Świadkowie Jehowy - forum dyskusyjne
DYSKUSJE DOKTRYNALNE => BIBLIA - DYSKUSJE..... => Wątek zaczęty przez: Roszada w 25 Styczeń, 2016, 11:21
-
Jeszcze w roku 1951 Towarzystwo pisało o Jk 5:16 tak:
„Jakub poucza nas zatem w sposób, sprzeczny z tajną spowiedzią, uprawianą przez pewne systemy religijne: »Przeto otwarcie wyznawajcie swe grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich...« (Jak. 5:16, NŚ)” (Strażnica Nr 19, 1951 s. 9-110 [ang. 01.05 1951 s. 270]).
Ale dziś tajna spowiedź jest też w Towarzystwie:
*** w91 15.3 s. 6 Wyznawanie grzechów — na sposób ludzki czy Boży? ***
Kiedy więc chrześcijanie powinni wyznawać sobie grzechy? W razie popełnienia poważnego wykroczenia (nie każdego drobnego błędu) należy o tym powiadomić zamianowanych nadzorców w zborze. Nawet jeśli uchybienie nie jest ciężkie, ale winowajcę dręczą wyrzuty sumienia, warto wyznać grzech i szukać duchowej pomocy.
Pisarz biblijny Jakub pisze w związku z tym: „Choruje [duchowo] kto między wami? Niech przywoła starszych zboru i niech się modlą nad nim, namaściwszy go oliwą w imieniu Pańskim. A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i Pan go podźwignie; jeżeli zaś dopuścił się grzechów, będą mu odpuszczone. Wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich” (Jakuba 5:14-16, Bw).
Coś mi się zdaje, że od KK zmałpowało Towarzystwo krytykowaną formę. ;)
-
CK krętacze, manipulatorzy Pismem Świętym pod swoje wymysły "na czas słuszny", czyli "jak wiatr zawieje".
-
Oto nowsza wypowiedź:
*** w10 1.9 s. 23 Czy Bóg wymaga, byśmy wyznawali swoje grzechy? ***
Wróćmy do zachęty ucznia Jakuba: „Otwarcie wyznawajcie jedni drugim swe grzechy i módlcie się jedni za drugich, abyście zostali uzdrowieni”. Wypowiedź tę Jakub uzupełnił słowami: „Błaganie prawego, gdy działa, ma wielką siłę” (Jakuba 5:16). Określenie „prawy” może się odnosić do kogoś ze „starszych zboru”, wspomnianych przez Jakuba nieco wcześniej (Jakuba 5:14). W zborze chrześcijańskim dojrzali duchowo „starsi”, czyli nadzorcy, są zobowiązani pomagać wszystkim zabiegającym o Boże przebaczenie. Oczywiście nie mają prawa nikogo rozgrzeszyć, gdyż żaden człowiek nie jest upoważniony do odpuszczania grzechów przeciwko Bogu. Jednak dzięki posiadanym kwalifikacjom duchowym tacy nadzorcy upominają osobę winną ciężkiego grzechu i udzielają jej stosownych rad, tak aby zrozumiała powagę swego czynu i okazała skruchę (Galatów 6:1).
Ciekawe, "nie mają prawa rozgrzeszyć", ale "pomagać wszystkim zabiegającym o Boże przebaczenie".
Czyli jednak w imieniu Boga dają 'rozgrzeszenie'.
Jeśli "nie mają prawa rozgrzeszyć" to po co im wyznawać grzechy?
Po to by sobie biedy nazbierać pod postacią komitetu sądowniczego? :(
-
A tutaj o tym samym wersecie a ani słowa o starszych:
*** it-2 s. 734 ***
Wyznawanie grzechów drugim. Uczeń Jakub radzi chrześcijanom: „Otwarcie wyznawajcie jedni drugim swe grzechy i módlcie się jedni za drugich, abyście zostali uzdrowieni” (Jak 5:16). Wyznając w ten sposób drugim grzechy, nie uznają bynajmniej, że jakiś człowiek jest ich „wspomożycielem [„obrońcą”, Bp]” u Boga, gdyż rola ta przysługuje wyłącznie Chrystusowi na mocy jego ofiary przebłagalnej (1Jn 2:1, 2). Żaden z ludzi nie może dokonać zadośćuczynienia ani za własne, ani za cudze grzechy, ponieważ nie jest w stanie dostarczyć odpowiedniego okupu (Ps 49:7, 8). Chrześcijanie mogą jednak pomagać sobie nawzajem, a choć ich modlitwy zanoszone za braci nie przechylają szal sprawiedliwości Bożej (bo tylko ofiara Jezusa zapewnia odpuszczenie grzechów), to Jehowa bierze pod uwagę te prośby o wsparcie i siły dla grzesznika szukającego pomocy (zob. MODLITWA [Odpowiedź na modlitwy]).
No tak jak potrzeba 'spowiedzi' to są starsi na podorędziu, a jak trzeba ze spowiedzią walczyć, to starszych się nie wymienia. ;)
-
Gdy w roku 1952 wprowadzono stanowcze wykluczanie ze zboru, tak oto zaczęto nauczać:
„Jeśli ktoś popełnia grzech, za który zasługuję na pozbawienie społeczności (...) to jak powinien poczuć się w sercu? (...) Powinien wyznać swoją winę nie tylko przed Bogiem, który o niej właściwie już wie, ale również przed widzialną organizacją Bożą, działającą poprzez teokratycznie zamianowanego sługę. (...) (Jak. 5:14-16, NT)” (Strażnica Nr 16, 1959 s. 7 [ang. 15.03 1959 s. 172]).
