Masz rację robbo że się obawiasz.
Po co cię przekonywać?
Nie czytałeś o słowach Jezusa o karze a nie o anihilacji?
Tu masz teksty ze swej Biblii
1) Iz 33:14 – „Przerazili się grzesznicy na Syjonie; odstępców opanowało drżenie: ‚Kto z nas może choćby przez chwilę przebywać przy ogniu trawiącym? Kto z nas może choćby przez chwilę przebywać przy nieustannie płonących ogniach?’” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten jest zapowiedzią pełniejszej nauki o piekle z Nowego Testamentu.]
2) Iz 66:24 – „I wyruszą, i będą patrzeć na zwłoki ludzi, którzy dopuszczali się występków przeciw mnie; bo robactwo na nich nie będzie ginąć, a ich ogień nie będzie gaszony, i staną się czymś odrażającym dla wszelkiego ciała” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten jest zapowiedzią pełniejszej nauki o piekle z Nowego Testamentu. Ciekawym fragmentem jest też Ez 31:16-18.]
3) Dn 12:2 – „Z tych zaś, którzy śpią w prochu ziemi, wielu się zbudzi: jedni do życia po czas niezmierzony, a drudzy na pohańbienie i odrazę po czas niezmierzony” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Również teksty bliższe czasom Nowego Testamentu ukazują naukę o piekle. Nie cytujemy ich tu jednak, gdyż pochodzą z Septuaginty, z ksiąg których Towarzystwo Strażnica nie uznaje i nie zamieszcza w swej Biblii. Chodzi tu o teksty 2Mch 6:26, 7:36, Mdr 4:19, Syr 7:17, Jdt 16:17.]
4) Mt 3:12 – „zbierze swą pszenicę do spichrza, ale plewy spali ogniem nieugaszonym” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
5) Mt 5:22 – „kto zaś powie: ‚Podły głupcze!’, będzie podlegał ognistej Gehennie” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Poniższe słowa o Gehennie tylko widziane przez Towarzystwo Strażnica mogą oznaczać brak „nadziei na zmartwychwstanie”. Popatrzmy na ten tekst i zamieńmy słowo Gehenna na takie sformułowanie, jak naucza ta organizacja: „będzie podlegał ognistemu braku nadziei na zmartwychwstanie”. To samo dotyczy wszystkich tekstów zawierających słowo Gehenna.]
6) Mt 5:29 – „Pożyteczniej bowiem jest dla ciebie, żebyś stracił jeden z twych członków, niż żeby całe twoje ciało wrzucono do Gehenny” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do tekstu Mt 5:22.]
7) Mt 5:30 – „Pożyteczniej bowiem jest dla ciebie, żebyś stracił jeden z twych członków, niż żeby całe twoje ciało znalazło się w Gehennie” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do tekstu Mt 5:22.]
8) Mt 8:12 – „natomiast synowie królestwa zostaną wyrzuceni w ciemność na zewnątrz. Tam będą płakać i zgrzytać zębami” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Ten tekst jest tak obrazowy, że nie można w nim dopatrzeć się miejsca, w którym przebywają „pozbawieni świadomości umarli”.]
9) Mt 10:28 – „ale raczej bójcie się tego, który może i duszę, i ciało zgładzić w Gehennie” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do tekstu Mt 5:22.]
10) Mt 13:42 – „i wrzucą ich do ognistego pieca. Tam będą płakać i zgrzytać zębami” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Do tych słów Jezusa nic nie trzeba dodawać. Jak w nich Towarzystwo Strażnica widzi, że to „pozbawieni świadomości umarli”?]
11) Mt 13:50 – „i wrzucą ich do ognistego pieca. Tam będą płakać i zgrzytać zębami” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do Mt 13:42.]
12) Mt 18:8 – „lepiej jest dla ciebie wejść do życia kalekim lub kulawym, niż z dwiema rękami lub dwiema stopami zostać wrzuconym w ogień wieczny” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
13) Mt 18:9 – „lepiej jest dla ciebie wejść jednookim do życia, niż z dwojgiem oczu zostać wrzuconym do ognistej Gehenny” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do tekstu Mt 5:22.]
