Ci bracia ,którzy wyjeżdzają za granicę są bardzo często poza zasięgiem rodzimego jak i nowego zboru. Podam przykład Polskich braci w Niemczech .Jak zauważyłem ,to tylko około 2-3 na 10 osób decyduje się przyłączyć do nowego zboru po przyjeździe do innego kraju.Widać jak bardzo im jest nie po drodze z organizacją...
Większość z nich stosują różnego rodzaju wymówki.Najczęstszą, to to ,że zebrania i zbiórki kolidują z ich nową pracą.Dlatego pojawiają się w nowych zborach bardzo nieregularnie i nie planują przenieść też swojej kartoteki z macierzyńsktego zboru do nowego,pomimo ,że w nowych zborach są do tego zachęcani. Słyszałem też inne bardzo skrajnie  dziwne opinie.I tak wg.jednej osoby ,nie mogła uczestniczyć w nowym zborze za granicą tylko dlatego ,że większość w nowym zborze miała akcent śląski i to tę osobę na dobre zniechęcało do uczestnictwa w nowym zborze. Od paru innych osób słyszałem ,że starsi w polskojęzycznych zborach za granicą są zbyt wymagający ,co do swoch podwładnych (Być może wynika to z faktu,że do takich zborów podsyłani są bracia wytypowani specjalnie przez Nadarzyn,by wspierać takie zbory) z czym nie mogą pogodzić się nowi świeżo  przyjezdni , bo uważają,że stawiane im są większe wymagania aniżeli gdy byli w swoich zborach w Polsce .
Tacy najczęściej są zawieszeni między starym a nowym w zborem.W Polsce mówią pewnie znajomym braciom,że związali się z nowym zborem za granicą  w nowym  miejscu się tłumaczą,że nadal przynależą do zboru w Polsce.Znam wiele takich osób co tak ciągną już po kilkanaście dobrych lat i żaden zbór nie ma wpływu na ich sytuację.

Nie napisano nic o ich statusie, więc mogą być to pionierzy specjalni, którzy dostali mówi przydział. Takie artykuły pojawiają się co jakiś czas, żeby trzymać w ryzach tych ludzi i przypominać im, że zmiana może być i powinni "przyjąć ją z radością, choć z początku może być to trudne".

Także myślę że to zwykły cykliczny tekst o tym, że zmiany się zdarzają i masz je popierać.

Na początku wspomniano o przeprowadzce.

Może chodzić o "normalną" przeprowadzkę, związaną ze zmianą miejsca zamieszkania, pacy itp.
Albo o przeprowadzkę spowodowaną sytuacją panującą w poprzednim zborze.

     Jean-Charles, cytowany  na początku artykułu, tak mówi o korzyściach, jakie odczuła jego rodzina: „W nowym zborze nasze dzieci rozkwitły. Zaledwie po kilku tygodniach córka zgłosiła się do zadań na zebraniach w tygodniu, a syn został nieochrzczonym głosicielem”.

Może to sugerować, ze w poprzednim zborze rodzina "nie odczuwała takich korzyści, a dzieci nie kwitły". Ciekawe dlaczego? Niczego nie sugeruję... 

Ksieżulo nie wie, jakie spustoszenie robią ci 'biedni ŚJ' wśród rodzin jego wiernych.
Poza tym ksiądz pewnie boi się o majątek KK, który może być też tak z czasem potraktowany.

1. Myślę, że sekretarz generalny Episkopatu jednak co nieco wie o ŚJ.
2. W takim przypadku powinien przyklasnąć Putinowi, a nie mu się sprzeciwiać.

A to prawda, ci najgorliwsi mogą próbować. To zazwyczaj dziwny sort ludzi. Zwykło nazywać się ich "nawiedzonymi" w odróżnieniu od tych gorliwych w pozytywnym tego słowa znaczeniu.