Henschel - jak stał się członkiem zarządu i Ciała Kierowniczego?

[Roszada]

Dotychczas myślałem, że Milton Henschel poprzez mrówczą pracę stał się wpierw członkiem zarządu, ówczesnego Ciała Kierowniczego, a później prezesem Towarzystwa Strażnica.

Czytam i oczom nie wierzę.
Zdobył te funkcje poprzez kumplostwo z 'papieżykiem' Knorrem (coś jak S. Dziwisz został kardynałem u JP2).

W czym rzecz?
Otóż Henschel był osobistym sekretarzem Knorra zanim ten został prezesem Towarzystwa w 1942:

*** w03 15.8 s. 31 Miłował życzliwość ***
Kiedy w 1942 roku brat Knorr objął przewodnictwo nad działalnością Świadków na całym świecie, zatrzymał brata Henschela na stanowisku swego sekretarza.

Czyli Henschel (ur. 1920) był sekretarzem Knorra już przed rokiem 1942.
Co najmniej pewnie od 1940, gdy Knorr został wiceprezesem, a on miał 20 lat.

Oto Knorra droga do kariery:

23 lata – sekretarz i skarbnik Złotego Wieku (1928);
27 lat – kierownik produkcji i nadzorca drukarni (1932);
28 lat – wizytuje z Rutherfordem oddziały w Europie (1933);
29 lat – członek zarządu Strażnicy Nowy Jork (1934);
30 lat – wiceprezes Strażnicy Nowy Jork (1935);
35 lat – wiceprezes Strażnicy ogólnoświatowej (1940);
37 lat – prezes trzech korporacji Strażnicy (1942);

Czyli zapewne:

od 1940 r. Henschel był sekretarzem Knorra.
od 1947 r. Henschel wchodzi do zarządu Towarzystwa i CK
od 1977 r. po śmierci Knorra prezesem zostaje jego kolega F. Franz, a jego zastępcą Henschel, drugi koleś.
1992 r. po śmierci F. Franza właśnie Henschel staje się prezesem Towarzystwa do 2000 r. (zm. 2003).

Tak to się dochodzi do zaszczytów... w organizacji Jehowy.

[Roszada]

Owszem Henschel od dzieciaka był w organizacji.
Według Towarzystwa Strażnica, Henschel już w wieku 14 lat (w roku 1934), wraz z ojcem Hermanem przybył do Domu Betel w Brooklynie.
   Organizacja Świadków Jehowy niewiele ogólnikowych danych podaje o M. Henschelu. Oto przykład:

   „W młodym wieku Milton Henschel rozpoczął pracę w Biurze Głównym Świadków Jehowy, gdzie wiernie służył ponad 60 lat. (...) W roku 1939 został sekretarzem Nathana H. Knorra, wówczas nadzorcy drukarni...” (Strażnica Nr 16, 2003 s. 31).

[Roszada]

Wydaje się, że M. Henschel nie skończył żadnych szkół, prócz podstawowej, bowiem jak widzieliśmy już w wieku 14 lat wstąpił do Betel i tam udzielał się od dzieciństwa. Gdy miał 19 lat został już sekretarzem N. Knorra. Prócz tego Towarzystwo Strażnica nigdy nie napisało nic na temat jego wykształcenia, a opisując życie innych prezesów wspominało ich drogę szkolną.

   Jednak brak wykształcenia nie przeszkadzał mu w tym, by być „rektorem szkoły” Gilead (Strażnica Nr 23, 1994 s. 25; w ang. Strażnicy: Milton Henschel, president of the school).

[Reskator]

Dotychczas myślałem, że Milton Henschel poprzez mrówczą pracę stał się wpierw członkiem zarządu, ówczesnego Ciała Kierowniczego, a później prezesem Towarzystwa Strażnica.

Czytam i oczom nie wierzę.
Zdobył te funkcje poprzez kumplostwo z 'papieżykiem' Knorrem (coś jak S. Dziwisz został kardynałem u JP2).

W czym rzecz?
Otóż Henschel był osobistym sekretarzem Knorra zanim ten został prezesem Towarzystwa w 1942:

*** w03 15.8 s. 31 Miłował życzliwość ***
Kiedy w 1942 roku brat Knorr objął przewodnictwo nad działalnością Świadków na całym świecie, zatrzymał brata Henschela na stanowisku swego sekretarza.

