(mtg):
Na łamach tego Forum w poniektórych wątkach zaistniało dość znaczne oraz subtelne zainteresowanie tematem: ''osób należących do powołania niebiańskiego'' według Pisma Świętego.
Tak istotne zagadnienie poruszyło niektórych z Naszego Gremium w tej kwestii, osoby czytające poniższe moje przekonanie, mają różne spojrzenie, powodów można w nieskończoność wymieniać.
Dlatego pozwoliłem w ogólny sposób opisać osobiste przekonanie tej nadziei niebiańskiej, posłużyłem się odpowiednimi wersetami, które zawsze rozważałem pod kątem mojego jestestwa.
Być może wzbudzą lekki uśmiech odbiorcy moich osobistych odczuć.
Te wersety czytając rozważnie, bardzo uważnie czytelnik dojdzie do pewnych nasuwających się wniosków, dlaczego tak postąpiłem (owe wersety jasno przedstawiają moje odczucie i podjętą taką a nie inną decyzję w tej sprawie)
Osobiste rozważanie wersetów przed spożyciem wina i chleba
Wy natomiast przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem niebiańskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zebranie do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi wszystkich, do duchów sprawiedliwych, które już doszły do celu.
Do Pośrednika Nowego Testamentu – Jezusa, do pokropienia krwią, która przemawia mocniej niż[krew] Abla.
Dlatego też otrzymując niewzruszenie królestwo, trwajmy w łasce, a przez nią służymy Bogu ze czcią i bojaźnią. (Hebrajczyków 12:22-24,28)
A może utrzymujecie, że na próżno Pismo mówi: Zazdrośnie pożąda On ducha, którego w nas utwierdził. (Jakuba 4:5)
Kto spośród was jest mądry i rozsądny? Niech wykaże się w swoim nienagannym postępowaniu uczynkami dokonanymi z łagodnością właściwą mądrości.
Mądrość zaś[zstępująca] z góry jest przede wszystkim czysta, dalej, skłonna do zgody, ustępstwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. (Jakuba 3:13,17)
Łaska wam i pokój niech będą udzielone obficie przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego.
Tak samo Boska Jego wszechmoc udzieliła nam tego wszystkiego, co się odnosi do życia i pobożności, przez poznanie Tego, który powołał nas swoją chwałą i doskonałością.
Przez nie zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali uczestnikami Boskiej natury, gdy już wyrwaliście się z zepsucia [wywołanego] żądzą na świecie. (2 Piotra 1:2-4)
Oto, czego uczę: postępujcie według Ducha, a nie spełniajcie pożądania ciała. (Galatów 5:16)
A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądliwościami. Mając życie od Ducha, do Ducha się stosujemy. (Galatów 5:24,25)
przeznaczył nas dla siebie jako wybranych synów przez Jezusa Chrystusa. (Efezjan 1:5)
Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać, i na Izraela Bożego[niech wstąpi] pokój i miłosierdzie. (Galatów 6:16)
Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi.
Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać ''Abba Ojcze''. Sam duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. (Rzymian 8: 14-16)
Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. (Rzymian 8:1)
Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował.
I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie , ani aniołowie, ani zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani potęgi, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie , Panu naszym. (Rzymian 8; 37-39)
Wiem bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.
Tak przeto teraz wzdychamy, pragnąć przyodziać się w nasz niebieski przybytek, o ile tylko odziani, a nie nadzy będziemy.
Dlatego właśnie udręczeni wzdychamy, pozostając w tym przybytku, bo nie chcieliśmy go utracić, lecz przywdziać na niego nowe odzienie, aby to, co śmiertelne wchłonięte zostało przez życie.
A Bóg, który nas do tego przeznaczył, dał nam Ducha jako zadatek.
Tak więc, mając tę ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana. Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy.
Mamy jednak nadzieję... i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stać w obliczu Pana.
Dlatego też staramy się Jemu podobać, czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy.
Jeżeli ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.
Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem. (2 Koryntian 5:1-9,17,20)
Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam zawsze zwyciężyć w Chrystusie i roznosić po wszystkich miejscach woń Jego poznania. (2 Koryntian 2;14)
On też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia. ( 2 Koryntian 3:6)
Tak też i wy, skoro jesteście żądni darów duchowych, starajcie się posiąść w obfitość te z nich, które się przyczyniają do zbudowania Kościoła. (1 Koryntian 14:12)
Niech nikt nie szuka własnego dobra, lecz dobra bliźniego. (1 Koryntian 10;24)
Mówię jak do ludzi rozsądnych. Zresztą osadźcie sami to, co mówię;
Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa?
Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa?
Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba. ( 1 Koryntian 10:15-17)
Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.
Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej.
Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pije z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało[Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije. ( 1 Koryntian 11: 26-29)
Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę. Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków. ( Hebrajczyków 10: 23,24)
i żeby dać poznać bogactwo swojej chwały względem naczyń[objętych] zmiłowaniem , które już wprzód przygotował ku chwale, względem nas, które już wprzód przygotował nie tylko spośród Żydów, ale i spośród pogan …? ( Rzymian 9: 23,24)
Jeżeli zaś niektóre gałęzie zostały odcięte, a na ich miejsce zostałeś wszczepiony ty, który byłeś dziczka oliwką, i razem [z innymi gałęziami] z tym samym korzeniem złączony na równi z innymi czerpałeś soki oliwne, to nie wynoś się ponad te gałęzie.
