Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - krzyż czy pal?

[Roszada]

To nie jest jedno ze znaczeń, ale jedno z tłumaczeń, czyli użyć!!!

Stauros też ma kilka znaczeń, tłumaczeń, użyć.
Ksylon też....
Adelphos też....
Theos też...
Kyrios też...
Itd.

[Tusia]

To nie jest jedno ze znaczeń, ale jedno z tłumaczeń, czyli użyć!!!

http://www.biblestudytools.com/lexicons/greek/nas/prospegnumi.html

To samo zrobili ŚJ jak zauważyłeś.

Nie zrobili tego samego, lecz dodali słowa, których nie ma w Biblii "na palu". Natomiast ja prosiłem o etymologię słowa prospegnumi. Czy widzisz to zdanie?

[Tadeusz]

Słowo to znaczy nie mniej nie więcej tylko "przymocować, przytwierdzić, połączyć trwale jedno z drugim"

[Noc_spokojna]

Nie chodzi o sam słownik, bo bardzo często z niego korzystam 
W oryginalnym brzmieniu tego wersetu po prostu nie ma słowa ukrzyżowany ani tym bardziej przybity do pala!
Jest tylko słowo: "przytwierdzony". A więc reszta to już wyłącznie interpretacja 

Jak podaje słownik grecko-polski wydany przez oficynę wydawniczą Vocatio słowo PROSPEGNUMI występuje tylko raz w biblii (Dz 2:23) i oznacza przybijać, przytwierdzać, krzyżować. Zauważmy, że znów nie ma nic o palu!

Bardzo ciekawie wygląda również etymologia, czyli pochodzenie tego wyrazu. Otóż składa on się z dwóch członów: wyrazu PROS oraz PEGNUMI.

Wyraz PROS jest przyimkiem a więc posiada wiele znaczeń, z pośród których najwazniejsze to: do, ku, dla, blisko, obok, koło, przy, na, pod, u. Jednak nie to jest oczywiście najwazniejsze ale drugi człon omawianego wyrazu.

Słowo bowiem PEGNUMI oznacza zatykać, zatknąć, spajać, budować, rozbijać namiot i występuje w Biblii jeden raz:

Hbr 8:2 Bw „jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku, który zbudował Pan, a nie człowiek.”

Hbr 8:2 WH „των αγιων λειτουργος και της σκηνης της αληθινης ην επηξεν ο κυριος ουκ ανθρωπος”

Wiemy, że żeby coś zbudować potrzeba przynajmniej dwóch elementów. Czyżby więc wyraz ten sugerował konstrukcję krzyża? Bo przecież pala nie trzeba budować!

[Roszada]

Świadkowie Jehowy w swym angielskim przekładzie Chrześcijańskich Pism Greckich z roku 1950 i 1952 oraz w grecko-angielskim przekładzie, w edycji z roku 1969, w Dodatkach poświęconych krzyżowi, „prorokowali”, że w najbliższym czasie archeologia dostarczy dowodów na to, że przybijano do pala, a nie do krzyża (New World Translation of the Christian Greek Scriptures 1950, 1952 s. 771; The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1969 s. 1157).
Powtórzono te słowa jeszcze w roku 1971 w przekładzie całej Biblii (New World Translation of the Holy Scriptures 1971 s. 1361).
Jednak w tym samym roku 1971, jak podaje Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 23 s. 26, archeologia dostarczyła dodatkowych dowodów dotyczących krzyżowania.
Dlatego w roku 1984 w New World Translation of the Holy Scriptures – With References (s. 1577-1578) i w edycji z roku 1985, w wyżej wymienionym tekście grecko-angielskim (s. 1149-1151) oraz w „Chrześcijańskich Pismach Greckich w Przekładzie Nowego Świata” (1994 s. 419) w Dodatkach, nie zamieszczono już tego „proroctwa”. Oto ono:

   The passing of time and further archaeological discoveries will be certain to prove its correctness. Even now the burden rests upon all who contend for the religious tradition to prove that Jesus died on more than a simple stake (New World Translation of the Holy Scriptures 1971 s. 1361).
   Tłumaczenie: „Upływ czasu i kolejne odkrycia archeologiczne na pewno potwierdzą jego poprawność. Nawet teraz obowiązek przeprowadzenia dowodu spoczywa na wszystkich, którzy upierają się przy religijnej tradycji, że Jezus umarł na czymś więcej niż na prostym słupie”.

