Które proroctwo mówi konkretnie, że niewolnik ma zaistnieć w 1919 r.?

[Roszada]

Tak mi się zawsze podobał ten werset o niewolnikach z Biblii ŚJ:

„(...)Nikt nie ma miłości większej niż ta, gdy ktoś daje swą duszę za swoich przyjaciół. Wy jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli czynicie to, co ja wam nakazuję. Już nie nazywam was niewolnikami, ponieważ niewolnik nie wie, co czyni jego pan. Ale ja nazwałem was przyjaciółmi, ponieważ oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od mego Ojca.” (Jn 15:13-15)

Nie wiem nawet jak oni to godzą.
Nie chcę nawet wiedzieć.

[Roszada]

Zaistnienie niewolnika, to wyjście jego z więzienia: 

*** kr rozdz. 2 s. 24 ***
Brat Rutherford i jego współpracownicy zostali wypuszczeni z więzienia 26 marca 1919 roku. Wkrótce potem postanowiono zorganizować zgromadzenie, i to już we wrześniu.

Coś tam zdaje się kombinowali w książce Światło z 1930, by po czasie dopasować cyferki do tego więzienia.

[Roszada]

Może pod wpływem tych dywagacji, jakiś nadarzyńczyk napisze do Warwick i spłodzą jakieś proroctwo o zaistnieniu niewolnika w roku 1919.

Ja im podpowiem.

1914 + 5 = 1919.

Dlaczego 5?
No bo np. było 5 prezesów-pomazańców:
Russell, Rutherford, Knorr, Franz i Henschel.

Następni się nie liczą, bo już są z drugich owiec (Adams, Ciranko).

[Roszada]

Przy takim zamieszaniu nauk trudno mieć pretensje do CK że nie ma konkretów co do roku 1919 i zaistnienia niewolnika czyli właśnie CK.

„1918: (...) niegdyś uważany za rok, w którym ‘prawdziwy Pan i posłaniec [Anioł] przymierza’ przybyli do świątyni duchowej (Mal 3:1): (...)

niegdyś uważany za rok, w którym przybył pan niewolników obracających talentami, by dokonać obrachunku (Mt 25:19)...)

1919: (...) niegdyś uważany za rok, w którym niewolnik wierny i roztropny został ‘ustanowiony nad mieniem Pana’ (Mt 24:47): (...)

niegdyś uważany za rok, w którym dziewice usłyszały okrzyk: »Oto oblubieniec!« (...)

niegdyś uważany za rok, w którym wierni niewolnicy zostali ‘ustanowieni nad wieloma rzeczami’ (Mt 25:21, 23)” (Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 2001-2015 2016 s. 112).

[Roszada]

"W roku 1919, trzy lata po śmierci brata Russella, Jezus ustanowił „niewolnika wiernego i roztropnego”. W jakim celu? Żeby zapewniał jego naśladowcom „pokarm we właściwym czasie” (Mat. 24:45). Już wtedy niewielka grupa namaszczonych braci, którzy usługiwali w Biurze Głównym w Brooklynie, przygotowywała pokarm duchowy. Określenie „ciało kierownicze” zaczęło się pojawiać w naszych publikacjach w latach czterdziestych." (Strażnica luty 2017 s. 25).

Zero argumentacji.
Podają to jako pewnik.

Dziś mój kolega spytał przy stojaku, gdzie pisze w Biblii, że w 1919 Bóg wybrał niewolnika. Odpowiedziano, że to Duch Św. wybrał i to nie musi być w Biblii.

[Światus]

"W roku 1919, trzy lata po śmierci brata Russella, Jezus ustanowił „niewolnika wiernego i roztropnego”. W jakim celu? Żeby zapewniał jego naśladowcom „pokarm we właściwym czasie” (Mat. 24:45). Już wtedy niewielka grupa namaszczonych braci, którzy usługiwali w Biurze Głównym w Brooklynie, przygotowywała pokarm duchowy. Określenie „ciało kierownicze” zaczęło się pojawiać w naszych publikacjach w latach czterdziestych." (Strażnica luty 2017 s. 25).

