, którzy otrzymują spłodzenie z Ducha Świętego i przez to stają się synami Bożymi. (Jan 1:12; 1 Piotr 1:3)...«.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 64; The Finished Mystery 1917 s. 57).

Obecnie zaś ta organizacja pisze ‘trochę’ inaczej o „osobistości” Ducha:

„Przeanalizuj uważnie Biblię, a znajdziesz dalsze dowody na to, iż duch święty nie jest jakąś osobistością [w ang. personality], lecz czynną mocą...” (Strażnica Nr 20, 1993 s. 30).

[Roszada]

Niby to samo, ale jednak korekta w XXI wieku była potrzebna :

Prowadzenie rozmów na podstawie Pism ed. 1991
Duch
„Definicja: (...) 6) czynnej mocy Bożej, czyli Jego świętego ducha” s. 82;
„duch święty jest czynną mocą Bożą” s. 83; por. s. 24, 106, 166, 371, 439.

Prowadzenie rozmów na podstawie Pism ed. 2001
Duch
„Definicja: (...) 6) czynnej siły Bożej, czyli ducha świętego” s. 82;
„duch święty jest czynną siłą Bożą” s. 83; por. s. 24, 107, 166, 367, 439.

Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000 (2003) zawiera wyraźne zaprzeczenie poprzedniej nauce podając, że Duch Święty:

„nie jest mocą” (s. 111).

Mówi on też, że „duch święty nie jest mocą Jehowy” (jw. s. 282).

[Student]

W podręczniku dla studentów KULU odnośnie Ducha św można przeczytać :
Cały cytat  tutaj :
Nemo: Scaliłem Twoje dwa posty

[Student]

W książce tej o Duchu św napisano że jest on Upersonifikowaną mocą Bożą . Warto sobie zadać pytanie czy osobę można uosabiać  w jakim to celu skoro jest osobą w pełnym znaczeniu tego słowa  . Mówiąc o Upersonifikowaniu - uosobieniu akcentuje się w to że danej rzeczy nadaje się cechy osobowe . Tak tez właśnie jest w przypadku Ducha św

[Student]

Wracając do Zaimka Ekeinos  Roberta H. Countessa. tak naprawdę niczego nie wyjaśnił co więcej sam przyznał że zaimek męskoosobowy odnosi się do Parakletosa  .

 Gdyby Jan napisał ἐκεῖνος πνεῦμα  - wówczas faktycznie zaimek rodzaju męskiego 'ekeinos' zostałby użyty  do 'Ducha' - rodzaju nijakiego, a coś takiego miejsca nie ma. Tekst oryginalny zawiera sekwencję ἐκεῖνος τὸ πνεῦμα '. Zatem do słowa 'pneuma' - 'duch' nie odnosi się zaimek 'ekeinos' lecz rodzajnik rozdzaju nijakiego .τὸ

[Roszada]

skany o Duchu dla zainteresowanych

http://www.piotrandryszczak.pl/karl_rahner_i_duch_swiety.html

http://www.piotrandryszczak.pl/czy_Duch_Swiety_jest_osoba_cz1.html

[Stanisław Klocek]

'Studencie', potrzeba takich jak Ty, aby wnosić meritum na wyższy poziom. Przypominasz B. Wiśniewskiego, też studenta teologi, czyli jeszce pod nickami ariela i Purpureus. Piotr zaświadcza o swej porażce, gdy nie jest w stanie dać zwięzłej odpowiedzi, to wówczas ignoruje takiego usera. Ponadto stosuje tą samą taktykę, którą zwalcza u ŚJ, mianowicie, że odwołują się do swej literatury a nie Biblii. Piotr eksponuje to samo w taki sposób.

Moja propozycja jest taka. Zanim postawisz jakiś zarzut, to sprawdź jaka jest nauka Kościoła.
Katechizm Kościoła Katolickiego:

Czyli autorytetem jest KKK, a co poza, to dla Piotra jest herezją.

 Ja tymczasem jeszcze podrzucam, że w definicji ŚJ jest też miejsce na osobowość ducha pod pewnymi względami.

Dodam, że aniołowie są duchami, a te wierne też Biblia określa świętymi. Zestawiając można wiernych aniołów nazwać duchami świętymi.

