Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne
DYSKUSJE DOKTRYNALNE => BIBLIA - DYSKUSJE..... => Wątek zaczęty przez: doulos w 24 Czerwiec, 2017, 11:46
-
W opisie początku stwarzania świata czytamy:
Rodz 1:1 Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.
Rodz 1:2 A ziemia była pustkowiem i chaosem; ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód.
Rodz 1:3 I rzekł Bóg: Niech stanie się światłość. I stała się światłość.
Niektórzy komentatorzy biblijni już tutaj widzą początki nauki o Trójcy: w wersecie pierwszym występuje Bóg Ojciec, w wersecie trzecim Syn Boży (jako Słowo - "rzekł Bóg"), oraz w wersecie drugim Duch Święty.
Być może ten fakt jest przyczyną, że autorzy Przekładu Nowego Świata chcąc ukryć Trójcę w swojej Biblii przetłumaczyli werset drugi w następujący sposób:
Rodz 1:2 A ziemia była bezkształtna i pusta i ciemność panowała na powierzchni głębiny wodnej; a czynna siła Boża przemieszczała się tu i tam nad powierzchnią wód
Ale czy tekst hebrajski upoważnia do takiego tłumaczenia? Mamy tam wyrażenie WERUACH ELOHIM, które dosłownie oznacza "i Duch Boży". Również w Septuagincie występuje wyrażenie PNEUMA THEOU "Duch Boga".
Pytanie jakie się więc nasuwa to takie, czy są jakieś przesłanki, że można przetłumaczyć ten werset w sposób w jaki dokonano tego w PNŚ?
P.S. Roszada kazał mi tutaj postować wątki o Przekładzie Nowego Świata, chociaż obydwaj uważamy, że powinien być na forum oddzielny dział przeznaczony na to.
-
kazał Ci postować?Ciekawe co tu jest grane.Mogę się tylko domyślić.Sam nie może? Na posyłki jesteś?
-
P.S. Roszada kazał mi tutaj postować wątki o Przekładzie Nowego Świata, chociaż obydwaj uważamy, że powinien być na forum oddzielny dział przeznaczony na to.
Łoj nic nie "kazałem" (kazać to ja mogę jak kazanie powiem :D), tylko wspomniałem, że w dziale Biblia można na biblijne tematy pisać, a więc i o PNŚ.
Poza tym wspomniałem by napisać do M w celu utworzenia działu o PNŚ.
ŚJ zazwyczaj odwołują się do BP w celu obrony swego stanowiska w Rdz. :-\
Gdy Towarzystwo Strażnica uczyło, że Duch Święty to „moc”, to tak oddawało to na podstawie swej Biblii w różnych publikacjach:
„W Księdze Rodzaju 1:2 Biblia mówi, że »nad powierzchnią wód to tu, to tam przemieszczała się czynna moc [‘duch’ (po hebrajsku: ru′ach)] Boża«. Duch Boży był czynną mocą, której Bóg użył do ukształtowania ziemi” („Czy wierzyć w Trójcę?” 1989 s. 20).
„(...) »czynna moc Boża« przygotowywała ziemię na mieszkanie dla człowieka (...) Rodzaju [1 Mojżeszowa] 1:2-25, NW)” (Strażnica Nr 1, 1993 s. 4).
Gdy Towarzystwo Strażnica stwierdziło w roku 1994, że Duch Święty jest „siłą”, a nie „mocą”, zmieniło swe słowa biblijne.
„Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000” (2003) zawiera wyraźne zaprzeczenie poprzedniej nauce podając, że Duch Święty:
„nie jest mocą” (s. 111); „duch święty nie jest mocą Jehowy” (s. 282).
Później już pisano o Duchu Świętym jako „sile”:
Rdz 1:2 – „czynna siła Boża przemieszczała się tu i tam nad powierzchnią wód” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
Szkoda, że Stary Testament Świadków Jehowy nie został wydany po polsku przed rokiem 1994, bo byśmy w roku 1997, gdy wydano go, mieli ewidentną zmianę w Biblii Towarzystwa Strażnica, a nie tylko w publikacjach komentujących Rdz 1:2.
Biblia Świadków Jehowy tylko jeden raz (!) zamieściła za określenie „Duch Boży” frazę „czynna siła Boża” (Rdz 1:2). Czy nie jest to dziwne, że na jednym wersecie oparta jest cała interpretacja tej organizacji dotycząca Ducha Świętego?
Mało tego, w przypisie do Rdz 1:2 w swej angielskiej Biblii Towarzystwo Strażnica przyznaje, że w wersecie tym jest słowo „duch” (ang. spirit):
“And … active force (spirit).” Heb., weru′ach. Besides being translated “spirit,” ru′ach is also translated “wind” and by other words that denote an invisible active force (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984).
Być może wstawienie określenia „czynna siła Boża”, już na początku Biblii, w drugim jej wersecie, jest jakimś ‘zagraniem’ psychologicznym ze strony Towarzystwa Strażnica. Zapewne każdy Świadek Jehowy, czytając Pismo Święte, ma później wszystkie wersety o Duchu Świętym dopasowywać do tekstu z Rdz 1:2.
Owszem trzeba zgodzić się na dwa słowa występujące w tym wersecie (np. „Duch Boży” Rdz 1:2, BT; „tchnienie Boże” Rdz 1:2, BP), ale nie na trzy.
Termin „czynna” powinien znaleźć się w nawiasie kwadratowym, a Towarzystwo Strażnica nie zastosowało go w tym wypadku.
Jest to narzucanie poprzez tekst biblijny swojego nazewnictwa i jest to wbrew zasadzie tej organizacji, która podaje, że w „nawiasy kwadratowe [ ] ujęto nieliczne słowa objaśniające tekst”.
To samo dotyczy w angielskiej Biblii przypisów do tekstów Ez 11:5, 24, Mi 2:7 (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984), w których nazwano Ducha określeniem active force (czynna siła).
-
ŚJ zazwyczaj odwołują się do BP w celu obrony swego stanowiska w Rdz. :-\
Po pierwsze jest tam "tchnienie Boże" a nie "czynna siła/moc Boża", a po drugie to przecież najważniejszy jest tekst biblijny a nie jakieś tłumaczenie, które może być błędne.
Ciekawe jest, że w innych miejscach, gdzie też jest wyrażenie "Duch Boga" PNŚ oddaje poprawnie., np.
Rodz 6:3 Potem Jehowa rzekł: „Duch [RUACH] mój nie będzie bez końca oddziaływał na człowieka
Rodz 41:38 Przeto faraon powiedział do swych sług: „Czy można znaleźć innego męża, takiego jak ten, w którym jest duch Boży [RUACH ELOHIM]?”
2 Sam 23:2 Mówił przeze mnie duch Jehowy [RUACH JHWH] i Jego słowo było na moim języku
Hioba 27:3 kiedy jeszcze jest we mnie cały mój dech i duch Boga [WERUACH ELOHIM] jest w moich nozdrzach
W ostatnim wersecie pada dosłownie to samo hebrajskie wyrażenie co w Rodz 1:2, a mimo to Strażnica oddaje poprawnie. Być może takich miejsc można znaleźć więcej. Taka jeszcze uwaga, że w PNŚ wyrażenie "Duch Boży" napisane jest z małych liter "duch Boży" dlatego, że ŚJ nie uznają Ducha Świętego za osobę boską.
Tak więc wydaje się, że rzeczywiście tłumaczenie "czynna siła Boża" tendencyjne, i zwłaszcza na początku biblii aby można szybko znaleźć :)
-
TCHNIENIE/DUCH/WIATR BOGA. Czynna siła odpada wg mnie.