Czyli Henschel (ur. 1920) był sekretarzem Knorra już przed rokiem 1942.
Co najmniej pewnie od 1940, gdy Knorr został wiceprezesem, a on miał 20 lat.

Oto Knorra droga do kariery:

23 lata – sekretarz i skarbnik Złotego Wieku (1928);
27 lat – kierownik produkcji i nadzorca drukarni (1932);
28 lat – wizytuje z Rutherfordem oddziały w Europie (1933);
29 lat – członek zarządu Strażnicy Nowy Jork (1934);
30 lat – wiceprezes Strażnicy Nowy Jork (1935);
35 lat – wiceprezes Strażnicy ogólnoświatowej (1940);
37 lat – prezes trzech korporacji Strażnicy (1942);

Czyli zapewne:

od 1940 r. Henschel był sekretarzem Knorra.
od 1947 r. Henschel wchodzi do zarządu Towarzystwa i CK
od 1977 r. po śmierci Knorra prezesem zostaje jego kolega F. Franz, a jego zastępcą Henschel, drugi koleś.
1992 r. po śmierci F. Franza właśnie Henschel staje się prezesem Towarzystwa do 2000 r. (zm. 2003).

Tak to się dochodzi do zaszczytów... w organizacji Jehowy.

A czemu zrezygnował z tych zaszczytów w 2000 roku-co go uwierało?

[Roszada]

Personalnie nie opisano tego.
Zadowolono się ogólnikiem:

*** w01 15.1 s. 31 Ogłoszenie specjalne ***
Brat Barr oznajmił obecnym, że niedawno pewni członkowie Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy dobrowolnie zrezygnowali z funkcji członków zarządu i prezydiów wszystkich korporacji, którymi posługuje się „niewolnik wierny i roztropny” w USA. Na ich miejsce wybrano godnych zaufania braci z klasy drugich owiec.

*** w01 15.1 s. 31 Ogłoszenie specjalne ***
Nie ma też żadnego biblijnego powodu, by obstawać przy tym, iż każdy członek zarządu korporacji prawnych używanych przez Świadków Jehowy musi być namaszczonym chrześcijaninem

[Roszada]

Jako pionier ‘handlujący’ literaturą

   „Brat Henschel dużo uwagi poświęcił potrzebom misjonarzy i pionierów specjalnych. Zaprosił ich wszystkich na szczególne spotkanie, na którym opowiadał własne przeżycia z czasów, gdy był pionierem w latach wielkiego kryzysu gospodarczego. Mówił, jak pionierzy wymieniali literaturę na kurczaki, jajka, masło, warzywa, okulary, a nawet kiedyś na szczeniaka! Dzięki temu mogli kontynuować służbę w ciężkich czasach i nie brakowało im rzeczy niezbędnych do życia” („Rocznik Świadków Jehowy 2005” s. 244-245).

   Jak wymiana literatury na okulary i szczeniaka przyczyniła się do tego, że „nie brakowało im rzeczy niezbędnych do życia” pozostanie chyba tajemnicą Henschela.

[Estera]

Czytam i oczom nie wierzę.
Zdobył te funkcje poprzez kumplostwo z 'papieżykiem' Knorrem (coś jak S. Dziwisz został kardynałem u JP2).
W czym rzecz?
Otóż Henschel był osobistym sekretarzem Knorra zanim ten został prezesem Towarzystwa w 1942:
*** w03 15.8 s. 31 Miłował życzliwość ***
Kiedy w 1942 roku brat Knorr objął przewodnictwo nad działalnością Świadków na całym świecie, zatrzymał brata Henschela na stanowisku swego sekretarza.
Czyli Henschel (ur. 1920) był sekretarzem Knorra już przed rokiem 1942.
Co najmniej pewnie od 1940, gdy Knorr został wiceprezesem, a on miał 20 lat.
(...)
Tak to się dochodzi do zaszczytów... w organizacji Jehowy.

   A ciągle wmawiają, że to duch Jehowy wszystkim kieruje.
   A tu proszę, wystarczy mieć dobre koneksje i awanse lecą same prawie że

[Roszada]

   A ciągle wmawiają, że to duch Jehowy wszystkim kieruje.
   

Duch Jehowy?
Policję zawiadamiał by im transparentów pilnowała.