[Student]

Stanisławie moim celem nie jest atak  personalny osoby, lecz luźna wymiana myśli dlaczego takie akurat ktoś poglądy reprezentuje  jak i czy owy pogląd jest zgodny z nauką biblijną jaką przekazał nasz Pana i Zbawiciel Jezus Chrystus .
Jeżeli ktoś decyduje się na oficjalne wystawienie artykułu to uważam że ten ktoś powinien być w 100% pewny że to co pisze jest pewne jak i zgodne chociażby z gramatyką j greckiego . Przeczytałem wiele artykułów odnośnie Zaimka ,, Ekeinos '' lecz owe artykuły nie były pisana przez znawców greki Koine , pisali je po prostu amatorzy na zasadzie że ktoś wcześniej napisał a kolejny przepisał podobnie jak to zrobił Piotr A. czy też Władysław  B. nie zastanawiając się czy jest to prawdą czy też nie .

ἀσπάζομαι   

[Stanisław Klocek]

A Paraklet to ktoś inny niż Duch Św.?

No właśnie też chciałbym znać odpowiedź na to samo pytanie. Skoro jednak KK utożsamia Parakleta z DŚ i Jezusem według KKK 692 ... "Paraklet" tłumaczy się zazwyczaj jako "Pocieszyciel"; Jezus jest pierwszym Pocieszycielem" odsyłając do siebie samego, zarazem do siebie innego 1 Ja 2:1. Jakoś mi to wszystko nie pasuje Ja 14:16 Ja zaś będę prosił Ojca, a innego (ἄλλον) Pocieszyciela (Παράκλητον) da wam ... Przekładając hipotetycznie; Skoro Jezus wierzył, że DŚ jest trzecią osobą Trójcy jako jedyny Paraklet/DŚ, to dlaczego wskazuje na jeszcze innego DŚ=Parakleta?  Tylko dlaczego w tym przypadku nie przetłumaczono z gr. παρακλητον na Pocieszyciela tak jak w Ja 14:16? To mocno gmatwa, albo mamy do czynienia z dwoma Parakletami/Jezusami (idąc śladami apokryfów podaje, że Jezus miał bliźniaka, którym był Judasz i to on poniósł śmierć, a nie Jezus), albo z dwoma Parakletami/DŚ. Podobnie jak Jezus sam się wskrzeszał według KK Ja 2:19-21

Określenia Ducha Świętego
692 Gdy Jezus zapowiada i obiecuje Ducha Świętego, nazywa Go "Parakletem",(...) Sam Pan nazywa Ducha Świętego "Duchem Prawdy" (J 16,13).

KKK - 693 ... znajdują się określenia: Duch obietnicy (...) Duch przybrania (...) Duch Chrystusa(...) Duch Pana (...) Duch Boży (...) Duch chwały ....

Czy te wymienione Duchy są wszystkie świętymi osobami? Nigdzie nie spotykam aby zaliczano Ojca jako Ducha Świętego, a przecież  Ja 4:23-24 napisano wprost; "Bóg jest duchem", a tu nagle jest z małej litery (też BT), tak często zarzucanej pisowni antytrynitarnej. Czyżby Ojciec nie był Duchem Świętym? Gdy się nie będzie mogło dać logicznej odpowiedzi, to w takich przypadkach przeskakuje się na naturę. Jeśli nawet, to czy trzecia osoba dyktuje jaką ma mieć Ojciec naturę?

ἀσπάζομαι   

Coś do mnie to nie pasuje, jako inaczej wierzący  między tradycyjnie wierzącymi .

[Tadeusz]

Jeżeli ktoś decyduje się na oficjalne wystawienie artykułu to uważam że ten ktoś powinien być w 100% pewny że to co pisze jest pewne jak i zgodne chociażby z gramatyką j greckiego. Przeczytałem wiele artykułów odnośnie Zaimka ,, Ekeinos '' lecz owe artykuły nie były pisana przez znawców greki Koine , pisali je po prostu amatorzy na zasadzie że ktoś wcześniej napisał a kolejny przepisał podobnie jak to zrobił Piotr A. czy też Władysław  B. nie zastanawiając się czy jest to prawdą czy też nie.

Podoba mi się Twoje podejście: jeżeli dyskutujemy o wersecie z Biblii, to posługujemy się Biblią. To jedyna wspólna płaszczyzna. 

ἀσπάζομαι   

Nie ta płeć 
W dzisiejszych czasach, nawet najbardziej niewinne tradycyjne gesty, navierają w oczach niektórych zupełnie innego charakteru 
A tak poważnie... χαιρετίσματα