-
Po pierwsze jest tam "tchnienie Boże" a nie "czynna siła/moc Boża", a po drugie to przecież najważniejszy jest tekst biblijny a nie jakieś tłumaczenie, które może być błędne.
Ciekawe jest, że w innych miejscach, gdzie też jest wyrażenie "Duch Boga" PNŚ oddaje poprawnie., np.
A Ty jak uważasz, dlaczego zmienili tekst?
1. Dlatego, że można było wyciągnąć wniosek o Trójcy a to nie pasowało do doktryny;
2. Dlatego, że tak było poprawnie?
Pytanie pomocnicze; Co byś zrobił, gdyby wszystkie istniejące książki przeczyły twoim poglądom na jakiś temat?
1. Spierałbyś się z autorami;
2. Napisałbyś własną książkę, potwierdzającą Twoje poglądy? ;)
-
TCHNIENIE/DUCH/WIATR BOGA. Czynna siła odpada wg mnie.
http://www.zstio-elektronika.pl/pliki_t_mechanik/TM%20III%2010.pdf
-
jak nawet jest tam Duch Boży to nie znaczy, że w Biblii istnieje czegoś takiego jak dogmat o trójcy, to nic nowego, że trynitarianie szukają każdej okazji, żeby udowodnić ten logiczny dogmat, jakby co nie bronię tłumaczenie NŚ, wiadomo, że manipulują ile się da.
-
jak nawet jest tam Duch Boży to nie znaczy, że w Biblii istnieje czegoś takiego jak dogmat o trójcy, to nic nowego, że trynitarianie szukają każdej okazji, żeby udowodnić ten logiczny dogmat, jakby co nie bronię tłumaczenie NŚ, wiadomo, że manipulują ile się da.
W skrócie;
"Jeżeli, daj Boże, Pana Boga nie ma, to chwała Bogu; ale natomiast jeśli, nie daj Bóg, Pan Bóg jest, to niech nas ręka boska broni."
-
Gdy Towarzystwo Strażnica stwierdziło w roku 1994, że Duch Święty jest „siłą”, a nie „mocą”, zmieniło swe słowa biblijne.
„Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000” (2003) zawiera wyraźne zaprzeczenie poprzedniej nauce podając, że Duch Święty:
„nie jest mocą” (s. 111); „duch święty nie jest mocą Jehowy” (s. 282).
Później już pisano o Duchu Świętym jako „sile”:
Rdz 1:2 – „czynna siła Boża przemieszczała się tu i tam nad powierzchnią wód” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
Wydaje mi się, że zmienili "moc" na "siła" aby nie mieć masła maślanego typu "moc mocy". Jest bowiem wiele wersetów (zwłaszcza w NT) które mówią o mocy Ducha Świętego (co jest jak najbardziej zgodne z nauczaniem trynitarystów, bo Duch Święty jako osoba boska posiada również moc). A więc mają co najwyżej "moc siły Bożej", co już nie brzmi tak niedorzecznie jak "moc mocy". :)
A Ty jak uważasz, dlaczego zmienili tekst?
1. Dlatego, że można było wyciągnąć wniosek o Trójcy a to nie pasowało do doktryny;
2. Dlatego, że tak było poprawnie?
Pytanie pomocnicze; Co byś zrobił, gdyby wszystkie istniejące książki przeczyły twoim poglądom na jakiś temat?
1. Spierałbyś się z autorami;
2. Napisałbyś własną książkę, potwierdzającą Twoje poglądy? ;)
Zmienili aby dopasować do swojej ideologii. Ale tego nie powinno się robić.
Teraz do Twojego pytania pomocniczego: Myślę, że nie byłoby takiej sytuacji, że wszystkie książki miałyby te same poglądy.
Ja bym przynajmniej wybrał taką ideologię, że ktoś mnie poprze :)
-
Wydaje mi się, że zmienili "moc" na "siła" aby nie mieć masła maślanego typu "moc mocy"
Tym samym obalili swój koronny argument z NT. :)
tzn. "A oto ja zsyłam na was to, co obiecał mój Ojciec. Wy jednak przebywajcie w mieście, aż zostaniecie przyodziani mocą z wysokości” Łk 24:49.
-
Wydaje mi się, że zmienili "moc" na "siła" aby nie mieć masła maślanego typu "moc mocy".
A więc mają co najwyżej "moc siły Bożej", co już nie brzmi tak niedorzecznie jak "moc mocy". :)
A czepiają się wersetu z Psalmu 110:1 "rzekł Pan do Pana mego" że brzmi niedorzecznie..
(W tych przekładach, w których nie ma imienia Jahwe/Jehowa)
-
Zmienili aby dopasować do swojej ideologii. Ale tego nie powinno się robić.
Teraz do Twojego pytania pomocniczego: Myślę, że nie byłoby takiej sytuacji, że wszystkie książki miałyby te same poglądy.
Ja bym przynajmniej wybrał taką ideologię, że ktoś mnie poprze :)
Ano nie powinno :) Aha. Jakiś czas temu był art. w Strażnicy; Chrystus - MOC Boża.
"Czyż nie wiecie, że ciała wasze są świątynią czynnej siły Bożej?" :) No dobra, żarty żartami ale warto zwrócić uwagę na "świątynię". Tak mi się kojarzy, że świątynia miejsce przebywania Boga... A skoro to światynia Ducha Świętego to...
Co do książek - mylisz się :P Nie ma ani jednej książki potwierdzającej naukę niewolnika.
Znajdź w źródłach pozaWTSowych, potwierdzenie, że Jerozolima została zburzona w roku 607 :)
I podchwytliwe pytanie; Ile razy w przekładzie PNŚ, w ST występuje słowo RAJ lub jego odmiana? ;)
-
Światusie druga część postu nie na temat. :-\
Nic o Duchu.
Teksty biblijne mówią, że zarówno Bóg, jak i Syn i Duch Boży unoszą się nad wodami (Hi 9:8, Ps 77:20, J 6:19, Rdz 1:2). :)
Orygenes (ur. 184) pisał:
Duch Boży (Rdz 1:2) to Duch Święty
"Z zatem Duch Boży, który, jak napisano, ‘na początku’ aktu stworzenia świata ‘unosił się nad wodami’ [Rdz 1:1-2], w moim przekonaniu nie jest różny od Ducha Świętego, tak jak ja to potrafię pojąć i jak wyjaśniając odnośny ustęp Pisma świętego wykazałem...” („O zasadach” 1:3,3).
-
Co do książek - mylisz się :P Nie ma ani jednej książki potwierdzającej naukę niewolnika.
Moze inaczej, nie ma ksiazki ktora potwierdzala by wszystkie nauki niewolnika, ale sa ksiazki albo tlumaczenia biblli, ktore potwierdzaja niektore nauki niewolnika. Na przyklad spirytysta Greber potwierdza Jana 1:1 w PNŚ :)
Znajdź w źródłach pozaWTSowych, potwierdzenie, że Jerozolima została zburzona w roku 607 :)
Nie ma, ale pewien ŚJ, Rolf Furuli, zrobił doktorat właśnie dowodząc, że ta data jest możliwa
I podchwytliwe pytanie; Ile razy w przekładzie PNŚ, w ST występuje słowo RAJ lub jego odmiana? ;)
Jest chyba tylko jeden raz w PnP: :)
PnP 4:13 Twoja skóra to raj granatów z najwyborniejszymi owocami, krzewy hennowe wraz ze szpikanardami;
Ale za to w NT jest trzy razy i tyczy się nieba a nie ziemi (Łk 23:43; 2Kor 12:4; Obj 2:7)
Ale nie chcę odbiegać od tematu. Więc jak chcesz to dyskutować, to załóż oddzielne wątki.
