Witaj, gościu! Zaloguj się lub Zarejestruj się.

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Autor Wątek: Skutki przynależności do sekty  (Przeczytany 5456 razy)

Offline Nadaszyniak

  • Pionier specjalny
  • Wiadomości: 5 965
  • Polubień: 8456
  • Psychomanipulacja owieczek # wielkiej wieży(Ww)
Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #30 dnia: 31 Marzec, 2019, 17:52 »
(mtg:) Przywódca grupy to osoba mistyczna i nietykalna, dlatego nikt nie traktuje jej normalnie, bo guru nigdy na to nie pozwoli. Zasadą jest, że wszyscy szeregowi muszą wyrażać podziw połączony z lękiem, natomiast liderzy-animatorzy mają dać sobie za niego „uciąć głowę”. Badania nad przemocą w rodzinie pozwoliły wyodrębnić zachowania typowe dla sprawców przemocy stosujących techniki „prania mózgu”, do których zalicza się: monopolizację autorytetu, izolację, doprowadzanie ludzi do silnego wyczerpania nadmierną aktywnością (obowiązkowe służby), wywoływanie stresu,
naprzemienność kary i nagrody, demonstrowanie wszechwładzy, wymuszanie zasad postępowania.
Typowym zachowaniem dla osób manipulujących, jest również dyskredytacja i zniesławianie dobrego imienia osób nie poddających się manipulacji, bądź świadomie odchodzących z grupy.
Odchodzący mają zawsze konkretne powody odejścia. Fakt „przejrzenia na oczy” i dostrzeżenia manipulacji oraz nadużyć przywódców w kwestii nauczania, finansów czy monopolizacji autorytetu powoduje, że ludzie ci stają się bezpośrednim zagrożeniem dla przywódcy.
W wyniku tego muszą oni zostać nakreśleni jako osoby „będące w upadku” lub „odchodzące do świata”, a gdy posiadają one informacje kompromitujące przywódcę, to zostają nakreślane one jako elementy niebezpieczne bądź umysłowo chore, z którymi nie wolno się kontaktować i którym nie należy w nic wierzyć.

Podstawowym efektem prania mózgu jest zaburzenie u ofiary przemocy psychologicznej własnego wizerunku i samooceny, a w konsekwencji zmniejszenie jej aktywności, wycofanie się z działania oraz unikanie podejmowania trudnych zadań.
Osoby takie bardzo łatwo zmieniają swoje poglądy i przyzwyczajenia, aby dostosować się do wymagań sprawców psychologicznego terroru.
Łatwo ulegają też wszelkim sugestiom i manipulacjom.
Stosowanie technik psychologicznej kontroli myślenia prowadzi do silnych zmian w osobowości ofiar.
Skutkiem jest zupełny zanik krytycznego myślenia oraz wyższych uczuć i powrót do tzw. myślenia życzeniowego. Techniki „prania mózgu” wywołują ślepe podporządkowanie manipulatorom, utratę poczucia wyższych wartości, własnych przekonań oraz bezkrytyczne przyjmowanie rzeczywistości
wykreowanej przez manipulującego.
Przeżywanie przez zmanipulowane ofiary silnego poczucia winy zazwyczaj kieruje ich złość i agresję w stronę własnej osoby, a to z kolei powoduje, że manipulujący pozostaje zupełnie bezkarny.

Osoby które przewinęły się przez destrukcyjne grupy stosujące psychologiczne techniki kontroli wykazują szereg bardzo charakterystycznych zachowań w relacjach z innymi ludźmi.
Najczytelniejsze z nich to myślenie bezkrytyczne lub życzeniowe, naturalnie cechujące małe dzieci. Ludzie ci nie dzielą treści na prawdę i fałsz, ale na informacje pozytywne - zgodne z filozofią grupy lub własnymi przekonaniami, lub negatywne czyli niezgodne z filozofią grupy i własnymi przekonaniami lub pragnieniami.
Zazwyczaj, gdy osoba taka słyszy krytyczne wypowiedzi na temat swojej grupy lub własnych przekonań, zaczyna automatycznie czuć lęk, uciekać wzrokiem, zmieniać temat lub milczeć, gdyż nie wolno jej nawet tak myśleć, a co dopiero rozmawiać z kimś z zewnątrz.
To jest łamanie – zakazu krytykowania, czyli wypowiadania wątpliwości i negatywnych opinii na temat grupy.

