Dyskusja lekko bezprzedmiotowa. Bez narzucania nikomu przypomnę, że w mojej anonsowanej tu „Sprawie Pamiątki” wykazałem obecność Judasza na Ostatniej Wieczerzy. Ale nie upieram się - wyleczyłem się z zażartych dyskusji. Zacytuję fragment:
Na koniec warto obalić jeszcze jedną fałszywą naukę serwowaną podczas uroczystości Pamiątki obchodzonej przez Świadków Jehowy. Twierdzi się tam, że Jezus obchodził Ostatnią Wieczerzę z 11 (a nie 12) apostołami. Ale czy to twierdzenie znajduje jakiekolwiek poparcie w Biblii?
W ewangelii wg Łukasza 22:14-28 (BT) czytamy:
A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże. Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. Lecz oto ręka mojego zdrajcy jest ze Mną na stole. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, jak jest postanowione, lecz biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany. A oni zaczęli wypytywać jeden drugiego, kto by mógł spośród nich to uczynić. Powstał również spór między nimi o to, który z nich zdaje się być największy. Lecz On rzekł do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a ich władcy przyjmują nazwę dobroczyńców. Wy zaś nie tak [macie postępować]. Lecz największy między wami niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa! Któż bowiem jest większy? Czy ten, kto siedzi za stołem, czy ten, kto służy? Czyż nie ten, kto siedzi za stołem? Otóż Ja jestem pośród was jak ten, kto służy. Wyście wytrwali przy Mnie w moich przeciwnościach. Dlatego i Ja przekazuję wam królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec: abyście w królestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz żebyście zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.
Świadkowie Jehowy nauczają, że słowa zawarte w Ewangelii wg Jana 13:30 dowodzą tego, jakoby Judasz opuścił Jezusa i apostołów przed ustanowieniem Święta Pamiątki. Słowa te brzmią:
A on po spożyciu kawałka /chleba/ zaraz wyszedł. A była noc.
Tymczasem słowa te jedynie potwierdzają wcześniejszą obecność Judasza na Ostatniej Wieczerzy. Wieczerzy nie spożywano bowiem nocą, ale jak sama jej nazwa wskazuje wieczorem, po zachodzie słońca. Jakże Judasz mógłby być uznany za „syna zatracenia” (Ew. Jana 17:12), za kogoś, „komu lepiej byłoby się nie narodzić” (Ew. Marka 14:21), gdyby nie w pełni świadomie odrzucił nagrodę królowania zaoferowaną mu przez Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy?