Zero argumentacji.
Podają to jako pewnik.

Dziś mój kolega spytał przy stojaku, gdzie pisze w Biblii, że w 1919 Bóg wybrał niewolnika. Odpowiedziano, że to Duch Św. wybrał i to nie musi być w Biblii.

Na tym krótkim przykładzie, widzimy błyskawiczny awans z kelnera "rozdającego", poprzez zaopatrzeniowca "zapewniającego", aż na stanowisko kucharza "przygotowującego" 

[Roszada]

Na tym krótkim przykładzie, widzimy błyskawiczny awans z kelnera "rozdającego", poprzez zaopatrzeniowca "zapewniającego", aż na stanowisko kucharza "przygotowującego" 

Jeśli ogłosili w 2013, to trzeba spróbować matematyki.

2013 - ? = 1919

94 lata.
Nic mi to nie mówi na razie.

[Roszada]

Tak sobie zacząłem pisać artykuł.

Czy „niewolnik wierny i roztropny” Świadków Jehowy zaistniał w roku 1919?

Jeden z rozdziałów tak się zaczyna:

Wyliczenie dotyczące pojawienia się „niewolnika”

   W roku 2013 ogłoszono, że „niewolnik wierny i rozumny” pojawił się nie w I wieku naszej ery, ale w roku 1919.
Oto stwierdzenia Towarzystwa Strażnica o tym wydarzeniu:

„Kontekst przykładu o niewolniku wiernym i roztropnym pokazuje, że zaczął się on spełniać nie w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku, lecz w obecnym czasie końca” (Strażnica 15.07 2013 s. 21).

   „W roku 1919, gdy nastąpiło duchowe odrodzenie, Jezus wybrał spośród nich wykwalifikowanych namaszczonych braci, żeby działali jako niewolnik wierny i roztropny, i ustanowił ich nad swoją czeladzią” (jw. s. 23).

„OCZYSZCZENIE 1914-1919
Jezus dokonuje przeglądu duchowego stanu swoich naśladowców na ziemi i ich oczyszczenia; w roku 1919 ustanawia »niewolnika wiernego i roztropnego«” (Strażnica 15.01 2014 s. 14).

„Po ustanowieniu w niebie Królestwa Bożego w roku 1914 słudzy Jehowy zostali w kolejnych latach wypróbowani i poddani oczyszczeniu (Malach. 3:1-4). Później, w roku 1919, Jezus ustanowił »niewolnika wiernego i roztropnego«, aby dawał oczyszczonemu ludowi Bożemu duchowy »pokarm we właściwym czasie« (Mat. 24:45-47)” (Strażnica marzec 2016 s. 29).

„W roku 1919, trzy lata po śmierci brata Russella, Jezus ustanowił »niewolnika wiernego i roztropnego«. W jakim celu? Żeby zapewniał jego naśladowcom »pokarm we właściwym czasie« (Mat. 24:45)” (Strażnica luty 2017 s. 25).

   Jakie wyliczenie przedstawia Towarzystwo Strażnica dla wykazania tego faktu?
   Organizacja ta tak wiele razy pisze o tym ustanowieniu „niewolnika” w roku 1919 (prócz powyższych tekstów patrz też: Strażnica 15.07 2013 s. 19-20, 23; Strażnica 15.12 2013 s. 16; Królestwo Boże panuje! 2014 s. 47, 51, 61, 64, 101; Strażnica 15.08 2014 s. 3; Strażnica 15.11 2014 s. 30), że czuje się usprawiedliwiona w tym, iż nie musi z Biblii tego ukazać i nic ją nie zmusza do sporządzenia konkretnego wyliczenia, jak to robi na przykład w przypadku Królowania Jezusa od roku 1914.

[Roszada]

Czy zbiorowy „niewolnik” mógł zaistnieć przed rokiem 1927?