-
jak nawet jest tam Duch Boży to nie znaczy, że w Biblii istnieje czegoś takiego jak dogmat o trójcy, to nic nowego, że trynitarianie szukają każdej okazji, żeby udowodnić ten logiczny dogmat, jakby co nie bronię tłumaczenie NŚ, wiadomo, że manipulują ile się da.
Nikt tu o Trójcy nie mówi.
Wierzyć w osobę Ducha Św., nie oznacza zaraz wierzyć w Trójcę.
Są i byli różni tryteiści.
Oto przykłady z pierwszych czterech wieków:
Szymon Mag (I w.) jako Duch Święty
Ireneusz (ur. 130) pisał o nim:
„wśród pozostałych ludów zaś, wśród pogan, wystąpił jako Duch Święty” („Przeciw herezjom” 1:23,1).
Montanus (II w.) jako Paraklet
Euzebiusz z Cezarei (260-339) napisał:
„(...) niezwykłe herezje podniosły się przeciwko kościołowi. Wśród ich zwolenników byli tacy, co jak węże jadowite rozpełzli po Azji i Frygii, i w górnolotnych słowach mówili o Montanusie jak o Paraklecie, o towarzyszących mu zaś niewiastach, Pryscylli i Maksymilli, jak o jego prorokiniach” (Historia Kościoła Euzebiusz z Cezarei, V:14).
Duch Święty to nie Paraklet
Tertulian (155-220) pisał:
„Pojawiają się inni heretycy, o których mówi się jako o zwolennikach Frygijczyków. (...) sądzą, że w apostołach był Duch Święty, ale że nie był to Paraklet. Twierdzą, że Paraklet więcej ogłosił przez Montanusa niż Chrystus w Ewangelii, nie tylko więcej, ale także rzeczy lepsze i wznioślejsze” („Przeciw wszystkim herezjom” 7).
Duch działaniem Boga
Orygenes (185-254) pisał:
„Oznacza to, że Duch posiada substancję. Nie jest bowiem, wbrew niektórych ludzi, działaniem (energeia) Boga, nie posiadając, w ich mniemaniu, właściwości substancjalnych. Przecież i Apostoł wymieniwszy charyzmaty Ducha stwierdził zaraz: ‘Wszystko to sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce’ [1Kor 12:11]. A jeśli chce, działa i rozdziela, to jest bytem działającym, a nie samym działaniem” („Komentarz do Ewangelii św. Jana” fragm. 37 - J 3:8).
„Duch zbliża się tylko do ludzi zacnych, do tych, którzy posiadają wiarę i cnotę; natomiast przebywa z dala od występnych, którzy zostali odsunięci (...) Duch jest bytem. Niektórzy bowiem sądzą, że Duch jest działaniem Boga nie posiadającym własnej substancji” („Komentarz do Ewangelii św. Jana” fragm. 123 - J 3:11).
Duch Święty jakimś duchem
Orygenes (185-254) pisał:
„Różnic tych i rozróżnień nie zauważają ludzie, którzy słyszeli wprawdzie, że Ewangelia nazywa Ducha Świętego Pocieszycielem, ale nie zastanawiając się, dlaczego nosi On takie imię, zestawiali Go z jakimiś marnymi duchami i usiłowali w ten sposób wprowadzić zamęt do Kościołów Chrystusowych, tak że spowodowali niemałe różnice zdań między braćmi. Ewangelia tymczasem przypisuje Mu tak wielką powagę i majestat, iż stwierdza, że apostołowie ‘nie mogą jeszcze pojąć tego, czego pragnął ich nauczyć Zbawiciel, zanim przybędzie Duch Święty’ [J 16:12-14]; On to wlewając się w dusze potrafi ich oświecać w sprawie istoty i wiary Trójcy. Heretycy natomiast na skutek braku doświadczenia swojego rozumu nie tylko nie potrafią logicznie wyjaśnić tego, co słuszne, ale nawet nie umieją uważnie wysłuchać tego, co my mówimy; głosząc niegodne opinie na temat Bóstwa Ducha Świętego popadli w błędy i kłamstwa, bardziej zwiódł ich fałszywy duch niż wykształciły nauki Ducha Świętego...” („O zasadach” 2:7,3).
Apostoł Paweł jako Duch Święty
Orygenes (185-254) pisał:
„Inni czytają tekst ‘Poślę wam Rzecznika, Ducha Świętego’, nie chcą uznać, że chodzi tu o trzecią Osobę, różną od Ojca i Syna, o boską i wzniosłą Istotę, lecz twierdzą, że słowa te odnoszą się do apostoła Pawła” („Homilia o Ewangelii św. Łukasza” 24:5).
Duch Święty „aniołem”, „wielością” lub „stworzeniem”
Za życia Atanazego Wielkiego (295-373), prócz arian uważających Jezusa za stworzenie, pojawili się też tzw. tropicy, zwani też pneumatomachami czy duchoburcami, którzy choć nie godzili się na to by Chrystusa uważano za stwór Boży, to dla odmiany Ducha Świętego uważali za stworzenie i identyfikowali Go z aniołem. Oto słowa Atanazego przybliżającego ich nauki i polemizującego z nimi:
„Również Duch Święty nie jest pozbawiony istnienia, lecz bytuje i istnieje prawdziwie” („List do Serapiona” 1:28).
„Jasne więc, że Duch nie jest wielością i nie jest aniołem; jest jeden, a raczej jest ściśle związany z jednym Słowem i jednym Bogiem, i jest z Nim współistotny. Już tylko to, co teraz powiedzieliśmy na temat Ducha Bożego, dowodzi, że nie ma On nic wspólnego z naturą i substancją stworzeń, lecz różni się od istot stworzonych, jest ściśle związany z substancją i Bóstwem Syna, należy więc do Trójcy Świętej” („List do Serapiona” 1:27).
„Na podstawie Pisma Bożego wykazaliśmy zatem, że Duch nie jest stworzeniem, lecz jest ściśle związany z Bóstwem Słowa i Ojca. Takie wszak wnioski na temat świętej i niepodzielnej Trójcy wynikają z nauki świętych, i jedna jest wiara Kościoła powszechnego. Natomiast bzdurne wymysły tropików sprzeczne są z Pismem, a zgadzają się z ariańskimi bzdurami” („List do Serapiona” 1:32).
Ojciec, Syn i Duch Święty to jedna osoba
Tertulian (155-220) wspomina o Prakseaszu, który uczył że jest tylko jedna osoba Boża, występująca pod różnymi postaciami Ojca, Syna i Ducha Świętego:
„Po tych wszystkich także niejaki Prakseasz wprowadził herezję, którą starał się wzmocnić Wikorinus. Mówił, że Bóg, Ojciec wszechmogący jest Jezusem Chrystusem, który został ukrzyżowany i umęczony” („Przeciw wszystkim herezjom” 8).
A tu Tertulian podaje jak należy wierzyć:
„W ten sposób więź z Ojcem w Synu i z Synem w Pocieszycielu sprawia, że wszyscy trzej, pochodzący jeden od drugiego, są połączeni. Ci trzej stanowią jedno, a nie jednego [tzn. jedną osobę], jak powiedziano: Ja i Ojciec jedno jesteśmy, odnośnie jedności substancji, nie pojedynczości liczby” („Przeciw Prakseaszowi” 25:1).