Bardziej odważni atakują swoich rozmówców pomimo dostarczenia im niezaprzeczalnych argumentów krytycznych, nie traktują tego jako np. ostrzeżenia czy przestrogi, ale wmawiają bezpodstawne osądzanie i oskarżanie, żądając dostarczenia dowodów na dostarczone wcześniej dowody lub zupełnie zaprzeczają obiektywnym faktom.
Charakterystyczną cechą takich ludzi jest też to, że nie weryfikują własnych przekonań, ani nie przyjmują żadnych treści będących w konflikcie
z ich filozofią. Osoby takie nie kierują się też logiczną analizą faktów, ale działają wyłącznie według programu zakodowanego im przez manipulatora.


Offline Terebint

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #31 dnia: 31 Marzec, 2019, 23:51 »
Te wszystkie objawy są podobne do:



Bo i też emocjonalnie, mentalnie wielu exów nadal jest dziećmi? Potrzebujemy miłości aby wydorośleć?
"Dusza jest całym światłem... Ciemność jest spowodowana martwym sercem, które ożywić może ból". Hazrat Inayat Khan


Offline Storczyk

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #32 dnia: 01 Kwiecień, 2019, 11:01 »
Terebint,skoro przez wiele lat byliśmy prowadzeni za rękę jak dzieci.Wszystko pod dyktando .Nie wolno brody nie wolno spodni na zebranie .Nic nie wolno.Takie sa skutki taki jest cel Sekt ,aby czlowiek stal sie zależny od guru i przestal decydować o sobie.Miłość?Czyjaś?Własna?


Offline Terebint

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #33 dnia: 01 Kwiecień, 2019, 13:35 »
Miłość?Czyjaś?Własna?
Według mojej teorii taką miłość może dać tylko i wyłącznie Bóg. Co prawda nie jestem stu procentowo przekonany do istnienia Boga ale ludzie nie mają takiej możliwości obdarzania się bezwarunkową miłością. Bo niby jak? Aby kochać trzeba najpierw zneutralizować swoje ego. A ja nie widzę na to innego sposobu niż monotonna, upierdliwa medytacja każdego dnia, dzień po dniu, dzień po dniu aż do obrzydzenia.  :'( Na serio nie jest to łatwe.  :-\
"Dusza jest całym światłem... Ciemność jest spowodowana martwym sercem, które ożywić może ból". Hazrat Inayat Khan


Offline Storczyk

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #34 dnia: 01 Kwiecień, 2019, 23:44 »
Tetebint,bezwarunkową miłością kochamy też nasze dzieci.Mysle ze nie będziemy nigdy tak kochać partnera jak dziecko, bo to zupelnie inne uczucie (a my skoro wspominasz o Bogu ,Jesteśmy Bozymi dziećmi).Jezus powiedział aby"kochać bliźniego jak siebie samego".Jakby nie patrzeć partner to blizni ☺Może w tą strone jednak.Zacząć  od miłości wlasnej i akceptacji siebie.


Offline PoProstuJa

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #35 dnia: 02 Kwiecień, 2019, 00:25 »
 
PoProstuJa,troszkę śledziłam Twoja historię tu na forum. Bylas osobą ktora nie miała oporów ,aby wejść w dyskusję z odstepcami (ja bym na forum bedac aktywnym świadkiem nie weszla po co?)Miałaś wątpliwości i tylko sie upewnilas w nich ,furtke zamknelas list napisalas pa i tyle.Nie laczyly Cie z tymi ludzmi zadne glebsze emocje ,nie mialas tam korzenii albo jestes takim typem osobowości.Twardym.Ja jestem inna. To co z nami dzieje sie po wyjściu zależy tez od tego jakie sie ofiary poniosło będąc tam w srodku .Ze mna też jest teraz dobrze o niebo lepiej niz 3 lata temu.Ale czuje ,ze może byc lepiej ☺

Storczyku, podjęcie tej decyzji (o odejściu) wcale nie było dla mnie łatwe (gdyby było łatwe, to podjęłabym ją w dwa dni). A to co najbardziej mnie w orgu trzymało, to kontakty z innymi ludźmi. Trudno mi więc zarzucić, że nie miałam z nimi emocjonalnych więzi.