   A oto słowa z roku 1971, po których Towarzystwo Strażnica wycofało swoje „proroctwo” w nowszych Bibliach:

   „»WYKOPALISKA dowodzą, że skazaniec na krzyżu był przekrzywiony«. Czy widziałeś, czytelniku, taki nagłówek w którejś z gazet ze stycznia 1971 roku? (...) Archeolodzy izraelscy odkryli pierwszy dowód rzeczowy aktu ukrzyżowania i na jego podstawie oświadczyli dzisiaj, że być może Jezus Chrystus poniósł śmierć w innej pozycji niż to widać na tradycyjnym krzyżu” (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 23 s. 26).

[Roszada]

Towarzystwo Strażnica przedstawiało w swych przekładach biblijnych (w tym samym fragmencie) różne sposoby argumentacji na temat jednego z greckich herosów, aby potwierdzić swoją naukę o palu. W tych samych fragmentach Prometeusz przywiązany był do „pala” lub przywiązany był do „skał”, czyli rozkrzyżowany. To „przywiązanie do pala” miało potwierdzać śmierć Jezusa na palu. Natomiast „rozkrzyżowanie” było już próbą wycofania się ze swej argumentacji związanej z Prometeuszem. W roku 1985 i 1986 w Bibliach Świadków Jehowy nie zamieszczono już żadnej argumentacji związanej z Prometeuszem, co ukazujemy poniżej.

Prometeusz przybity do pala
New World Translation of the Holy Scriptures 1971 s. 1360   New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984 s. 1577   Neue-Welt-Übersetzung der Heiligen Schrift mit Studienverweisen 1986 s. 1641
The verb stau•ro´o meant to fence with pales, to form a stockade or palisade, and this is the verb used when the mob called for Jesus to be impaled. To such a stake or pale the person to be punished was fastened, just as when the popular Greek hero Pro•me´the•us was represented as tied to a stake or stau•ros´.

Taki sam tekst zamieszczono w:
New World Translation of the Christian Greek Scriptures 1950, 1952 s. 768;
ang. Strażnica 01.11 1950 s. 426;

Prometeusz przybity do skał
The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1969 s.1155.   The verb stau•ro´o meant to fence with pales, to form a stockade, or palisade, and this is the verb used when the mob called for Jesus to be impaled. It was to such a stake, or pale, that the person to be punished was fastened, just as the popular Greek hero Prometheus was represented as tied to rocks.

Słowa o Prometeuszu usunięte
Słowa o rozkrzyżowanym na skałach Prometeuszu usunięto z tej niemieckiej wersji New World Translation of the Holy Scriptures – With References (1984).
Usunięto je też już w roku 1985 z The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures (1985 s. 1149).
Nie zamieszczono ich także w polskim tekście biblijnym „Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 s. 417-418.

   Oto słowa o Prometeuszu, które prawdopodobnie spowodowały, że Towarzystwo Strażnica samo odrzuciło swoją argumentację opartą na pogańskim herosie:

   „Bo ani zbyt nisko nie lza go powiesić, by mu twory jego, ludzie, z pomocą nie przyszli, ni też na szczycie, gdyż nie można by go z dołu dojrzeć. Jeżeli się zgodzisz, to ukrzyżuje się go tu, gdzieś w środku, nad tą przepaścią, z ramionami rozpiętymi od tego urwiska do owego z tamtej strony” („Prometeusz albo Kaukaz” 1; cytat wg „Dialogi. Lukian” przekł. K. Bogucki, Wrocław 1960, t. I, s. 214).

   Inny przekład „Prometeusza” oddaje to podobnie:

   „Nie można go przecież ukrzyżować nisko (...) ukrzyżujemy go pośrodku, gdzieś tutaj, na skraju przepaści, z rękami rozciągniętymi od tej skały do przeciwległej” („Prometeusz, albo Kaukaz” 1; cytat wg „Pisma wybrane. Lukian” przekł. W. Madyda, Warszawa 1957 s. 103).

   Teraz widzimy, dlaczego Towarzystwo Strażnica wycofało się z powoływania się na Lukiana i Prometeusza w sprawie krzyża. Wcześniej, jak widać, niezbyt uczciwie do tych osób odwoływała się ta organizacja. Owszem występuje u Lukiana greckie słowo anastauroo, ale jak zauważamy, komentarz do niego wskazuje wyraźnie na rozkrzyżowanie rąk na przeciwległych skałach, co potwierdza raczej krzyżowanie, a nie palowanie.

