:) CHWILA ZADUMY: Jak wyobrażałeś sobie siebie w nowym porządku?

[salvat]

Jak w temacie. Piszcie

[Sebastian]

wyobrażałem sobie że w raju na ziemi będę czytać dużo dużo książek w ogródku...

[sawaszi]

Niczego sobie nie wyobrażałem - wstąpiłem kiedyś w szeregi ŚJ - bo głosili z Biblią Mt ; 24 - 14 .
Pismo Święte znałem już wcześniej - jako lektor w kościele (KRK) .

[Gandalf Szary]

Marzyłem o zwiedzeniu całej kuli ziemskiej. Chciałem na pieszo przejść od jednego krańca do drugiego krańca ziemi. Czas by mnie nie ograniczał ani granice dzisiejszych Państw:)

[Nadaszyniak]

moje trzy grosze:
Będę niewolnikiem systemu, przemierzając całą ziemię z czipem na prawej ręce i zwiedzać nie wyobrażalną architekturę i fascynować się techniką, której obecnie nie potrafię nazwać - nowego raju 

[Gandalf Szary]

moje trzy grosze:
Będę niewolnikiem systemu, przemierzając całą ziemię z czipem na prawej ręce i zwiedzać nie wyobrażalną architekturę i fascynować się techniką, której obecnie nie potrafię nazwać - nowego raju 

[/b][/size]
Rozczaruje cię. Wyobrażałem sobie moje zwiedzanie świata bez czipa na prawej ręce, ziemia miała być rajem, ludzie miłujący dobro, zwierzęta w pokojowych stosunkach z ludźmi, a stary świat zniszczony. Cóż mogłoby mi zagrażać? 

[ewa11]

Jak byłam świadkiem, to jakoś sobie siebie w raju nie wyobrażałam, przynajmniej na początku. Do świadków poszłam najpierw zwabiona "miłością", a potem zadziałał strach przed śmiercią w armegedonie. Ale w naszym zborze było paru studentów politechniki i oni zawsze snuli fantazje, jak to nie będzie w raju, kiedy będziemy wykorzystywać 100% naszych mózgów, jakich to nie będzie odkryć i wynalazków. I taki raj mi się podobał, twórczy.

Potem, jak zaczęłam pracować (byłam już wtedy nieczynna od paru lat, ale jeszcze trochę wierzyłam w nauki organizacji) i wracałam do domu zmęczona (a miałam hałaśliwych sąsiadów), to sobie wyobrażałam siebie w raju: ja, mały domek, duży ogród i żadnego sąsiada w promieniu przynajmniej dwóch kilometrów

[zxcvbnmz]

Jako jedną z tych ludzi. Chociaż te ilustracje obecnie wydają mi się mega banalne to kiedy miało się te kilka lat nad wyraz dobrze działały na mój dziecięcy umysł. Wydawać by się mogło, że mojemu rówieśnikowi najbardziej będą się na nich podobać te wszystkie zwierzęta, bo w końcu każde dziecko je uwielbia. Które by nie chciało spać z takim wielkim koteczkiem pod drzewem? Jednak ważniejsze dla mnie było to, że nikt nie jest tam ułomny, nie cierpi na żadną chorobę, nie jeździ na wózku. Dlatego przez długie lata wyobrażałam sobie siebie w raju jako obserwatora cudownych uzdrowień. No i jeszcze bardzo chciałam mieć sąsiadów innej narodowości, najlepiej jakiejś egzotycznej, żeby czuć tego ducha jedności i równości. Kiedy jednak stałam się nastolatką szybko ulotniły się z mojej głowy te wszystkie fantazje, bo przez chwile miałam tu swój własny "raj" i wiedziałam, że mnie do tego właściwego nie wpuszczą. Dziś uważam, że niektórzy powinni zamienić wieczne marzenie o nim na skupianie się na tym, by obecnie ich, ich bliskich i w sumie wszystkich ludzi warunki życia były lepsze.

P.S. Ktoś widział kiedyś niedźwiedzia polarnego w takim klimacie?

[Nadaszyniak]

Rozczaruje cię. Wyobrażałem sobie moje zwiedzanie świata bez czipa na prawej ręce, ziemia miała być rajem, ludzie miłujący dobro, zwierzęta w pokojowych stosunkach z ludźmi, a stary świat zniszczony. Cóż mogłoby mi zagrażać? 

