ŚJ sami piszą, że zaprzestano używania imienia Jahwe na początku III w. przed Chr.:
„Większość pisarzy Biblii hebrajskiej – aż do Malachiasza, żyjącego w V stuleciu p.n.e. – używała imienia Bożego z szacunkiem, lecz bez skrępowania (Rut 1:8, 9, 17, BT). A. Marmorstein tak się wypowiada o późniejszej zmianie: »W tym czasie, to jest w pierwszej połowie III wieku [p.n.e.], dał się zauważyć ogromny przełom w używaniu imienia Bożego – przełom, który pociągnął za sobą liczne zmiany w żydowskiej teologii i filozofii, a ich skutki odczuwalne są po dziś dzień«. Zaprzestanie posługiwania się imieniem miało jeszcze inne następstwa: pojęcie anonimowego Boga przyczyniło się do powstania teologicznej próżni, w której łatwiej było chrześcijaństwu sformułować naukę o Trójcy (2 Mojżeszowa 15:1-3)” („Człowiek poszukuje Boga” 1994 s. 229, 232).
Tak więc nie odstępcze chrześcijaństwo zaprzestało pierwsze używania JHWH, ale lud Izraela w pierwszej połowie III w. przed Chr.