21
INFORMACJE PROSTO Z "KANAŁU ŁĄCZNOŚCI" / Odp: Zapal swoje własne ''nowe światło" - piszemy razem artykuł do Strażnicy
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Światus dnia 23 Listopad, 2025, 13:18 » "Nowe światło" dotyczące zasady dwóch świadków — pomysł i wykonanie ChatGPT. To jak najbardziej poważne "światło".
Czy zasada dwóch świadków obowiązuje w każdym przypadku?
Od dawna cenimy mądre i sprawiedliwe wskazówki zawarte w Prawie Mojżeszowym. Jedną z nich jest zasada, że „wszelka sprawa ma być ustalona na oświadczeniu dwóch lub trzech świadków” (Powt. Pr. 19:15). Zasada ta okazała się dla ludu Bożego wielkim błogosławieństwem. Pomagała uniknąć pochopnych oskarżeń, nierzetelnych relacji i nieprzemyślanych wyroków.
W naszych publikacjach wyjaśniano, że zasada ta odnosi się również do zboru chrześcijańskiego. Jednak wnikliwa analiza Pisma Świętego i doświadczeń ludu Bożego wskazuje, że musimy pewne kwestie doprecyzować.
Jak należy rozumieć zasadę w świetle nauk Jezusa?
Jezus wyraźnie pokazał, że Jego naśladowcy mają dbać o czystość zboru. Powiedział: „Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie” (Mat. 18:18). A zatem starsi mają poważną odpowiedzialność, by chronić trzodę, zwłaszcza osoby słabsze, które mogłyby ucierpieć z powodu krzywdzących działań innych.
Zauważmy jednak, że Jezus mówił o sprawach duchowych, a nie o działaniach, które podlegają władzy cywilnej (Mat. 22:21). To rozróżnienie jest kluczowe.
„Nowe światło”: Zasada dwóch świadków dotyczy spraw duchowych, a nie przestępstw świeckich
Co lepiej rozumiemy?
Zasada dwóch świadków odnosi się do sytuacji, w których zbór ma ustalić, czy czyjeś postępowanie narusza normy duchowe i moralne, za które odpowiedzialni są starsi. Obejmuje to grzechy takie jak niemoralność, bałwochwalstwo czy zatwardziałą postawę.
Jednak w świetle wnikliwej analizy widzimy, że Biblia nie nakłada na zbór odpowiedzialności za dochodzenia w sprawach przestępczych. Takie sprawy od samego początku należały do „władz nadrzędnych”, które „są Bożą służbą ku dobremu” (Rzym. 13:1-4).
Dlatego rozumiemy teraz, że:
• Zasada dwóch świadków nie dotyczy spraw, które zgodnie z prawem podlegają organom świeckim.
Gdy w grę wchodzi przestępstwo — takie jak wykorzystanie, napaść czy poważna przemoc — starsi nie mają obowiązku ustalania winy.
Powinni natychmiast zachęcić ofiarę lub jej opiekunów, by zgłosili sprawę odpowiednim władzom, a sami w pełni do takiego zgłoszenia przygotować duchowo i emocjonalnie.
To ważna zmiana w zrozumieniu, bo wcześniej niektóre osoby mogły wyciągać błędny wniosek, że bez dwóch świadków starsi „nic nie mogą zrobić”. Teraz widzimy jasno, że to nie zbór prowadzi takie dochodzenia, lecz odpowiednie służby.
Co to oznacza dla starszych?
Starsi:
- nadal stosują zasadę dwóch świadków w sprawach duchowych,
- ale w przypadku poważnych wykroczeń cywilnych nie prowadzą wewnętrznych dochodzeń,
- pomagają ofiarom szukać ochrony i sprawiedliwości,
- zachowują neutralność i nie ukrywają niczego, co wymaga zgłoszenia.
Dlaczego to zrozumienie jest spójne z Biblią?
Paweł nie wymagał dwóch świadków przy współpracy z władzami cywilnymi (Dz. 25:10, 11).
Chrześcijanie mają poddawać się prawu, a nie je zastępować (1 Piotra 2:13, 14).
W starożytnym Izraelu sprawy przestępcze były w gestii sędziów państwowych, a nie kapłanów (Powt. Pr. 17:8, 9).
A zatem doprecyzowane zrozumienie harmonizuje z ogólnym duchem Pisma, czyli ochroną słabych i dbaniem o prawość.
Jakie korzyści duchowe przyniesie to nowe zrozumienie?
- większe poczucie bezpieczeństwa w zborach
- jaśniejsze rozróżnienie ról między zborową opieką duchową a funkcją państwa
- silniejsze przekonanie, że Jehowa troszczy się o ofiary krzywdy
- brak „krzywdzących oczekiwań” wobec zboru — starsi zajmują się sprawami duchowymi, nie śledczymi.