[Roszada]

Towarzystwo Strażnica kwestionujące to, że słowo stauros oznacza „krzyż”, nigdy w swoich polskich i angielskich publikacjach i Bibliach nie podało jakim terminem określa się w grece „krzyż”. To milczenie jest znamienne i daje nam przypuszczenie, dlaczego ta organizacja tak postępuje.

   Jednak po przeglądnięciu przekładu nowogreckiego „Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata” (1993) znajdujemy odpowiedź na pytanie, jakim terminem po grecku nazywany jest „krzyż” przez Towarzystwo Strażnica. Otóż „krzyż” to stauros!
   W Biblii Świadków Jehowy, w specjalnym dodatku zatytułowanym w „Pal męki” („Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 s. 417-419), kilka razy pojawiają się słowa „krzyż” (6 razy) i „ukrzyżowany” (3 razy).
   Natomiast w greckim przekładzie z tych miejscach widnieje słowo stauros lub termin pochodzący od niego (patrz greckie „Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1993 s. 417-419).
   Widać więc, że dla Towarzystwa Strażnica słowo stauros oznacza „krzyż”. Przynajmniej wtedy, gdy trzeba pokazać, jak termin „krzyż” przekłada się na język grecki. Greka jest językiem, w którym trudno wprowadzić w błąd osoby wnikliwie szukające i sprawdzające Biblie Świadków Jehowy.
To samo dotyczy innego dodatku, zatytułowanego „Biblijne tematy do rozmów”. W tabeli ukazujemy to, że stauros dla Towarzystwa Strażnica to „krzyż”.

„Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 (wydanie polskie)

„Krzyż
(...)
Używanie krzyża przy oddawaniu czci bałwochwalstwem...” (s. 439).

„Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1993 (wydanie greckie)

„Σταυρός
(...)
Χρήση του σταυρού στη λατρεία είναι ειδωλολατρία...” (s. 445).

Widać z tego, że gdy Towarzystwu Strażnica słowo greckie stauros nie jest potrzebne doktrynalnie, to potrafi ono przyznać, że oznacza ono „krzyż”.

[Roszada]

Okazuje się, że gdy Towarzystwu Strażnica nie przeszkadzają z powodów doktrynalnych słowa wywodzące się od krzyża, to ich używa w swojej Biblii. Przypomnijmy, że organizacja ta naucza, iż „krzyż” wiąże się z kultem fallicznym (patrz „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 155-156). Oto wspomniane fragmenty:

   kość krzyżowa (Kpł 3:9);
   krzyżowanie różnych zwierząt (Kpł 19:19);
   kreślenie krzyżyków (1Sm 21:13);
   pokrzyżowanie zamysłów (Ps 33:10);
   skrzyżowanie szlaków (Prz 8:2).

   To, że słowo greckie stauros mogło oznaczać „krzyż” potwierdza nazewnictwo używane do dziś. Na określenie „skrzyżowania dróg” Grecy mają dwie nazwy, obie wywodzące się od stauros, a mianowicie diastaurose i staurodromi. Trudno nie zauważyć w nich członu stauro, a słowa te ukazują pośrednio, że krzyż składał się ze skrzyżowanych belek, tak jak skrzyżowanie z kilku dróg.
   Prócz tego takie słownictwo stosuje grecki przekład Biblii Świadków Jehowy. Oto przykłady powyższych zwrotów w języku greckim:

   Kpł 19:19 – „Πρέπει να τηρείτε τα νομοθετήματά μου: Δεν πρέπει να διασταυρώνεις δύο λογιών ζώα από τα κατοικίδιά σου” (greckie „Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

Prz 8:2 – „Πάνω στα ψηλά μέρη, δίπλα στην οδό, στη διασταύρωση των δρόμων στάθηκε” (greckie „Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

   Ez 21:21 – „Διότι ο βασιλιάς της Βαβυλώνας στάθηκε στο σταυροδρόμι” (greckie „Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

   Również w takim stwierdzeniu jak „złożenie rąk” (Prz 6:10, 24:33, Koh 4:5), czyli skrzyżowanie, w greckiej Biblii Świadków Jehowy występuje człon ze słowa stauros:

   Prz 6:10 – „λίγο ακόμη σταύρωμα των χεριών καθώς είσαι ξαπλωμένος” (greckie „Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

   Prz 24:33 – „λίγο σταύρωμα των χεριών καθώς είσαι ξαπλωμένος” (greckie „Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

Koh 4:5 – „Ο άφρονας σταυρώνει τα χέρια του και τρώει την ίδια του τη σάρκα” (greckie „Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

   Widzimy, że Towarzystwo Strażnica zwalczając to, że greckie słowo stauros oznacza „krzyż” Jezusa, samo nadaje mu w innych miejscach znaczenie związane z krzyżem i skrzyżowaniem. Gdzie tu konsekwencja tej organizacji?