Nie widzę prawie różnić między KK a organizacją. :)
A taka inna miała niby być, jedyna prawdziwa. ;D
Zauważmy, że początkowo tylko poważne grzechy należało wyznawać, a teraz jak widać z pierwszego postu też mniejsze. ;)
-
Nie wiem za bardzo co piszą, a polskiego odpowiednika brak, ale to najstarszy odsyłacz ze skorowidza po wprowadzeniu wykluczania w 1952:
*** w57 12/15 p. 746 “Confess Your Sins” ***
This is in accord with the counsel found in James 5:14-16: “Is there anyone sick among you? Let him call the older men of the congregation to him, and let them pray over him, rubbing him with oil in the name of Jehovah. And the prayer of faith will make the indisposed one well, and Jehovah will raise him up. Also if he has committed sins, it will be forgiven him. Therefore openly confess your sins to one another and pray for one another, that you may get healed.” This in no wise describes Catholic auricular confession. It is sound counsel for Christians who become spiritually sick to seek the help of mature men of the congregation, openly confessing their sin. These older men are not authorized to inquire minutely into every aspect of the individual’s private life.
Może ktoś ze dwa słowa powie o tym fragmencie, bom z ang. analfabeta. :-\
-
Zgodnie z pisemną wykładnia Komitetu Oddziału z 10 września 2014 roku, złożoną w Sądzie Okręgowym w Legnicy Związek wyznaniowy "Świadkowie Jehowy w Polsce" wprowadza "instytucję spowiedzi" zgodnie z art. 54 w związku z art 80 statutu. (?)
-
Czy spowiedź nie jest wówczas gdy grzesznik sam dobrowolnie przychodzi do spowiednika a nie gdy spowiednik wzywa na spowiedź (komitet sądowniczy) na podstawie oświadczeń świadków (konfidentów)?
-
Czy spowiedź nie jest wówczas gdy grzesznik sam dobrowolnie przychodzi do spowiednika...
No do dobrowolnego zgłaszania się pod topór też zachęcają :):
"należy o tym powiadomić zamianowanych nadzorców w zborze. Nawet jeśli uchybienie nie jest ciężkie, ale winowajcę dręczą wyrzuty sumienia, warto wyznać grzech" (pełny cytat powyżej).
-
W jw.org nie ma takiego czegoś jak spowiedź. Bo z definicji spowiedź jest dobrowolna.
-
W jw.org nie ma takiego czegoś jak spowiedź. Bo z definicji spowiedź jest dobrowolna.
Nie jest dobrowolna całkowicie w KK.
Przykazanie kościelne mówi: Przynajmniej raz w roku spowiadać się...
-
W jw.org nie ma takiego czegoś jak spowiedź. Bo z definicji spowiedź jest dobrowolna.
Jednakże w wypadku powołania tzw. Komitetu sądowniczego, ta "dobrowolność" się kończy :)
-
Jednakże w wypadku powołania tzw. Komitetu sądowniczego, ta "dobrowolność" się kończy :)
Też się nie kończy, bo znam wielu co się tej spowiedzi nie poddawali. :D
Bez spowiedzi byli wykluczeni, a po długim czasie przywróceni.
-
W jw.org nie ma takiego czegoś jak spowiedź. Bo z definicji spowiedź jest dobrowolna.
Dlaczego zaprzeczasz......ja podałem fakty ze jest.
-
No i prawdziwa perełka z roku 1925:
„Nie byłoby właściwem dla Chrześcijanina opowiadać każdemu swe słabości i złe czyny. Jeżeli on uczynił szkodę drugiemu to powinien przyznać się poszkodowanemu, że zło uczynił i postarać się o ile możności aby to zło naprawić. Św. Jakób mówi: „Wyznawajcie jedni przed drugimi upadki.” (Jakób 5:16) To nie oznacza wyznać ich każdemu. Czyniący zło, odczuwa głęboki żal spowodu jego zła, pragnie by ten ciężar mógł kto zdjąć z niego; i aby to uczynić, on powinien iść do tego w którym ma zaufanie, wyznać swemu bratu a następnie poprosić swego brata aby się modlił za nim. „Wiele może uprzejma modlitwa sprawiedliwego.” (Jakób 5:16) Niebyłoby jednak żadnej korzyści, przedstawiając swoje zło przed zgromadzeniem lub też przed kilkoma. To tylko dostarczyłoby materiału do robienia plotek” (Strażnica 15.09 1925 s. 276 [ang. 15.08 1925 s. 244]).
-
W jw.org nie ma takiego czegoś jak spowiedź. Bo z definicji spowiedź jest dobrowolna.
Ale u śJ wszystko jest "dobrowolne" :D
-
Ale u śJ wszystko jest "dobrowolne" :D
Chyba tylko datki
-
Ale u śJ wszystko jest "dobrowolne" :D
Jakby na zebraniu ogłosili:
kto chce być dobrowolnie przesłuchany przez komitet sądowniczy, to ciekawe ile rąk by poszło do góry. ;)
Pewnie wszystkie, gdyby powiedzieli, że to zalecenie CK. :)
-
No i taka nieoficjalna spowiedź dla młodych:
*** g95 8.1 s. 30 ***
Kiedy młodzi ludzie znajdą się w takich tarapatach, zazwyczaj potrzebują wsparcia, by uporządkować stosunki z Bogiem. Dużo mogą zdziałać starsi z miejscowego zboru. Zapewne ze współczuciem i zrozumieniem wysłuchają młodego człowieka ‛otwarcie wyznającego swe grzechy’. Udzielą mu też skarcenia i praktycznej pomocy.