Jako ‘wilk w owczej skórze’ powiadamiający policję

   „W grudniu 1951 roku ogromną radość sprawiła braciom na Cyprze wizyta brata Knorra, któremu towarzyszył Milton Henschel. (...) Biorąc pod uwagę cały ten rozgłos, zastanawialiśmy się, jak zareagują nasi przeciwnicy religijni. Wkrótce dali o sobie znać. Pewnej nocy zerwano transparenty na kinie Royal. Powiadomiliśmy policję. Arcybiskup wydał ulotkę, w której nawoływał: ‘UWAGA! TRZYMAJCIE SIĘ Z DALA OD MILLENNARYSTÓW!’ Napisano tam między innymi: ‘(...) Są to wilki w owczej skórze, które przybyły pożreć rozumne owieczki. (...) Nie podchodźcie do nich, nie zwracajcie na nich żadnej uwagi...’.” („Rocznik Świadków Jehowy 1995” s. 84-85).

[Roszada]

Jako ‘udzielający’ ślubu młodej parze

   „Zaproszono nas na międzynarodowe zgromadzenie, które miało się odbyć w lipcu 1953 roku na stadionie Yankee w Nowym Jorku. W poniedziałek 20 lipca, w przerwie między sesjami, Milton Henschel udzielił nam ślubu. Było to niezwykłe wydarzenie w tym światowym centrum baseballu” (Strażnica Nr 23, 2007 s. 16).

Czyżby Henschel naśladował księży katolickich, czy raczej Koreańczyka Moona, uważanego przez swych wyznawców za Mesjasza, który na stadionach udzielał ślubów? 

[Roszada]

Jako mąż swojej żony

   „W roku 1956 brat Henschel ożenił się z Lucille Bennett i odtąd już jako małżeństwo dzielili radości i trudy życia” (Strażnica Nr 16, 2003 s. 31).

   Jak wszyscy, którzy chcą mieszkać w Betel, M. Henschel nie mógł posiadać dzieci. Spłodzenie ich powoduje bowiem oddalenie z Betel, do innych zadań w terenie.
   Dlaczego dopiero w roku 1956 Henschel ożenił się (miał 36 lat)? Odpowiedzi na to pytanie udzieli nam inny fragment dotyczący N. Knorra i jego ‘żeniaczki’:

   „Począwszy od lat dwudziestych ubiegłego wieku betelczycy, którzy wstępowali w związki małżeńskie, proszeni byli o podjęcie służby chrześcijańskiej poza Domem Betel. Ale na początku lat pięćdziesiątych kilku nowo poślubionym parom pozwolono zostać w Betel (byli to bracia i siostry już dość długo tu usługujący). Dlatego gdy zainteresował się mną Nathan Homer Knorr, który w owym czasie nadzorował światowe dzieło rozgłaszania Królestwa Bożego, pomyślałam: oto człowiek, który na pewno stąd nie wyjedzie! (...) pobraliśmy się w środku zimy 31 stycznia 1953 roku” (Strażnica Nr 13, 2004 s. 26).

   Tak więc dzięki decyzji prezesa N. Knorra w latach 50-tych M. Henschel mógł się ożenić.
   Żona jego była absolwentką Szkoły Gilead z roku 1949:
   „W kolejnych ciekawych wywiadach udział wzięli: Lucille Henschel (14 klasa – służba w Wenezueli)...” (Strażnica Nr 11, 1993 s. 27).
   Prawdopodobnie w Wenezueli, gdzie jego przyszła żona była misjonarką, Henschel w roku 1953 poznał właśnie Lucillę Bennett, gdy wizytował u tamtejszych Świadków Jehowy:

   „w listopadzie 1953 roku Wenezuelę odwiedzili bracia Knorr i Henschel” („Rocznik Świadków Jehowy 1996” s. 248).

[Roszada]

Najmłodszy betelczyk?

Kiedyś na dawnej stronie www.watchtower, gdy zmarł Henschel, pisali, że przybył on do Betel i zamieszkał tam wraz z ojcem, gdy miał 14 lat.

W wieku 19 lat był już sekretarzem Knorra:

"W roku 1939 został sekretarzem Nathana H. Knorra, wówczas nadzorcy drukarni...” (Strażnica Nr 16, 2003 s. 31).