Jatiw - Gandaf Szary
Jak wszyscy będą zaczipowani: ludzie, zwierzęta a nawet żywioły planety kontrolowane, patologia nie będzie istnieć zostaną unicestwieni, to dlaczego mamy się bać (nie rozumie tego), inne standardy życia będą istnieć pod każdą kontrolą.
W takim oto bajecznym raju pogłaskasz lwa przytulisz się do pantery, usłyszysz piękny śpiew ptaków z głośnika z strzelistej wieży, oglądać będziesz na horyzoncie słońca wielkie rzeczy przylatujących odlatujących statków, które przemierzają ocean wszechświata w poszukiwaniu trudno to nazwać obecnie teraz...
A kto wierzy co przedstawia, oferuje w przyszłości strasznica, będzie mu stworzony Matrix,w którym będzie się nim rozkoszował, ''wielka rada '' nie będzie w żaden sposób zagrożona i niezaniepokojona, bo to będą osobniki do prokreacji w podtrzymaniu rasy człowieka w laboratoryjnych warunkach, jakie miał w pełni  ADAM I EWA

[sawaszi]

Hmm - zdziwicie się - co mi powiadali jak się ochrzciłem (w 1993) .
Proboszcz powiedział "synu zbłądziłeś - a ja tak cie lubiłem, zawiodłeś mnie !! ".
Moja matka "synu opamiętaj się, jeszcze masz czas na opamiętanie" .
Sąsiedzi "ile ci zapłacili dolarów , że sprzedałeś swoją dusze".
Dalsza rodzina "zrobiłeś wstyd własnej rodzinie".
Szwagrowie "on poszedł chyba na te ładne d..y , bo to co raz to do niego przychodzą ".
A ja się wtedy zaczytałem - w Biblii .
Niesamowite - ale prawdziwe - tak to u mnie wtedy było - napisał bym więcej o moich 'przygodach' - ale nie chcę Was zanudzać .

[Gandalf Szary]

Jak byłam świadkiem, to jakoś sobie siebie w raju nie wyobrażałam, przynajmniej na początku.[/b][/size]
Pamiętam na zgromadzeniach punkty oraz wykłady publiczne gdzie mówiono, że jak masz silną wiarę to oczyma wyobraźni już widzisz siebie pod panowaniem nowego rządu:)
Obecnie słabo widzę bo wzrok mi się popsuł

[Villa Ella]

Pamiętam, że moja babcia bardzo napalała się na perspektywę, że w raju spotka biblijne postacie, jak Abraham, Mojżesz itp. Często zastanawiała, jak dogadają się ze sobą ludzie, których dzieli kilkaset lat...
Ja nigdy nie widziałam się w raju. Wychowałam się na wsi i od dzieciństwa brałam udział w pracach polowych i gospodarskich. Obrazki ludzi, pracujących w ogrodzie, kojarzyły mi się raczej nieszczególnie dobrze. Nie lubiłam tego. Poza tym od razu widziałam w wyobraźni wielu dobrych ludzi, którzy nie byli świadkami i zginą w Armagedonie: mojego ojca, drugą babcię z dziadkiem, większość mojej nie-świadkowej rodziny.
To mnie przerażało. Bałam się Armagedonu straszliwie. Ogólnie należałam do dzieci ruchliwych, ciągle brojących, takich, które nawet gdy z całej siły chcą być grzeczne, to im nie wychodzi. Częstotliwość karcenia, dodatkowo utwierdzała mnie w tym, że nie dam rady zasłużyć na życie w raju.

[Gandalf Szary]

Pamiętam, że moja babcia bardzo napalała się na perspektywę, że w raju spotka biblijne postacie, jak Abraham, Mojżesz itp. Często zastanawiała, jak dogadają się ze sobą ludzie, których dzieli kilkaset lat...[/b][/size]

Też to pamiętam. U mnie mówiono jak to będzie fajnie i dobrze porozmawiać z Dawidem lub Abrahamem. Zwłaszcza ta pierwsza postać wzbudzała emocje.

Ja nigdy nie widziałam się w raju. Wychowałam się na wsi i od dzieciństwa brałam udział w pracach polowych i gospodarskich. Obrazki ludzi, pracujących w ogrodzie, kojarzyły mi się raczej nieszczególnie dobrze. Nie lubiłam tego.


Ja uważałem, że to nie problem. Skoro ludzie dojdą do doskonałości to i ziemia wyda swój plon i nie trzeba się będzie trudzić aby zebrać pożywienie:)

[mav]

Mnie najbardziej w "nowym porządku" podobało się, że skoro wszyscy będą uczciwi i nie będzie zła, to nie będą potrzebne zamki do drzwi, a więc również klucze. A ja klucze lubiłem gubić, więc ta perspektywa była dla mnie zawsze bardzo pociągająca .

[Tazła]

     Będąc dzieckiem i od zawsze owocowym łasuchem, widziałam siebie oczami wyobraźni jak mogę jeść, wybierać, przebierać w różnych owocach.

Gdy podrosłam, byłam przerażona tym, że na okrągło będzie tak jak zebraniu i zaraz po nim.
Chciałam od życia coś więcej, nie tylko jeść otwocki, czytać strażnice, a w przerwach myzic lwa po grzywie, choć zwierzęta kocham tak samo jak owoce, a może i bardziej.