Już widzę tych młodych lecących po skarcenie. ;D
-
Chyba tylko datki
Co Ty Tomek, ludzie tam wszystko sami chcą robić....chodzić głosić, wspierać finansowo, wyjawiać swoje grzeszki i grzeszne myśli. Wszystko od a do z.
Zapytaj jakiegoś śJ czy jest do czegoś w jakikolwiek sposób przymuszany? Każdy powie, że nie.:P
Jakby na zebraniu ogłosili:
kto chce być dobrowolnie przesłuchany przez komitet sądowniczy, to ciekawe ile rąk by poszło do góry. ;)
Pewnie wszystkie, gdyby powiedzieli, że to zalecenie CK. :)
Dokładnie tak by było. Wszyscy jak jeden mąż, by poszli. Wystarczy tekst: nowe światło, kanał i jakiś werset na poparcie. :D
-
Chyba tylko datki
Dobrowolne datki to mają dawać inni, a ŚJ raczej jakby mniej dobrowolne. ;)
-
A były też lata, gdy Towarzystwo Strażnica krytykowało wszelkie donosicielstwo, karanie grzeszników i samowolę starszych zboru:
„Czy Bóg upoważnił zbór czyli kościół do wydawania wyroku i stosowania kary na pewnych przestępców, a przez to sprowadzać na nich zło? Odpowiedź według Pisma Św. jest, Nie. Bóg nie upoważnił kościoła do wydawania wyroku celem stosowania kary drugiemu człowiekowi. (...) Wydawanie wyroku i obostrzanie takowego przeciwko tego lub drugiego, a przeto sprowadzanie zła na złoczyńcę nie jest upoważnieniem zboru. Cel winien być przedsiębrany, aby dopomóc błądzącemu, pozyskać go, o ile jest możliwem, a czynić to przez niewzruszalne obstawanie za słusznością. Zbór działa właściwie, gdy okazuje nieuznanie czyli potępienie postępków złoczyńcy, ponieważ taką działalnością może wykazać złoczyńcy jego niewłaściwy bieg, a przez to umożliwić mu podźwignięcie; jeżeli w danym wypadku złoczyńca wyraża swój żal i stara się postępować właściwie, to powinno się takiemu pomóc. Przy niektórych okolicznościach starsi zborowi przypisują sobie więcej aniżeli Pismo im pozwala. Winno być zawsze na uwadze, że starsi są sługami zboru, a nigdy nie są do panowania nad zborem”(Strażnica 15.07 1930 s. 216-217 [ang. 15.05 1930 s. 152]).
„Niejedni (...) objawiają oni życzenie karania niektórych swoich braci. Szukają u swych braci wad i robią na nich doniesienia, chcąc sprowadzić na nich trudności i ucisk, gdyż pragnęliby widzieć ich upadek. Tacy omieszkują przypomnieć sobie następującą wyraźną i niezmienną regułę Jehowy: »Moja jest pomsta, a ja oddam, mówi Pan«. Ci, którzy występują jako duchowi policjanci swoich braci, wskutek tego sami często znajdują się w uciemiężeniu i ucisku...” (Aniołowie 1934 s. 60).
-
I to nie jest obecnie tak, że głosiciele "mogą" wyznać swój grzech, a starsi "mogą" ich wysłuchać.
Głosiciele "muszą" wyznać, a starsi "muszą" przesłuchać, tak przynajmniej wynika z przytaczanych publikacji:
„Skoro Jehowa jest gotowy przebaczać grzechy na podstawie wartości ofiary okupu, to dlaczego chrześcijanie muszą je wyznawać starszym zboru?” (Strażnica Nr 11, 2001 s. 30).
„Niekiedy jednak starsi zboru muszą w ramach powierzonych im obowiązków zadać nam pytania natury osobistej. Jeśli chętnie powiemy prawdę, bardzo im pomożemy i zaskarbimy sobie ich wdzięczność” (Strażnica 15.06 2009 s. 17).
To brzmi bardzo groźnie, bo "pytania natury osobistej" to prawie przesłuchanie. ;)
Może przesadzam, ale sami znacie praktykę, może nie jest tak ostra jak teoria. ;)
-
A jakie to "powierzone obowiązki" uzasadniają ingerencję w konstytucyjnie chronione wartości i dobra?
Po drugie: W którym miejscu w Biblii jest zapisany obowiązek wyznawania grzechów starszym, zamiast Bogu i Jezusowi w modlitwie?
Czemu ma to służyć, jeśli nie totalnej inwigilacji i podporządkowaniu "dusz"?
Czy starsi mienią się następcami apostołów?
-
Po drugie: W którym miejscu w Biblii jest zapisany obowiązek wyznawania grzechów starszym, zamiast Bogu i Jezusowi w modlitwie?
No nie bądźmy tacy skrajni, bo jednak Jk 5:16 mówi o wyznawaniu sobie wzajemnie, to i starszych też obejmuje.
Jednak inną kwestią pewnie jest "zborowy komitet sądowniczy".