Towarzystwo Strażnica dziś twierdzi, że zbiorowy „niewolnik” został ustanowiony w roku 1919.
Czy to miało miejsce w roku 1919?
Nie ma dziś ani jednej publikacji z lat 1919-1927, która o tym uczy.
W tych latach organizacja ta nauczała, że „niewolnikiem” (wtedy jako „sługa”) był C. T. Russell (zm. 1916), który za takiego był uznawany nawet po swojej śmierci.

Skorowidz Świadków Jehowy, w dziale Kształtowanie się wierzeń, podaje, że nauka o „niewolniku” została zaktualizowana czy skorygowana w roku 1927:

„1927: (...) »niewolnik wierny i roztropny« (Mt 24:45-47): w95 1.2 12;...” (Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000, 2003 s. 95).

Jedna ze wskazanych przez skorowidz publikacji podała:

„Na przykład w roku 1927 uświadomili sobie, że »niewolnikiem wiernym i roztropnym« jest całe grono chrześcijańskich pomazańców przebywających na ziemi” (Strażnica Nr 3, 1995 s. 12).

A jak uczono wcześniej, w latach 1919-1927?
Oto kilka cytatów z publikacji z tamtych lat i z roku 1939, w której stanowczo zaprzeczono poprzedniej nauce:

„Z tego wynika, że ostatni posłaniec okresu Laodycejskiego, ogłosi obecność Chrystusa i czas Żniw Wieku Ewangelicznego. Wielki Mistrz zaznaczył ważność misyi posłańca siódmego, czyli Laodycejskiego okresu Kościoła mówiąc, że on będzie ‘wiernym i sługą, którego postanowił Pan nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm na czas słuszny’. (…) Charles Taze Russell był tym posłańcem kościoła Laodycejskiego. Ktokolwiek wierzy w naukę Pisma Świętego, to po dowodach, jakie są przedstawione w tym tomie, przyjdzie absolutnie do tego przekonania” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917, 1926] s. III).

   „(...) pomiędzy ziemskich istot posłaniec Laodycejskiego Kościoła stał się zacniejszym nad innych, że sługą owym wiernym i roztropnym był – Charles Taze Russell” (jw. s. V).

„Mąż w szatach lnianych był Laodyceński sługa, wierny i roztropny sługa Pański, Pastor Russell” (jw. s. 470).

   „Po wypełnionym proroctwie, czyli fizycznych faktach, oraz przy towarzyszących okolicznościach mamy dostateczne dowody, że brat Russell wypełnił urząd tego wiernego i mądrego sługi” (Strażnica 15.04 1922 s. 121 [ang. 01.03 1922 s. 74]).

   „Brat Rutherford kładł nacisk w swym wykładzie na czas w jakim żyjemy. (...) Zaznaczył jak niebezpiecznie jest szukać za »nowym światłem«. Zaznaczył ten główny fakt, iż ci, co zaprzeczają, że brat Russell był tym wiernym i roztropnym sługą Pańskim, są w wielkiem niebezpieczeństwie nie tylko dla siebie ale i dla innych” (Strażnica 01.01 1924 s. 6).

   „Zrozumieć następnie należy, że Pan ma tylko jedno pośrednictwo, czyli jeden czynnik na ziemi, przez który to czynnik dokonuje Swoje sprawy. Wierzymy, że Pan dokonywał Swoje sprawy przez sługę wiernego i roztropnego Brata Russella, nie używał w tym samym czasie innego pośrednictwa” (Strażnica 15.08 1924 s. 255).

   „Rzeczywiście było to pracą Pańską, którą wykonał za pośrednictwem swego wiernego i roztropnego sługi, Brata Russella” (Strażnica 01.04 1925 s. 101 [ang. 01.02 1925 s. 37]).

   „On wybrał wiernego sługę i uczynił go mądrym w prawdzie i włożył w umysł tego sługi czysty pokarm dla domowników wiary. Brat Russell był tym uprzywilejowanym sługą i on był wiernym do swego zlecenia” (Strażnica 15.09 1925 s. 277).

