W czasach Russella Strażnica była tylko czasopismem do czytania indywidualnego i rozważania.
Cała prawda zaś, zawarta była w Tomach Russella.
Nikt nie studiował wtedy Strażnicy. W niej rozważano różne czasem sprzeczne poglądy.
A Tomy czyli Wykłady Pisma Świętego ?
Tomy były ważniejsze od Biblii.
Początkowo studiowanie Wykładów Pisma Świętego autorstwa C. T. Russella (zm. 1916), prezesa Towarzystwa Strażnica, utożsamiano ze studiowaniem Biblii. Stanowiło ono nawet wyższy stopień studium. W artykule pt. „Czy czytanie »Wykładów Pisma Świętego« jest studiowaniem Biblii?” (IS THE READING OF “SCRIPTURE STUDIES” BIBLE STUDY?) i w innej książce uczono:
„Jeśli
sześć tomów Wykładów Pisma Świętego jest praktycznie Biblią uporządkowaną przedmiotowo z podanymi biblijnymi tekstami dowodowymi, możemy bez popełnienia niewłaściwości nazwać tomy: Biblią w uporządkowanej postaci. Należy powiedzieć, że tomy są nie tylko komentarzami Biblii. Praktycznie są one samą Biblią, ponieważ nie przejawia się w nich dążenie do budowania jakiejś doktryny (...) Dalej, nie tylko widzimy, że ludzie nie mogą zrozumieć Boskiego Planu przez studiowanie samej Biblii, ale obserwujemy również fakty, iż
jeśli ktoś odkłada Wykłady Pisma Świętego nawet po korzystaniu z nich, zapoznaniu się z nimi, po czytaniu ich przez dziesięć lat, jeśli wówczas odkłada i ignoruje je, korzystając tylko z Biblii, to chociażby używał Biblii ze zrozumieniem przez dziesięć lat – nasze doświadczenie pokazuje – w ciągu dwóch lat pogrąży się w ciemnościach. Z drugiej strony, jeśli ktoś czytałby tylko Wykłady Pisma Świętego z cytowanymi odnośnikami biblijnymi, a nie przeczytałby ani jednej strony Biblii jako takiej, wówczas po dwóch latach byłby w świetle prawdy, ponieważ miałby światło Pisma Świętego” (ang. Strażnica 15.09 1910 s. 298 [cały artykuł patrz s. 4684-4686, reprint]; tekst polski według czasopisma Teraźniejsza Prawda Nr 358, XI 1985 r. wydawanego przez Świecki Ruch Misyjny „Epifania”).
Patrz też ten tekst tłumaczony przez badaczy Pisma Świętego (Polish Bible Students Association) w czasopiśmie pt. Brzask Nowej Ery i Zwiastun Obecności Chrystusa Nr 12, 1936 s. 188-191.
http://wydawnictwostraz.org/images/stories/brzask_1936/B1936_12.pdf „
Wykłady Pisma Świętego są, że się tak wyrażę, Biblią w formie uporządkowanych przedmiotów. Czytając »Wykłady Pisma Świętego« czytacie Biblię. Ci, którzy czytają Biblię w ten sposób, mogą zyskać o wiele więcej znajomości. Dorywcze czytanie Biblii nie daje tyle informacyj co przedmiotowe badanie” (Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania 1947 [ang. 1917] s. 207).
„W tamtych czasach mawiano nam:
Kto chce pozostać w prawdzie, ten musi raz do roku przeczytać siedem tomów Wykładów Pisma Świętego. Oczywiście chciałem trwać w prawdzie i dlatego – dopóki nie znalazłem się w Betel – rok w rok sumiennie czytałem te księgi. Wymagało to pokonania 10 stron dziennie, co zresztą sprawiało mi dużą przyjemność, odczuwałem bowiem nienasycony głód wiedzy” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 14 s. 22).
Początek studiowania Tomów
*** kr rozdz. 16 s. 174 ***
Zborowe studium Biblii.
Na początku lat dziewięćdziesiątych XIX wieku, gdy wydano już parę tomów Brzasku Tysiąclecia, brat H. Rahn, Badacz Pisma Świętego z Baltimore w USA, zaproponował, by studiować Biblię w „kółkach brzasku”. Najpierw spotkania te, często odbywające się w domach prywatnych, traktowano jako eksperyment. Ale we wrześniu 1895 roku „kółka brzasku” z powodzeniem funkcjonowały już w wielu miastach USA. Dlatego w Strażnicy z tego miesiąca zalecono organizowanie takich zebrań wszystkim Badaczom. Podano też wskazówkę, że prowadzący powinien być dobrym lektorem. Podczas czytania miał zatrzymywać się po każdym zdaniu, żeby obecni mogli je skomentować. Gdy wszystkie zdania w akapicie były już odczytane i omówione, miał odszukać i odczytać podane wersety. Na zakończenie rozdziału każdy miał krótko powtórzyć materiał.
*** jv rozdz. 16 s. 237 ak. 4 Zebrania poświęcone wielbieniu Boga, nauczaniu i zachęcaniu ***
Po opublikowaniu kilku tomów Brzasku Tysiąclecia zaczęto je studiować w grupach. W roku 1895 rozważania te stały się znane jako badanie Pisma Świętego w „kółkach brzasku”. W Norwegii niektórzy nazwali je później „zebraniami czytania i rozmów”, wyjaśniając: „Odczytywano na głos fragmenty z książek brata Russella, a gdy ktoś chciał się wypowiedzieć lub zadać pytanie, podnosił rękę”. Brat Russell radził, żeby obecni na takim studium korzystali z różnych przekładów Pisma Świętego, z zamieszczonych tam uwag marginesowych oraz z konkordancji biblijnych. Grupy na ogół nie były zbyt liczne i przeprowadzały swe studia w domach prywatnych w dogodny dla wszystkich wieczór.
Owe zebrania były pierwowzorem obecnego zborowego studium książki.
Ponieważ w Tomach nie było pytań do studiowania, więc z czasem wydano takie oddzielnie jako "Pytania berejskie". Wpierw do jednej z broszur, a później do Wykładów:
*** dx86-16 Publikacje Towarzystwa Strażnica ***
1909: Pytania berejskie do książki „Cienie przybytku ‚lepszych ofiar’” (po polsku brak):
1910: Berejskie rozważania (pytania) do książki „Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” (po polsku brak):
1911: Berejskie rozważania (pytania) do książki „Boski plan wieków” (po polsku brak):
1912: Berejskie rozważania (pytania) do książki „Dzień pomsty (Walka Armagieddonu)” (po polsku brak):
Berejskie rozważania (pytania) do książki „Nadszedł czas” (po polsku brak):
Berejskie rozważania (pytania) do książki „Przyjdź Królestwo Twoje” (po polsku brak):
1914: Berejskie rozważania do książki „Nowe stworzenie” (po polsku brak):
1918: Berejskie rozważania (pytania) do książki „Dokonana tajemnica” (po polsku brak) (© 1917):