[Roszada]

Według Towarzystwa Strażnica „krzyż” jest „pogańskim” znakiem.

„Nie chcemy niczego dodawać do spisanego Słowa Bożego przez wprowadzanie do natchnionych Pism pogańskiej koncepcji krzyża...” („Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 s. 419).

Czy Towarzystwo Strażnica potrafi w swej Biblii wskazać fragment o tym, że krzyż jest pogańskim znakiem?
Jakim zaś znakiem jest „pal” według tej organizacji?
Otóż odpowiedzi na to pytanie udziela nam Biblia Towarzystwa Strażnica:

Pwt 12:3 – „I zburzycie ich ołtarze, i porozbijacie ich święte słupy, a ich święte pale macie spalić ogniem i pościnać ryte wizerunki ich bogów, i wytępicie ich imiona z tego miejsca” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

   1Krl 14:23  – „Oni też budowali sobie wyżyny i święte słupy, i święte pale na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem” (jw.).

   Iz 17:8  – „I nie będzie spoglądał na ołtarze dzieło swych rąk, i nie będzie się wpatrywał w to, co uczyniły jego palce, ani w święte pale, ani kadzielnice” (jw.).

   Mi 5:14  – „I wykorzenię spośród ciebie twoje święte pale, i unicestwię twoje miasta” (jw.).
   Patrz też np. Pwt 16:21, Sdz 3:7, 6:25-26, 28, 30, 1Krl 15:13, 2Krl 13:6, 17:16, 18:4, 21:3 i 7, 23:4, 23:6-7 i 15, 2Krn 15:16, 24:18, 34:3, Iz 27:9.

   Widzimy z tego, że „pale” Biblia Świadków Jehowy zalicza do pogańskich narzędzi, a nie „krzyż”.

[od-nowa]

Według Towarzystwa Strażnica „krzyż” jest „pogańskim” znakiem.

„Nie chcemy niczego dodawać do spisanego Słowa Bożego przez wprowadzanie do natchnionych Pism pogańskiej koncepcji krzyża...” („Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994 s. 419).

Czy Towarzystwo Strażnica potrafi w swej Biblii wskazać fragment o tym, że krzyż jest pogańskim znakiem?
Jakim zaś znakiem jest „pal” według tej organizacji?
Otóż odpowiedzi na to pytanie udziela nam Biblia Towarzystwa Strażnica:

Pwt 12:3 – „I zburzycie ich ołtarze, i porozbijacie ich święte słupy, a ich święte pale macie spalić ogniem i pościnać ryte wizerunki ich bogów, i wytępicie ich imiona z tego miejsca” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

   1Krl 14:23  – „Oni też budowali sobie wyżyny i święte słupy, i święte pale na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem” (jw.).

   Iz 17:8  – „I nie będzie spoglądał na ołtarze dzieło swych rąk, i nie będzie się wpatrywał w to, co uczyniły jego palce, ani w święte pale, ani kadzielnice” (jw.).

   Mi 5:14  – „I wykorzenię spośród ciebie twoje święte pale, i unicestwię twoje miasta” (jw.).
   Patrz też np. Pwt 16:21, Sdz 3:7, 6:25-26, 28, 30, 1Krl 15:13, 2Krl 13:6, 17:16, 18:4, 21:3 i 7, 23:4, 23:6-7 i 15, 2Krn 15:16, 24:18, 34:3, Iz 27:9.

   Widzimy z tego, że „pale” Biblia Świadków Jehowy zalicza do pogańskich narzędzi, a nie „krzyż”.

Tę niekonsekwencję Towarzystwa Strażnica  w "używaniu" słowa krzyż i pal dostrzegłam, czytając sama Biblię.
Zadawałam sobie pytanie, rozmyślałam nad tym, jak to jest że krzyż  TS przedstawia, jako pogański symbol, a pal, święte słupy wersety Biblijne ukazują jako niechciane, nieakceptowane przez Boga.
Byłam wtedy zdezorientowana naukami CK.