„Dnia 15 lutego [w języku polskim 1 kwietnia] 1927 wydanie tego czasopisma wyraźnie pokazało biblijny dowód na udowodnienie, że »wierny i roztropny sługa«, któremu Pan Jezus zlecił wszystkie dobra i uczynił go władcą [ang. and makes him ruler], nie jest i nigdy nie był poszczególny człowiek na ziemi, lecz że zobrazowany przez Jozuego sam, Pan Jezus stanowi głowę klasy »wiernego i roztropnego sługi« (Mateusza 24:45-47)” (Strażnica 01.05 1939 s. 138 [ang. 01.03 1939 s. 75]).

[Roszada]

Czy samo Ciało Kierownicze mogło być zbiorowym „niewolnikiem” od roku 1919 lub w latach 1927-2013?

   Ja wspomnieliśmy powyżej, Towarzystwo Strażnica dziś twierdzi, że zbiorowy „niewolnik” został ustanowiony w roku 1919 i jest nim tylko Ciało Kierownicze.
   Czy to miało miejsce w roku 1919?
   Nie ma dziś ani jednej publikacji z lat 1927-2013 (do 15 lipca), która uczy, iż tylko Ciało Kierownicze było owym „niewolnikiem” i że on nie istniał przed rokiem 1919.
W latach 1927-2013 Towarzystwo Strażnica nauczało, że „niewolnikiem” był cały „ostatek” pomazańców, a więc kilka lub kilkanaście tysięcy osób.
W roku 2013 było takich 13 204 osoby, które spożywały emblematy chleba i wina podczas dorocznej Pamiątki (Rocznik Świadków Jehowy 2014 s. 176).
   Oto wypowiedzi o tym, kto od roku 1927, a nie od 1919 był „niewolnikiem”:

„Spostrzeżenie (...) że sługą wiernym i roztropnym jest w gruncie rzeczy sługa zbiorowy, składający się ze wszystkich żyjących na ziemi członków namaszczonego duchem ciała Chrystusowego, potwierdzono w Strażnicy z 15 lutego 1927 roku” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 143).

   „Zatem »sługą« czy »niewolnikiem«, przepowiedzianym przez Jezusa, muszą być członkowie duchowego Izraela na ziemi; – nie ma to być osoba pojedyncza, ale pojęta zbiorowo. Grupę tę powinni więc tworzyć zrodzeni z ducha współdziedzice Jezusa Chrystusa, którzy mają jako królowie rządzić z Chrystusem w jego niebiańskim Królestwie podczas tysiącletniego panowania nad ziemią…” (Strażnica Rok XCVIII [1977] Nr 11 s. 22).

„Fakty dowodzą, że ową klasę niewolnika wiernego i roztropnego tworzy całe grono chrześcijan namaszczonych duchem, żyjących w danym okresie na ziemi” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 16).

„Uznajemy, że wszyscy pomazańcy żyjący w danym okresie na ziemi stanowią klasę »niewolnika wiernego i roztropnego«, który zgodnie ze słowami Jezusa miał dostarczać jego domownikom »pokarm we właściwym czasie« (Mateusza 24:45)” (Strażnica Nr 21, 2007 s. 30).

„W przeszłości nasze publikacje podawały następujące wyjaśnienie: Jezus ustanowił wiernego niewolnika nad członkami czeladzi w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Niewolnik – począwszy od tamtego dnia – wyobraża wszystkich pomazańców żyjących na ziemi w dowolnym okresie rozpatrywanych jako grupa” (Strażnica 15.07 2013 s. 20).