Ludzie są różni i różnie reagują na te same sytuacje.
Dla mnie na przykład trudne było wejście do Świadków. Byłam nastolatką, rodzina nigdy nie lubiła Świadków (a nawet traktowali ich jak najgorszą sektę), w szkole wszyscy katolicy, a ja zmieniam religię. To wymagało odwagi. Zahartowało mnie.
Zresztą ogólnie mnie życie zahartowało. Co wcale nie wyklucza posiadania wewnętrznej wrażliwości i empatii.

Niemniej jednak w rodzinie (nie twierdzę, że była ona do końca normalna) przekazano mi wzorzec, że problemy rozwiązuje się wałkiem (i to dosłownie! :) ).
Przyszedł kiedyś mój ojciec do domu pod wpływem... i zaczął się rzucać... no to się moja mama wkurzyła i grzmotnęła go wałkiem po prostu. I już się nie rzucał (ale przeżył :D ).
Nie żebym popierała przemoc :) Ja po prostu jestem zwolennikiem konkretnych działań.
Jeśli mi się coś nie podoba, to nie będę się tym zamartwiała 15 lat, tylko staram się jak najszybciej znaleźć jakieś rozwiązanie tego problemu: plan A, plan B, plan C... i tak dalej, aż do skutku.

Moje odejście było "łatwe" w tym sensie, że miałam wiele odstępczych materiałów którymi mogłam się posiłkować. Zobaczyłam też, że nie jestem jedynym "odstępcą" na świecie, ale są też inni w tej sytuacji. Wiedziałam, że jestem w fałszywej religii, więc decyzja o odejściu naprawdę trudna nie była. Trudne było tylko ustalenie konkretnej daty i pogodzenie się z tym, że inni mnie oleją.

Ale dzięki temu, że nigdy nie byłam jednostką aspołeczną i łatwo nawiązywałam kontakty, to postanowiłam podjąć ryzyko - Świadkowie wypną się na mnie, ale przecież mam szansę spotkać jeszcze inne osoby spośród 8 miliardów ludzi na świecie.
I spotkałam... i sobie chwalę.

Myślę, że mnie "uratowało" to, że rodzina z mojej strony nigdy nie należała do Świadków - podjęłam więc decyzję sama jako nastolatka i nikt mi tej religii nie narzucił. Oprócz tego utwardziła mnie moja rodzina, która jak pisałam nie była do końca normalna (w tych przeciętnych, normalnych rodzinach wałek służy tylko do ciasta :D ).
No i jestem jaka jestem.

A propos pytania o zresetowanie do zera.
Nie da się tak zresetować, bo bym musiała mieć wymazaną całą pamięć. A ja nie chcę mieć wymazanej pamięci.

Myślę, że założenie typu: "chcę całkowicie zapomnieć" jest z góry skazane na porażkę.
Ja przyjęłam inną taktykę - potraktowałam przynależność do Świadków jako jeden z etapów mojego życia, a nie jak koszmar, który chcę wymazać. Cały pobyt u Świadków traktuję jako lekcję - dzięki temu wiem jak to jest być sekcie i jak to mozliwe, że ludzie się nabierają na sekty. To mnie nauczyło pokory. Gdybym nigdy nie należała do żadnej sekty, to dziś myslałabym, że wszyscy jej członkowie to po prostu idioci (bo się dali nabrać). Ale ja też się dałam nabrać, a za idiotę siebie nie uważałam... Wiem po prostu na czym polega ten mechanizm wchodzenia (i wychodzenia) z sekty i traktuję to teraz jako pakiet cennej wiedzy.
Po co niby mam sobie pamięć wymazywać?! U Świadków miałam też dobre wspomnienia. Ponadto cały czas mam wewnętrzne przekonanie, że wśród nich jest mnóstwo ukrytych odstępców i teraz jeszcze się nie ujawniają, ale za jakiś czas będą wyskakiwać jak grzyby po deszczu. W moim najbliższym otoczeniu mam już kilkunastu odstępców, z czego wielu niedawno odłączona.
Liczę więc na to, że wyjdą też inne wartościowe jednostki, choć niektórym daję na to nawet z 5 lat.