Ooo na wiki piszą o tym:

Milton Henschel urodził się w Pomona w roku 1920. W roku 1934 jako nastolatek znalazł się w Brooklynie, gdzie przyjechał wraz ze swoim ojcem, Hermanem Georgem Henschelem, który pracował nad projektem drukarni Towarzystwa Strażnica w Biurze Głównym Świadków Jehowy[1]

Milton Henschel dies at 82, Jehovah's Witnesses March 27, 2003 News Release Obituary – oficjalna informacja o M.G. Henschelu, kopia z jw-media.org na web.archive.org (ang.)

http://web.archive.org/web/20080316051322/http://www.jw-media.org/region/global/english/releases/events/030327.htm

https://pl.wikipedia.org/wiki/Milton_George_Henschel

To dawne czasy ale nie znałem żadnego 14 letniego betelczyka!

[Roszada]

Jako rzecznik ŚJ i nadzorca na USA

   Henschel był rzecznikiem Towarzystwa Strażnica:

   „Latem 1963 roku zaproszono mnie do Nowego Jorku (...) Razem z Miltonem Henschelem, oficjalnym rzecznikiem naszej społeczności, wziąłem udział w wywiadzie radiowym...” (Przebudźcie się! Nr 16, 2004 s. 22).

A później:

   „nadzorca oddziału na Stany Zjednoczone – Milton Henschel” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 16 s. 19).

   Podobnie wyraża się o nim pewna książka:

   the American branch overseer, Milton Henschel (1976 Yearbook of Jehovah’s Witnesses s. 238; por. ang. Przebudźcie się! 08.11 1973 s. 26).

[Roszada]

Jako gość z ‘kurtuazyjną’ wizytą w Polsce

   „W następnym roku [1978] odwiedzili Polskę bracia Milton Henschel i Teodor Jaracz. Tym razem złożyli kurtuazyjną wizytę w Urzędzie do Spraw Wyznań. Powstała możliwość, by w kolejnych latach Ciało Kierownicze poświęciło więcej uwagi dziełu w Polsce i zacieśniło więzi z nadzorcami w całym kraju” („Rocznik Świadków Jehowy 1994” s. 241).

Układali się z komunistami?
Widać bezskutecznie w roku 1978.

[Roszada]

Jako ‘wyciszacz’ roku 1975

   R. Franz, były członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy, wspomina omawianą sprawę „roku 1975” następująco:

   „W roku 1976, po upływie rozpropagowanej szeroko daty, kilku członków Ciała Kierowniczego zaczęło nalegać, że powinno zostać wydane oświadczenie przyznające, że organizacja była w błędzie, że jest ona odpowiedzialna za wzbudzenie fałszywych nadziei. Inni członkowie Ciała byli jednak zdania, że nie powinniśmy tego robić, bowiem ‘dostarczyłoby to amunicji wrogom’. Milton Henschel zasugerował, że mądrym rozwiązaniem będzie po prostu nie zajmować się sprawą, a z biegiem czasu bracia przestaną o niej mówić. Wyraźnie brakowało dostatecznego poparcia dla przegłosowania wniosku aprobującego oświadczenie” („Kryzys Sumienia” R. Franz, 2006 s. 292).

Dobry cwaniak.

[Roszada]

Jako ‘zwolennik’ służby wojskowej w kopalniach?

   R. Franz, były członek Ciała Kierowniczego, wspomina też M. Henschela w związku z dyskutowaną od dawna przez to gremium sprawą zastępczej służby wojskowej, którą w końcu zaakceptowano w roku 1996 (patrz Strażnice: Nr 9, 1996 s. 19-20; Nr 21, 1996 s. 27; Nr 15, 1997 s. 12; Nr 16, 1998 s. 17).
   Oto relacja R. Franza:

   „we wrześniu 1979, Ciało Kierownicze na nowo podjęło nierozstrzygniętą sprawę służby wojskowej. Tym razem na pierwszym planie stanął list z Polski. Ostrzegając, że służba zastępcza może być ‘pułapką służącą indoktrynacji braci’, Milton Henschel wezwał do jak najdalej posuniętej ostrożności w tej sprawie. Opowiedział się on za praktyką wielu polskich Świadków Jehowy, którzy – aby uniknąć poboru – podejmowali pracę w kopalniach węgla kamiennego” („Kryzys Sumienia” R. Franz, 2006 s. 175).

   Ciekawe czy M. Henschel osobiście by chciał trochę popracować w kopalni. Sam jako ‘kaznodzieja’ korzystał w USA ze zwolnienia ze służby wojskowej, a innym odmawiał prawa do normalnej służby zastępczej, proponując im raczej pracę „na przodku”.