   Owszem pisano kiedyś, że „niewolnik” ma związek z rokiem 1919, ale chodziło wtedy, iż w tym roku ustanowiono go nad „całym mieniem”, a nie że on wtedy dopiero zaistniał:

   „Istotnie, Pan po przybyciu stwierdził, że jego wierny niewolnik pracowicie rozdziela pokarm między członków czeladzi i głosi dobrą nowinę. Owego sługę czekały teraz większe zadania. Jezus zapowiedział: »Zaprawdę wam mówię: Ustanowi go nad całym swoim mieniem« (Mateusza 24:47). Doszło do tego w roku 1919, kiedy ów niewolnik miał już za sobą okres prób” (Strażnica Nr 5, 2004 s. 12).

[Roszada]

Towarzystwo Strażnica nauczało też, że ono samo jest "niewolnikiem" ("sługą"), ale z czasem to zmieniło.
Oto jakie zamieszanie było w latach 40. i 50. XX wieku.
To nie ma nic wspólnego z rokiem 1919, bo Towarzystwo istniało od 1881 r.

Towarzystwo Strażnica jest „sługą wiernym i roztropnym”

   Towarzystwo Strażnica początkowo nie potrafiło zdecydowanie i jednoznacznie określić, kim właściwie jest ten „sługa”. Czy jest on „korporacją”, to znaczy Towarzystwem Strażnica, czy nią nie jest, bo i tę naukę zmieniano, jak zobaczymy poniżej:

   „Agencja, którą się Pan posługuje do szerzenia, czyli rozdzielania swej prawdy, nazwana jest »niewolnikiem wiernym i rozumnym«. (…) Z tego wyraźnie widać, że Pan posługuje się do szerzenia swego poselstwa jedną organizacją… ”. (The agency which the Lord uses to distribute or dispense his truth is called his “faithful and wise servant”. (…) This clearly shows that the Lord would use one organization... – ang. „Niech Bóg będzie prawdziwy” 1946 s. 189).

„Narzędzie używane przez Pana do rozpowszechniania czyli rozdawania prawdy nazwane jest »wiernym i rozumnym sługą«. (…) Pokazuje to, że Pan posługuje się do rozpowszechniania swego poselstwa jedną organizacją… ” („Niech Bóg będzie prawdziwy” 1950, wyd. polonijne [ang. 1946] rozdz. XV akapit 10, s. 185).

   „Korporacja, którą się Pan posługuje do szerzenia, czyli rozdzielania swej prawdy, nazwana jest »niewolnikiem wiernym i rozumnym«. (…) Z tego wyraźnie widać, że Pan posługuje się do szerzenia swego poselstwa jedną organizacją… ” („Niech Bóg będzie prawdziwy” 1954 [ang. 1952] rozdz. XVII akapit 10).

   „Ponieważ Towarzystwo pomazanego ostatka urzędowało jako »wierny i roztropny niewolnik« Chrystusa Jezusa…” (Strażnica Nr 12, 1952 s. 10 [ang. 01.12 1951 s. 725]).

Towarzystwo Strażnica nie jest „sługą wiernym i roztropnym”

   Powyżej przytoczyliśmy teksty o tym, że korporacja Towarzystwo Strażnica określona jest jako „niewolnik wierny i rozumny”, a poniżej zamieszczamy fragmenty przeczące temu:

„Tak też jest z »wiernym i rozumnym niewolnikiem«. Nie jest nim pojedynczy człowiek, lecz klasa, której powierzono dobra i interesy Królestwa. Nie jest nim towarzystwo Watch Tower Bible and Tract Society ze wszystkimi swymi oddziałami, korporacja prawna zarejestrowana według praw świeckiego państwa politycznego” („Nowe niebiosa i nowa ziemia” 1958 [ang. 1953] s. 268-269).

„Kto zatem jest tym »niewolnikiem wiernym i rozumnym«? »Niewolnikiem« nie jest ani człowiek, ani Towarzystwo Watch Tower. Jest nim zjednoczone grono (...) członków duchowego narodu Bożego” (Od raju utraconego do raju odzyskanego 1960 [ang. 1958] s. 193).

