Musiałem wydrukować żeby się nie pomylić, to zmiany jak w roku 1995 i zmiana definicji pokolenia.
Nic nie będzie już takie same jak przed tym w rozmowie godzinne temu zrozumiałem, jak to ważne dla organizacji i jej postrzegania w społeczeństwie.
Jak szli głosić ja też byliśmy rozpoznawalni, sobota rano i 2óch w garniturach w lipcu a już 25 stopni, powroty z zebrań biedronka i zakupy można rozpoznać bez pytania.
Obecnie czas przejściowy będzie ale wszyscy wiemy nie lubimy być wytykani pokazywani, szanujemy prywatność wyrażanie swojej osobowości.
Org tego nie lubi bo indywidualność to myślenie, były wstępy do głoszenia żeby nie kombinować myśleć wózki wszystko pod sznurek standaryzacja.
Co nie pykło podatki zyski od pracy skoro organizacja wszystko daje i czerpie korzyści finansowe zarabia, Kanada się czepiła że na rzecz firmy z USA.
Musieli zmienić wstępów niema a głoszenie to grupy zborowe nie raportują nam godzin, chyba że pełnią funkcje duchowe pionierzy to można misjonarze ale nie wszyscy.
Oby za bardzo się nie rozszalało bo już czuje szum, może ich powstrzymać w dalszych luzowaniach a krew czeka niestety.
A tak do sedna taka wrodzona umiejętność jak kto zwał, ja nie koniczne jak mnie interesuje zależy mi na tym, jak spotkam podobnego to konnica niema, zczytałem te zmiany do druku, zamieszczę może komuś się przyda a i łatwiej się czyta to trudno za 1 razem ogarnąć napisane żeby było niejednoznaczne nauczyli się kręcić żeby w razie problemów zmienić.
Zmiany w sposobie zajmowania się
poważnymi grzechami w zborze
Spis treści
Jehowa 'chce, żeby wszyscy zdobyli się na skruchę’ 2-4
Jak starsi mogą współpracować z Jehową w 'pomaganiu grzesznikowi, by okazał
skruchę? 5-7
Co, jeśli poważnego wykroczenia dopuścił się ochrzczony małoletni (poniżej 18 roku
życia)? 8-13
Co, jeśli grzesznik nie reaguje na wysiłki komitetu zmierzające do udzielenia mu
pomocy duchowej? 14-16
Czy starsi powinni starać się spotkać ze wszystkimi wykluczonymi na danym terenie
co sześć miesięcy? 17
Jak głosiciele powinni traktować kogoś, kogo usunięto ze zboru? 18,19
Co z osobami, które wykluczono w przeszłości, może nawet wiele lat temu? 20-22
Jak powyższe wskazówki pogodzić z 2 Jana 9-11? 23
Komitety odwoławcze 24, 25
1. W Sprawozdaniu Ciała Kierowniczego nr 2/2024 ogłoszono zmiany w sposobie
zajmowania się przez starszych poważnymi grzechami. W tym dokumencie opisano
te zmiany i należy je wprowadzić od razu. W ciągu tygodnia po opublikowaniu tego
dokumentu grono starszych powinno się spotkać i omówić jego treść. Ponadto
materiał ten przeanalizuje ze starszymi nadzorca obwodu podczas następnej wizyty
w zborze po ukazaniu się tego dokumentu. Jeśli grono starszych ma pytania
dotyczące konkretnej sprawy, powinno napisać do Działu Służby, podając wszystkie
szczegóły. W stosownym czasie zmiany te zostaną uwzględnione w zrewidowanych
wersjach książek 'Paście'i Zorganizowani.
JEHOWA 'CHCE, ŻEBY WSZYSCY ZDOBYLI SIĘ NA
SKRUCHĘ'
2. Nasz wspaniały Ojciec, Jehowa, „nie chce, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale
żeby wszyscy zdobyli się na skruchę" (2 Piotra 3:9). Nic więc dziwnego, że w całej Biblii
są wzmianki o tym, jak Jehowa apeluje do grzeszników, by okazali skruchę. Tych,
którzy porzucili prawdziwe wielbienie, zachęca do powrotu. Na przykład próbował
skłonić do skruchy Kaina (Rodź. 4:6,7). W zdobyciu się na nią pomógł Dawidowi, gdy
ten popełnił poważne grzechy przeciwko Niemu (2 Sam. 12:13). Jehowa do okazania
skruchy wielokrotnie zachęcał Izraelitów (Jer. 7:25; Ezech. 33:11). A w Objawieniu 2:21
Jezus tak powiedział o kobiecie imieniem Jezebel: „Dałem jej czas na skruchę".
