Zazwyczaj nie piszę na forum. Hipokryzja tego przemówienia jednak zbyt mocno mnie poruszyła. Mamy tutaj wypisz - wymaluj, system kontroli i torowania umysłu typowy dla każdej samozwańczej sekty. Rozbijanie rodzin, ukrywana pedofilia, członkostwo w ONZ na przełomie lat '90/00, udziały w przemyśle zbrojeniowym, bankach krwi, nieruchomości ważniejsze od człowieka (wynik - prześladowania w Rosji) itp., zmieniające się doktryny (termin zapożyczony z New Age: tzw. 'nowe światło') i pisanie jednego na stronie web dla ludzi z zewnątrz, a co innego w książce "Paście" do której szeregowy SJ nie ma dostępu. "Bezcenne" są te pozmienianie wersety, które są cytowane tutaj z książki "Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata" - tytuł ma na celu zasugerować, że jest to Biblia. Demagogia: Filologicznie wyraz "chrześcijanin" znaczy: "należący do Chrystusa". Zrekrutowanym ludziom do tego ruchu mówi się, że nie należą do Chrystusa, lecz do Jehowy (niepoprawna forma w piśmie i mowie imienia Bożego wymyślona w XIII wieku przez Raymundusa Martini). Innymi słowy do Boga na Skróty (Jana 10,1-9; 14,6).
Odbieranie należnej chwały Panu Jezusowi, detronizując Go z Jednorodzonego Syna samego Boga do rangi stworzenia, jednego z 7 archaniołów w teologii żydowskiej - Michała. Komitety sądownicze zapożyczone od stronnictwa faryzeuszy. Gdyby członek tej organizacji głosił w Imię Jezusa miałby podobny przebieg jego komitet sądowniczy (Dzieje 4,1-6; 13-21). W Izraelu sprawy sądownicze były publiczne w bramach miasta, ponieważ Bóg brzydzi się podwójnymi odważnikami. Sąd miał być sprawiedliwy. Ktoś przysłuchujący się z tłumu mógł stać się obrońcą i adwokatem niesłusznie posądzonej osoby (np. przez dwóch fałszywych świadków - Zakon wymagał dwóch świadków. por. Zachariasza 8,16). Tutaj, na "komitecie sądowniczym" jest za zamkniętymi drzwiami - jak czynili faryzeusze za czasów św. braci Apostołów - 3 vs. 1. Bez adwokata, bez publicznych świadków. Dawniej od Mojżesza do ostatniego króla w Izraelu, władców nazywano 'pomazańcami' (chrystusami - za greką i mesjaszami - za hebr.). Pan Jezus jest ostatnim Pomazańcem (Chrystusem, Mesjaszem). Na czele tego ruchu jest obecnie 8 samozwańczych guru, którzy nazywają siebie... Pomazańcami, czyli Chrystusami. Nasz Pan przestrzegał przed każdym, kto nazywa siebie Chrystusem[Pomazańcem] ponieważ Chrystus jest Jeden (Mateusza 24,4.5; 1 Kor. 8,6). Liderzy z USA każą członkom tego ruchu głosić inną Ewangelię, nie tą z Mateusza 24,14. Bracia w I wieku głosili Dobrą Nowinę o Panu Jezusie (Mat. 14,1; Marka 1,1; 5,27; 7,3; Łukasza 24,19; Dzieje 4,2; 5,42; 8,35; 11,20; 17,18; 28,23; 28,31; 1 Tesaloniczan 1,12). Ta inna "ewangelia" jest tym samym, o czym powiedział Pan Jezus do stronnictwa faryzeuszy i uczonych w Piśmie - oni też nie uwierzyli w Syna Boga na ziemi (Mateusza 23,15). Uzależniali zbawienie od jedynie słusznych swych legalistycznych praw. Święty Paweł natomiast wskazuje nie na uczynki (czy to Zakonu, czy inny formalizm) lecz na ŁASKĘ (w PNŚ usunięto ten wyraz, ponieważ nie pasował pod herezję i w to miejsce jest wstawiana 'niezasłużona życzliwość - jest to aberracja do tekstu greckiego). Jak już o herezji