Reasumując: po prostu zaakceptowałam całą sytuację i swój życiorys. Nic nie chcę wymazywać. Cieszę się, że potrafiłam w odpowiednim momencie podjąć odpowiednią decyzję o odejściu i czuję się teraz naprawdę lepiej.
A dlaczego inni zostają w orgu - choć znają przekręty WTS?
Jak dla mnie to temat na kilka prac doktorskich...


Offline Storczyk

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #36 dnia: 02 Kwiecień, 2019, 08:32 »
PoProrostuJa,gdyby wyjscie z Sekty bylo takie  proste jak u Ciebie ,to by nie bylo tego forum,nie byloby ludzi ktorzy po wyjsciu kręcą sie w kółko jak chomik w kolowrotku nafaszerowani psychotropami bo sekta odebrala im poczucie godności i cele życiowe.Na koniec nie byloby samobójców .


Offline Storczyk

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #37 dnia: 02 Kwiecień, 2019, 09:43 »
Ja jak odkrylam w czym siedzę,nie znalam zadnego odstepcy no oprocz filmikow Elear Elda(dziekuje ze nagrywales tak spokojnie i przystępnie)Później zaczal nagrywać Prawda o prawdzie tez bardzo dziękuję ☺To juz bylo z grubej rury i dosadnie z innej strony).Zaczęłam analizować Biblię Nowy Testament.Odkrylam Ewangelie Jana (po 30latach☺)czytalam werset po wersecie i to mi pomogło .Odkryłam kim jest Jezus.....Dzieki temu trzymałam się ...nawet mialam siłę odpierac ataki i naloty starszych☺


Offline PoProstuJa

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #38 dnia: 02 Kwiecień, 2019, 17:51 »
PoProrostuJa,gdyby wyjscie z Sekty bylo takie  proste jak u Ciebie ,to by nie bylo tego forum,nie byloby ludzi ktorzy po wyjsciu kręcą sie w kółko jak chomik w kolowrotku nafaszerowani psychotropami bo sekta odebrala im poczucie godności i cele życiowe.Na koniec nie byloby samobójców .

Ja jak odkrylam w czym siedzę,nie znalam zadnego odstepcy no oprocz filmikow Elear Elda(dziekuje ze nagrywales tak spokojnie i przystępnie)Później zaczal nagrywać Prawda o prawdzie tez bardzo dziękuję ☺To juz bylo z grubej rury i dosadnie z innej strony).Zaczęłam analizować Biblię Nowy Testament.Odkrylam Ewangelie Jana (po 30latach☺)czytalam werset po wersecie i to mi pomogło .Odkryłam kim jest Jezus.....Dzieki temu trzymałam się ...nawet mialam siłę odpierac ataki i naloty starszych☺

Myślę, że użycie słowa, że moje odejście było PROSTE to jednak trochę przesada... Aż takie proste nie było...
Ja też na poczatku nie znałam żadnych odstępców - bo niby skąd?
W moim życiu tacy namacalni odstępcy (czyli taki których znałam osobiście, a nie tylko nieznane osoby z Internetu) pojawili się gdzieś po kilku miesiącach - roku od wyjścia z orga.
To nie było od razu tak, że miałam ich na pęczki koło siebie.

Ja po prostu przetarłam odstępcze szlaki, a ci inni odchodzący odstępcy mieli już więcej odwagi do wyjścia, bo widzieli, że nie są sami.