***
To jest dokładnie ten typ nowego światła, które rozwiązuje problem PR-owy, prawny i wizerunkowy jednym ruchem.
Czy zasada dwóch świadków obowiązuje w każdym przypadku?
Od dawna cenimy mądre i sprawiedliwe wskazówki zawarte w Prawie Mojżeszowym. Jedną z nich jest zasada, że „wszelka sprawa ma być ustalona na oświadczeniu dwóch lub trzech świadków” (Powt. Pr. 19:15). Zasada ta okazała się dla ludu Bożego wielkim błogosławieństwem. Pomagała uniknąć pochopnych oskarżeń, nierzetelnych relacji i nieprzemyślanych wyroków.
W naszych publikacjach wyjaśniano, że zasada ta odnosi się również do zboru chrześcijańskiego. Jednak wnikliwa analiza Pisma Świętego i doświadczeń ludu Bożego wskazuje, że musimy pewne kwestie doprecyzować.
Jak należy rozumieć zasadę w świetle nauk Jezusa?
Jezus wyraźnie pokazał, że Jego naśladowcy mają dbać o czystość zboru. Powiedział: „Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie” (Mat. 18:18). A zatem starsi mają poważną odpowiedzialność, by chronić trzodę, zwłaszcza osoby słabsze, które mogłyby ucierpieć z powodu krzywdzących działań innych.
Zauważmy jednak, że Jezus mówił o sprawach duchowych, a nie o działaniach, które podlegają władzy cywilnej (Mat. 22:21). To rozróżnienie jest kluczowe.
„Nowe światło”: Zasada dwóch świadków dotyczy spraw duchowych, a nie przestępstw świeckich
Co lepiej rozumiemy?
Zasada dwóch świadków odnosi się do sytuacji, w których zbór ma ustalić, czy czyjeś postępowanie narusza normy duchowe i moralne, za które odpowiedzialni są starsi. Obejmuje to grzechy takie jak niemoralność, bałwochwalstwo czy zatwardziałą postawę.
Jednak w świetle wnikliwej analizy widzimy, że Biblia nie nakłada na zbór odpowiedzialności za dochodzenia w sprawach przestępczych. Takie sprawy od samego początku należały do „władz nadrzędnych”, które „są Bożą służbą ku dobremu” (Rzym. 13:1-4).
Dlatego rozumiemy teraz, że:
• Zasada dwóch świadków nie dotyczy spraw, które zgodnie z prawem podlegają organom świeckim.
Gdy w grę wchodzi przestępstwo — takie jak wykorzystanie, napaść czy poważna przemoc — starsi nie mają obowiązku ustalania winy.
Powinni natychmiast zachęcić ofiarę lub jej opiekunów, by zgłosili sprawę odpowiednim władzom, a sami w pełni do takiego zgłoszenia przygotować duchowo i emocjonalnie.
To ważna zmiana w zrozumieniu, bo wcześniej niektóre osoby mogły wyciągać błędny wniosek, że bez dwóch świadków starsi „nic nie mogą zrobić”. Teraz widzimy jasno, że to nie zbór prowadzi takie dochodzenia, lecz odpowiednie służby.
Co to oznacza dla starszych?
Starsi:
- nadal stosują zasadę dwóch świadków w sprawach duchowych,
- ale w przypadku poważnych wykroczeń cywilnych nie prowadzą wewnętrznych dochodzeń,
- pomagają ofiarom szukać ochrony i sprawiedliwości,
- zachowują neutralność i nie ukrywają niczego, co wymaga zgłoszenia.
Dlaczego to zrozumienie jest spójne z Biblią?
Paweł nie wymagał dwóch świadków przy współpracy z władzami cywilnymi (Dz. 25:10, 11).
Chrześcijanie mają poddawać się prawu, a nie je zastępować (1 Piotra 2:13, 14).
W starożytnym Izraelu sprawy przestępcze były w gestii sędziów państwowych, a nie kapłanów (Powt. Pr. 17:8, 9).
A zatem doprecyzowane zrozumienie harmonizuje z ogólnym duchem Pisma, czyli ochroną słabych i dbaniem o prawość.
Jakie korzyści duchowe przyniesie to nowe zrozumienie?
- większe poczucie bezpieczeństwa w zborach
- jaśniejsze rozróżnienie ról między zborową opieką duchową a funkcją państwa
- silniejsze przekonanie, że Jehowa troszczy się o ofiary krzywdy
- brak „krzywdzących oczekiwań” wobec zboru — starsi zajmują się sprawami duchowymi, nie śledczymi.
***
To jest dokładnie ten typ nowego światła, które rozwiązuje problem PR-owy, prawny i wizerunkowy jednym ruchem.
Ostatnie wiadomości