Harmonizuje to ze słowami z Rzymian 2:4, gdzie czytamy, że Bóg w swojej życzliwości
próbuje pomóc grzesznikom okazać skruchę.
3. W Sprawozdaniu Ciała Kierowniczego nr 2/2024 podano uściślone wyjaśnienie trzech
fragmentów biblijnych.
1) Zgodnie z 2 Tymoteusza 2:24,25 komitet złożony ze starszych będzie życzliwie
korygował i pouczał grzesznika, żeby pomóc mu zdobyć się na skruchę.
« W komentarzu do sformułowania „nieprzychylnie nastawionych"
z 2 Tymoteusza 2:25 w Biblii do studium wyjaśniono: „Grecki odpowiednik tego
wyrażenia w tym kontekście odnosi się do ludzi, którzy nie chcą stosować się
do nauk chrześcijańskich albo wyraźnie się im sprzeciwiają. Paweł mógł mieć na
myśli m.in. osoby ze zboru w Efezie, które były negatywnie nastawione do rad
z Pism lub do ostrzeżeń braci sprawujących przewodnictwo". Obecnie może
chodzić o braci i siostry w zborze, którzy lekceważą rady biblijne i dopuścili się
poważnego wykroczenia.
« W komentarzu do fragmentu „Być może Bóg pozwoli im zmienić sposób
myślenia" z 2 Tymoteusza 2:25 w Biblii do studium czytamy: „Lub ,być może
Bóg pozwoli im okazać skruchę'. Kiedy chrześcijański starszy łagodnie koryguje
lub poucza kogoś ‘nieprzychylnie nastawionego', może to skłonić tę osobę do
okazania skruchy, czyli zmiany sposobu myślenia. (...) Zasługi za to nie można
przypisać żadnemu człowiekowi, ale Jehowie, który pomaga błądzącemu
chrześcijaninowi w dokonaniu tej ważnej zmiany. Dalej Paweł wspomina
o niektórych wspaniałych rezultatach okazania skruchy. Pomaga ona
grzesznikowi 'dokładniej poznać prawdę, opamiętać się i wyrwać z sideł Diabła'
(2Tm 2:26)".
2) W myśl 1 Koryntian 5:13 tego, kto nie chce okazać skruchy, trzeba usunąć ze
zboru. Jednak komitet nadal będzie próbował pomóc takiej osobie dostrzec
potrzebę powrotu i postara się po kilku miesiącach znowu z nią spotkać.
3) Uściślono też zrozumienie słów z 2 Jana 9-11, które jak wyjaśniono, odnoszą się
zwłaszcza do odstępców i innych osób, które aktywnie propagują złe
postępowanie, a nie do wszystkich, których usunięto ze zboru.
4. Przeanalizujmy dokładniej, jak te uściślenia wpływają na sposób, w jaki należy
postępować z grzesznikami w zborze.
JAK STARSI MOGĄ WSPÓŁPRACOWAĆ Z JEHOWĄ
W 'POMAGANIU GRZESZNIKOWI, BY OKAZAŁ SKRUCHĘ?
5. Kiedy chrześcijanin popełni poważny grzech, potrzebuje pomocy starszych, żeby
mógł naprawić więź z Jehową i odzyskać zdrowie duchowe (Izaj. 1:18,19). Zanim
grono starszych powoła komitet mający spotkać się z grzesznikiem, powinno ustalić,
czy jest ku temu mocna podstawa (sfl rozdz. 12, ak. 1-40).
