W Listopadzie 2021 roku Świadkowie Jehowy na całym świecie angażują się w kampanię dot. rozpowszechniania czasopisma Strażnica nr 2 tego roku, zatytułowanego: “Lepszy świat jest już bardzo bliski!”.
Świadkowie są zachęcani do jak najpełniejszego udziału w tej kampanii (np. poprzez złożenie wniosku do pomocniczej służby pionierskiej).
https://www.jw.org/pl/biblioteka/program-zebran-swiadkow-jehowy/wrzesien-pazdziernik-2021-mwb/Chrze%C5%9Bcija%C5%84skie-%C5%BCycie-i-s%C5%82u%C5%BCba-25-31-pa%C5%BAdziernika-2021/M%C3%B3w-innym-%C5%BCe-lepszy-%C5%9Bwiat-jest-ju%C5%BC-bliski/Z tego powodu uznałem, że warto bliżej przyjrzeć się w.w. czasopismu, by skonfrontować się z argumentami, których używają Świadkowie Jehowy, by rekrutować nowych członków.
Zacznijmy od strony 3:
“„Nasz świat pogrąża się w chaosie” — stwierdził sekretarz generalny ONZ António Guterres. Czy ty też tak uważasz?”
Świadkowie Jehowy lubią cytować ważne osobistości, kiedy ich wypowiedzi zdają się pokrywać z wierzeniami Strażnicy. Jednak nie raz już się zdarzało, że ich słowa były wyrwane z kontekstu. Czy i tak jest tym razem?
Strażnica nie ułatwia sprawdzenia tej wypowiedzi - w czasopiśmie nie ma żadnej bibliografii. Jednak wnikliwi mogą ją znaleźć.
Oto ona:
https://www.unic.un.org.pl/oionz/dzwonek-alarmowy-dla-swiata/3360 “Począwszy od pandemii COVID-19 po zakłócenia klimatyczne, od niesprawiedliwości rasowej po pogłębiające się nierówności, nasz świat pogrąża się w chaosie.
Jednocześnie jesteśmy wspólnotą międzynarodową z ponadczasową wizją. Jest ona zapisana w Karcie Narodów Zjednoczonych – w tym roku obchodzimy 75. rocznicę jej podpisania. Jest to wizja lepszej przyszłości opartej na takich wartościach jak równość, wzajemny szacunek i współpraca międzynarodowa. Ta wizja pomaga nam uniknąć trzeciej wojny światowej, która miałaby katastrofalne konsekwencje dla życia na naszej planecie.
(...)
Nikt nie jest w stanie przewidzieć, co będzie dalej, ale widzę dwa możliwe scenariusze.
Po pierwsze, "optymistyczny" scenariusz.
W tym przypadku świat da sobie radę. Północne kraje świata opracowałyby skuteczną strategię wyjścia z kryzysu. Kraje rozwijające się otrzymałyby wystarczające wsparcie i biorąc pod uwagę ich sytuację demograficzną – a mianowicie przeważającą liczbę młodych ludzi – byłyby one w stanie ograniczyć skutki kryzysu.
A następnie, być może w ciągu mniej więcej najbliższych dziewięciu miesięcy pojawi się szczepionka, która będzie dostępna dla wszystkich ludzi jako globalne dobro publiczne. Byłaby to „szczepionka ludów", na którą stać będzie każdego człowieka.
Jeśli tak się stanie i jeśli gospodarka zacznie się stopniowo odbudowywać, to możemy osiągnąć jakiegoś rodzaju „normalność” w ciągu dwóch lub trzech lat.
Ale istnieje też drugi, bardziej ponury scenariusz, kiedy to zawiedzie koordynacja działań krajowych. Pojawiają się wciąż nowe fale koronawirusa. Sytuacja w krajach rozwijających się dramatycznie pogarsza się, a prace nad szczepionką opóźniają się. Nawet jeśli otrzymamy szczepionkę relatywnie szybko, to jest ona przedmiotem ostrej konkurencji. Kraje o silnej gospodarce zyskają do niej dostęp w pierwszej kolejności, pozostawiając innych w tyle.
(...)
