Inny przykład.
Kto jest niewolnikiem:
*** re rozdz. 30 s. 209 ak. 12 ‛Upadł Babilon Wielki!’ ***
Chwilowy sukces babilońskiego chrześcijaństwa w roku 1918 nagle przeobraził się w klęskę, gdy w roku
1919 ostatek pomazańców, czyli klasa Jana, dostąpił odrodzenia i duchowego zmartwychwstania. Babilon Wielki upadł w tym znaczeniu, że nie mógł już trzymać w niewoli nikogo ze sług Bożych. Namaszczeni bracia Chrystusa wyroili się z otchłani na podobieństwo szarańczy — gotowi do czynu (Objawienie 9:1-3; 11:11, 12).
Byli nowożytnym „niewolnikiem wiernym i rozumnym”, a Pan ustanowił ich nad całą swą ziemską majętnością (Mateusza 24:45-47, NW).
A dziś?
„
Czy wszyscy pomazańcy żyjący na ziemi tworzą wiernego niewolnika? Nie.” (Strażnica 15.07 2013 s. 22).
„
Członkowie Ciała Kierowniczego jako grupa tworzą »niewolnika wiernego i roztropnego«” (Królestwo Boże panuje! 2014 s. 130).
A mienie?
"Logiczny jest więc wniosek, że gdy zgodnie z Ewangelią według Mateusza 24:46, 47 Jezus przybywa, by ustanowić niewolnika
nad całym swoim mieniem, również
chodzi tu o jego przyszłe przybycie podczas wielkiego ucisku” (Strażnica 15.07 2013 s. 8).
"Jezus nie przybył ustanowić wiernego niewolnika nad całym swoim
mieniem w roku 1919, ale że
zrobi to w trakcie wielkiego ucisku” (jw. s. 8).
Teraz widzicie czemu ta książka musi z czasem pójść do kosza.
To dwa przykłady tylko.