14) Mt 22:13 – „Wtedy król rzekł do swych sług: ‚Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go w ciemność na zewnątrz. Tam będzie płakał i zgrzytał zębami’” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Przypowieść ta obrazowo przedstawia karę, a nie brak zmartwychwstania.]
15) Mt 23:15 – „aby uczynić jednego prozelitę, a gdy się nim stanie, sprawiacie, że podlega Gehennie dwakroć bardziej niż wy sami” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do tekstu Mt 5:22.]
16) Mt 23:33 – „Węże, pomiocie żmijowy, jakże uciekniecie przed sądem Gehenny?” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do tekstu Mt 5:22.]
17) Mt 24:51 – „i ukarze go z największą surowością, i wyznaczy mu dział z obłudnikami. Tam będzie płakał i zgrzytał zębami” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Przypowieść ta obrazowo przedstawia karę, a nie brak zmartwychwstania.]
18) Mt 25:30 – „A nieużytecznego niewolnika wyrzućcie w ciemność na zewnątrz. Tam będzie płakał i zgrzytał zębami” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Przypowieść ta obrazowo przedstawia karę, a nie brak zmartwychwstania.]
19) Mt 25:41 – „Wtedy powie z kolei do tych po swej lewicy: ‘Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany dla Diabła i jego aniołów...’” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten mówi wyraźnie o „ogniu wiecznym”, a więc o karze, która będzie trwała wiecznie, a nie przez chwilę w Armagedonie. Tekst ten nie mówi też o braku zmartwychwstania.]
20) Mt 25:46 – „I ci odejdą w wieczne odcięcie, prawi zaś do życia wiecznego” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten, nawet jeśli w nim użyto słowa „odcięcie”, nie sprzeciwia się naszemu zrozumieniu, że grzesznicy będą „odcięci” od Boga. A jak ma wyglądać to „odcięcie”, przedstawia kontekst, to znaczy fragment Mt 25:41. Więcej na temat tekstu Mt 25:46 napisaliśmy powyżej. Warto dodać, że Towarzystwo Strażnica nie zawsze konsekwentnie używało słowa „odcięcie” w swoich publikacjach. Oto przykłady: „Ci, którzy staną »po lewicy«, odejdą »na kaźń wieczną«. Natomiast ci, którzy znajdą się po »prawicy« oznaczającej łaskę, dostąpią »życia wiecznego« (Mat. 25:34, 41, 46, NP)” (Strażnica Rok XCIII [1972] Nr 15 s. 2); „»I pójdą ci [klasa kozłów] na mękę wieczną [na wieczne odcięcie, NW], sprawiedliwi zaś do życia wiecznego«. – Mateusza 25:34-40, 46” („»Wieczyste zamierzenie« Boże odnosi teraz triumf dla dobra człowieka” 1978 s. 199); „W jakim sensie źli ludzie »pójdą (...) na mękę wieczną«? Chociaż w pewnych przekładach Ewangelii według Mateusza 25:46 użyto słowa »męka«, podstawowe znaczenie greckiego wyrazu kòlasis brzmi »okrzesywanie gałęzi«, czyli obcinanie zbędnych gałęzi drzewa (Słownik grecko-polski pod red. Z. Abramowiczówny)” (Strażnica 01.11 2008 s. 7).]
21) Mt 26:24 – „Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie urodził” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Ten tekst wskazuje, że na Judasza czeka jakaś kara. Gdyby nią był tylko niebyt, to przecież przed urodzeniem się też to już go spotkało. Wtedy to nie było karą, jak więc teraz miałby nią być?]
22) Mk 9:43 – „lepiej jest dla ciebie wejść do życia kalekim, niż z dwiema rękami pójść do Gehenny, w ogień nieugaszony” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten mówi o Gehennie i o „ogniu nieugaszonym”. Jeśli Gehenna jest dla Towarzystwa Strażnica brakiem „nadziei na zmartwychwstanie” (Strażnica Nr 9, 2005 s. 16), to jak można do niej „pójść”?]