   Interesujące jest to, że jedna z wcześniej cytowanych książek, już po zmianie nauki, nadal w roku 1961 ukazywała starą wykładnię:

„Narzędzie [The agency] używane przez Pana do rozpowszechniania czyli rozdawania prawdy nazwane jest »wiernym i rozumnym niewolnikiem«. (…) To jasno pokazuje, że Pan posługuje się do rozpowszechniania swego poselstwa jedną organizacją… ” („Niech Bóg będzie prawdziwy” 1961, wyd. polonijne,  rozdz. XVII akapit 10, s. 204-205 [ang. 1952 s. 199-200]).

„Widzialna organizacja” „niewolnikiem wiernym i rozumnym”

   Przynajmniej jeden raz „widzialną organizację” nazwano „niewolnikiem wiernym i rozumnym”:

   „W obecnych ostatnich dniach Jehowa ma widzialną organizację, będącą Jego »niewolnikiem wiernym i rozumnym, którego mistrz jego postanowił nad swą czeladzią, aby im dawał pokarm na czas słuszny«, i poprzez nią kieruje do swego ludu wody prawdy” (Strażnica Nr 14, 1957 s. 15 [ang. 01.02 1957 s. 91]).

   W tym samym czasie nauczano, że owym „niewolnikiem” jest „ostatek” pomazańców (patrz poniżej). Czyżby więc tylko pomazańców zaliczano do „widzialnej organizacji”, a „drugie owce” jej nie stanowiły?

„Ostatek pomazańców” „niewolnikiem wiernym i rozumnym”

   „Ci, którzy należą do organizacji Jehowy, wiedzą, że »niewolnikiem wiernym i rozumnym« jest klasa składająca się z wiernego ostatka pomazańców Bożych, którzy są teraz zgromadzeni w jedną społeczność i współpracują pod przewodnictwem i autorytetem, ciała kierowniczego korporacji Watch Tower Bible and Tract Society” (Strażnica Nr 15, 1957 s. 6 [ang. 15.11 1956 s. 692]; por. ang. Strażnica 01.11 1957 s. 670).

Bez pół flaszki nie skapujesz i nie nadążysz za nimi.

[Roszada]

Całkowita degradacja Russella z grona niewolnika.

C. T. Russell i przyjaciele przestali być „niewolnikiem” w roku 2013

Wskazaliśmy powyżej, że w roku 1927 C. T. Russell przestał być jedynym „niewolnikiem” (wtedy „sługą”), ale za to znalazł się w gronie zbiorowego „niewolnika”, którym był cały ostatek pomazańców:

„Biorąc pod uwagę owoce, jakie przyniosły starania brata Russella i jego współtowarzyszy, nie ulega najmniejszej wątpliwości, że kierował nimi święty duch Jehowy. Dali dowody przynależności do niewolnika wiernego i roztropnego” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 17).

   Ale to nie był koniec jego degradacji, bo w roku 2013 usunięto go i jego współpracowników z przynależności do tego zbiorowego „niewolnika”, wyznaczając granicę, to znaczy rok 1919:

„W roku 1919, gdy nastąpiło duchowe odrodzenie, Jezus wybrał spośród nich wykwalifikowanych namaszczonych braci, żeby działali jako niewolnik wierny i roztropny, i ustanowił ich nad swoją czeladzią” (Strażnica 15.07 2013 s. 23).

„W roku 1919, trzy lata po śmierci brata Russella, Jezus ustanowił »niewolnika wiernego i roztropnego«” (Strażnica luty 2017 s. 25).

„Rodzi to intrygujące pytanie: Czy przed rokiem 1914 Badacze Pisma Świętego byli ustanowionym narzędziem, poprzez które Chrystus miał karmić swoje owce? Odpowiedź brzmi: Nie.” (Strażnica 15.07 2013 s. 18-19).

