Ten sam fragment jest w nowej Biblii z 2018 r.
*** nwt ss. 1798-1799 A4 Imię Boże w Pismach Hebrajskich ***
W angielskiej Biblii imię własne Boga po raz pierwszy pojawiło się w roku 1530 w tłumaczeniu Pięcioksięgu dokonanym przez Williama Tyndale’a. Użył on formy „Iehouah”. W roku 1599 identycznej formy oraz form „Iehouach” i „Iehoua” użył ksiądz Jakub Wujek w kilku przypisach do swojego przekładu Biblii na język polski. Już wcześniej w polskich przekładach zaczęto się też posługiwać formą „Jehowa”. Pojawia się ona w Biblii brzeskiej (1563), Biblii nieświeskiej (1572) czy Biblii gdańskiej (1632). W latach 1927 i 1930 użył jej Żyd Fryderyk Aszkenazy w swoim tłumaczeniu Psalmów na język polski.
Treść broszury przepisana jest z ang. Biblii z 2013:
*** kr rozdz. 4 s. 43 ***
Zobacz dodatek A4 w zrewidowanym wydaniu Przekładu Nowego Świata w języku angielskim (NWT, 2013). Materiał ten jest też dostępny w broszurze Pomoc do studium Słowa Bożego, część 1.