A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie.
Ponieważ może: Gałęzie odcięto, abym ja mógł być wszczepiony. Słusznie. Odcięto je na skutek ich niewiary, ty zaś trzymasz się dzięki wierze. Ponadto się nie pysznij, ale trwaj w bojaźni. Jeżeli bowiem nie oszczędził Bóg gałęzi naturalnych, może też nie oszczędzić i ciebie.
Przyjrzyj się więc dobroci i surowości Bożej. Surowość [okazuje się] wobec tych, co upadli, a dobroć Boża wobec ciebie, jeśli tylko wytrwasz [w kręgu] tej dobroci; w przeciwnym razie i ty będziesz wycięty.
A i oni, jeżeli nie będą trwać w niewierze, zostaną wszczepieni. Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.
Albowiem jeżeli ty zostałeś odcięty od naturalnej dla ciebie dziczki oliwnej i przeciw naturze wszczepiony zostałeś w oliwkę szlachetną, o ileż łatwiej mogą być wszczepieni w swoją własną oliwkę ci, którzy do niej należą z natury?
Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy – byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania – że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie [do Kościoła] pełnia pogan.
Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego [jest] wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen. ( Rzymian 11:17-25, 36)
Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. ( 1 Koryntian 2:10)
Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. (Rzymian 8:26)
Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwalę Bożą czyńcie. (1 Koryntian 10:31)
Mając, więc taką nadzieję, korzystajmy z wielkiej swobody mowy
My wszyscy, z odsłoniętymi obliczami odbijając niczym zwierciadła Jasność Pańską, jesteśmy przeobrażeni w ten sam sposób za sprawą Ducha Pańskiego. ( 2 Koryntian 3:12,18)
że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła ''ABBA OJCZE'' (Galatów 4:6)
A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość jaką nas umiłował i to nas umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia
Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych uczynków, które Bóg z góry przygotował , abyśmy je pełnili.
Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebiańskich – w Chrystusie Jezusie (Efezjan 2:4,5,10,6)
Dążcie do tego, co na górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu (Kolosan 3:2,3)
jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który go wskrzesił. (Kolosan 2:12)
On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłwanego Syna w ktorym mamy odkupienie (Kolosan 1;13)
Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana nasego Jezusa Chrystusa. (Filipian 3:20,21)
Zapewniam was , bracia, że ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego i że to, co zniszczalne , nie może mieć dziedzictwa w tym co niezniszczalne.
Oto oglaszam wam tajemnicę, nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. W jednym momencie w mgnieniu oka.
Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne przyodziało się w nieśmiertelność. (1 Koryntian 15:50-53)
Dlatego, bracia świeci uczestnicy powołania niebiańskiego, zwróćcie uwagę na Apostoła i Arcykapłana naszego wyznania Jezusa. (Hebrajczyków 1:3)
A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał.
A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.
(Hebrajczyków 5:8,9)
Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla [uzyskania] pomocy w stosownej chwili. (Hebrajczyków 4:16)
Uważajcie, bracia aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od żywego Boga. (Hebrajczyków 3:12)
Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu pełnego poznania prawdy, to już nie ma dla na ofiary przebłagalnej za grzechy.
Pomyślcie , o ileż surowszej kary stanie się winien ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew Przymierza , przez którą został uświęcony, i obelżywie zachował się wobec Ducha łaski. (Hebrajczyków 10:26.29)
Niemożliwe jest bowiem tych – którzy raz zostali oświeceni, a nawet zakosztowali daeu niebiańskiego i stali się uczestnikiem Ducha Świętego, zakosztowali również wspaniałości słowa Bożego i mocy przyszłego wieku, a [jednak] odpadli – odnowić ku nawróceniu. Krzyżują bowiem w sobie Syna Bożego i wystawiają Go na pośmiewisko. (Hebrajczyków 6;4-6)
Straszną jest rzecz wpaść w ręce Boga żywego. (Hebrajczyków 10:31)
******************* ******************* ******************** ******************** *********************
mój punkt widzenia na zacytowany tekst:
dlatego po wnikliwym rozważaniu z pełnym przekonaniem i wewnętrzną swobodą w tej sekcie (Ww), ujawniłem się jako ''Brat Króla”, dla wielu uczestników ten czyn był wielkim zaskoczeniem dla po niektórych skryte zgorszenie.
PS. W tym wątku odpowiem zainteresowanym ''u ser-om'' na zadane pytanie w temacie, jeżeli tylko będę wstanie wyjaśnić, które również nie będą dotyczyć mojej prywatności.
Uważam, że zadane pytanie oznaczmy kolejną liczbą od (1),w odpowiedzi podam nr pytania, w ten sposób na wątku zaistnieje pewna harmonia i porządek, a pytania nie będą się dublowały – pozdrawiam WAS
