Postanowiłem przeszukać kiedy po raz pierwszy Towarzystwo Strażnica zaczęło pisać o:
spożywaniu emblematów pod wpływem emocji
spożywaniu emblematów pod wpływem odchyłek psychicznych.
Pierwsze zagadnienie sięga lat 90. XX wieku.
Szukałem poprzez ang. słowa: emotion*, partak* (emocj*, spożyw*).
Oto pierwszy tekst na ten temat:
Spożywanie emblematów pod wpływem emocji według CK
1990 r.
*** w90 15.2 s. 20 ak. 21 ‛Należyte osądzenie siebie’ — w okresie Pamiątki ***
W dalszym ciągu są ludźmi i radują się ziemskimi dziełami Jehowy, niemniej głównym przedmiotem ich dążeń i zainteresowań jest dziedzictwo wespół z Chrystusem. Takie widoki na przyszłość nie zrodziły się w nich wskutek nadmiernego ulegania emocjom. Są normalnymi ludźmi, zrównoważonymi w poglądach i sposobie bycia. Ponieważ jednak zostali uświęceni duchem Bożym, są przekonani o swoim powołaniu i nie nurtują ich co do tego żadne wątpliwości. Wiedzą, że jeśli okażą się wierni, dostąpią zbawienia w postaci życia w niebie (2 Tesaloniczan 2:13; 2 Tymoteusza 2:10-12). Rozumieją, czym jest dla nich ofiara Jezusa, i rozpoznali, że są chrześcijanami namaszczonymi duchem, toteż skromnie spożywają emblematy podczas Pamiątki.
1992 r.
*** yb92 p. 130 Kenya and Nearby Countries ***
William Nisbet from the branch office in Nairobi visited Addis Ababa and encountered an additional problem. A growing group of young, emotional brothers claimed to be anointed, with the heavenly hope. They shared in field service only with one another and resented counsel from anyone who did not profess to be anointed. Their meetings featured noisy manifestations of the “holy spirit.” For instance, at the Memorial celebration of Christ’s death, some would shout, snatching the emblems from servers, and stand up to partake, focusing attention on themselves. Dealing with these problems took much time. In subsequent years a number of the most vocal and adamant partakers did not remain faithful Witnesses.
Tłum. google:
William Nisbet z oddziału w Nairobi odwiedził Addis Abebę i napotkał dodatkowy problem. Rosnąca grupa młodych, emocjonalnych braci twierdziła, że są namaszczeni nadzieją niebiańską. Dzielili się w służbie polowej tylko między sobą i oburzyli się na radę od tych, którzy nie wyznawali namaszczenia. Ich spotkania zawierały hałaśliwe przejawy „ducha świętego”. Na przykład podczas obchodów Pamiątkowej śmierci Chrystusa niektórzy krzyczeli, porywali emblematy z serwerów i wstawali, by wziąć udział, skupiając uwagę na sobie. Radzenie sobie z tymi problemami zajęło dużo czasu. W kolejnych latach wielu najbardziej głośnych i nieugiętych uczestników nie pozostało wiernymi Świadkami.
1993 r.
*** w93 15.3 s. 7 Dlaczego Wieczerza Pańska ma dla ciebie doniosłe znaczenie ***
Ale co ma począć ten, kto pod wpływem silnych emocji lub poprzednich wyobrażeń religijnych niesłusznie spożywał symbole? Powinien tego zaprzestać i pokornie się modlić o przebaczenie Boże (Psalm 19:14, BT).
1996 r.
*** w96 1.4 ss. 7-8 Obchodzenie Pamiątki w sposób godny ***
Dlaczego ktoś mógłby niesłusznie spożywać emblematy? Niewykluczone, że czyni to pod wpływem dawniejszych przekonań religijnych, według których wszyscy wierni idą do nieba. Przyczyną mogą też być wygórowane ambicje lub zwykłe samolubstwo — poczucie, iż ma się do tego szczególne prawo — albo pragnienie zdobycia rozgłosu. Czasami wchodzą w grę silne emocje spowodowane poważnymi problemami lub jakaś tragedia, która odebrała chęć życia na ziemi. Kiedy indziej pobudza do takiego zachowania serdeczna przyjaźń z osobą żywiącą nadzieję niebiańską. Wszyscy musimy jednak pamiętać, iż wybór nie należy do nas — dokonuje go wyłącznie Bóg (Rzymian 9:16). Jeśli więc ktoś „po skrupulatnym zbadaniu” uzna, że niesłusznie spożywa emblematy, powinien tego niezwłocznie zaniechać
1996 r.
*** w96 15.8 s. 31 Pytania czytelników ***
Według ostatniego dostępnego sprawozdania w roku 1995 emblematy przyjmowało 28 osób więcej niż rok wcześniej, choć na jednego spożywającego przypadało więcej obecnych. Nie powinniśmy się jednak niepokoić tym niewielkim wzrostem. Nieraz na spożywanie symboli decydowali się nawet nowo ochrzczeni. Ale po pewnym czasie część z nich przyznała, że popełniła błąd. U niektórych być może była to reakcja emocjonalna na obciążenia fizyczne lub psychiczne. Uświadomili sobie jednak, iż w rzeczywistości nie zostali powołani do życia w niebie. Prosili więc Boga o miłosierdzie i wyrozumiałość. Dalej służą Mu jako przykładni, lojalni chrześcijanie spodziewający się żyć na ziemi.
1998 r.
*** w98 15.2 s. 22 ***
Mogłoby się zdarzyć, że ten czy ów pod wpływem wcześniejszych poglądów religijnych, silnych emocji spowodowanych śmiercią kogoś bliskiego, trudności życiowych lub przeświadczenia o dostępowaniu jakichś szczególnych błogosławieństw od Jehowy mylnie przypisze sobie powołanie niebiańskie. Wszyscy powinniśmy jednak pamiętać, iż Pismo Święte wcale nie nakazuje wyrażania wdzięczności za Chrystusową ofiarę okupu przez spożywanie w czasie Pamiątki emblematów
Kolejne teksty będą już łączyć emocjonalność z psychicznymi odchyleniami.
Zauważmy w 1996 r. połączono już emocje z 'psychiką'.
Przed rokiem 1990 nie wskazują wyszukiwarki na teksty z emocjonalnym spożywaniem emblematów.
Cdn.