„Zwróć też uwagę, jak Duch przemawia jako trzecia osoba o Ojcu i Synu: Rzekł Pan do Pana mego... [Mk 12:36]” („Przeciw Prakseaszowi” 11:7).
Duch Święty osobą niższą od Ojca i Syna oraz „innej natury”
Towarzystwo Strażnica przywołuje poglądy herezjarchy Ariusza (256-336), który uważał, iż Duch Święty jest „innej natury” niż Ojciec i Syn oraz, że jest niższy od nich:
„Ariusz zaprzeczał, jakoby Syn miał tę samą naturę (esencję, substancję), co Ojciec. Utrzymywał, że Syn rzeczywiście jest synem, a zatem miał początek. Ducha Świętego uznawał za osobę, lecz innej natury niż Ojciec albo Syn, a przy tym za niższego od Nich. Mówił wprawdzie o »Triadzie«, czy też »Trójcy«, ale iż składa się ona z osób, które nie są sobie równe, przy czym Ojciec nie był stworzony” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 3 s. 21).
„Jakkolwiek Ariusz nie zaakceptował teorii Atanazego, według której duch święty ma tę sama naturę co Ojciec, to jednak uważał, że ów duch jest osobą. Mamy tu więc jeszcze jedno potwierdzenie tego, iż Świadkowie Jehowy nie są arianami...” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 7 s. 25).
„Według Ariusza, duch święty co prawda jest osobą, ale niższą od Ojca i Syna” (Strażnica Nr 5, 2002 s. 27).
Duch Święty ani Bogiem ani stworzeniem
Sokrates Scholastyk (380-450) o herezji Macedoniusza napisał:
„A kiedy Macedoniusz zaczął się uchylać od zaliczania Ducha Świętego do boskich Osób Trójcy Świętej, wówczas również Eustacjusz powiedział: »Ja ani nie mam zamiaru nazywać Ducha Świętego Bogiem, ani nie odważyłbym się Go nazywać stworzeniem«” (Historia Kościoła Sokrates Scholastyk II:45).
Duch Święty sługa i podwładny Boga
Sozomen (†450) o innych osobach z herezji Macedoniusza napisał:
„(...) utrzymywał jednak i dowodził, że Duch Święty nie ma udziału w tej samej czci i chwale co Bóg Ojciec i Syn Boży. Sługą i podwładnym pomocnikiem Go nazywał i używał tu wszelkich określeń, jakie bez popełnienia błędu mógłby zastosować ktoś, kto by mówił o posłańcach Bożych, o aniołach” (Historia Kościoła Sozomen Hermiasz, 4:27).
Duch Święty to anioł Gabriel
„Ale anioł Ducha zjawił się w tym świecie i potem Józef nie odesłał jej, ale strzegł Maryję, a sam nie wyjawił nikomu tej sprawy” (Wniebowstąpienie Izajasza 11:4, tekst etiopski).
Już z tego krótkiego przeglądu nauk niezgodnych z wykładnią Kościoła widać, z kim lub z czym utożsamiali Ducha Świętego różnej maści heretycy.
[/quote]
Przypominamy to w skrócie. Według nich Duch Święty to:
Szymon Mag;
Montanus;
Apostoł Paweł;
kto inny niż Paraklet;
działanie Boże;
jakiś duch;
wielość;
anioł;
stworzenie;
osoba innej natury niż Ojciec i Syn;
osoba niższa niż Ojciec i Syn;
ta sama osobą co Ojciec i Syn;
ani Bóg ani stworzenie;
sługą i podwładnym Boga;
to anioł Gabriel
Sami widzicie, ile to poglądów w pierwszych wiekach chrześcijaństwa było.
Nie wiem czy to są wszystkie, ale wszystkie, które znalazłem w swoich dociekaniach.
-
Przypis z BT
Ez 36, 27 - Por. Jr 31,31n; Ga 5,22n; 1 J 3,23. Objawienie Ducha Św. jako Osoby Trójcy Św. następuje dopiero
w NT, a ST mówi często o "duchu
świętym" w znaczeniu jeszcze
nieosobowej siły Bożej. Natomiast
w NT każdy wierzący stanie się
przybytkiem Ducha Św.;
Tłumacze NŚ oddali Rodzaju 1:2 zgodnie z tym, jak w ST rozumieli Ducha Żydzi. (przynajmniej wg. BT) Aczkolwiek gdyby zamiast zmieniać tekst Biblii dali stosowny przypis, uniknęliby nieporozumień.
-
Tłumacze NŚ oddali Rodzaju 1:2 zgodnie z tym, jak w ST rozumieli Ducha Żydzi. (przynajmniej wg. BT) Aczkolwiek gdyby zamiast zmieniać tekst Biblii dali stosowny przypis, uniknęliby nieporozumień.
Jeżeli twierdzisz, że Żydzi tak w ST rozumieli Ducha to dlaczego w greckiej Septuagincie jest w tym miejscu wyrażenie PNEUMA THEOU - Duch Boga a nie ma tam nic o mocy czy sile, chociaż istnieją greckie odpowiedniki tych pojęć (DYNAMIS, KRATOS, ISCHYS, EXOUSIA, ENERGEIA, ENERGES)?
-
Przypis z BT
Ez 36, 27 - Por. Jr 31,31n; Ga 5,22n; 1 J 3,23. Objawienie Ducha Św. jako Osoby Trójcy Św. następuje dopiero
w NT, a ST mówi często o "duchu
świętym" w znaczeniu jeszcze
nieosobowej siły Bożej. Natomiast
w NT każdy wierzący stanie się
przybytkiem Ducha Św.;
Tłumacze NŚ oddali Rodzaju 1:2 zgodnie z tym, jak w ST rozumieli Ducha Żydzi. (przynajmniej wg. BT) Aczkolwiek gdyby zamiast zmieniać tekst Biblii dali stosowny przypis, uniknęliby nieporozumień.
To jest jasne w świetle NT.
W ST nie był też objawiony w ciele Syn Boży.
-
A czepiają się wersetu z Psalmu 110:1 "rzekł Pan do Pana mego" że brzmi niedorzecznie..
(W tych przekładach, w których nie ma imienia Jahwe/Jehowa)
Towarzystwo sprowadza świadomie do absurdu. Oni dobrze wiedzą, że to oznacza: Rzekł Ojciec do Syna. W Nowym Testamencie mamy:
Mt 22:44 bt5 "Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje."
Mk 12:36 bt5 "Wszak sam Dawid mówi mocą Ducha Świętego: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje."
Łk 20:42 bt5 "Przecież sam Dawid mówi w Księdze Psalmów: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej,"
Dz 2:34 bt5 "jak to sami widzicie i słyszycie. Bo Dawid nie wstąpił do nieba, a jednak powiada: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej,"
-
Jeżeli twierdzisz, że Żydzi tak w ST rozumieli Ducha to dlaczego w greckiej Septuagincie jest w tym miejscu wyrażenie PNEUMA THEOU - Duch Boga a nie ma tam nic o mocy czy sile, chociaż istnieją greckie odpowiedniki tych pojęć (DYNAMIS, KRATOS, ISCHYS, EXOUSIA, ENERGEIA, ENERGES)?