Jeśli chodzi o problemy emocjonalne Świadków po wyjściu - depresje, próby samobójcze itd., to niestety nie jestem w stanie oszacować % ile z tych problemów wynika z osobowości i wrażliwości danej osoby, a ile to jest wina wyłącznie przynależności do Świadków.
Gdyby tak było, że 100% to jest wina Orga, to idąc za tym... wszyscy ludzie poza orgiem (którzy nigdy do niego nie należeli) powinni być z automatu szczęśliwi. Nie należeli do sekty, to przecież powinni mieć lepiej w życiu. A mimo to jest na świecie mnóstwo ludzi pijących, z depresją, samobójców.
Myślę, że org może znacząco przyczyniać się do problemów emocjonalnych człowieka, ale nie sądzę, aby to była wina z jego strony w 100%. Są też inne czynniki, które mają wpływ na nasze życie i powodują depresję.


Offline Terebint

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #39 dnia: 02 Kwiecień, 2019, 19:31 »
Tetebint,bezwarunkową miłością kochamy też nasze dzieci.Mysle ze nie będziemy nigdy tak kochać partnera jak dziecko, bo to zupelnie inne uczucie (a my skoro wspominasz o Bogu ,Jesteśmy Bozymi dziećmi).Jezus powiedział aby"kochać bliźniego jak siebie samego".Jakby nie patrzeć partner to blizni ☺Może w tą strone jednak.Zacząć  od miłości wlasnej i akceptacji siebie.
To, co napiszę spotka się być może ze sporą krytyką z Twojej strony i być może innych ale nie wierzę, że rodzice obdarzają swoje dzieci miłością bezwarunkową. To raczej po prostu instynkt, nieobcy również i innym ssakom. Przypuszczam, że świadkowie, jak i miliardy innych ludzi nawet nie stała koło takiego czegoś, jak miłość w pobliżu choćby kilometra.
"Dusza jest całym światłem... Ciemność jest spowodowana martwym sercem, które ożywić może ból". Hazrat Inayat Khan


Offline Ruda woda

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #40 dnia: 02 Kwiecień, 2019, 20:16 »
Cytuj
Jeśli chodzi o problemy emocjonalne Świadków po wyjściu - depresje, próby samobójcze itd., to niestety nie jestem w stanie oszacować % ile z tych problemów wynika z osobowości i wrażliwości danej osoby, a ile to jest wina wyłącznie przynależności do Świadków.
Gdyby tak było, że 100% to jest wina Orga, to idąc za tym... wszyscy ludzie poza orgiem (którzy nigdy do niego nie należeli) powinni być z automatu szczęśliwi. Nie należeli do sekty, to przecież powinni mieć lepiej w życiu. A mimo to jest na świecie mnóstwo ludzi pijących, z depresją, samobójców.
Myślę, że org może znacząco przyczyniać się do problemów emocjonalnych człowieka, ale nie sądzę, aby to była wina z jego strony w 100%. Są też inne czynniki, które mają wpływ na nasze życie i powodują depresję.
myślę, ze przyczynia się bardzo mocno.
moja mam ma depresję. moje 3 bratowe na 3 mają depresję
ma ją moja jedyna siostra
miał ją mój były szwagier
patrząc po dalszej rodzinie ŚJ... 2/3 depresowców
przypadek?
"Nigdy nie próbuj upodobnić kogoś do siebie. Ty wiesz - i Bóg wie to również - że jeden taki egzemplarz jak ty zupełnie wystarczy"  Ralph Waldo Emerson


Offline Storczyk

Odp: Skutki przynależności do sekty
« Odpowiedź #41 dnia: 02 Kwiecień, 2019, 22:40 »
Terebint ,tutaj zgadzam sie z Tobą rozumiem swiadki i milosc do dzieci......?Inni tez kulejemy .Ale wmiare zdrowy emocjonalnie rodzic będzie potrafil okazać uczucie bezwarunkowe(czuje ze nas tak matka kochała, byla katoliczka niepraktykujaca  )
Nie jest łatwo być rodzicem.Sa naciski na wyniki wymagania  .Definicja milosci jest nielatwa .A wiemy ze w dzisiejszym świecie nie liczy sie BYĆ tylko MIEĆ(rodzic tez czlowiek, wplywowy.)Powtórzę aby kochać (dziecko też)trzeba zacząć od siebie.To dość skomplikowany temat.