kwota była wpisywana,na bank.

Hmm, a nie było już tak przypadkiem w przeszłości?
Ja tych czasów nie pamiętam, bo nie byłam wtedy w organizacji. Ale z opowieści słyszałam, że podobno było kiedyś tak, że w kopertce ze sprawozdaniem ze służby była też rubryczka "datki" i wkładało się tam również kasę. Łatwo było więc zidentyfikować kto ile daje. No i w ogóle była to mobilizacja żeby każdy dał.

Czy też ktoś z Was o tym słyszał? (i przy okazji dawał w ten sposób? )

       Było,było.Już nie pamiętam czy te czasy zahaczały o lata dziewięćdziesiąte ale prawie do końca lat osiemdziesiątych była taka praktyka.

Nie wiem czy dobrze zrozumiałam... Kwota datków każdego głosiciela była zapisywana w jakichś zborowych papierach?!

Tak, kwota datku była zapisywana wraz ze zdawanym "owocem".
W taki sposób też zdawałam "owoc" plus zapisana kwota datku.

Oczywiście w taki sposób składano sprawozdania do 89 roku, były specjalne kartki, datki to tak zwany DN, czyli dobra nadzieja.
Kolejność była taka: książki, broszury, czasopisma, godziny, odwiedziny, studia, DN.
Na kartotekach indywidualnych DN był zapisywany do obwodu już był składany zbiorczo. Gdzieś mam zapisane takie stare sprawozdania muszę je poszukać.

 Dokładnie tak, miałem napisać kolejność składania owocu ale ubiegłeś mnie. I na końcu DN. Zawsze byłem ciekawy co to za skrót i kiedyś mi tłumaczono, że to Dobra Nowina. Piszesz, że Dobra Nadzieja, może i tak, bo mi to jakaś ciocia tłumaczyła dawno temu. Gdyby było DD to można rozumieć Datki Dobrowolne. A do kiedy?? do 89' na pewno a czy dłużej???

Zdaje się, że M chwalił się iż ma sporo listów do starszych.
Czy w którymś nie pisano o tych datkach umieszczanych na raportach miesięcznych.
Nikt nie ma kopii takiego raportu?

Hmm, a nie było już tak przypadkiem w przeszłości?
Ja tych czasów nie pamiętam, bo nie byłam wtedy w organizacji. Ale z opowieści słyszałam, że podobno było kiedyś tak, że w kopertce ze sprawozdaniem ze służby była też rubryczka "datki" i wkładało się tam również kasę. Łatwo było więc zidentyfikować kto ile daje. No i w ogóle była to mobilizacja żeby każdy dał.

Czy też ktoś z Was o tym słyszał? (i przy okazji dawał w ten sposób? )

 Było, pamiętam jak mama z siostrą to rozpisywały....w pionie leciały literki... G ( godziny ) O (odwiedziny)....i jeszcze kilka innych których nie pamiętam a na końcu było O ( owoc ) czyli kasa. Przy każdej literce wpisywało się odpowiednią cyfrę ile się w miesiącu wydziałało. Może jest ktoś kto był wtedy dorosły i lepiej pamięta.
Tylko że ten myk miał dwie strony jedna wiadomo było ile kto dał, ale i można było ich podsumować wedle kartek, byli  jakoś zagrożeni.
 W latach 80 na pewno  jeszcze to było stosowane, bo pamiętam.

Zależy od zboru, ale w niektórych personalnie na stronie pociskali za małe datki. Pewna starsza pani była świadkiem  jak tylko pamiętam, i taki starszy wziął ją na bok i pyta...co się z nią dzieje, że daje taki mały owoc? Ona, że pracuje jako sprzątaczka, mało zarabia, opłaty, bilet miesięczny wszystko kosztuje, daje ile ma. A on na to...ja rozumiem, wydatki opłaty, ale przecież te kilka przystanków mogłabyś przejść na nogach i już być na bilet nie wydała.
O jak się kobieta wściekła, jak go zezwała,przyjechali później do niej we trzech na rozmowę , nie wpuściła tylko obrzuciła epitetami. Moja matka z nią rozmawiała aby się opamiętała itd itp a ona....ja mam przeprosić, a za co? Miałam małe dzieci, przyszedł ksiądz po kolędzie , daję mu i mówię więcej nie mam, dzieci małe, sama jestem. A on odsuną i powiedział nie trzeba, proszę kupić coś dzieciom. A ten ch....kazał mi pieszo latać, żeby im dać. Nie chcę ich znać.
Później zaproponowali żeby wcale nie dawała jak nie ma, ale była nie ugięta. Już jej się świadkować odechciało.