-
No i prawdziwa perełka z roku 1925:
„Nie byłoby właściwem dla Chrześcijanina opowiadać każdemu swe słabości i złe czyny. Jeżeli on uczynił szkodę drugiemu to powinien przyznać się poszkodowanemu, że zło uczynił i postarać się o ile możności aby to zło naprawić. Św. Jakób mówi: „Wyznawajcie jedni przed drugimi upadki.” (Jakób 5:16) To nie oznacza wyznać ich każdemu. Czyniący zło, odczuwa głęboki żal spowodu jego zła, pragnie by ten ciężar mógł kto zdjąć z niego; i aby to uczynić, on powinien iść do tego w którym ma zaufanie, wyznać swemu bratu a następnie poprosić swego brata aby się modlił za nim. „Wiele może uprzejma modlitwa sprawiedliwego.” (Jakób 5:16) Niebyłoby jednak żadnej korzyści, przedstawiając swoje zło przed zgromadzeniem lub też przed kilkoma. To tylko dostarczyłoby materiału do robienia plotek” (Strażnica 15.09 1925 s. 276 [ang. 15.08 1925 s. 244]).
A czyż sam, drogi Roszado, nie przytoczyłeś chwilę temu tych słów? :)
-
Owszem przytoczyłem, ale przytaczam wszystko najważniejsze co Towarzystwo pisało i pisze w tej kwestii.
Czasem nie komentuję pewnych rzeczy, czy jestem za czy przeciw.
Na razie zbieram materiał więc on tu jest nieuporządkowany. Porządek zrobię dopiero w pisanym artykule. :)
-
W jw.org nie ma takiego czegoś jak spowiedź. Bo z definicji spowiedź jest dobrowolna.
Może CK nie wprowadza spowiedzi ale na pewno posługuje się tą terminologią typową dla KK. Jest to terminologia używana również, na mocy konkordatu Polski z Watykanem, w kodeksach Prawa ( np.kpk art. 178 )
A zatem chyba bardziej poprawne jest sformułowanie, że CK ŚW J posługuje się nie swoją terminologią używając ją do swoich celów. Jak zwykle jest bardzo przebiegły sposób " nowomowy " i wpisuje się w standardy CK.
-
„Niejedni (...) objawiają oni życzenie karania niektórych swoich braci. Szukają u swych braci wad i robią na nich doniesienia, chcąc sprowadzić na nich trudności i ucisk, gdyż pragnęliby widzieć ich upadek. Tacy omieszkują przypomnieć sobie następującą wyraźną i niezmienną regułę Jehowy: »Moja jest pomsta, a ja oddam, mówi Pan«. Ci, którzy występują jako duchowi policjanci swoich braci, wskutek tego sami często znajdują się w uciemiężeniu i ucisku...” (Aniołowie 1934 s. 60).
Wypisz wymaluj to jest dokładnie to co dzieje się w dzisiejszych zborach. Nie miłość, miłosierdzie, życzliwość, tylko chęć wyżycia frustracji na innych. Brat nie przyjdzie do ciebie z pomocą gdy zbłądzisz. Prędzej będzie o tym rozmawiał z innymi i poleci ze sprawą do starszych, a gdy starsi będą łagodni i miłosierni to skomentują to tak, że źle załatwili sprawę. Obłuda i fałsz.
-
A tu Jk 5:16 w starszej książce dla starszych:
„Kto się dopuścił poważnego przewinienia, postąpi mądrze, gdy porozmawia o tym z jednym bądź kilkoma starszymi (Jak. 5:16).
Gdy popełniana ciężkie grzechy należy powołać komitet sądowniczy.
W innych wpadkach członkowi zboru może być postawiony zarzut (1 Kor. 1:11)” („Zważajcie na samych siebie i na całą trzodę” 1991 s. 97).
W nowszym Paście... z 2010 jakoś nie widzę tego fragmentu
-
Zgodnie z pisemną wykładnia Komitetu Oddziału z 10 września 2014 roku, złożoną w Sądzie Okręgowym w Legnicy Związek wyznaniowy "Świadkowie Jehowy w Polsce" wprowadza "instytucję spowiedzi" zgodnie z art. 54 w związku z art 80 statutu. (?)
A dlaczego w Legnicy?
Co tam za proces był?
Warto by było zacytować odnośny fragment ze statutu.
-
Zgodnie z pisemną wykładnia Komitetu Oddziału z 10 września 2014 roku, złożoną w Sądzie Okręgowym w Legnicy Związek wyznaniowy "Świadkowie Jehowy w Polsce" wprowadza "instytucję spowiedzi" zgodnie z art. 54 w związku z art 80 statutu. (?)
W Czechach też chcieli się powołać na tajemnicę spowiedzi:
Najwyższy sąd Republiki Czeskiej odrzucił skargę Świadków Jehowy na Ministerstwo Kultury, które w 2002 roku odrzuciło wniosek o potwierdzenie instytucji tajemnicy spowiedzi w ich społeczności religijnej.
Sąd potwierdził decyzję i powodu, dla których ministerstwo wniosek odrzuciło. Aby państwo uznało tą instytucję, musi być ona częścią nauki danej społeczności minimum 50 lat. Ponadto społeczność taka musi wykazać istnienie duchowieństwa lub podobnej klasy.
autor: Jakub Sowiński
-
A jak to skomentował sławekbiosławek? https://bioslawekblog.wordpress.com/2015/09/15/dwojakie-normy-w-kwestiach-zwiazanych-z-poslugami-duchowymi/
http://forum.gazeta.pl/forum/w,721,158697188,158697188,Stosunek_SJ_do_pedofilii_szach_mat_panowie_.html
Chuck Norris otwiera lodówkę,a tam sławekbiosławek.
-
SlawekBioSlawek nie wie/nie chce wiedzieć, że warunkiem sine qua non spowiedzi jest zadośćuczynienie!