6. Podczas spotkania z chrześcijaninem, który dopuścił się poważnego wykroczenia,
komitet ma na celu ‘pomóc grzesznikowi okazać skruchę' (Rzym. 2:4). Komitet może
uznać za stosowne spotkać się z grzesznikiem więcej niż jeden raz, by poruszyć jego
serce. Dzięki temu dana osoba będzie miała czas, żeby zrozumieć wagę swojego
wykroczenia i to, jak ono wpłynęło na jej więź z Jehową, oraz — co ważne — okazać
skruchę i prosić Jehowę o przebaczenie (Ps. 51:1-4; Prz. 28:13). Ponadto gdy komitet
spotka się z grzesznikiem więcej mz jeden raz, będzie mógł spróbować poruszyć jego
serce wersetami biblijnymi.
7. Dzięki umiejętnemu posługiwaniu się Biblią komitet powinien postarać się trafić
grzesznikowi do serca i pomóc mu okazać skruchę. Jeśli dzięki wysiłkom starszych
Jehowa pozwoli danej osobie zdobyć się na skruchę, jest to powód do radości (Łuk.
15:7; 2 Tym. 2:25; 2 Piotra 3:9). W takich wypadkach na grzesznika będą tymczasowo
nałożone odpowiednie ograniczenia. Jeśli wykroczenie stało się lub przypuszczalnie
stanie się szeroko znane, można podać w zborze krótkie ogłoszenie o upomnieniu.
Ograniczenia należy uważać za coś przejściowego i bezzwłocznie je uchylać, w miarę
jak dana osoba odzyskuje zdrowie duchowe. Oczywiście w wypadku niektórych
wykroczeń — takich jak wykorzystanie dziecka, odstępstwo czy podstępne
zakończenie małżeństwa — ograniczenia będzie trzeba utrzymać znacznie dłużej (sfl
rozdz. 12, ak. 10-12; rozdz. 14, ak. 22-24). Tak czy inaczej starsi zapewnią takiej osobie
opiekę pasterską, żeby mogła wyprostować swoje ścieżki.
CO JEŚLI POWAŻNEGO WYKROCZENIA DOPUŚCIŁ SIĘ
OCHRZCZONY MAŁOLETNI (PONIŻEJ 18 ROKU ŻYCIA)?
8. Kiedy poważne wykroczenie popełnił ochrzczony małoletni, spotka się z nim
w obecności jego chrześcijańskiego(-ch) rodzica(-ów) lub opiekuna(-ów) prawnego(-
ych) dwóch starszych (nie komitet). Starsi będą przejawiać cierpliwość, starając się
z pomocą rodziców zrozumieć nastawienie małoletniego. Dowiedzą się również, jakie
kroki poczynili rodzice, żeby pomóc swojemu dziecku.
9. Jeśli małoletni przejawia właściwe nastawienie i pozytywnie reaguje na pomoc
rodziców, dwaj starsi mogą uznać, że nie ma potrzeby, by małoletni i jego
chrześcijański(-cy) rodzic(e) lub opiekun(owie) prawny(-i) spotkali się z komitetem.
Starsi będą okresowo kontaktować się z rodzicami, aby się upewnić, że małoletni
otrzymuje potrzebną pomoc duchową.
10. Jeżeli wykroczenie małoletniego stało się lub przypuszczalnie stanie się szeroko
znane, można podać w zborze następujące krótkie ogłoszenie: „Starsi zajęli się
sprawą [imię i nazwisko osoby]". Dwaj starsi mogą też nałożyć na daną osobę jakieś
tymczasowe ograniczenia — na przykład nie będzie mogła odpowiadać na zebraniach
oraz przedstawiać zadań ćwiczeniowych na zebraniu w tygodniu. W miarę
odzyskiwania przez nią zdrowia duchowego dwaj starsi powinni bezzwłocznie uchylać
te tymczasowe ograniczenia.
11. Jeśli mimo pomocy ze strony dwóch starszych i chrześcijańskiego(-ch) rodzica(-
ów) lub opiekuna(-ów) prawnego(-ych) małoletni dalej będzie źle postępował, to
z małoletnim i jego chrześcijańskim(i) rodzicem(-ami) lub opiekunem(-ami)
prawnym(i) spotka się komitet. Jeżeli małoletni nie okaże skruchy, zostanie usunięty
ze zboru.
