Która Biblia jest natchniona u Świadków Jehowy?

[Gorszyciel]

Oni też byli natchnieni?
Ma dla nas jakieś znaczenie czy ich pisma zostały przekręcone?

Zależy dla kogo. Dla badaczy tematu ma znaczenie jak i czy ich pisma były zmieniane. Jest to przykład z epoki próbujący zilustrować czym jest krytyka tekstu i wskazujący o ileż bardziej udokumentowany jest przekaz tekstualny Nowego Testamentu od innych dzieł starożytnych.

Gorszycielu, rozmawiałem z tobą kiedyś na czacie, fajnie się gadało, jednak od tamtej pory zrobiłeś dziwne "postępy" na forum i serio, szczerze, nie można ciebie już czytać...

Sądzę, że kwestia gustu. A o gustach nie da się dyskutować, bo każdy na końcu pozostanie przy swoim. Nie wiem, co Ci się podobało wcześniej i co nie podoba teraz. Ale pantha rei, jak powiedział starożytny filozof. Może kiedyś zmienisz znowu fajnie się będzie gadało, bo oboje się zmienimy. Pozdrawiam

[Roszada]

W każdym razie książka pt. „Wyposażony do wszelkiego dzieła dobrego” 1954 [ang. 1946] s. 9-13, gdzie opisano natchnienie Biblii, nie zawiera żadnych zastrzeżeń co do tych kwestii.

Pewnie ta wypowiedź z 1930 r. to był wymysł Sędziego, kto wie czy nie podczas 'widów' alkoholowych w Bet-Sarim, bo to ten czas, gdy tam zamieszkał od 1930.

[Roszada]

Z tym natchnieniem to jest problem.
Bibliści mówią o różnym stopniu natchnienia.

Za najbardziej natchnione uważają np. w NT oryginalne słowa Jezusa po aramejsku, typu Effatha, czy Abba.

Główkowano np. o takich oto zdaniach:

"Opończę, którą pozostawiłem w Troadzie u Karpa, przynieś idąc po drodze, a także księgi, zwłaszcza pergaminy" 2Tm 4:13

czy z deuterokanonicznej:

"A pies biegł z tyłu za nimi" Tb 11:4.

[Roszada]

Prześwietliłem też ang. Złoty Wiek z 1935:

 g35 9/25 825-829

Ale podobnych kwiatków, jak w roku 1930 nie znalazłem.
Długa treść i po ang. ale nie widzę tam jakichś negacji, wyłączeń z natchnienia.

[robbo1]

Nie ma żadnego oryginalnego tekstu natchnionego.
Nie przetrwały.
Istnieje wiara w to,ze pozostawione kopie zachowały wierność.
Nie uważamy,żadnego przekładu za natchniony.
W tym i nasz.
Ten jak i wszystkie nosi na sobie oznaki niedoskonałości.
Znajdziemy  w nim wierniejsze miejsca i mniej wierne od innych.
Znajdziemy inne wierniejsze w innych miejscach.
Na pewno nie od "oryginału".
Od pozostawionych manuskryptów,w których też nie ma we wszystkim "jednomyślności".
Pod pewnymi względami nie ma ich np. w ewangeliach.
Zresztą ,gdyby były "jota w jotę" identyczne,nie istniałaby potrzeba istnienia czterech.
Tylko jednej podpisanej przez czterech ludzi.

[Roszada]

Nie ma żadnego oryginalnego tekstu natchnionego.
Nie przetrwały.

Skąd wiesz? Od babilońskich uczonych?

Przecież uczeni różnią się w datacji.
Choćby P66.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Papirus_Bodmer_II

Philip Comfort, polemizując z Turnerem, wskazał, że niektóre rękopisy z II wieku stosują szerokie delta (P. London 110, P. Berol. 9782). Theta nie jest szeroka, a jedynie poprzeczna kreska jest szeroka, co jest spotykane nawet w rękopisach z I wieku (np. P. Oxy. 216). Poprzeczka w epsilon jest charakterystyczna zarówno dla rękopisów z II, jak i III wieku. Comfort uznał, że z paleograficznego punktu widzenia rękopis jest pokrewny dla P. Oxy. 220, P. Oxy. 841, P. Oxy. 1434, P. Oxy. 2161 i 2162, PSI 1208–1210, Chester Beatty IX i X. Rękopisy te datowane są na koniec I lub na II wiek. W rezultacie Comfort datuje rękopis na połowę II wieku[23].

[robbo1]

Rozumiem,że ustalenie daty pewnych wydarzeń,czy powstania manuskryptu,jest utrudnione.
Tak nie występuję przeciw uznanym znawcom i ich wnioskom.
Nie oczekuję jednomyślności w kwestii "papirusów" itp.
Jak i nie oddaję się analizie i nie przyglądam się toczącym się sporom wokół nich.
Istnieją znawcy tych zagadnień ,jak F.F.Bruce,Wiliam Albright,Wiliam Ramsay,M.Burrows.
Czytam wyniki ich prac,nie ich "wycieczki intelektualne,które ich "do wyników doprowadziły.