Cześć siostro!

Miło, że jesteś 

Siostro nasza kochana - to forum to zbór może nie jest ale wszyscy czujemy się tutaj jak bracia , jak przyjaciele. Więc witaj Siostro wśród nas i czuj się z nami przyjemnie.
I pamiętaj , że na forum nie musisz myśleć tak samo jak inni, nie musisz mieć takiego samego poglądu - one się raczej kształtują całe nasze życie.
Zatem rozwijajmy razem swoje światopoglądy.

 
   Witaj w tym naszym małym świecie.


Co do mówienia ....cześć, na zdrowie itp...też było podobnie,cześć oddaje się jednemu tam....a nie człowiekowi.  Ja sobie z tym radziłam w ten sposób, że mówiłam....hej. 
Tak naprawdę do każdej bzdety można dorobić jakąś ideologię.

Dziękuję Wam za bardzo miłe przywitanie 
Co do słowa "cześć", cóż jeden gorliwy brat, nadzorca mojego zboru również rozpowszechniał swego czasu ideę, że świadkowie oddają cześć Bogu, a nie ludziom. Jego taktyką było lekkie wyśmianie i poniżenie osób, które się tak witają ("haha chyba nie oddajesz czci bratu Jankowi"), ucząc w ten sposób, że chrześcijanom tak nie wypada i żeby tego nie robić. Jak z pewnością wiecie dla człowieka to jedno z bardziej przykrych doświadczeń  - być publicznie wyśmianym... za zwykłe "cześć". Ktoś przesiąknięty tym rzekomym "Bożym duchem" techniki manipulacji ma opanowane do perfekcji i używa ich nawet nieświadomie do najdrobniejszych spraw.
Tak czy siak, dziś w moim zborze słowa "cześć" używa większość młodych osób i wśród nas jest to coś normalnego

Dokładnie, pewnie dlatego zwrot "witaj" połączony z uściskiem dłoni i głębokim spojrzeniem w oczy oraz uśmiechem numer 4 kojarzy mi się dziś tak sztucznie i sekciarsko 
Z kolei nienauczona jestem mówić "witam" - to raczej świadczy o tym, że czuję się gospodarzem i witam kogoś u siebie, traktuję jak równego sobie. Nie wiem czy to powszechne zjawisko, ale na uniwersytecie, gdzie studiuję, pisanie wiadomości w ten sposób do wykładowcy jest dużym nietaktem, a taki zwrot bezpośredni raczej nie przechodzi żadnemu ze studentów przez gardło.

Masz rację.Czytałam kiedyś o takiej sytuacji,bodaj w Angorze w rubryce Macieja Malinowskiego i tak samo było to wytłumaczone: wita kogoś ten,kto jest gospodarzem,do kogo przychodzą goście.Autor zwrócił uwagę,że np.goście zaproszeni do programu nie powinni mówić "witam panią,pani redaktor i witam państwa" (do telewidzów),lecz na powitanie gospodarza programu (tylko on mówi witam) odpowiedzieć po prostu dzień dobry.
Tak samo jest,gdy ktoś przychodzi do kogoś z prywatną wizytą.Gość powinien powiedzieć dzień dobry,za to gospodarz może go powitać.
Tak więc rzucanie słowem "witam" na ulicy,czy przed zebraniem,gdzie każdy każdemu podaje rękę jest niewłaściwe.Mógłby tak ewentualnie powiedzieć brat,który stoi przy drzwiach sali i podaje rękę każdemu przychodzącemu na zebranie.Ona ma za zadanie wszystkich powitać-jest niejako gospodarzem-i on może do każdego zwrócić się w tej formie,ci którzy przyszli powinni odpowiedzieć dzień dobry.

  Ja tez słyszałam że słowo "witam" stawia osobę do której to mówimy jakby "niżej".Ale słowa i znaczenia tez ewoluują i zauważyłam że teraz duzo ludzi mówi "witam" nawet wśród młodych i to ma już inny wydżwięk.Zapytajmy Jana Miodka 

Zgadza się od dawna już "witaj" jest normalnym powitaniem jak "cześć" czy "dzień dobry".
Trochę pejoratywne znaczenie w niektórych kręgach młodzieżowych ma słowo "Witam".

Hej Siostro!!! 

Dlatego ja trzymam za słowo Towarzystwo, tak jak zapewne Ty:

„Zwyczaj (lub symbol) mógł mieć związek z religią fałszywą przed wieloma wiekami albo ma w dalszym ciągu, ale gdzieś w odległym kraju. Zamiast więc prowadzić czasochłonne poszukiwania, zadaj sobie pytanie: Jak na tę sprawę zapatruje się większość ludzi w moich stronach? (Por. 1 Koryntian 10:25-29)” (Strażnica Nr 20, 1991 s. 31).

Ta dwoistość zawsze mnie osłabiała... Nie można było wznosić toastów, ani trącać się kieliszkami, bo to zwyczaje pogańskie, ale z noszeniem obrączki nie było problemu, bo ten zwyczaj „stracił swe pierwotne znaczenie”. A czyż w wypadku toastów lub owych kieliszków ktokolwiek dziś myśli, że oddaje cześć fałszywym bogom?
Oczywiście nie lubię robić niczego na rozkaz ani pod dyktando, a tak jest z toastami, ale „wyjaśnienia” Strażnicy były nie do obrony. Dziś na szczęście nie mam z tym problemu. Moge się „stuknąć” i wcale nie uważam tego za „kompromis” . Strażnica zrobiła z Boga kogoś niezwykle małostkowego i to jest tragedia jej wiernopoddańczych fanów.