Pisałem jak rozumieli. Nawet trynitarni tłumacze to potwierdzają, czego przykładem jest cytat z przypisu w BT. Nie pisałem jak tłumaczyli, tylko jak rozumieli. A i dzisiaj się zdarza Żydom oddać Rodzaju 1:2 w sposób nie do końca dosłowny. Tora Pardes Lauder podaje "Obecność Boża" zamiast "Duch Boży". Powtarzam jeszcze raz. Świadkowie mogli dać dosłownie i opatrzyć przypisem podobnym jak w BT. Nie popieram podmiany ducha na inne słowo, skoro dosłownie jest duch. Aczkolwiek nie zmienia to faktu, że przynajmniej według tłumaczy BT Duch w ST był rozumiany jako siła, nie osoba. I nawet "czynna siła Boża" jest zgodna z ówczesnym rozumieniem. Co oczywiście nie znaczy, że zgodna z oryginałem. Ale jak ktoś chce szukać na siłę Trójcy tam, gdzie jej nie ma, to się może oburzać na Rodz 1:2 w Jedynym Niesłusznym Przekładzie :)
-
Ale jak ktoś chce szukać na siłę Trójcy tam, gdzie jej nie ma, to się może oburzać na Rodz 1:2 w Jedynym Niesłusznym Przekładzie :)
Wcale na siłę nie trzeba szukać, samo się narzuca:
Teksty biblijne mówią, że zarówno Bóg, jak i Syn i Duch Boży unoszą się nad wodami (Hi 9:8, Ps 77:20, J 6:19, Rdz 1:2). :)
A że Żydzi, którzy, jak antytrynitarze, nie uznają osobowości Ducha oddają czasem tak jakbyś chciał ten tekst, to wcale się nie dziwię.
Dziwiłbym się gdyby pisali dużymi literami "Duch Boży", a nie uznają osoby Ducha Św. ;)
-
Wcale na siłę nie trzeba szukać, samo się narzuca:
Teksty biblijne mówią, że zarówno Bóg, jak i Syn i Duch Boży unoszą się nad wodami (Hi 9:8, Ps 77:20, J 6:19, Rdz 1:2). :)
A że Żydzi, którzy, jak antytrynitarze, nie uznają osobowości Ducha oddają czasem tak jakbyś chciał ten tekst, to wcale się nie dziwię.
Dziwiłbym się gdyby pisali dużymi literami "Duch Boży", a nie uznają osoby Ducha Św. ;)
To, że i Bóg i Duch unosi się nad wodami nie jest żadnym dowodem na Trójcę. Mój duch też teraz siedzi w tramwaju, bo ja sobie usiadłem. :) Co nie czyni mnie z moim duchem dwiema osobami. W Pawle też się duch burzył na widok miasta pełnego idoli. Duch był w Pawle, a Paweł sobie zwiedzał. :) Gdyby dziś trafił do Rzymu, też by się duch w nim burzył. Co nie czyni Pawła bytem niejednoosobowym. :)
-
To, że i Bóg i Duch unosi się nad wodami nie jest żadnym dowodem na Trójcę. Mój duch też teraz siedzi w tramwaju, bo ja sobie usiadłem. :) Co nie czyni mnie z moim duchem dwiema osobami. W Pawle też się duch burzył na widok miasta pełnego idoli. Duch był w Pawle, a Paweł sobie zwiedzał. :) Gdyby dziś trafił do Rzymu, też by się duch w nim burzył. Co nie czyni Pawła bytem niejednoosobowym. :)
Jesteś człowieku przewrażliwiony jako antytrynitarz.
Gdzie ja użyłem słowo Trójca?
Masz strita w oczach, że wszędzie Trójcę widzisz?
Współdziałanie osób Bożych to nie zaraz Trójca. Ty też jesteś tryteistą, bo uznajesz Ojca, Syna i Ducha jako ich moc.
Powiem Ci, że Twój poziom antytrynitarny spada, zamiast się rozwijać. :(
Pieprzysz za przeproszeniem i Boga z tramwajem porównujesz.
Nie ten poziom człowieku. Do przedszkola z takim poziomem.
Ja wersety z Biblii a ty opowiastki z tramwaju. ;D
Kpina.
-
To, że i Bóg i Duch unosi się nad wodami nie jest żadnym dowodem na Trójcę. Mój duch też teraz siedzi w tramwaju, bo ja sobie usiadłem. :) Co nie czyni mnie z moim duchem dwiema osobami. W Pawle też się duch burzył na widok miasta pełnego idoli. Duch był w Pawle, a Paweł sobie zwiedzał. :) Gdyby dziś trafił do Rzymu, też by się duch w nim burzył. Co nie czyni Pawła bytem niejednoosobowym. :)
Gdy Szczepan był kamienowany BT tak pisze o nim:
"A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa,stojącego po prawicy Boga"Dz8:55
Czemu Szczepan nie mówi nic o stojącym po lewej stronie Boga czyli Duchu Świętym jak podają przekazy,obrazy, freski KK?
Gdyby tam stał Duch Święty nie byłoby problemu,byłby to dobitny argument na trójcę i to z otwartego nieba.
-
Jesteś człowieku przewrażliwiony jako antytrynitarz.
Gdzie ja użyłem słowo Trójca?
Masz strita w oczach, że wszędzie Trójcę widzisz?
Współdziałanie osób Bożych to nie zaraz Trójca. Ty też jesteś tryteistą, bo uznajesz Ojca, Syna i Ducha jako ich moc.
Powiem Ci, że Twój poziom antytrynitarny spada, zamiast się rozwijać. :(
Pieprzysz za przeproszeniem i Boga z tramwajem porównujesz.
Nie ten poziom człowieku. Do przedszkola z takim poziomem.
Ja wersety z Biblii a ty opowiastki z tramwaju. ;D
Kpina.
Widocznie poziom dla ciebie za wysoki, skoro się burzysz.
Ale skoro ci się argument tramwajowy nie podoba, to może cię Paweł przekona. :)
"11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży."(1 Kor 2)
Skoro sam Paweł mógł dokonywać porównań typu duch ludzki - duch Boży, to i ja mam takie prawo. I albo mi pokażesz wiersz, który takich porównań zakazuje, albo uznam, że przyznałeś mi rację. I się nie obrażaj, bo "obraza mieszka w zanadrzu głupców", czy jakoś tak :)
-
Teksty biblijne mówią, że zarówno Bóg, jak i Syn i Duch Boży unoszą się nad wodami (Hi 9:8, Ps 77:20, J 6:19, Rdz 1:2). :)
widzę, że się uczysz! Mówię ci podobnych tekstów znajdzie się na pęczki w biblii. Jest to kolejny dowód, że biblia jest słowem nachnionym i pomimo, że inni usuwają naukę o trzech osobach boskich to i tak są miejsca ją potwierdzające. Pismo święte po prostu samo się broni! :)
Gdy Szczepan był kamienowany BT tak pisze o nim:
"A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa,stojącego po prawicy Boga"Dz8:55
Czemu Szczepan nie mówi nic o stojącym po lewej stronie Boga czyli Duchu Świętym jak podają przekazy,obrazy, freski KK?
Gdyby tam stał Duch Święty nie byłoby problemu,byłby to dobitny argument na trójcę i to z otwartego nieba.
Widzę, że z uwagą czytasz biblię, skoro nie potrafisz znaleźć tam również osoby Ducha świętego:
Dz8:55 "A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa,stojącego po prawicy Boga"
A więc w scenie występują wszystkie trzy osoby boskie. Wiedziałeś o tym pisząc ten post?
Ale do Twojego tekstu mam następujące uwagi: skąd wiesz, że woda występuje w trzech stanach skupienia skoro jesteś w stanie zobaczyć tylko dwa: lód i wodę? A para wodna gdzie?
-
Ale do Twojego tekstu mam następujące uwagi: skąd wiesz, że woda występuje w trzech stanach skupienia skoro jesteś w stanie zobaczyć tylko dwa: lód i wodę? A para wodna gdzie?
to, że para wodna jest nie widoczna dla ludzkiego oka będzie wytłumaczeniem dlaczego równy Bogu i Jezusowi Duch, zawsze jest bez tronu, nigdy nie jest po prawicy czy lewicy Boga a Bóg nigdy z nim nie rozmawia?