W pierwotnym Kościele ten warunek wyprzedzał wszystkie inne- najpierw naprawiano zło, a potem otrzymywano rozgrzeszenie. Nie raz trwało to wiele lat, zanim ktoś otrzymał rozgrzeszenie i możliwość przystąpienia do komunii św.
Zadośćuczynienie jest czynnością, która ma doprowadzić do naprawienia zła, które się wyrządziło. Domaga się uwzględnienia osoby lub instytucji, która została przeze mnie skrzywdzona. Stąd musi ono przybrać konkretną czynność, działanie. Nie można poprzestać tylko na obietnicy, czy chęciach. Tutaj jest konkretne zadanie do spełnienia. Jeśli ukradłem, muszę oddać — niekoniecznie w sposób jawny, narażając się na kłopoty, ale muszę zwrócić to, co nieuczciwie zabrałem. Jeśli nie mogę oddać pieniędzy, bo nie wiem komu ukradłem, to mogę je dać komuś, kto też potrzebuję. Jeżeli zabrałem z zakładu pracy jakieś rzeczy, to odnoszę je z powrotem, jeśli ich nie mam, to przez efektywniejszą, dłuższą pracę naprawiam swoje zło. Jeśli wypowiedziałem oszczerstwo, pomówiłem kogoś, to odwołuję to. Jeśli nie mogę czegoś naprawić, oddać to należy wtenczas przynajmniej przyznać się, przeprosić. To są konkretne czyny, które świadczą, że ja chcę naprawić krzywdę, przeprosić, szukam lekarstwa na zło i sposobu jego pomniejszania. Zasada sprawiedliwości — Oddaj każdemu, co mu się słusznie należy - domaga się tego zadośćuczynienia.
Tak więc samo wyznanie w rozmowie ze starszym (biblijne), nawet przed tzw. komitetem sądowniczym (niebiblijne) nie jest spowiedzią!!!
Stąd wniosek: starsi nie mogą powoływać się na tajemnicę spowiedzi. W przeciwnym razie każdy z nas mógłby uchylać się od odpowiedzialności tłumacząc swoje milczenie "szczególnym stosunkiem łączącym zmnie z penitentem".
>:( >:( >:(
-
A jak to skomentował sławekbiosławek?
A kto to biosławek?
Gdybyście mu nie robili reklamy, to by nikt jego twórczości nie czytał.
Gdyby mi robiono taką reklamę jak biosławkowi to by nie było pewnie ŚJ w Polsce.
Chyba nie ma tematu z historii ŚJ której bym nie poruszał, a te tematy słabo znane są przyszłym ŚJ.
Poza tym nie wiem czemu on występuje w imieniu Towarzystwa Straznica, bo sam deklaruje od wielu lat, ze nie jest SJ.
Albo kłamie, albo nie wiem co... :-\
-
A kto to biosławek?
Gdybyście mu nie robili reklamy, to by nikt jego twórczości nie czytał.
Gdyby mi robiono taką reklamę jak biosławkowi to by nie było pewnie ŚJ w Polsce.
Chyba nie ma tematu z historii ŚJ której bym nie poruszał, a te tematy słabo znane są przyszłym ŚJ.
Poza tym nie wiem czemu on występuje w imieniu Towarzystwa Straznica, bo sam deklaruje od wielu lat, ze nie jest SJ.
Albo kłamie, albo nie wiem co... :-\
Ty, Roszado demaskujesz zmieniające się światła, ujawniasz zatajoną historię WTS z których wiele nawet mnie nie było dane znać przez 30 lat po chrzcie, a te tematy są słabo znane lub wcale nieznane nawet czynnym śJ, czego jestem dowodem ja, a co dopiero przyszłym śJ i wielkie podziękowania Tobie! Czasem tak sobie myślę, jakby tak nikt nie zajął się "prześwietleniem" tego wyznania śJ, zebraniem w jedną całość wiedzy na ich temat, badaniem ich zmieniających się dogmatów itd. to by się rozprzestrzeniali z nowymi naukami, a to co było 100 lat wcześniej umykałoby, zacierałoby się z biegiem lat.
"Poza tym nie wiem czemu on występuje w imieniu Towarzystwa Straznica, bo sam deklaruje od wielu lat, ze nie jest SJ.
Albo kłamie, albo nie wiem co... :-\"
Uzurpator któregoś ze stanowisk w Towarzystwie Strażnica, rzecznik prasowy :-\ adwokat, znawca prawa, czy coś tak :-\
-
A tu taki dziwny fragment łączący Jk 5:16 z komitetami sądowniczymi:
„Jeżeli zostaje mu na to zwrócona uwaga, a on usiłuje siebie usprawiedliwiać, zamiast przyznać się do oczywistego błędu - to sprzeciwia się radzie Jehowy. Nie przejawia pokory i nie uznaje swego postępowania za mylne. A tymczasem przecież powinien wyznać swoje uchybienie, zwłaszcza gdy mu je wykazuje zborowy komitet rozsądzający, który rozpatruje jego sposób postępowania. W liście Jakuba 5:16 powiedziano nam: „Wyznawajcie (...) grzechy jedni drugim.” Kto wyznaje grzechy, nie usprawiedliwia tego, co uczynił. Usprawiedliwianie siebie oznaczałoby sprzeciwianie się temu, co Jehowa uznał za słuszne albo niesłuszne” (Strażnica Nr 6, 1967 s. 6).
-
A tu rada jak samemu nadstawić głowę pod topór ;):
„Kto popada w grzech, lecz pragnie postępować właściwie, ten powinien się zwrócić do nadzorcy zboru i szczerze wyznać swój występek. Oto słowa pisarza biblijnego, Jakuba: »Wyznawajcie jedni przed drugimi upadki, a módlcie się Jedni za drugimi; abyście byli uzdrowieni.« – Jak. 5:16.” (Strażnica Nr 16, 1964 s. 9).