   Widać z tego, że C. T. Russell, założyciel Towarzystwa Strażnica, miał po prostu pecha, iż zmarł na 3 lata przed rokiem 1919, w którym zaistniał „niewolnik”.
   W ten sposób przekreślono czy wyeliminowano też część historii Towarzystwa Strażnica i ludzi wiernych C. T. Russellowi, którzy działali przed rokiem 1919:

„Upoważnieni członkowie zarządu zatwierdzili rękopis do druku i we wtorek 17 lipca 1917 roku przy stołach w jadalni członkowie rodziny Betel otrzymali gotową książkę. Przy tej sposobności podano też zaskakujący komunikat: czterech opozycyjnych członków zarządu usunięto ze stanowiska, a brat Rutherford wyznaczył na ich miejsce czterech innych braci” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 67).

[Roszada]

Apostołowie przestali być „niewolnikiem” w roku 2013

   Do lipca 2013 roku Apostołowie byli zaliczani do „niewolnika”. Nawet stanowili pierwowzór tej instytucji i jedyny działający z natchnienia Ducha Świętego. Oto słowa o niedawnej nauce:

„W przeszłości nasze publikacje podawały następujące wyjaśnienie: Jezus ustanowił wiernego niewolnika nad członkami czeladzi w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e.” (Strażnica 15.07 2013 s. 20).

„Tacy pasterze jak apostołowie Piotr, Jan oraz Paweł należeli do grona, które Jezus określił mianem »niewolnika wiernego i roztropnego«.” (Strażnica Nr 9, 2006 s. 25).

   Jednak w lipcu 2013 roku po prostu zmarginalizowano Apostołów i przeniesiono zaistnienie ‘instytucji’ „niewolnika” na rok 1919:

„Kontekst przykładu o niewolniku wiernym i roztropnym pokazuje, że zaczął się on spełniać nie w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku, lecz w obecnym czasie końca” (Strażnica 15.07 2013 s. 21).

   „W roku 1919, gdy nastąpiło duchowe odrodzenie, Jezus wybrał spośród nich wykwalifikowanych namaszczonych braci, żeby działali jako niewolnik wierny i roztropny, i ustanowił ich nad swoją czeladzią” (jw. s. 23).

   Widzimy zatem, że Apostołowie stali się mało ważnymi osobami, które reprezentowały tylko I wiek. Natomiast wszystkie nowe nauki Świadków Jehowy mogły i mogą powstawać po roku 1919. One nie muszą mieć nic wspólnego z Apostołami. Towarzystwo Strażnica pokazało to niedawno, gdy wymieniło ponad 25 nauk, które zmieniło w latach 2012-2015.
Oto one:

2012
„Wszystkie owe królestwa” (Dan. 2:44)...
Mardocheusz i Estera ‛rozdzielają łup’ (Rodz. 49:27)...
‛Król o srogim obliczu przywodzi do zguby’ (Dan. 8:23, 24)...
Palce u stóp posągu ze snu Nebukadneccara (Dan. 2:41-43)...
Kiedy pojawiła się siódma potęga światowa...

2013
„Niewolnik wierny i roztropny” (Mat. 24:45-47)...
„Zły niewolnik” (Mat. 24:48-51)...
Pomazańcy nie będą żyć na ziemi po Armagedonie...
„Asyryjczyk przyjdzie do naszej ziemi” (Mich. 5:5)...
Zbieranie wybranych (Mat. 24:31; Marka 13:27)...
Wielki ucisk...
Przypowieść o pszenicy i chwastach (Mat. 13:24-30)...
Jezus przychodzi, przybywa (Mat. rozdz. 24 i 25)...
Jezus dokonuje przeglądu świątyni duchowej w latach 1914-1919 (Malach. 3:1-4)...
Znaczenie imienia Jehowa...

2014
Mianowanie starszych i sług pomocniczych...
Powody, dla których Żydzi w I wieku n.e. ‛trwali w oczekiwaniu’ na Mesjasza (Łuk. 3:15)...
Czas oczyszczania duchowej świątyni (Malach. 3:1-4)...
Zawieranie małżeństw po zmartwychwstaniu (Łuk. 20:34-36)...
„Trwały fundament Boży” (2 Tym. 2:19)...
Dwaj świadkowie (Obj. rozdz. 11)...