Objawienie 22:3
Nic godnego klątwy już /odtąd/ nie będzie. I będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali.
Objawienie 22:1
I ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka.
Objawienie 3:21
Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie.
czy według tej zasady tron ducha świętego, trzeciej boskiej osoby jest po porostu niewidoczna dla Jana czy jak?
-
Widocznie poziom dla ciebie za wysoki, skoro się burzysz.
Ale skoro ci się argument tramwajowy nie podoba, to może cię Paweł przekona. :)
"11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży."(1 Kor 2)
Skoro sam Paweł mógł dokonywać porównań typu duch ludzki - duch Boży, to i ja mam takie prawo. I albo mi pokażesz wiersz, który takich porównań zakazuje, albo uznam, że przyznałeś mi rację. I się nie obrażaj, bo "obraza mieszka w zanadrzu głupców", czy jakoś tak :)
Ano widzisz sam dostrzegłeś już rolę Ducha i Ojca i Syna. Brawo. ;)
-
widzę, że się uczysz! Mówię ci podobnych tekstów znajdzie się na pęczki w biblii. Jest to kolejny dowód, że biblia jest słowem nachnionym i pomimo, że inni usuwają naukę o trzech osobach boskich to i tak są miejsca ją potwierdzające. Pismo święte po prostu samo się broni! :)
Widzę, że z uwagą czytasz biblię, skoro nie potrafisz znaleźć tam również osoby Ducha świętego:
Dz8:55 "A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa,stojącego po prawicy Boga"
A więc w scenie występują wszystkie trzy osoby boskie. Wiedziałeś o tym pisząc ten post?
Ale do Twojego tekstu mam następujące uwagi: skąd wiesz, że woda występuje w trzech stanach skupienia skoro jesteś w stanie zobaczyć tylko dwa: lód i wodę? A para wodna gdzie?
Dla Ciebie występują 3 osoby w tym wersecie dla innych nie.
Wytłumacz więc proszę co znaczy być "napełnionym duchem świętym"?
Każdy kierowca na swoich szybach widział i lód i wodę i PARĘ.
-
Dla Ciebie występują 3 osoby w tym wersecie dla innych nie.
Wytłumacz więc proszę co znaczy być "napełnionym duchem świętym"?
Każdy kierowca na swoich szybach widział i lód i wodę i PARĘ.
Napełniony Duchem Św. nie wiesz co znaczy?
A wiesz co znaczy napełniony Chrystusem czy Bogiem?
Widzę dobrze liczysz do trzech. :)
Znam te pytanie od dawna, to pułapka, ale na kogo?
Na wierzących w Boga?
Pytają: jak można „napełnić kogoś osobą” (Dz 2:4), tzn. Duchem Św.? („Będziesz mógł żyć...” s. 40).
Odpowiedź. Tak samo jak możemy być napełnieni Chrystusem, który „napełnia wszystko wszelkimi sposobami” (Ef 1:23), więc też samym sobą („Jezus jest w was” 2Kor 13:5; por. Ef 3:17, 4:10). Patrz J 14:17 - „W was będzie” (Duch Św.); por. J 14:3, Lb 14:21, Jr 23:24, Ef 3:19, 1J 4:4, 12, gdzie jest mowa o Ojcu. Nawet Biblia ŚJ w Wj 15:9 podaje o Bogu: „Moja dusza napełni się nimi!”.
-
Napełniony Duchem Św. nie wiesz co znaczy?
A wiesz co znaczy napełniony Chrystusem czy Bogiem?
Widzę dobrze liczysz do trzech. :)
Znam te pytanie od dawna, to pułapka, ale na kogo?
Na wierzących w Boga?
Nie wiem jak można być napełniony duchem świętym jako osobą-wiesz to napisz?
I nie traktuj to jako pułapki,bo mi nie po drodze i ze śj jak i z kk.
Nie wiem jak można być napełniony Chrystusem,czy Bogiem.
Chyba że można być "napełniony" naukami które nam przekazuje Chrystus czy Bóg-przez Biblie.
-
Nie wiem jak można być napełniony duchem świętym jako osobą-wiesz to napisz?
I nie traktuj to jako pułapki,bo mi nie po drodze i ze śj jak i z kk.
Nie wiem jak można być napełniony Chrystusem,czy Bogiem.
Chyba że można być "napełniony" naukami które nam przekazuje Chrystus czy Bóg-przez Biblie.
Napisałem że tak samo jak napełniony Bogiem czy Chrystusem.
Nie umiesz czytać, a dałem wersety z Biblii.
Zapytasz kiedyś, jak będzie ci dane, Pana Boga. Bo moja mądrość nie wystarczy dla Twej mądrości.
Widzę że więcej wiesz ode mnie, a udajesz że pytasz. :)
Chyba nie z ironii czy skromności, co?
-
Nie wiem jak można być napełniony duchem świętym jako osobą-wiesz to napisz?
Nie wiem jak można być napełniony Chrystusem,czy Bogiem.
napelniony Duchem Świętym nie przeczy osobowości Ducha Świętego, tak samo jak napełnienie Chrystusem czy Bogiem.
Co najwyżej świadczy o braku cielesności Ducha.
Do zrozumienia tego zagadnienia zadam ci pytanie pomocnicze: a znasz naturę Ducha Świętego?
I jeszcze podam ci parę przykładów wersetów, w których występuje to samo słowo PLEROO - napełnić:
Wyj 15:9; Jer 23:24; Dz 5:3; Ef 1:23, 3:19, 4:10, 5:18; Fil 4:19 itd.
Przeanalizuj i odpisz na forum do jakich wniosków doszedłeś.
-
Po co Bóg miałby robić tajemnicę z tego, ze duch święty to osoba ? Dlaczego podczas kamienowania Szczepana ten w wizji widzi dwie osoby a ducha świętego nie widzi ?
-
Po co Bóg miałby robić tajemnicę z tego, ze duch święty to osoba ? Dlaczego podczas kamienowania Szczepana ten w wizji widzi dwie osoby a ducha świętego nie widzi ?
Nie robił tajemnicy Bóg, tylko ŚJ robią z tego tajemnicę, że Duch Św. to osoba.
Osobą w Biblii w oryginale nie jest nazwany Bóg Ojciec i Syn Boży.
Cytat: Roszada w Wczoraj o 09:17
Teksty biblijne mówią, że zarówno Bóg, jak i Syn i Duch Boży unoszą się nad wodami (Hi 9:8, Ps 77:20, J 6:19, Rdz 1:2). :)
Doulos pisał:
widzę, że się uczysz! Mówię ci podobnych tekstów znajdzie się na pęczki w biblii. Jest to kolejny dowód, że biblia jest słowem nachnionym i pomimo, że inni usuwają naukę o trzech osobach boskich to i tak są miejsca ją potwierdzające. Pismo święte po prostu samo się broni! :)
Chodzi o to, że jak jestem katolikiem, a katolickie przekłady niestety w większości preferują Pan w 1Kor 10:9 (BT, Dąbr.), a nie Chrystus.
A jak chcesz to wrzuć tu kilka przekładów polskich jak masz na podorędziu. ;)
-
Nie robił tajemnicy Bóg, tylko ŚJ robią z tego tajemnicę, że Duch Św. to osoba.
Osobą w Biblii w oryginale nie jest nazwany Bóg Ojciec i Syn Boży.