23) Mk 9:45 – „A jeśli cię gorszy twoja stopa, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie wejść do życia kulawym, niż z dwiema stopami zostać wrzuconym do Gehenny” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
24) Mk 9:47-48 – „Jeśli zaś gorszy cię twoje oko, odrzuć je; lepiej jest dla ciebie wejść jednookim do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu zostać wrzuconym do Gehenny, gdzie ich czerw nie umiera, a ogień nie jest gaszony” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten mówi o Gehennie i o „ogniu nieugaszonym”. Jeśli Gehenna jest dla Towarzystwa Strażnica brakiem „nadziei na zmartwychwstanie” (Strażnica Nr 9, 2005 s. 16), to jak można być do niej „wrzuconym”?]
25) Łk 3:17 – „Ma on w ręce szuflę do odwiewania, aby całkowicie oczyścić swe klepisko i zebrać pszenicę do swego spichrza, ale plewy spali ogniem nieugaszonym” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Słowa o „ogniu nieugaszonym” są bardzo wymowne.]
26) Łk 6:25 – „»Biada wam, którzy teraz jesteście nasyceni, gdyż będziecie głodować«. »Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, gdyż pogrążycie się w żałości i będziecie płakać«” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Zapowiedziane kary nie wszystkich za życia spotkały. Będą więc oni ich doświadczać w przyszłości.]
27) Łk 8:31 – „I upraszały go, by im nie rozkazywał odejść do otchłani” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
28) Łk 12:5 – „Bójcie się tego, który gdy zabije, ma władzę wrzucić do Gehenny” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do tekstu Mt 5:22.]
29) Łk 13:28 – „Tam będziecie płakać i zgrzytać zębami, gdy ujrzycie Abrahama i Izaaka, i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, siebie zaś wyrzuconych na zewnątrz” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Ta wypowiedź Jezusa w złym świetle stawia naukę Towarzystwa Strażnica o niebycie czy braku zmartwychwstania.]
30) Łk 16:22-23 – „Po pewnym czasie żebrak umarł i został zaniesiony przez aniołów na miejsce u piersi Abrahama. »Także bogacz umarł i został pogrzebany. A w Hadesie podniósł oczy, będąc w męczarniach, i w oddali ujrzał Abrahama oraz Łazarza u jego piersi...«” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten mówi, że w Hadesie można cierpieć, a Towarzystwo Strażnica pisze, że oznacza on (Hades) tylko „pozbawienie świadomości” (patrz powyżej). Organizacja ta miała wiele problemów z tym tekstem, gdyż interpretację jego zmieniała już kilka razy. Kiedyś uczyła, że Łazarz symbolizuje „narody pogańskie” a bogacz „naród żydowski” („Na tamtym świecie” 1933 s. 32-33; por. Strażnica Rok CIII [1982] Nr 18 s. 17 – „Światło padło też na przypowieść o bogaczu i Łazarzu. Przekonano się, że bogacz nie przedstawiał całego narodu żydowskiego, lecz wpływowych i obłudnych przywódców religijnych z czasów Jezusa, a stosownie do tego obrazuje obecnie kler nominalnego chrześcijaństwa”). Później organizacja nauczała, że bogacz to „samolubne duchowieństwo chrześcijaństwa”, a Łazarz oznaczał „wiernych członków ostatka »ciała Chrystusowego«” zgromadzanych od roku 1919 („Niech Bóg będzie prawdziwy” 1957 rozdz. VIII, par. 21). Dziś mówi, że Łazarz przedstawiał „zwykłych ludzi, którzy uznali Syna Bożego”, a bogacz „zadufanych w sobie przywódców religijnych” („Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi” 1990 s. 88). Jaka będzie interpretacja w przyszłości? Którą uznawał Jezus?]
31) Łk 16:24 – „gdyż znoszę udrękę w tym buchającym ogniu” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
32) Łk 16:25 – „Teraz jednak on doznaje tu pocieszenia, ty zaś znosisz udrękę” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
33) Łk 16:28 – „mam bowiem pięciu braci – żeby im dał dokładne świadectwo, by i oni się nie dostali do tego miejsca męczarni” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten mówi o „miejscu męczarni”, a nie o jakimś stanie niebytu czy braku możliwości zmartwychwstania (porównaj powyżej „miejsce u piersi Abrahama”). To, że fragment ten, jak i Łk 16:22-23, jest przypowieścią nie świadczy o tym, iż elementy występujące w niej nie występują w rzeczywistości. Jezus posługiwał się w swych mowach rzeczami, które istnieją naprawdę.]
