Jeżeli on w oświadczeniu upoważni kogokolwiek, nawet tak nieokreślone grono jak KŁS to jego wola i lekarz nie ma nic do tego 
Tu mam wątpliwości czy KŁS może być wskazany jako przedstawiciel ustawowy.
Pacjent może wskazać osobę upoważnioną ale tu w składanym w danej placówce zdrowotnej oświadczeniu musi ją wymienić. Czy wystarczy samo upoważnienie, tu mam wątpliwości.
Art. 26. 1. Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną pacjentowi lub jego
przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta.
Kim jest przedstawiciel ustawowy pacjenta?
Przepisy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 417 ze zm., dalej: u.p.p.) oraz ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857 ze zm., dalej: u.z.l.) w wielu miejscach posługują się pojęciem „przedstawiciela ustawowego” (zob. np. art. 31 ust. 2 u.z.l.; art. 32 ust. 2 u.z.l.; art. 9 ust. 2 u.p.p.), nie definiując tego pojęcia. Z tego względu w praktyce lekarze posługują się nim intuicyjnie i często pytają o jego precyzyjne znaczenie.
Przed wyjaśnieniem tego pojęcia należy zauważyć, że przepisy prawa rozróżniają dwa rodzaje przedstawicielstwa:
― ustawowe, które wynika z konkretnego przepisu ustawy. Przepisy wymienionych w akapicie 1 ustaw odnoszą się wyłącznie do przedstawiciela ustawowego;
― umowne, którego źródłem jego jest umowa pomiędzy stronami, w której jedna czyni drugą swoim przedstawicielem, co jest najczęściej nazywane pełnomocnictwem (zob. art. 96 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Należy zaznaczyć, że w polskim systemie prawa osoba fizyczna nie może ustanowić pełnomocnika do wyrażania zgody na czynności i zabiegi medyczne.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm., dalej k.r.o.) przedstawicielem ustawowym jest:
― każdy z rodziców dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka (art. 98 § 1 k.r.o.);
― opiekun prawny dziecka pozostającego pod jego opieką (art. 155 § 1-2 k.r.o.) – o ustanowieniu opiekunem prawnym rozstrzyga sąd opiekuńczy postanowieniem. Osoba twierdząca, że jest opiekunem prawnym musi zatem wylegitymować się takim postanowieniem sądu opiekuńczego[1].
http://prawalekarzy.pl/artykuly/kim-jest-przedstawiciel-ustawowy-pacjenta-44 Do przedstawicieli ustawowych zalicza się:
rodziców – są oni przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską;
opiekuna – jest przedstawicielem ustawowym małoletniego, gdy zachodzą ku temu prawne powody, a także osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie;
kuratora – jest przedstawicielem ustawowym dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską, którego nie może reprezentować żadne z rodziców; ustanawia się go także w innych przypadkach przewidzianych przez przepisy prawa (m.in. dla strzeżenia przyszłych praw dziecka poczętego, lecz jeszcze nieurodzonego; dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowej, gdy postanowi tak sąd opiekuńczy; dla ochrony praw osoby, która z powodu nieobecności nie może prowadzić swoich spraw, a nie ma pełnomocnika);
jednego z małżonków – w przypadku, gdy reprezentuje ona drugiego małżonka w granicach wskazanych w art. 29 k.r. i. o.;
wspólnika spółki cywilnej – w przypadku, gdy reprezentuje on członków spółki cywilnej.
Natomiast w doktrynie dominuje pogląd, iż jako przedstawiciela ustawowego nie powinno się traktować:
zarządcy rzeczy wspólnej (art. 203 k.c.);
wykonawcy testamentu (art. 988 i nast. k.c.);
zarządcy nieruchomości zajętej w toku postępowania egzekucyjnego (art. 931 i nast. ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, Dz. U. z 1965, Nr 43, poz. 296 z późn. zm.);
małżonka dokonującego samodzielnych czynności zarządu wspólnym majątkiem.
Skuteczność działania przedstawiciela ustawowego uzależniona jest od spełnienia następujących przesłanek:
został umocowany;
działa w granicach umocowania;
umocowanie dotyczy dokonania czynności prawnej lub czynu zgodnego z prawem;
posiada zdolność do reprezentowania;
działa w imieniu reprezentowanego (chodzi tutaj nie tylko o wyraźne działanie w imieniu reprezentowanego, ale także w sposób dorozumiany);
dopuszczalność dokonania czynności prawnej przez przedstawiciela; wyłączenia w tym względzie mogą wynikać z przepisów ustawy lub właściwości czynności prawnej.
Wskazanym przy tym jest, aby podmiot leczniczy w pełni świadomie, jeszcze przed rozpoczęciem udzielania świadczeń medycznych zwrócił się z prośbą do pacjenta o podanie osób uprawnionych do wglądu lub odebrania dokumentacji medycznej (np. wyniku badania), tak aby w późniejszym czasie nie powstał problem, któremu podmiotowi można udostępnić dokumentację medyczną. Naruszenie tych zasad może mieć bardzo dotkliwe konsekwencje dla podmiotów świadczących usługi medyczne, nie wyłączając potencjalnych sporów sądowych. Stąd prawidłowe określenie przez każda placówkę wewnętrznych procedur udostępniania takiej dokumentacji ma w tym zakresie zasadnicze znaczenie. Poczekajmy z komentarzami prawnymi do czasu ukazania sie tych upoważnień a potem poproszę o opinie Kancelarię Prawną Mec Jacka Świecy