No ładnie, jak nadzorca mu na to, że jego grzech nadaje się pod komitet zborowy. ;)
Pewnie by se pluł w brodę, że dał się wrobić w miłosierdzie nadzorcy. :)
-
Jest taki fragment:
*** w11 15.8 s. 31 ***
Kiedy chrześcijanin dowiaduje się o poważnym grzechu współwyznawcy, powinien go zachęcić, żeby wyznał to starszym (1 Kor. 6:9, 10; Jak. 5:14-16). Jeśli grzesznik tego nie zrobi, ów chrześcijanin sam powinien to uczynić.
Coś mi się zdaje, że częściej jest stosowana ta druga opcja i to od razu. :(
Ciekawe skąd ten ostrzegający ma wiedzieć, czy tamten wyznał starszym?
Pewnie się zapyta starszych, czy wyznał im swoje takie a takie grzechy.... >:(
-
Coś mi się zdaje, że częściej jest stosowana ta druga opcja i to od razu. :(
Ciekawe skąd ten ostrzegający ma wiedzieć, czy tamten wyznał starszym?
Pewnie się zapyta starszych, czy wyznał im swoje takie a takie grzechy.... >:(
Ostrzegający powinien wpierw dać "winnemu" pewien czas, na przykład tydzień, na zgłoszenie tego starszym. Po upływie tego okresu, według WTfS, powinien zgłosić to starszym, jeśli "winny" sam tego nie uczynił. I na tym jego rola jako chcącego pomóc, pardon, konfidenta się kończy. w praktyce jest zupełnie inaczej. Głosiciele lecą z pierdołami do starszych, a ci zamiast ich pogonić, z miejsca wietrzą aferę i rozpoczynają 'pracę pasterską'.
-
Paskudna psychomanipulacja, prowadząca do zachowań patologicznych, niszcząca prawidłowe funkcjonowanie człowieka, wywieranie poczucia winy "bo jak nie doniesiesz starszym" to zle, to grzech, brak błogosławieństwa w zborze będzie twoją winą, bo nie zakapowałeś/nie zgłosiłeś, a jak doniesiesz to też zle, bo jest się donosicielem, a teraz bądz mądry i wybieraj co zrobić i decyduj i bierz na siebie odpowiedzialność, bo tak a nie inaczej CK zinterpretowało wersety biblijne, a ty człowieku teraz lawiruj w tym wszystkim i pozostań stabilny emocjonalnie, bez wyrzutów sumienia, w jedną, czy druga stronę.
Starszy zboru do mnie powiedział "ja sam doniosłem na swojego ojca braciom (nie wiem komu jeszcze skoro on był starszym), m. in. że opuszcza zebrania."
Powiem Wam, że aż mnie odrzuciło od tego człowieka, jak tak można :(
-
Sam znam takich na których doniesiono i to np. jego kolega ŚJ z którym chodził na mecze piłki nożnej. W przypływie szczerości powiedział mu, że czyta Kryzys i Jonsona, a ten paskudnik doniósł. No i przepytanko i ponieważ nie zgadza się z nauką niewolnika o roku 1914 na aut. :-\
-
No i najnowszy podręcznik z 2015 i Jk 5:16:
„Ktoś może im wyznać własny grzech albo poinformować o cudzym (Kapł. 5:1; Jak. 5:16). Bez względu na to, w jaki sposób nadzorcy dowiedzą się o poważnym występku ochrzczonego członka zboru, najpierw informację tę zbadają dwaj z nich. Jeśli ustalą, że jest prawdziwa i że są dowody popełnienia poważnego grzechu, wówczas do załatwienia tej sprawy całe grono wyznaczy komitet sądowniczy, złożony przynajmniej z trzech starszych” (Zorganizowani do pełnienia naszej służby 2015 s. 138).
-
Roszada, gdybyś Ty był starszym, to przynajmniej
wszystko odbywało by się zgodnie z wytycznymi :)
Sam byłem starszym, ale wśród starszych nie
dane mi było spotkać nikogo tak obeznanego
z literaturą. RESPECT! :)
-
Ja nie jestem aż tak obeznany. Po prostu teraz akurat piszę art. Słowa Jakuba 5:16 o „wyznawaniu grzechów” a Towarzystwo Strażnica
no i się wgłębiam. :)
No a jak pisze to włączam wyszukiwarki i myślenie i coś tam się znajdzie tam i tu. ;)
A jak już znajduję to i się podzielę na forum. :)
Ale Abba sam wiesz, że to teoria, a praktyki ja za bardzo nie znam i odstępst od teorii. To Wy exy najlepiej znacie. :)
-
Roszada, gdybyś Ty był starszym, to przynajmniej
wszystko odbywało by się zgodnie z wytycznymi :)
Sam byłem starszym, ale wśród starszych nie
dane mi było spotkać nikogo tak obeznanego
z literaturą. RESPECT! :)
Problem w tym, że starsi w zborach świadków Jehowy nie zajmują się tym profesjonalnie. Pracują zawodowo, mają rodziny i problemy jak wszyscy inni.
Nie mają wiele czasu na studiowanie literatury, listów (jest tego mnóstwo i co chwilę się zmienia), dokształcanie się, często są zmęczeni i popełniają błędy a w gronach występują nieporozumienia. Powyższe czynniki wpływają na to, że w zborach jest tak niewielu dobrych starszych. Takie podejście do sprawy przez CK szkodzi nie tylko starszym ale także zborom (wiernym w zborach).