Doulos pisał:Chodzi o to, że jak jestem katolikiem, a katolickie przekłady niestety w większości preferują Pan w 1Kor 10:9 (BT, Dąbr.), a nie Chrystus.
A jak chcesz to wrzuć tu kilka przekładów polskich jak masz na podorędziu. ;)
A jak jest "osoba" po grecku i hebrajsku?
-
A jak jest "osoba" po grecku i hebrajsku?
Ano właśnie, może Parabelum wie.
Jego Biblia wstawiła słowo "osoba" do Nowego Świata:
„„Dlatego okażcie skruchę i nawróćcie się, by zostały zmazane wasze grzechy, żeby od osoby Jehowy nadeszły pory orzeźwienia” (Dz 3:19)
„Bo Chrystus wszedł nie do miejsca świętego uczynionego rękami, będącego odbiciem rzeczywistości, ale do samego nieba, żeby się teraz na naszą rzecz ukazywać przed osobą Boga.” (Heb 9:24)
ale w swym grecko-angielskim NT (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures) użyte w tych wersetach słowo greckie tłumaczą, jako angielskie face, co znaczy „oblicze, twarz” (podobnie jak Biblie katolickie i protestanckie).
-
Ciekawostki z ang. przekładów Towarzystwa
Dz 3:19:
1984 -“. . .from the person of Jehovah” (Ac 3:19)
2013 - “. . .from Jehovah himself” (Ac 3:19)
Hbr 9:24
1984 – “. . .before the person of God for us. . .” (Heb 9:24)
2013 - “. . .before God on our behalf. . .” (Heb 9:24)
Zniknęła “osoba” Jehowy? :)
No to w polskiej też poprawią. :)
Q Prowadzenie rozmów... uczą:
*** rs s. 50 Bóg ***
Czy Bóg jest rzeczywistą osobą?
Hebr. 9:24: „Chrystus wszedł (...) do samego nieba, żeby się teraz na naszą rzecz ukazywać przed osobą Boga”.
Jana 4:24: „Bóg jest Duchem”.
Jana 7:28: „Ten, który mnie posłał, rzeczywiście istnieje” — powiedział Jezus.
1 Kor. 15:44: „Jeżeli jest ciało fizyczne, to jest też duchowe”.
No to dostawili słowo osoba. ;D
Teraz usuną w nowej Biblii. ;)
-
W ogóle sformułowanie "czynna siła" może stawać w szranki z neologizmami Leśmiana. Ciekawe jak wygląda siła nieczynna? ::)
-
W ogóle sformułowanie "czynna siła" może stawać w szranki z neologizmami Leśmiana. Ciekawe jak wygląda siła nieczynna? ::)
Siła nieczynna to pewnie bateria która leży w sklepie i czeka na zakup i użycie .
-
Siła nieczynna to pewnie bateria która leży w sklepie i czeka na zakup i użycie .
To jest potencjalnie czynna siła :P
-
To jest potencjalnie czynna siła :P
Potencjalną czyli nieczynna na dany moment leżenia w sklepie a jak ja kupisz i wsadzisz do latarki i zaswiecisz to będzie czynna . 😜
-
Ciekawe jest też to, że dla ŚJ określenie „siedem duchów”, które są osobami, symbolizuje nieosobowego Ducha Św.:
„Wspomniano tu także o »siedmiu duchach«. Wyrażenie to oznacza pełnię czynnej mocy Bożej, czyli ducha świętego, za którego pośrednictwem wszyscy zważający na to proroctwo dostępują zrozumienia i błogosławieństwa” („Wspaniały finał...” s. 18).
Towarzystwo Strażnica choć odrzuca osobowość Ducha Świętego, to uważa, iż obrazowała go właśnie osoba:
„Eliezer wyobraża tutaj pocieszyciela czyli ducha świętego...” („Powrót naszego Pana” s. 47).
„Imię Eliezer znaczy »Bóg mój wspomożycielem«. Człowiek ów z uwagi na swe imię, jak też postępowanie trafnie wyobraża świętego ducha, którego Większy Abraham, Jehowa Bóg, wysłał do odległej krainy, to znaczy na naszą ziemię, by wybrać odpowiednią partnerkę dla Większego Izaaka, Jezusa Chrystusa (Jana 14:26; 15:26)” (Strażnica Nr 13, 1989 s. 27).
Mówią też, że gr. pneuma jest rodzaju nijakiego, więc Duch Św. nie może być osobą („Czy wierzyć w Trójcę?” s. 22).
Jeśli ŚJ odbierają Duchowi Św. osobowość z powodu rodzaju nijakiego, więc tak samo powinni odebrać ją Bogu Ojcu, bo J 4:24 mówi, że „Bóg jest Duchem [pneuma]”.
A czy jakąś starą Biblie ŚJ przywołują w sprawie Rdz 1:2, że ma "moc Boża" czy jakoś inaczej, ale nie Duch Boży?
-
Pełnię? A da się Bogu moc zmierzyć, że jest coś takiego jak moc zupełna? :P
-
Nie robił tajemnicy Bóg, tylko ŚJ robią z tego tajemnicę, że Duch Św. to osoba.
Osobą w Biblii w oryginale nie jest nazwany Bóg Ojciec i Syn Boży.
Doulos pisał:Chodzi o to, że jak jestem katolikiem, a katolickie przekłady niestety w większości preferują Pan w 1Kor 10:9 (BT, Dąbr.), a nie Chrystus.
A jak chcesz to wrzuć tu kilka przekładów polskich jak masz na podorędziu. ;)
Może odpowiesz dlaczego Szczepan widzi w niebie tylko Jehowę i Jezusa a ducha świętego nie widzi ?
W Biblii nie ma ani jednego fragmentu świadczącego o tym, ze duch święty to osoba.
Mówienie że duch święty to Bóg rówen i Ojcu i Synowi to już naprawdę sf dla kogoś, kto choć trochę zna Biblię.
-
Może odpowiesz dlaczego Szczepan widzi w niebie tylko Jehowę i Jezusa a ducha świętego nie widzi ?
Bo właśnie dzięki Duchowi widzi Ojca i Syna:
On zaś, będąc pełen ducha świętego, wpatrzył się w niebo i ujrzał chwałę Bożą oraz Jezusa stojącego po prawicy Boga, (Dz 7:55)
Bo Ducha Św. jako gołębicę inni widzieli.
Czemu ja ci mam powiedzieć?
Szczepan sam ci powie, jak będzie ci dane go zobaczyć.
A jak nie, to się nigdy nie dowiesz. :(
Bo ty na ziemi a Szczepan w niebie. ;D
W Biblii nie ma ani jednego fragmentu świadczącego o tym, ze duch święty to osoba.
To słabo znasz Biblie. Gorzej niż dzieci którymi się zajmuję.
A są fragmenty mówiące że Ojciec to osoba? Że Syn to osoba?
A znasz tekst, w którym Duch sam mówi o sobie "ja"?
Jak nie znasz to szukaj.
Mówienie że duch święty to Bóg rówen i Ojcu i Synowi to już naprawdę sf dla kogoś, kto choć trochę zna Biblię.
Dla ciebie Duch jest równy Ojcu, bo stanowi część Jego, Jego moc czy siłę.
Ty znasz Biblię?
Widzę że kiepsko. :(
Ja widzę jedno: w jedno "imię Ojca i Syna i Ducha Św", a nie w "imionach Ojca, Syna i Ducha Św."
-
Może odpowiesz dlaczego Szczepan widzi w niebie tylko Jehowę i Jezusa a ducha świętego nie widzi ?