34) Łk 17:2 – „Korzystniej byłoby dla niego, gdyby mu zawieszono kamień młyński u szyi i wrzucono go do morza, niż żeby zgorszył jednego z tych małych” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
35) J 3:36 – „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia, lecz pozostaje na nim srogi gniew Boży” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Jaki „srogi gniew Boży” ma spotkać tych, którzy pomarli kiedyś, a odrzucili Jezusa?]
36) J 5:29 – „i wyjdą: ci, którzy czynili to, co dobre, na zmartwychwstanie życia; ci, którzy się dopuszczali tego, co podłe, na zmartwychwstanie sądu” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[W tym tekście Towarzystwo Strażnica użyło słowo „sądu”, ale przyznaje w swym słowniku biblijnym, że może być tu też termin „potępienie”: „W powyższej wypowiedzi Jezusa słowo »sąd« jest tłumaczeniem greckiego wyrazu krísis. Jak podaje Wielki słownik grecko-polski Nowego Testamentu (red. R. Popowski, Warszawa 1994, s. 349), ma on następujące znaczenia: „osądzenie, sąd (...) wyrok, zwłaszcza wyrok skazujący, potępienie, kara: Mt 23,33; J 3,19; 5,24.29...” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 2, s. 1169). Teksty z Biblii z J 5:29 ze słowem „potępienie” Towarzystwo Strażnica cytowało wiele razy w swych publikacjach. Patrz np. „Oddawaj cześć jedynemu prawdziwemu Bogu” 2002 s. 87; Przebudźcie się! Rok LXI [1980] Nr 1 s. 23; Strażnica Rok XCV [1974] Nr 1 s. 10.]
37) J 15:6 – „Jeżeli ktoś nie pozostaje w jedności ze mną, jest wyrzucany jak gałąź i usycha; a ludzie zbierają te gałęzie i wrzucają je w ogień, i zostają spalone” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
38) 2Tes 1:9 – „To właśnie oni poniosą karę sądową wiecznej zagłady sprzed oblicza Pana i chwały jego siły” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten mówi o „wiecznej zagładzie”, a nie o „braku zmartwychwstania”, jak Gehennę definiują Świadkowie Jehowy. Gdyby Apostołowi chodziło o brak zmartwychwstania, to by po prostu napisał: „poniosą karę wiecznego braku zmartwychwstania”. Towarzystwo Strażnica próbuje ten tekst przeciwstawić słowom o „ogniu nieugaszonym”. Jednak my potrafimy uzgodnić te różne wypowiedzi Biblii na temat piekła.]
39) Hbr 10:27 – „lecz tylko jakieś straszliwe oczekiwanie sądu oraz ognista zazdrość, która ma strawić przeciwników” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
40) Hbr 10:28-29 – „Każdy, kto zlekceważył Prawo Mojżeszowe, umiera bez współczucia na podstawie świadectwa dwóch lub trzech. Jak myślicie, o ileż surowsza kara należy się temu, kto podeptał Syna Bożego i za pospolitą uznał wartość krwi przymierza, którą został uświęcony, oraz ze wzgardą znieważył ducha niezasłużonej życzliwości?” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
41) Hbr 10:30 – „Znamy bowiem tego, który rzekł: »Pomsta jest moja, ja odpłacę«...” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Ten tekst mówi o odpłacie w przyszłości, a więc obejmuje on też zmarłych przed końcem świata.]
42) Jk 3:6 – „Język stanowi wśród naszych członków świat nieprawości, plami bowiem całe ciało i zapala koło życia naturalnego, a sam jest zapalany przez Gehennę” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz komentarz do tekstu Mt 5:22.]