PS. Już Gedeon wszystkie literko objaśnił.

Było, pamiętam jak mama z siostrą to rozpisywały....w pionie leciały literki... G ( godziny ) O (odwiedziny)....i jeszcze kilka innych których nie pamiętam a na końcu było O ( owoc ) czyli kasa. Przy każdej literce wpisywało się odpowiednią cyfrę ile się w miesiącu wydziałało. Może jest ktoś kto był wtedy dorosły i lepiej pamięta.
Tylko że ten myk miał dwie strony jedna wiadomo było ile kto dał, ale i można było ich podsumować wedle kartek, byli  jakoś zagrożeni.
 W latach 80 na pewno  jeszcze to było stosowane, bo pamiętam.

Zależy od zboru, ale w niektórych personalnie na stronie pociskali za małe datki. Pewna starsza pani była świadkiem  jak tylko pamiętam, i taki starszy wziął ją na bok i pyta...co się z nią dzieje, że daje taki mały owoc? Ona, że pracuje jako sprzątaczka, mało zarabia, opłaty, bilet miesięczny wszystko kosztuje, daje ile ma. A on na to...ja rozumiem, wydatki opłaty, ale przecież te kilka przystanków mogłabyś przejść na nogach i już być na bilet nie wydała.
O jak się kobieta wściekła, jak go zezwała,przyjechali później do niej we trzech na rozmowę , nie wpuściła tylko obrzuciła epitetami. Moja matka z nią rozmawiała aby się opamiętała itd itp a ona....ja mam przeprosić, a za co? Miałam małe dzieci, przyszedł ksiądz po kolędzie , daję mu i mówię więcej nie mam, dzieci małe, sama jestem. A on odsuną i powiedział nie trzeba, proszę kupić coś dzieciom. A ten ch....kazał mi pieszo latać, żeby im dać. Nie chcę ich znać.
Później zaproponowali żeby wcale nie dawała jak nie ma, ale była nie ugięta. Już jej się świadkować odechciało.

PS. Już Gedeon wszystkie literko objaśnił.

Ciekawe jakie uzasadnienie biblijne przedstawił tej kobiecie ów starszy, gdy się domagał od niej wyższych datków?
Może jej zacytował słowa z Biblii, że zbór ma się opiekować wdowami i sierotami? A może jej przeczytał relację o wdowim groszu, z zaznaczeniem, że wdowa wrzuciła do świątynnej skarbony nie mniej niż równowartość 100 zł?!
Cud, że ten starszy pół pensji nie zażądał! (przecież można zaoszczędzić na jedzeniu kupujac suche buły i nie włączać w mieszkaniu prądu aż do zmroku).

Ciekawe czy członkowie CK też chodzili i chodzą na piechotę do miasta...?!

Czyli jednak doniesienia o oddawaniu - imiennie - kasy się potwierdziły.

A czy wiecie może coś na temat wspierania finansowo pionierów - zdaje się w latach 80/90-tych - w polskich zborach? Pamiętam, że czasem w służbie spotykałam się z zarzutem, że Świadkowie głoszą za pieniądze, ale zawsze uważałam to za wydumane, złośliwe opowieści. Jednak kiedyś jeden brat mi powiedział, że w trudnych czasach w Polsce, pionierzy byli wspierani przez amerykańskie fundusze. I podał przykład jednej siostry, która skończyła szkołę i zamiast iść do pracy, to poszła w pionierowanie, bo mogła się utrzymać dzięki tym zapomogom.
Czy znacie takie historie? I czy rzeczywiście dało się wyżyć z tej zapomogi?