-
Może mi się zdaje, ale wydaje mi się, że najłatwiej to być starszym od wielu lat. To wtedy jakoś powoli te wytyczne się łapie i wciąga w siebie. A młody starszy jak wpada, to gubi się w tych procedurach. Jak ma na dodatek na głowie małe dzieci i dom, zborowe zebrania to kiepsko u niego z tym studiowaniem. :-\
-
Znam przypadek (podobno nieodosobniony) że starszym został lokalny przedsiębiorca, bo dawał pracę "naszym". Wykształcenia jako takiego nie miał i podobno punkty prowadzone przez niego aż roiły się od perełek typu "poszłem" itp.
No ale był gościnny i zawsze przyjezdni u niego gościli. Nie zawsze tylko potrafili prostą drogą wyjść ;D
A że był "ludzki chłop" to przymykał oko na wiele drobnych grzeszków. Taki dobry wujcio. Ogólnie bardzo szanowany, dobry organizator.
Aż przyszła nowa miotła (obwodowy) i go zmiotła :)
To było gdzieś w okolicach Torunia/Bydgoszczy.
-
Zgodnie z pisemną wykładnia Komitetu Oddziału z 10 września 2014 roku, złożoną w Sądzie Okręgowym w Legnicy Związek wyznaniowy "Świadkowie Jehowy w Polsce" wprowadza "instytucję spowiedzi" zgodnie z art. 54 w związku z art 80 statutu. (?)
W związku z tym widzę, że Świadkowie Jehowy w Polsce w swoim nowym statucie z roku 2014 wprowadzili urząd duchowy i, jak się wydaje, tajemnicę wyznawanych grzechów przez głosicieli. To kolejne upodobnienie się do Kościoła Katolickiego w kwestii spowiedzi.
Oto treści statutu, o których mówimy:
„Art. 54. Osoba sprawująca urząd duchowy jest zobowiązana do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji powierzonych jej w związku z pełnieniem tego urzędu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa” (Statut Świadków Jehowy w Polsce, 13 maja 2014, s. 7).
„Art. 80. Celem postępowań, o których mowa w art. 76 pkt 2-5, jest udzielenie danej osobie pomocy duchowej, aby pojednała się z Bogiem przez skruchę, wyznanie grzechów oraz zmianę postępowania, które to okoliczności objęte są tajemnicą” (jw. s. 10).
-
Obecnie Towarzystwo Strażnica już powszechnie stosuje tekst Jk 5:16 w celu uzasadnienia wyznawania grzechów starszym. Dziwne to, gdyż Świadkowie Jehowy krytykują to, gdy katolicy wskazują ten fragment dla uargumentowania wyznawania grzechów w Kościele, a nawet dostawiają do tego fragmentu swoje adnotacje typu „nie księżom w konfesjonałach”.
Oto przykłady z ich publikacji:
„Słowa te bynajmniej nie zalecają formalistycznej, rytualnej spowiedzi” (Strażnica Nr 6, 1991 s. 6).
In his discussion of the subject the apostle James writes: “Confess your faults one to another [not to a priest in a confessional box], and pray one for another...” (Jas. 5:16-18;...). (ang. Strażnica 01.12 1943 s. 358).
Ktoś złośliwy mógłby podobnie dodać do tego wersetu słowa: „nie komitetowi sądowniczemu podczas przesłuchania”. :)
-
To jest to co powoduje że organizacja się sypie, żeby mieć spowiedzi to najpierw duchownych trzeba sobie wykształci bo ci z łapaki nie dadzą rady, biednych uczciwych skrzywdzą a tych co muszą byci bo inaczej życie utrudnią kłopotów narobią nic nie zrobią ja się nie przyznam a światka na mnie nie znajdą dawniej nie było takiego co chce mieć super wroga a co dopiero teraz,ja zwalczam dranistwo a to że statut i listy są dostęmpne dzięki forum ułatwia życie teraz prowadze akcje la franca i dyskusje o zakupach nowych monitorów
-
„Skoro Jehowa jest gotowy przebaczać grzechy na podstawie wartości ofiary okupu, to dlaczego chrześcijanie muszą je wyznawać starszym zboru?” (Strażnica Nr 11, 2001 s. 30).
„Niekiedy jednak starsi zboru muszą w ramach powierzonych im obowiązków zadać nam pytania natury osobistej. Jeśli chętnie powiemy prawdę, bardzo im pomożemy i zaskarbimy sobie ich wdzięczność” (Strażnica 15.06 2009 s. 17).
(http://piotrandryszczak.pl/do_int/musza.jpg)
-
(http://piotrandryszczak.pl/do_int/musza.jpg)
W Biblii nie ma wzmianki na temat obowiązku wyznawania grzechów starszym. Jedynie znajdujemy zachętę by wyznawać grzechy jedni drugim - czyli innym członkom kościoła. Do których oczywiście mogą należeć starsi ale niekoniecznie.
WTS wprowadza tę zasadę aby wywrzeć presję na członkach zboru i chce mieć przez to pełną kontrolę jak w systemie totalitarnym.
-
W Biblii
(http://piotrandryszczak.pl/do_int/spowiedz1.jpg)
-
W ten sposób niejako historia zatoczyła koło: ŚJ, jako badacze, usilnie starali się "wyrwać" z kręgu, jak to oni nazywają "nominalnego chrześcijaństwa".