Wszędzie na świecie przywódcy polityczni muszą mieć na uwadze ten dzwonek alarmowy, zjednoczyć się i razem szukać rozwiązań dla pokonania ogólnoświatowych wyzwań. Musimy także zwiększyć naszą zdolność do globalnego zarządzania i wzmocnić instytucje multilateralne oraz czerpać z mocy, jaką daje nam jedność i solidarność. W ten sposób przejdziemy przez największy sprawdzian naszych czasów. Jak widać, sekretarz Generalny ONZ wypowiadał się w określonym kontekście. Jego wypowiedź zaczerpnięto z dnia 1 Lipca 2020 r. w momencie, w którym pandemia Covid 19 dopiero nabierała rozpędu. Przedstawił dwa scenariusze sytuacji dotyczącej szczepień i walki z Covidem. Ostrożnie przychylam się do tego, że spełnia się pozytywny scenariusz
Szczepionek jest już ponad stan, sytuacja w większości krajów jest opanowana. W mojej ocenie straszenie ludzi tym zdezaktualizowanym cytatem jest zagrywką wątpliwej jakości.
Przejdźmy dalej, do strony 6:
W części “Rządy ludzi muszą się skończyć - dlaczego?”, możemy przeczytać: “Ludzie nie zostali stworzeni tak, żeby samodzielnie się rządzić. Wyraźnie widać, że nie są w stanie właściwie sprawować władzy nad innymi ani skutecznie rozwiązać ich problemów.”
Na poparcie tej tezy Ciało Kierownicze przytacza pewien cytat:
ZASTANÓW SIĘ: W Encyclopedia Britannica zauważono, że poszczególne rządy nie potrafią „pokonać powszechnych wrogów ludzkości, takich jak ubóstwo, głód, choroby, klęski żywiołowe, wojny i inne formy przemocy”.Cytat ten od razu wzbudził moje podejrzenia. W moim odczuciu nieczęsto zdarza się, aby encyklopedia posunęła się do wysuwania tak daleko idących wniosków. Encyklopedie obracają się raczej w świecie faktów niż przypuszczeń. Nie pozostało mi nic innego, jak weryfikacja cytatu.
Znowu, Towarzystwo Strażnica nie ma zamiaru ułatwić mi życia. Znamy co prawda wydawnictwo, ale nie ma ani strony ani hasła, pod jakim moglibyśmy je znaleźć.
Jednak po chwili poszukiwań byłem w stanie je odszukać:
https://www.britannica.com/topic/government (pod częścią Prospects in the 21st century)
Pełny cytat, w kontekście, brzmi tak:
“In a world increasingly knit together by trade and communications technology,
it seems ever more unlikely that the single nation-state can on its own successfully handle the universal enemies of poverty, hunger, disease, natural disaster, and war or other violence. ”
Moje tłumaczenie: “W świecie, który coraz bardziej jest połączony przez handel i technologie komunikacyjne
wydaje się, że poszczególne rządy nie będą w stanie
same pokonać powszechnych wrogów ludzkości, takich jak ubóstwo, głód, choroby, klęski żywiołowe, wojny i inne formy przemocy.”
Ktoś może powiedzieć, że różnica nie jest duża. Jednak dla mnie jest znacząca - artykuł w EB pod koniec opisuje perspektywy na XXI wieku, wymienia zagrożenia oraz wady obecnych form władzy. Jednocześnie jednak wymienia zalety i osiągnięcia instytucji międzynarodowych takich jak EU i ONZ:
“Even effective global cooperation among national governments can be extremely difficult, as the examples of the United Nations and other international bodies have shown. Nevertheless, those bodies have had many accomplishments, and the European Union (EU) has been particularly successful. The EU began as an attempt to bury the long-standing rivalry between France and Germany through economic cooperation. By the early 21st century it had come to include almost all the states between the Russian frontier and the Atlantic Ocean. Though its overall constitutional structure remained weak, and agreement on how to sufficiently strengthen it seemed unattainable, the EU’s common laws and policies were playing a large part in the lives of its citizens.”
“Nawet skuteczna globalna współpraca między rządami krajowymi może być niezwykle trudna, jak pokazują przykłady Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych organów międzynarodowych. Niemniej jednak, organizacje te mają na swoim koncie wiele osiągnięć, a Unia Europejska (UE) odniosła szczególny sukces. Unia Europejska rozpoczęła swoją działalność jako próba zatarcia długotrwałej rywalizacji między Francją a Niemcami poprzez współpracę gospodarczą. Na początku XXI wieku obejmowała już prawie wszystkie państwa leżące między granicą rosyjską a Oceanem Atlantyckim. Choć jej ogólna struktura konstytucyjna była nadal słaba, a porozumienie co do tego, jak ją wystarczająco wzmocnić, wydawało się nieosiągalne, wspólne prawa i polityki UE odgrywały dużą rolę w życiu jej obywateli.”
Jedno możemy stwierdzić z pewnością: artykuł EB na pewno nie popiera tezy Strażnicy, że ludzie nie są w stanie skutecznie rządzić, tylko dlatego, że wymienia wyzwania jakie stoją na drodze ludzkości.
CDN.
