ZYCIE WIECZNE . Dlaczego jest tak upragnione ?

[listonosz]

Temat ten wbrew pozorom , nie jest stricte religijny .
Co prawda , chyba wszystkie religie mowia o zyciu wiecznym ,( czy to na ziemi , czy w niebie , w krainie wiecznych lowow , w nirwanie itd,itp) ,ale szczegolnie od 20 wieku widac dozenie do pokonania smierci metodami opartymi na nauce jak medycyna czy  genetyka .
Oczywiscie efekty sa jak na razie dosyc mizerne  ale oczekiwania sa ogromne i raz po raz slychac o sensacyjnych odkryciach , ktore rzekomo maja nam umozliwic ,jak nie zycie wieczne , to przynajmniej dlugowiecznosc .

Skad sie w nas bierze ten "drang" do zycia wiecznego?
Czy to tylko lek przed starzeniem sie i umieraniem ?
 
Czy, gdyby nawet udalo sie pokonac smierc, chcielibysmy naprawde egzystowac w nieskonczonosc ?  Czym bysmy sie wtedy zajmowali , jakie cele sobie stawiali ?  Przez pierwsze 1000 lat to jeszcze moze wiadomo , ale  milion , miliard !?
A to przeciez nic w porownaniu z wiecznoscia  .

Zachecam do wypowiedzi bez wzgledu na swiatopoglad . Kazda opinia mile widziana...

[Sebastian]

pierwszy milion lat przesiedziałbym w bibliotece - i czytał, czytał, czytał...

[listonosz]

pierwszy milion lat przesiedziałbym w bibliotece - i czytał, czytał, czytał...

OK! A nastepne sto miliardow ?

[Blizna]

Takie jakie jest jest po prostu za krótkie.
Za krótko jesteśmy w dobrej formie.
Za długo dojrzewamy w stosunku do tego ile możemy żyć zanim zaczniemy podupadac na zdrowii itd.

[lukasz84gl]

Gdzieś tam w biblii jest napisane, że "bóg włożył wieczność w serca człowieka" (cytuję z pamięci). Na to często powołują się ŚJ. Moim skromnym zdaniem jest to nic innego jak instynkt samozachowawczy. Jak Ci w umyśle nic nie doskwiera to nie masz ochoty umierać .

[Roszada]

Świat pono nieskończony, więc zwiedzać by było co.
Ludzi zbawionych pono pełno, więc byłoby kogo poznawać.

[Tazła]

  Mnie tam życie wieczne kojarzy się z setką, a nie z pląsami w nieskończoność.

[Sebastian]

OK! A nastepne sto miliardow ?

zastanowiłbym się najwcześniej za milion lat

[Gorszyciel]

Ja podzielam pasję Sebastiana. Siedziałbym z nim.

[Lechita]

Podzielam zdanie Sebastianai Gorszyciela, tylko , że wziąłbym jeszcze browar ze sobą

A tak poważnie, to pewnie po miliardach lat wszystko by się znudziło i straciło na atrakcyjności. Potem przyszłaby szarość dnia codziennego a kto wie jak człowiek by reagował na taką nieskończoną egzystencję? Trudno dziś dywagować. Ale znając naturę ludzką coś mi się wydaje, że narobilibyśmy sobie jakichś kłopotów.

No ale co by nie było tak pesymistycznie to powiem, że równie dobrze mogłoby być całkiem dobrze.
Ot , na dwoje babka wróżyła 

[Blizna]

Ja jeszcze dodam jako kobieta, że przykładowo mamy tylko 20 lat zdrowego i bezpiecznego okienka na macierzyństwo.
A przecież trzeba jeszcze dobrze wybrać partnera na ojca, załatwić dobrą sytuację ekonomiczną i mieszkaniową, by potomstwu niczego nie brakowało, a jednocześnie zdarzają nam się kariery naukowe, pasje czy hobby, które chcemy rozwijać i to też jest idealny wiek na to - bardzo ciężko to pogodzić.
A gdy dzieci w miarę dojrzeją i wyfruną, to zamiast się tym cieszyć to my borykamy się z nawalającym kręgosłupem, sercem, krążeniem, albo czymś gorszym... albo umieramy przedwcześnie...
Albo nas dopada wczesna demencja, albo nędza...
Generalnie dzisiaj jakos bardzo ponuro to widzę.
A gdzie czas i forma na podróże, książki, rower, koncerty, gimnastykę...
No i na to czytanie harlekinów, zapomniałabym, czas też musi się znaleźć
Żeby słownictwo rozwijać.
Co by taka kobieta miała bez harlekinów zrobić?

[Brat Furtian]

W ieczne życie...a problemy w miliardach...

Szacuje się, że ludzi na Ziemi żyło do tej pory co najmniej 50 miliardów w ostrożnych szacunkach...

Powierzchnia wszystkich lądów na planecie, to około 150 milionów km kwadratowych...

Teoretycznie "zmartwychwstancy", którzy na podstawie planów bozych mieliby zapelnic ziemię...przeludniliby ją.

Za dwa, dwa i pół miliarda lat moze wszelkie problemy Ziemi jako nośnika życia zostałyby zakończone przez powiększające się gasnace Słońce zmieniające się w czerwonego olbrzyma...

We wszechświecie wszelka materia ulega rozpadowi...

Zarówno znane nam życie gwiazd jak i biologiczne kiedyś się kończy...

Nieskończoność materii to abstrakcja...

Ale dla intelektualnych wybryków umysłu można tworzyć fantasmagoria...)

[Efektmotyla]

Wychodziłem z założenia i pewno wielu dalej wychodzi z założenia że życie wieczne może być nudne.
A od czego mamy zapominanie?

A nie zdarzyło wam się obejrzeć filmu i np. po 3 latach oglądacie film i po godzinie się kapnęliście że już to widzieliście?

A wakacje ? jedne drugie trzecie 10 , 15-te   i czasem nie wiemy skąd my coś sobie przypominamy.

Spokojnie wieczność była by wspaniałą pętlą w której odnaleźlibyśmy się niczym chomik na kołowrotku

[Sebastian]

OK! A nastepne sto miliardow ?

gdybyśmy rozpatrywali sprawę w kontekście pozareligijnym (czyli po prostu ludzkość osiągnęłaby nieśmiertelność drogą naukową, a my załapalibyśmy się do grona nieśmiertelnych) to trzeba pamiętać że i tak nasza nieśmiertelność miałaby charakter względny (nawet jeśli ustałby proces starzenia się, nadal możliwa byłaby np. śmierć w wypadku samochodowym lub podczas górskiej wycieczki gdy ktoś np. spadnie z tysiąca metrów w przepaść). Prawo Bernouliego mówi że każde nawet mało prawdopodobne zdarzenie kiedyś musi nastąpić więc zakładam że "tak zwani nieśmiertelni" wcześniej czy później poumieraliby. Ponadto nasze Słońce także nie jest wieczne i kiedyś wypali się do końca a życie na planecie Ziemia przestanie być możliwe. Co prawda naukowcy różnie szacują "czas przydatności planety ziemia do istnienia życia", ale zakładam że jest on mniejszy niż 100 mld lat, o które zapytał listonosz.

[Sebastian]

myślę że kiedyś tam za ileś mld lat życie mogłoby nam się znudzić - ale zmartwiłbym sie tym problemem najwcześniej za kilka mld lat ...

obecnie człowiek żyje bardzo krótko, stanowczo za krótko w stosunku do możliwości które stwarza nam obecna cywilizacja.