W Biblii nie ma ani jednego fragmentu świadczącego o tym, ze duch święty to osoba.
Mówienie że duch święty to Bóg rówen i Ojcu i Synowi to już naprawdę sf dla kogoś, kto choć trochę zna Biblię.
SF to to:
(http://www.manfred-gebhard.de/RFile0002-1.jpg)
Podpis: bracia Króla
;D
-
Bo właśnie dzięki Duchowi widzi Ojca i Syna:
On zaś, będąc pełen ducha świętego, wpatrzył się w niebo i ujrzał chwałę Bożą oraz Jezusa stojącego po prawicy Boga, (Dz 7:55)
Bo Ducha Św. jako gołębicę inni widzieli.
Czemu ja ci mam powiedzieć?
Szczepan sam ci powie, jak będzie ci dane go zobaczyć.
A jak nie, to się nigdy nie dowiesz. :(
Bo ty na ziemi a Szczepan w niebie. ;DTo słabo znasz Biblie. Gorzej niż dzieci którymi się zajmuję.
A są fragmenty mówiące że Ojciec to osoba? Że Syn to osoba?
A znasz tekst, w którym Duch sam mówi o sobie "ja"?
Jak nie znasz to szukaj.Dla ciebie Duch jest równy Ojcu, bo stanowi część Jego, Jego moc czy siłę.
Ty znasz Biblię?
Widzę że kiepsko. :(
Ja widzę jedno: w jedno "imię Ojca i Syna i Ducha Św", a nie w "imionach Ojca, Syna i Ducha Św."
Ja znam teksty w Biblii, z których wynikałby - idąc twoim tokiem myślenia -, że np miłość to też osoba .
Ja wiem, ze Szczepan podczas kamienowania był pełen ducha świętego. Pytam dlaczego w niebie go nie zobaczył a zobaczył tylko Jehowę i Jezusa. Już to wskazuje jasno, że Jehowa i Jezus to osoby a duch święty nie.
-
Ja znam teksty w Biblii, z których wynikałby - idąc twoim tokiem myślenia -, że np miłość to też osoba .
Ja wiem, ze Szczepan podczas kamienowania był pełen ducha świętego. Pytam dlaczego w niebie go nie zobaczył a zobaczył tylko Jehowę i Jezusa. Już to wskazuje jasno, że Jehowa i Jezus to osoby a duch święty nie.
Miłość to osoba. Zobacz Miłość z Psyche:
(https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/2e/a0/07/2ea00703d92d82847748b213e43e7138.jpg)
-
Ja znam teksty w Biblii, z których wynikałby - idąc twoim tokiem myślenia -, że np miłość to też osoba .
Ja wiem, ze Szczepan podczas kamienowania był pełen ducha świętego. Pytam dlaczego w niebie go nie zobaczył a zobaczył tylko Jehowę i Jezusa. Już to wskazuje jasno, że Jehowa i Jezus to osoby a duch święty nie.
Miłość to też osoba. Poniżej Miłość i Psyche:
(https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/2e/a0/07/2ea00703d92d82847748b213e43e7138.jpg)
-
TCHNIENIE/DUCH/WIATR BOGA. Czynna siła odpada wg mnie.
a jak jest siła po hebrajsku?
-
a jak jest siła po hebrajsku?
Siły w pojęciu Newtonowskim oczywiście nie ma w biblijnej hebrajszczyźnie. Mamy słowo NEBURA(H) - zob. : Ps 147,10 (siła konia), Hi 41,4 (siła krokodyla); Sdz 8,21 lub Ps 90,10 (siła człowieka). Można to też przekładać na "dzielność" w niektórych kontekstach. Bardzo często Septuaginta tłumaczy to jako DYNAMIS/DYNAME.
-
Tego słowa GEBURAH (?) nie znałem, więc wchodzi do mojego słownictwa. Ja w moich poszukiwaniach znalazłem następujące określenia siły czy mocy: CHAYIL, KOACH, MAAMATS, THOQEPH. Co można powiedzieć o każdym z tych pojęć?
-
Co ciekawe w Bibli Świadków Jehowy PNŚ w Rodzaju 1:2 mamy tak:
Rodzaju 1:2
Ziemia była bezkształtna i pusta, a nad otchłanią wód panowała ciemność. Nad wodami przemieszczała się czynna siła Boża.
A w innych tak:
Rodzaju 1:2
(2): A ziemia była bezładną pustką. Ciemność zalegała nad bezmiarem wód, a duch Boży unosił się nad wodami. [Biblia Paulistów, Rdz 1]
I co z tym faktem w Języku Hebrajski w "czynna siła Boża" występuje hebrajskie słowo weruaH elohim (rûªH élöhîm) i tłumacze Przekładu Nowego Świata oddają ten zwrot jako "Czynna Siła Boża". Ale w innym wersecie mamy te same Hebrajskie Słowa rûªH élöhîm ale oddają to juz jako "Duch Boży"
Wyjścia 35:31
I napełnił go duchem Bożym, dając mu mądrość, zrozumienie i wiedzę, dzięki czemu będzie mistrzem w każdym rodzaju rzemiosła.
Wyjścia 31:2
Jehowa dalej mówił do Mojżesza: „Wybrałem* Becalela+, syna Uriego, syna Chura z plemienia Judy+. Napełnię go duchem Bożym, dając mu mądrość, zrozumienie i wiedzę, dzięki czemu będzie mistrzem w każdym rodzaju rzemiosła.
Tutaj właśnie występuje ten sam zwrot co w Rdz 1:2: rûªH élöhîm
Wyjscia 35:31
http://bibliaapologety.com/WLC/Wj35.htm
Wyjscia 31:2
http://bibliaapologety.com/WLC/Wj31.htm
Przypadek ? raczej nie. Zabieg celowy który nie klei sie z ich własną doktryna ;)
Skoro w rodzaju maja czynna siła Boża i tak tłumacze przekładu nowego świata tłumacz zwrot:rûªH élöhîm to dlaczego w dwóch innych miejscach mimo ze występują te same słowa juz dają "Duch Boży"
Druga sprawa w PNŚ mamy przypis w Rdz 1:2 Przypis: Lub „przemieszczał się duch Boży”.
Co z tego skoro i tak uczą ze to Czynna Siła Boża to po co ten przypis chyba dla picu
-
Skoro w rodzaju maja czynna siła Boża i tak tłumacze przekładu nowego świata tłumacz zwrot:rûªH élöhîm to dlaczego w dwóch innych miejscach mimo ze występują te same słowa juz dają "Duch Boży"
Druga sprawa w PNŚ mamy przypis w Rdz 1:2 Przypis: Lub „przemieszczał się duch Boży”.
Co z tego skoro i tak uczą ze to Czynna Siła Boża to po co ten przypis chyba dla picu
Serio to jest taki problem?
Paź mieszkał na zamku. Paź miał zamek w kufajce. Zamek w kufajce pazia i zamek w drzwiach zamku gdzie mieszkał paź często się zacinał.
Zablokowanie się na tym, ze duch musi być osobą (jak w bajce o Kapcerku) powoduje później takie rozkminy.
-
Serio to jest taki problem?
Paź mieszkał na zamku. Paź miał zamek w kufajce. Zamek w kufajce pazia i zamek w drzwiach zamku gdzie mieszkał paź często się zacinał.
Zablokowanie się na tym, ze duch musi być osobą (jak w bajce o Kapcerku) powoduje później takie rozkminy.
tutaj chodzi ze to same słowo w jednym wersecie jest tlumaczano tak a w drugim wersecie juz inaczej a tam wystepuje to same słowo i to nie jest wporządku.