Cześć wszystkim.

[zagubiona owca]

Ja  trzy lata lawirowałem a grube tysiące w samej Polsce nie chcą się przyznać do porażki życiowej i tkwią tam przez zasiedzenie.  Ich wiara w żywe przejście do nowego świata maleje z każdym rokiem , obojętność za to wzrasta. Moi rodzice , gorliwi wyznawcy , tatuś wieloletni starszy , mama była pionierka sami w rozmowie przyznają z żalem w głosie :
- A kto to wie jak to wszystko będzie ?

Właśnie, to też zauważyłam. A kto najbardziej trzyma się tej wiary w raj na ziemi? Ci którzy np często przegrali życie tu na ziemi czy też są z niego nie zadowoleni(wypowiedź na podstawie moich obserwacji oczywiście) - widzę to po wypowiedziach- np starsze babcie, kaleki, moja babcia która wybrała ,,złego'' męża i miała nieszczęśliwe życie- i teraz ma ogromną nadzieje że jeszcze raz od nowa wszystko przeżyje.

Martwiące jest jeszcze to, że ja np wiem, że gani się wykluczonych i nie dopuszcza się  ich do ŚJ  bo mogli by im oczy otworzyć i korporacja straciła by pieniądze. Ale  powiedz to ŚJ.  Widze jak naprawdę rodziny wierzą w to, że nie odzywając się do wykluczonego wykazują się ogromną miłością i troską dla niego, że w ten sposób go uratują. To przykre..

[morelka84]

Zagubiona owca. Doskonale Cię rozumiem. Ja juz nie jestem w org, bo nie mogłam dłużej wytrzymać i przez to od ponad 7 lat nie mam kontaktu z moimi rodzicami, którzy są świadkami Całkowicie sie mnie wyrzekli. Nawet jak omal nie umarłam to nie zadzwonili, bo religia im zabrania, a pomyśleć że kiedys mieliśmy świetny kontakt i żadnych zgrzytów. Ale ja nie rezygnuję. Ciągle piszę do swojej mamy o tym co mi się nie podoba w tej religii i o wszystkich moich wątpliwościach. Wiem że któregoś dnia zadzwoni, bo wiem że bardzo mnie kocha i dłużej tak nie da rady, tym bardziej że wiem jak ją podejść. Poddaje w wątpliwość niektóre proroctwa, szczególnie proroctwo Daniela i księgę Objawienia i wiem że ona będzie drążyć temat, jak coś nie daje jej żyć to będzie szukać wyjaśnienia aż znajdzie. Mam nadzieję że wkońcu mi się uda. Zyczę Ci dużo dobrego i wytrwałości, tylko nie naciskaj na swoją mamę, bo zacznie coś podejrzewać. W razie pytań pisz i wal drzwiami i oknami. Pozdrawiam

[Krystian]

Krystian , my odstępcy to sama , smietanka' , ktora tam była ./ha , ha /

To prawda. Znacie WTS od podszewki.
Jednakże Zenobio nie idź w ateizm jak niektórzy byli świadkowie.

[WIDZĘ MROKI]

https://www.youtube.com/watch?v=GI5B2FfisRI

Myślę że ten filmik, wątpiącym da do myślenia.

Pozdrawiam

[Krystian]

https://www.youtube.com/watch?v=GI5B2FfisRI

Myślę że ten filmik, wątpiącym da do myślenia.

Pozdrawiam

Dobry film, już go kiedyś oglądałem.
Ateizm to jest też wiara.
Wiara, że Boga nie ma.
Bo żadnych naukowych argumentów nie ma - że nie istnieje

[zenobia]

Krystianie, powiedziałam to zartem , nigdy tak o sobie nie mysłę ale to nie znaczy tez ze jestem zakompleksioną , nie myslącą babą . Pytam raz madrzej , raz mniej ole w zborze nigdy nie otrzymałam odpowiedzi .Nie odpowiadaja mi tez pozory poboznosci , dlatego przestałam tam bywac . Tutaj tez widze czesto manifestowana wiare ale do czynow ma sie ona marnie , nie potrafimy sie pieknie od siebie roznic  i to mnie boli .