43) Jk 5:3 – „rdza będzie świadectwem przeciw wam i strawi wasze ciała” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
44) 2P 2:4 – „Doprawdy, jeśli Bóg nie powstrzymał się od ukarania aniołów, którzy zgrzeszyli, lecz przez wtrącenie ich do Tartaru wydał ich czeluściom gęstej ciemności, aby byli zachowani na sąd” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
45) 2P 2:17 – „Ci są źródłami bez wody oraz oparami pędzonymi przez gwałtowną burzę, dla nich też zachowano czerń ciemności” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
46) Jud 7 – „Tak też Sodoma i Gomora oraz miasta wokół nich, gdy już w ten sam sposób jak tamci bez umiaru pogrążyły się w rozpuście i poszły za ciałem ku pożyciu sprzecznemu z naturą, stanowią dany nam ostrzegawczy przykład przez to, że ponoszą sądową karę ognia wiecznego” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten mówi o „karze ognia wiecznego”. Brak zmartwychwstania nie byłby dla tych ludzi żadną karą, bo oni nie wierzyli wcale w powstanie z martwych. Towarzystwo Strażnica samo miało wiele problemów z tym wersetem i innymi słowami o Sodomitach, gdyż zmieniało swoją interpretację z tym związaną. Przykładowo angielska edycja książki pt. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” z roku 1985 uczyła, że zniszczenie dotyczyło tylko „miast”, które nie będą odbudowane (s. 172). Natomiast angielska wersja tej książki z roku 1988 (s. 172) oraz polskie edycje z roku 1991 i 2001 (s. 235) uczą już, że brak wskrzeszenia dotyczy w tekście Judy 7 „ludzi” i „miast”. Wcześniej natomiast uczono, że ludzie z Sodomy zmartwychwstaną: „Tym samym Jezus wskazał, że przynajmniej niektórzy z niesprawiedliwych mieszkańców starożytnej Sodomy i Gomory znajdą się na ziemi w czasie Dnia Sądu. Chociaż prowadzili się bardzo niemoralnie, to jednak można się spodziewać, że niektórzy z nich powstaną z martwych (1 Mojżeszowa 19:1-26). Jehowa w swoim miłosierdziu wskrzesi ich, dzięki czemu będą mieć sposobność zapoznać się z Jego zamierzeniami” („Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi” 1984, 1989 s. 179; por. edycja z roku 1990, w której całkowicie zmieniono ten tekst).]
47) Jud 13 – „dla których na wieki zachowana jest czerń ciemności” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
48) Jud 23 – „wybawiajcie ich, wyrywając z ognia” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
49) Ap 14:10-11 – „i na pewno będzie ogniem i siarką męczony wobec świętych aniołów i wobec Baranka. I dym ich męczarni wznosi się na wieki wieków, a nie mają odpoczynku we dnie i w nocy ci, którzy oddają cześć bestii i jej wizerunkowi, oraz każdy, kto przyjmuje znamię jej imienia” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Tekst ten jest tak jednoznaczny, że nie trzeba go nawet komentować. Tylko sofistyka Towarzystwa Strażnica potrafi wywrócić go do góry nogami. Zauważmy też, że organizacja ta nawet dodała do swej Biblii słowa „na pewno”, które wzmacniają zapowiedź w tekście Ap 14:10.]
50) Ap 19:20 – „co otrzymali znamię bestii, i tych, co oddają cześć jej wizerunkowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do ognistego jeziora, płonącego siarką” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
51) Ap 20:10 – „A Diabeł, który ich wprowadzał w błąd, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie już się znajdowali zarówno bestia, jak i fałszywy prorok; i będą męczeni dzień i noc na wieki wieków” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Patrz uwagi do tekstu Ap 14:10-11.]
52) Ap 20:14-15 – „A śmierć i Hades wrzucono do jeziora ognia. To oznacza drugą śmierć: jezioro ognia. A kogokolwiek nie znaleziono zapisanego w księdze życia, tego wrzucono do jeziora ognia” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
53) Ap 21:8 – „Ale co do tchórzów i tych bez wiary, i obrzydliwych w swej plugawości, i morderców, i rozpustników, i uprawiających spirytyzm, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców – ich dział będzie w jeziorze płonącym ogniem i siarką. To oznacza drugą śmierć” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
[Ten fragment ukazuje to, czym jest „śmierć druga”.]