mowa... Nie jest to błaha sprawa, ponieważ św. Paweł zwraca uwagę, iż każda osoba, która się jej dopuszcza nie wejdzie do Królestwa Bożego (Galatów 5,20 - w tym tekście dosłownie użyto greckiego wyrazu 'haereisis'. W przekładach literackich nie zawsze jest oddany ten wyraz dosłownie, lecz skutek wywołany herezją. Stąd polecam np. Przekład Biblii Pierwszego Kościoła lub tekst grecki). Powracając do tego przemówienia i skutków takiej pseudo-biblijnej 'mądrości'. Pomijając tu oczywiste skutki ostracyzmu w rodzinie, co często się kończy separacją lub rozwodem, depresją i innymi strasznymi przeżyciami - kwestia tzw. 'naznaczenia' w tym ruchu i innych sektach. Zachęcam do kontekstu (2 Tesaloniczan 2,1-3,15). O kim i o czym tu pisze św. Paweł? Osoba, która była znana św. Tesaloniczanom i Pawłowi miała na swoim sumieniu, takie grzechy jak: herezje (2,2-4), nie trwał w nauce Ewangelii o Panu Jezusie (2,11-15), nie przejawiał wiary (dosł. zaufania) w Panu Jezusie i Ewangelii o Nim przekazaną za pośrednictwem Apostołów i innych braci (3,5.6); nie pracował na swoje utrzymanie i był ciężarem dla innych w świętym zgromadzeniu (3,7-13). Czy ten naznaczony członek tego ruchu dopuścił się tego? (3,14). Wyrwano werset z kontekstu i zastosowano w stosunku do osoby, którą publicznie napiętnowano. Celem jest chronienie glinianego wizerunku tego ruchu. Pseudo-nauka, pseudo-historia (np. rok 607 pne), wrogość do wyższego wykształcenia... No właśnie. Próbuję sobie wyobrazić sytuację: Pan Jezus wraz ze swymi aniołami przychodzi w Swej Chwale ("ujrzy Go wszelkie oko") i Pan mówi: masz dyplom? Studiowałeś? Odejdź, w ogień wieczny! Jak mogłeś/mogłaś uczyć się samodzielnego myślenia? To wielki GRZECH!!! Znam osobiście ludzi solidnie wykształconych.Są to osoby głęboko wierzące w naszego Pana, Jezusa Pomazańca - Boga naszego wybawienia (Jana 20,28; Hebrajczyków 1,1-9 - zachęcam porównać szczególnie te wersety z książką PNŚ). Nie znam tego człowieka, ale po przeanalizowaniu kontekstu, każdego z zacytowanych w tym "przemówieniu" wersetów, to żaden z nich, który zastosowano jako "naznaczenie", którego skutkiem ma być ostracyzm nie można zastosować z uwagi na kontektst- jest zwykłym nadużyciem, który ma na celu chronić interesy 8 liderów z USA. Z resztą to Pan Jezus osądzi każdego człowieka, który postępuje wbrew nauce o Chrystusie lub takiego, który prześladuje uczni Pana Jezusa (Rzymian 12,19). Na zakończenie warto wspomnieć o jeszcze jednej istotnej sprawie: Święty Jakub napisał: "Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czyni miłosierdzia; miłosierdzie odnosi triumf nad sądem" (Jakuba 2,13 BT). Tam gdzie Prawo tam prawość, tam gdzie Miłosierdzie, tam sprawiedliwość. Być może dlatego w PNŚ prawie (poza nielicznymi wyjątkami) w miejsce greckiego wyrazu 'sprawiedliwość', zamieniono na 'prawość'. Greka oraz język hebrajski i aramejski rozróżnia te dwa wyrazy, ponieważ jest w nich zawarta zasadnicza różnica. Pozdrawiam wszystkich w Chrystusie, Bogu naszym ku chwale naszego Ojca. Trwajcie w wierze [innymi słowy: Ufajcie! Żadna herezja nie stanie wtedy na naszej drodze do Ojca. A Drogą jest nasz Pan, Jezus (Jana 14,6; Dzieje 9,2; 1 Koryntian 1,23.24).