[Roszada]

To jest największa manipulacja Towarzystwa w sprawie krzyża.
Mówi ono, że Biblią się posługuje, a Biblia nigdzie nie nazywa krzyża pogańskim znakiem.
Natomiast pal w dziesiątkach miejsc jest wyraźnie pogański i to kultycznie.

[Roszada]

Towarzystwo Strażnica prawdopodobnie uważa siebie za największego znawcę spraw związanych z krzyżem i palem. Świadkowie Jehowy mówią, że to oni „wykazali”, że Jezus umarł na palu:

„Książka Bogactwo, opublikowana przez Towarzystwo w roku 1936, wykazała jednak, że Jezus Chrystus nie został zgładzony na krzyżu, lecz na pionowym słupie, czyli palu” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 20).

Tymczasem Towarzystwo Strażnica nigdy nie napisało dlaczego w Starym Testamencie, w greckiej Septuagincie, w tekście który ono uznaje, nie pada ani razu słowo stauros, pomimo, że występuje w nim wiele pali i słupów.
   Prześledźmy kilkanaście tekstów z Biblii Świadków Jehowy:

   „Ale ich ołtarze macie zburzyć, a ich święte słupy macie potrzaskać oraz ich święte pale macie pościnać” (Wj 34:13).

   „Lecz oto, co macie im uczynić: Ich ołtarze macie zburzyć i ich święte słupy macie potrzaskać, i ich święte pale macie pościnać, a ich ryte wizerunki macie spalić ogniem” (Pwt 7:5).

   „I zburzycie ich ołtarze, i porozbijacie ich święte słupy, a ich święte pale macie spalić ogniem i pościnać ryte wizerunki ich bogów, i wytępicie ich imiona z tego miejsca” (Pwt 12:3).

   „Oni też budowali sobie wyżyny i święte słupy, i święte pale na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem” (1Krl 14:23).

   „(...) i stawiali sobie święte słupy i święte pale na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem” (2Krl 17:10).

   „I potrzaskał święte słupy, i pościnał święte pale, a ich miejsce zapełnił kośćmi ludzkimi” (2Krl 23:14).

   „Usunął zatem cudzoziemskie ołtarze oraz wyżyny i porozbijał święte słupy i pościnał święte pale” (2Krn 14:3).

   „I nie będzie spoglądał na ołtarze dzieło swych rąk, i nie będzie się wpatrywał w to, co uczyniły jego palce, ani w święte pale, ani kadzielnice” (Iz 17:8).

   „I wykorzenię spośród ciebie twoje święte pale, i unicestwię twoje miasta” (Mi 5:14).

   Patrz też: Pwt 16:21, Sdz 3:7, 6:25-26, 28, 30, 1Krl 15:13, 2Krl 13:6, 17:16, 18:4, 21:3 i 7, 23:4, 23:6-7 i 15, 2Krn 15:16, 17:6, 19:3, 24:18, 31:1, 33:3, 33:19, 34:3, 34:4 i 7, Iz 27:9, Jr 17:2.

   Widzimy z powyższego (oczywiście po sprawdzeniu w Septuagincie), że pomimo iż w Starym Testamencie, w Septuagincie, występuje wiele pali i słupów, to jednak nie widnieje w tych tekstach ani razu słowo stauros. Czy nie jest to dziwne?
   W związku z tym mamy prawo uważać, że grecki termin stauros oznacza w Nowym Testamencie, pisanym również po grecku, tylko i wyłącznie „krzyż”.
   Zainteresowanych szczegółową konfrontacją tych biblijnych fragmentów z Septuagintą odsyłamy do tekstu oryginalnego, to znaczy do Septuaginta t. I-II dr A. Rahlfs, Stuttgart 1979.

[tomek_s]

Towarzystwo Strażnica prawdopodobnie uważa siebie za największego znawcę spraw związanych z krzyżem i palem. Świadkowie Jehowy mówią, że to oni „wykazali”, że Jezus umarł na palu:

Oni wiele rzeczy wykazali, a potem sie rakiem wycofywali. Ich wykazywania są tyle warte.

