znalazłem coś i proszę o ocenę i komentarz:
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1977248?q=textus+receptus&p=parDRUKOWANE WYDANIA TEKSTU GRECKIEGO
W roku 1514 Chrześcijańskie Pisma Greckie po raz pierwszy ukazały się w formie drukowanej. Był to piąty tom dzieła znanego pod nazwą „Poliglotta Kompluteńska”. Jednakże to wydanie Pism Chrześcijańskich w języku greckim nie od razu zostało puszczone w obieg i na rynek trafiło dopiero w roku 1522. Jakie manuskrypty posłużyły za podstawę do opracowania tego drukowanego tekstu greckiego, do dziś nie wiadomo.
W roku 1516 Pisma Chrześcijańskie w języku greckim wydał drukiem holenderski uczony Erazm z Rotterdamu. Chociaż wydrukowany dwa lata później od wyżej wspomnianej Poliglotty, tekst Erazma pierwszy znalazł się na rynku. Ze względu na mały format i niską cenę zdobył wielką popularność. W ciągu osiemnastego stulecia opracowanie Erazma zaczęto określać mianem „textus receptus”, czyli „tekst przyjęty” przez wszystkich. Podstawowe protestanckie przekłady Pism Chrześcijańskich, jakie ukazały się w Europie przed rokiem 1881, były oparte na tym greckim tekście. — Dotyczy to również rozpowszechnionej w języku polskim Biblii gdańskiej z roku 1632, której liczne nakłady do ostatnich czasów wydawało Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne.
Jednakże Erazm zestawił swój tekst grecki na podstawie najwyżej sześciu manuskryptów, przy czym wiek żadnego z nich nie sięgał dalej wstecz jak do dziesiątego stulecia n.e. Większość tekstu kazał drukarzowi zaczerpnąć z dwóch manuskryptów, pochodzących mniej więcej z dwunastego wieku. Toteż „textus receptus” nie jest wystarczająco podbudowany miarodajnymi rękopisami i dzieli go wiele stuleci od czasu napisania natchnionych ksiąg biblijnych.
Kiedy uczeni odkryli liczne znacznie starsze manuskrypty, „textus receptus” zaczęto drukować z całym systemem uwag marginesowych, ukazujących, w których miejscach i pod jakimi względami te starsze rękopisy różnią się od dotychczas przyjętego tekstu. W nowszych czasach ukazało się dużo wydań Pism Chrześcijańskich w języku greckim, różniących się dostrzegalnie od postaci, w jakiej po raz pierwszy drukiem opublikował je Erazm.
Powód tego jest prosty. Erazm miał do dyspozycji tylko kilka manuskryptów, gdy tymczasem obecnie uczeni mają ich tysiące. Znawcy w niejednym wypadku potrafią prześledzić historię różnic w brzmieniu i z dużym prawdopodobieństwem sprecyzować, co właściwie zanotował natchniony pisarz księgi biblijnej. Rezultatem żmudnej pracy takich ekspertów są wydania drukowanego tekstu greckiego, który dokładniej niż „textus receptus” odtwarza to, co chrześcijańscy pisarze biblijni rzeczywiście przelali na pergamin.
Koniec cytatu
Gdzie to w ogóle jest istotne?
Np tutaj:
J 14.14
https://wol.jw.org/pl/wol/b/r12/lp-p/nwt/P/2018/43/14#s=14&study=discover"Gdy poprosicie o coś w moje imię, ja to spełnię"
interlinia (westcott i Hort):
https://wol.jw.org/en/wol/b/r1/lp-e/int/E/1985/43/14#s=14&study=discoverἐάν τι αἰτήσητέ με ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω.
Nestle Aland:
https://www.nestle-aland.com/en/read-na28-online/text/bibeltext/lesen/stelle/53/140001/149999/ἐάν τι αἰτήσητέ με ἐν τῷ ὀνόματί μου ἐγὼ ποιήσω.
UBS5:
https://www.academic-bible.com/en/online-bibles/greek-new-testament-ubs5/read-the-bible-text/bibel/text/lesen/stelle/53/140001/149999/ch/50ac29b0cf30fa3c5ce58b69dfc60929/ἐάν τι αἰτήσητέ με ἐν τῷ ὀνόματί μου ἐγὼ ποιήσω.
i wreszcie Biblia Gdańska:
http://biblia-online.pl/Biblia/Gdanska/Jana/14/14"Jeźli o co będziecie prosić w imieniu mojem, ja uczynię."
W BG oraz PNŚ brakuje słowa "mnie".
za tysiąclatką:
http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=353"O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię."