W tym celu, aby podkreślić odrębność, ogłaszali coraz to nowe "światła" ze Słowa Bożego. A to krzyż zamienili na pal, a to świąt obchodzić nie będą, a to kwestie transfuzji, itp. Dłuuugo by wymieniać!
Jednocześnie, w ramach uzasadniania swoich "nauk" obrzydzali do granic możliwości wszelkie obrzędy kościelne wyrosłe z tradycji (a i samą tradycję również), ze szczególnym naciskiem na KK.
Wyjątkiem nie była spowiedź o czym pisali moi szanowni przedmówcy.
Ale od pewnego czasu ich twierdzenia jakby...wracały do początku!!!
Tak jest z częścią "zrewidowanego" przekładu! Nawet wzorem przekładów KK (tysiąclatka) dodali wstępy objaśniające każdy rozdział :)
Tak jest z "osobami duchownymi" które coś jakby się pojawiły, ale się nie pojawiły ;D Zależy kto pyta - czy z wewnątrz czy z zewnątrz ;D
I wreszcie tak też jest ze "spowiedzią". :-\ Kiedy trzeba przywalić KK to twierdzą, że nie ma biblijnego uzasadnienia spowiedzi konfesyjnej. A kiedy trzeba bronić się przed zarzutami prawnymi - nagle, jak królik z kapelusza, pojawia się tajemnica spowiedzi :o Albo, co częściej, kiedy trzeba owieczki do pionu sprowadzić ;D
-
Masz sporo racji.
Co do Biblii i naśladownictwa innych kościołów to dodam, że kiedyś się pysznili tym, że jako jedyni konsekwentnie oddają słowa dusza, hades, gehenna, a teraz wzorem Babilonu Wielkiego w swej nowej ang. Biblii też w zależności od kontekstu zastosowali różne słowa (np. dusza, życie, osoba).
Konsekwencji zabrakło im jednak w Ez 18:4. :)
Tam nadal twierdzą, że dusza niby istnieje, ale umiera i stosują ten wers do zwalczania duszy nieśmiertelnej. ;D
Choć wyraźnie w tym fragmencie widać, że chodzi o "osobę" a nie o dusze jako taką. ;)
-
Dziś opublikowano mój artykuł:
Słowa Listu Jakuba 5:16 o „wyznawaniu grzechów” a Towarzystwo Strażnica
http://bednarski.apologetyka.info/swiadkowie-jehowy/sowa-listu-jakuba-516-o-wyznawaniu-grzechow-a-towarzystwo-straznica,932.htm
-
Ciekawy jest rozrzut wypowiedzi Towarzystwa o katolickiej spowiedzi. ;)
Podają w książce pt. „Prowadzenie rozmów...” (ed. 1991 s. 318; ed. 2001 s. 400), że spowiedź wprowadzono w IV w., a w Strażnicy Nr 6, 1991 s. 4, że w VI w. Natomiast w książce pt. „Upewniajcie się...” podają: „Fałszywy zwyczaj spowiadania się kapłanom został wprowadzony w starożytnym pogańskim Babilonie. (...) Fałszywą naukę o pokucie zatwierdził w Kościele rzymskokatolickim sobór trydencki (1551)” (s. 261). Kolejna publikacja podaje: „Pytanie: Kiedy i który papież wprowadził spowiedź uszną? Odpowiedź: W roku 1215, papież Innocenty III” („Złoty Wiek” 01.11 1929 s. 335).
A swoją wprowadzili w XX wieku, gdy powołali w 1952 r. komitety sądownicze. :)
-
Jest kolejna data wprowadzenia spowiedzi:
Jeszcze inne publikacje uczą:
„Spowiedź zatwierdził Sobór Loretański roku...1116” („Walka o wolność na domowym froncie” 1943 s. 16; „Wolność w Nowym Świecie” 1943 s. 12; „Nagroda za Obronę Wiary Rzymsko-Katolickiej $1500.00” ok. 1920 s. 4; „Bitwa na niebie czyli spór o nieśmiertelność duszy między badaczami Pisma Św. a x. x. jezuitami” 1923 s. 7).
Jeśli już, to nie sobór „Loretański”, tylko „Laterański”, bo takiego nigdy nie było, a i data jego nie jest odpowiednia (Sobory Laterańskie były w latach: 1123, 1139, 1179, 1215 i 1512-1517).
-
Ciekawy jest rozrzut wypowiedzi Towarzystwa o katolickiej spowiedzi. ;)
Podają w książce pt. „Prowadzenie rozmów...” (ed. 1991 s. 318; ed. 2001 s. 400), że spowiedź wprowadzono w IV w., a w Strażnicy Nr 6, 1991 s. 4, że w VI w. Natomiast w książce pt. „Upewniajcie się...” podają: „Fałszywy zwyczaj spowiadania się kapłanom został wprowadzony w starożytnym pogańskim Babilonie. (...) Fałszywą naukę o pokucie zatwierdził w Kościele rzymskokatolickim sobór trydencki (1551)” (s. 261). Kolejna publikacja podaje: „Pytanie: Kiedy i który papież wprowadził spowiedź uszną? Odpowiedź: W roku 1215, papież Innocenty III” („Złoty Wiek” 01.11 1929 s. 335).
A swoją wprowadzili w XX wieku, gdy powołali w 1952 r. komitety sądownicze. :)
A tu o roczek przesunęli:
„To dowodzi, że spowiedź była ustanowiona o wiele później. Historia pokazuje nam, że w roku 1216” („Złoty Wiek” 01.10 1925 s. 222).
Lepiej by źródła podawali a nie daty. ;D