[Krystian]

Zenobio wszystko rozumiem
Chciałem tylko nadmienić, że ateizm - jest też wiarą i abyś tej wiary nie przyjęła.
pozdrawiam Cię serdecznie.

[zagubiona owca]

Zagubiona owca. Doskonale Cię rozumiem. Ja juz nie jestem w org, bo nie mogłam dłużej wytrzymać i przez to od ponad 7 lat nie mam kontaktu z moimi rodzicami, którzy są świadkami Całkowicie sie mnie wyrzekli. Nawet jak omal nie umarłam to nie zadzwonili, bo religia im zabrania, a pomyśleć że kiedys mieliśmy świetny kontakt i żadnych zgrzytów. Ale ja nie rezygnuję. Ciągle piszę do swojej mamy o tym co mi się nie podoba w tej religii i o wszystkich moich wątpliwościach. Wiem że któregoś dnia zadzwoni, bo wiem że bardzo mnie kocha i dłużej tak nie da rady, tym bardziej że wiem jak ją podejść. Poddaje w wątpliwość niektóre proroctwa, szczególnie proroctwo Daniela i księgę Objawienia i wiem że ona będzie drążyć temat, jak coś nie daje jej żyć to będzie szukać wyjaśnienia aż znajdzie. Mam nadzieję że wkońcu mi się uda. Zyczę Ci dużo dobrego i wytrwałości, tylko nie naciskaj na swoją mamę, bo zacznie coś podejrzewać. W razie pytań pisz i wal drzwiami i oknami. Pozdrawiam

Dzięki za dobre słowo. Tylko ten kto był lub jest w tej religii potrafi zrozumieć takie dylematy...
Niektóre rzeczy trzeba przeżyć. Właśnie tego się boję- że będę też w takiej sytuacji jak ty i nie wiem jak sobie poradzę całkiem sama.
Często zadaję sobie w duchu pytanie- czy to jest normalne? Patrze na ludzi na ulicy i zastanawiam się ilu z nich miało przesrane z powodów religijnych (prześladowanie w szkole, bycie ,,innym'', zmuszanie np do głoszenia, chodzenia na zebrania itp, itd). Zazdroszczę im, że nie muszą się przejmować rodziną, że ich ,,wykluczy'' z życia za inne poglądy-  zazdroszczę im tego zwykłego życia....

pozdr.

[przebudzona2019]

Dzięki. Światus- pytasz-Może na początek jakieś delikatnie rozluźnienie więzów łączących z org?
Powiem ci, że nigdy nie byłam jakoś specjalnie przywiązana. Podwójne życie w zasadzie prowadzę od dawna.
         Mam tak duży zbór, że na szczęście nie rzucam się zbytnio w oczy i nie męczą mnie jakimiś wizytami pasterskimi. Raz na jakiś czas pojawiam się w mojej grupie służby żeby się nie czepiali, a jak dostaję sms żebym wysłała nadzorcy grupy sprawozdanie to coś tam sobie wymyślam. (gdy bym była nieczynna to na bank bym miała jakąś wizytę-u nas czepiają się nieczynnych zwłaszcza przed pamiątką).
      Przyjaciół w zborze też nie mam zbytnio, raczej znajomych. Mój zbór jest strasznie fałszywy- jak będziecie chcieli to wam opowiem jak się potrafią niektórzy u nas zachowywać i jaka jest miłość wśród nich.

 Chciałabym uciec- najlepiej do innego miasta ale na razie nie uda mi się to i męczy mnie trochę dylematów.

hej widzę, że mamy podobne sytuacje... jestem z Tobą <3

[cocacolasong91]

Witaj podobnie u mnie młody wiek ..i nie do końca własna decyzja ....