12. Co z małoletnimi, którzy obecnie są wykluczeni? Komitet, który był
zaangażowany w wykluczenie, może się spotkać z małoletnim i jego
chrześcijańskim(i) rodzicem(-ami) lub opiekunem(-ami) prawnym(i), żeby zobaczyć,
jak sobie radzi. Jeśli małoletni zerwał z grzesznym postępowaniem i przejawia
właściwe nastawienie oraz pozytywnie reaguje na pomoc rodzica(-ów) lub prawnego(- ych) opiekuna(-ów), można podać ogłoszenie, że małoletni został przyłączony. Starsi
nałożą na niego tymczasowe ograniczenia — na przykład nie będzie mógł
odpowiadać na zebraniach oraz przedstawiać zadań ćwiczeniowych na zebraniu
w tygodniu. Następnie dwaj starsi z tego komitetu będą obserwować postępy
duchowe małoletniego, żeby stosownie do nich można było uchylić ograniczenia. Jeśli
małoletni jest odstępcą lub propaguje złe postępowanie, komitet nie spotka się z nim
i jego chrześcijańskim(i) rodzicem(-ami) lub opiekunem(-ami) prawnym(i). Jeśli
małoletniego wykluczył komitet z innego zboru, starsi powinni się trzymać
wskazówek z książki 'Paście', rozdział 19, akapity 13-16.
13. Co z osobami, które zostały wykluczone jako małoletnie, ale obecnie są już
dorosłe? Takie osoby mogą odwiedzać starsi, gdy starają się dotrzeć do
wykluczonych (zob. akapit 17).
CO JEŚLI GRZESZNIK NIE REAGUJE NA WYSIŁKI
KOMITETU ZMIERZAJĄCE DO UDZIELENIA MU POMOCY
DUCHOWEJ?
14. Nie każdy, kogo Jehowa próbował doprowadzić do skruchy, reagował na to
pozytywnie. Podobnie grzesznik może nie zareagować na wysiłki komitetu
zmierzające do udzielenia mu pomocy duchowej.
15. „Usuńcie niegodziwego spośród siebie" (1 Kor. 5:13). Nieokazującego skruchy
grzesznika trzeba usunąć ze zboru. Kiedy jednak starsi informują o tym daną osobę,
nie powinni zostawić jej bez żadnej nadziei. Wyjaśnią jej, jakie kroki może poczynić,
żeby można ją było przyjąć z powrotem w zborze. Jeżeli dana osoba nie jest odstępcą
ani nie propaguje czynnie złego postępowania, to dodatkowo ją poinformują, że
chcieliby znowu się z nią spotkać za trzy miesiące, by ustalić, czy zmieniła nastawienie.
W niektórych wypadkach, ale nie we wszystkich, komitet może stwierdzić, że jest
podstawa, by w tym czasie przyłączyć daną osobę. Z drugiej strony jeśli nie zmieniła
ona nastawienia lub jeśli potrzebny jest dodatkowy czas (zob. informacje na temat
szczególnej ostrożności, podane w akapicie 16), starsi postarają się spotkać z nią co
sześć miesięcy, o ile wyrazi na to zgodę — chyba że wcześniej poprosi o przyłączenie.
Na takich wizytach starsi mogą pomodlić się z daną osobą oraz serdecznie zachęcić ją
do okazania skruchy i powrotu.
16. Ostrożność. Osobę okazującą skruchę należy przyłączyć bezzwłocznie, jednak
w wypadku takich grzechów, jak wykorzystanie dziecka, odstępstwo i podstępne
zakończenie małżeństwa trzeba zachować szczególną ostrożność (2 Piotra 2:9,10).
Starsi muszą chronić trzodę (Jana 10:11-13).
CZY STARSI POWINNI STARAĆ SIĘ SPOTKAĆ ZE
WSZYSTKIMI WYKLUCZONYMI NA DANYM TERENIE CO
SZEŚĆ MIESIĘCY?
17. Tak, jeśli dana osoba jest gotowa się spotkać. Jak wspomniano powyżej, na takich
wizytach starsi mogą pomodlić się z daną osobą oraz serdecznie zachęcić ją do
okazania skruchy i powrotu. Rzecz jasna nie ma to zastosowania do osób, które są
jawnymi odstępcami lub aktywnie propagują złe postępowanie. Jest to zmiana
w stosunku do tego, co napisano w książce 'Paście', rozdziale 25, akapicie 20.