2015
Gog z Magog (Ezech. rozdz. 38 i 39)...
Nakrywanie głowy przez siostrę prowadzącą studium biblijne...
Przypowieść o talentach (Mat. 25:14-30)...
Przypowieść o dziesięciu dziewicach (Mat. 25:1-13)...
Biblijne pierwowzory i ich odpowiedniki... (Rocznik Świadków Jehowy 2016 s. 25-27).

[Roszada]

Usunięcie Apostołów z bycia niewolnikiem to powrót do nauki z czasów Russella i aż do roku 1927.

Wtedy nigdy nie mówiono, że Apostołowie to niewolnik. Mało tego, nie mogli być nim, bo było ich 12, a wtedy pojmowano wprost, iż to jedna osoba, tak jak odczytywano tekst Mt 24:45.

[Roszada]

A tu proszę Towarzystwo w roku 1923 powołując się na Russella z 1904, pisze, że sługą ma być "jedna osoba", więc nie mogli być to kiedyś Apostołowie:

   „Ufamy, że wszyscy radujący się w obecnej prawdzie przyznają, że Brat Russell wiernie spełniał godność specjalnego sługi Pańskiego, oraz że uczyniony był on szafarzem nad wszystkiemi dobrami Pańskimi. Omawiając tam sprawę »onego sługi« w Strażnicy (15 kwietnia, 1904), Brat Russell powiedział:
»Kto zatem jest wiernym i roztropnym szafarzem, którego Pan postawi nad czeladzią swoją i da mu pokarm na czas słuszny? Należałoby się domyślać, że gdy czas odpowiedni przyjdzie, aby podobieństwo było zrozumiałe, to wyjawi się całkowicie, iż podczas spełnienia się podobieństwa Pan wyznaczył sługę wśród czeladzi, aby na to skierował uwagę wszystkich sług, i że na nim ciążyć będą pewne odpowiedzialności co do spełnienia tych obowiązków. Jeżeli je wiernie wypełni, wielkie błogosławieństwo będzie jego nagrodą, a jeżeli sprzeniewierzy się swemu posłannictwu, sroga kara będzie nań wymierzona. Domyślać się również trzeba, że jeśli będzie wiernym, sługa ten będzie trwać w swojej służbie, a jeżeli okaże się niewiernym, będzie usunięty, i kto inny obejmie urząd i związane z nim obowiązki.
... Nie będzie jednak pogwałcenia zasady, jeżeli przypuścimy, że we wskazanym czasie Pan specjalnie używać będzie jednego członka swego kościoła, jako kanału lub narzędzia, przez które posyłać będzie odpowiednie poselstwa, pokarm duchowy, stosowny na ten czas, gdyż rozmaitemi czasy w przeszłości Pan posługiwał się jednostkami w takiż sposób.« – Przedruk ze Strażnicy (w języku angielskim) stronice 3355, 3356.
Brat Russell wypełnił ten urząd, a przeto zgodzić się trzeba, że czynił to pod nadzorem Pana. (...) Często, pytany przez drugich: Kto jest on wierny i roztropny sługa? – Brat Russell odpowiadał: »Jedni mówią, że ja jestem; drudzy zaś, że Towarzystwo.« Oba zdania były prawdziwe, albowiem Brat Russell był faktycznie Towarzystwem w najabsolutniejszym znaczeniu tego wyrazu, kierował bowiem sprawą Towarzystwa bez oglądania się na kogokolwiek w świecie. Niekiedy pytał o rady drugich, mających łączność z Towarzystwem, słuchał ich porad, a potem czynił, co według swego zdania uważał za dobre, wierząc, że Pan chciał, aby tak było” (Strażnica 01.04 1923 s. 100 [ang. 01.03 1923 s. 68]).