[Roszada]

Biblia Towarzystwa Strażnica zawiera słowa, które dla wielu chrześcijan są zapowiedzią śmierci Piotra na krzyżu:

J 21:18-19 – „»(...) Zaprawdę, zaprawdę ci mówię: Gdy byłeś młodszy, przepasywałeś się i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce i ktoś inny cię przepasze i poprowadzi, gdzie nie chcesz«. Rzekł to, aby wskazać, jaką śmiercią odda chwałę Bogu. A to rzekłszy, powiedział do niego: »Dalej mnie naśladuj«.” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

   Nawet Towarzystwo Strażnica komentując ten fragment, w świetle przekazu historycznego, jakby potwierdza powyższe rozumienie tego tekstu, choć oczywiście nie chce go propagować:

„Starożytny dziejopisarz religijny Euzebiusz nadmienia, że Piotr »był ukrzyżowany głową w dół, gdyż sam chciał cierpieć w ten sposób«. Jednakże proroctwo Jezusa co do śmierci Piotra nie określało tak ściśle szczegółów. Nawet dzieło pt. »A Catholic Commentary on Holy Scripture« [Katolicki komentarz do Pisma świętego] przyznaje: »Ponieważ wzmianka o wyciągnięciu rąk występuje tu przed faktem przepasania i poprowadzenia, więc trudno rozstrzygnąć, jak to należy rozumieć. Jeżeli podana kolejność miała znaczenie prorocze, to musimy zakładać, iż więźnia przymocowano do patibulum, zanim go opasano i wyprowadzono na stracenie.«
Stąd gdyby nie tradycyjny przekaz zanotowany przez Euzebiusza, sama wypowiedź Jezusa nie nasuwałaby obrazu śmierci przez ukrzyżowanie czy też przytwierdzenie do pala. (...) Zatem proroctwo Jezusa w sprawie Piotra rzeczywiście wskazywało, że apostoł umrze śmiercią męczeńską; niekoniecznie jednak obejmowało sam sposób poniesienia tej śmierci” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 2 s. 24).

   Trzeba tutaj koniecznie dodać, że nie tylko Euzebiusz w IV wieku pisał o śmierci Piotra na krzyżu, ale i dużo wcześniej Tertulian (155-220), który nawiązał do słów z tekstu J 21:18-19:

„Wtedy Piotr rzeczywiście opasany przez innego został przybity do krzyża” („Lekarstwo na ukłucie skorpiona” 15).

[Roszada]

Towarzystwo Strażnica w swoje Biblii tak oddało jeden z fragmentów, w którym napisało o „zawieszaniu na palu”:

Mt 23:34 – „Oto dlatego ja posyłam do was proroków i mędrców, i nauczycieli publicznych. Niektórych z nich zabijecie i zawiesicie na palu, niektórych zaś ubiczujecie w waszych synagogach i będziecie prześladować od miasta do miasta” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

Organizacja Świadków Jehowy po zmianie słowa „krzyż” na „pal” w swojej Biblii nie potrafi wskazać ani jednego przypadku, że Apostołowie Jezusa ginęli przybijani do „pala”. Żadna publikacja Towarzystwa Strażnica nie wskazuje takich osób. Natomiast historia mówi o śmierci na „krzyżu” Piotra i Andrzeja oraz kilku innych Apostołów.
Ciekawe, że wiele lat po odrzuceniu krzyża Towarzystwo Strażnica potrafiło napisać, że Biblia mówi o „ukrzyżowaniu” chrześcijan:

„Ucisk, walka, cierpienia, ukrzyżowania [w ang. crucifixion], sprzeciw ze strony przeciwników, karcenie od Boga, doświadczenie ze strony diabła, przykrości i niedostatki, znoszenie krzywdy dla sumienia – wszystko to wymienia Biblia mówiąc, że miłość to cierpi” (Strażnica Nr 9, 1950 s. 12; ang. 01.12 1949 s. 362).

   Czyżby fragment ten nawiązywał do zapowiedzi z tekstu Mt 23:34?
   Również w innym fragmencie Towarzystwo Strażnica przyznało, że niektórzy ludzie ginęli na krzyżach:

„A zatem (...) krzyż nie jest pochodzenia »chrześcijańskiego«. Oczywiście to jeszcze nie znaczy, że Jezus nie mógł umrzeć na krzyżu. Niektórych ludzi tracono przez przybijanie ich do krzyża” (Przebudźcie się! Nr 11 z lat 1970-1979 s. 25).

   Czyż w związku z tym trzeba było wbrew historii i faktom zmieniać w Biblii słowo „krzyż” na „pal”?