JAK GŁOSICIELE POWINNI TRAKTOWAĆ KOGOŚ, KOGO
USUNIĘTO ZE ZBORU?
18. Kiedy ktoś zostaje usunięty ze zboru, 'przestajemy utrzymywać kontakty' z taką
osobą, ‘nawet z nią nie jadamy' (1 Kor. 5:11). Jeśli jednak dana osoba przychodzi na
zebrania zborowe, to jak wyjaśniono i pokazano w Sprawozdaniu Ciała Kierowniczego
nr 2/2024, głosiciel może zgodnie ze swoim wyszkolonym na Biblii sumieniem
zdecydować, czy krótko przywita na zebraniu osobę wykluczoną, czy nie.
19. Chrześcijanin może też postanowić, że osobę wykluczoną — na przykład
krewnego, kogoś, z kim kiedyś studiował Biblię, lub dawnego przyjaciela — zaprosi
na zebranie.
CO Z OSOBAMI, KTÓRE WYKLUCZONO W PRZESZŁOŚCI,
MOŻE NAWET WIELE LAT TEMU?
20. Niektóre osoby wykluczone wiele lat temu mogą nawet nie pamiętać powodu
swojego wykluczenia. Już dawno temu mogły porzucić złe postępowanie. Inni mogą
nadal być uwikłani w jakąś formę zła. Jeśli dana osoba nie jest jawnym odstępcą ani
nie propaguje aktywnie złego postępowania, starsi mogą ją odwiedzić. Na takich
wizytach zaproponują, że się z nią pomodlą, i serdecznie ją zachęcą, by okazała
skruchę i wróciła do zboru.
21. Jeśli jakaś osoba jest poza zborem od dłuższego czasu, niewątpliwie bardzo
osłabła duchowo. Dlatego jeśli wyrazi zgodę, starsi mogą zadbać o to, żeby starszy
lub wykwalifikowany sługa pomocniczy prowadził z nią kurs biblijny, zanim jeszcze
zostanie przyłączona. Do prowadzenia takiego kursu z wykluczoną kobietą można
wyznaczyć dojrzałą siostrę. Postanowienie to obejmuje osoby, które mogą jeszcze być
uwikłane w jakąś formę zła, ale chcą skorzystać z pomocy, by okazać skruchę.
Oczywiście dana osoba musi chcieć wrócić do zboru, a zorganizowaniem takiego
kursu zawsze zajmą się starsi.
22. Przy ustalaniu, jak pomóc wykluczonym okazać skruchę, starsi zamiast ustalać
wiele reguł, powinni kierować się zasadami biblijnymi.
JAK POWYŻSZE WSKAZÓWKI POGODZIĆ Z 2 JANA 9-11?
23. W 2 Jana 9-11 podano przestrogę przed pewnym kalającym wpływem: „Jeżeli ktoś
przychodzi do was, ale nie przynosi tej nauki, nie przyjmujcie go do domu ani go nie
witajcie". Kogo chrześcijanie powinni unikać?Jak wskazuje kontekst, chodzi
o każdego, „kto się wysuwa naprzód i nie trzyma się nauki". Dlatego dotyczy to
odstępców i tych, którzy aktywnie propagują złe postępowanie. Takich osób nie będą
witać poszczególni chrześcijanie, nie będą ich odwiedzać starsi ani nie będzie się ich
zapraszać na chrześcijańskie zebrania.
KOMITETY ODWOŁAWCZE
24. W Sprawozdaniu Ciała Kierowniczego nr 2/2024 nie ujęto poniższej zmiany
dotyczącej komitetów odwoławczych.
25. Co, jeśli grzesznik daje dowody szczerej skruchy dopiero na spotkaniu
z komitetem odwoławczym? Jeśli zarówno pierwszy komitet, jak i komitet
odwoławczy są zgodne co do tego, że grzesznik okazał szczerą skruchę na spotkaniu
z komitetem odwoławczym, może zostać w zborze. Jest to zmiana w stosunku do tego,
co napisano w książce 'Paście', rozdziale 17, akapicie 7, punkcie 2. Komitet
odwoławczy spotka się z daną osobą tylko raz.
